|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D906
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1417/2011
28 Noεμβρίου, 2014
[Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28, 29 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
AKRAM ALHOSIN ALKADOUR,
Αιτητής
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
Καθ' ων η αίτηση
....................................
Κ. Μιχαηλίδου (κα) για Μιχαηλίδης & Zαβαλλής για τον αιτητή
Λ. Χριστοδουλίδου-Ζαννέτου (κα) Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση
.............................
A Π Ο Φ Α Σ Η
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ: Ο αιτητής είναι Συριακής υπηκοότητας και αφίχθηκε στην Κύπρο στις 19/1/1984. Του παραχωρήθηκε άδεια προσωρινής παραμονής ως επισκέπτης μέχρι 1.11.84 με σκοπό τη δημιουργία υπεράκτιας εταιρείας στην Κύπρο. Ακολούθως παραχωρούνταν στον αιτητή άδειες προσωρινής διαμονής και εργασίας μέχρι 26.8.87 ως Διευθυντής της υπεράκτιας εταιρείας «Akram Al Su General Enterprises Ltd" με έδρα τη Λεμεσό.
Μετά τη λήξη της άδειας παραμονής και εργασίας, ο αιτητής αποτάθηκε για άδεια παραμονής ως επισκέπτης και του παραχωρήθηκαν άδειες προσωρινής παραμονής ως επισκέπτης μέχρι 7.6.02. Στις 25.7.01 ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για απόκτηση της κυπριακής υπηκοότητας με πολιτογράφηση. Έκτοτε του παραχωρείτο άδεια προσωρινής παραμονής ως επισκέπτης μέχρι 30.12.05.
Αφού λήφθηκαν οι απόψεις από τον Έπαρχο Λεμεσού, Αρχηγό της Αστυνομίας και Διοικητή της Κυπριακής Υπηρεσίας Πληροφοριών, η αίτηση του αιτητή για πολιτογράφηση υποβλήθηκε στον Υπουργό Εσωτερικών για απόφαση.
Ο Έπαρχος Λεμεσού στην έκθεση του ημερ. 28/10/01 δε σύστησε την αίτηση, παρόλο που, όπως αποφαίνεται, ο αιτητής μιλά σχετικά καλά τα ελληνικά και είναι άτομο με ευγενικούς τρόπους συμπεριφοράς και ευκατάστατος, επειδή δεν είχε ιδιαίτερους δεσμούς με την Κύπρο.
Ο υπεύθυνος της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Λεμεσού στην έκθεση του ημερ. 9.4.02 δε σύστησε την αίτηση του επειδή, παρόλο που ο αιτητής είναι άτομο καλού χαρακτήρα, μιλά πολύ λίγο την ελληνική γλώσσα, διατηρεί τα ξενόφερτα ήθη και έθιμα και δεν έχει ενταχθεί πλήρως στο κυπριακό κοινωνικό σύνολο. Ο Αρχηγός της Αστυνομίας συμφώνησε με την ανωτέρω εισήγηση και δε σύστησε την αίτηση του.
Ο Διοικητής της Κυπριακής Υπηρεσίας Πληροφοριών στην έκθεση του ημερ. 6.6.02 αναφέρει ότι σύμφωνα με πληροφορίες ο αιτητής είναι άτομο με ύποπτη δραστηριότητα και μη διασταυρωμένη πληροφορία αναφέρει ότι ο λόγος που εγκαταστάθηκε στην Κύπρο είναι ότι πριν έρθει στην Κύπρο για μόνιμη εγκατάσταση, σκότωσε στη Συρία, μαζί με τον αδελφό του, ένα ομοεθνή του. Επίσης είναι φανατικός μουσουλμάνος με μεγάλη δραστηριότητα και φέρεται να είναι μέλος οργάνωσης φανατικών ισλαμιστών. Για τους λόγους αυτούς δεν συνηγορεί στην απόκτηση της κυπριακής υπηκοότητας.
Ο Υπουργός Εσωτερικών στις 24.6.03, έχοντας υπόψη όλα τα πιο πάνω και ειδικά τις πληροφορίες της Κυπριακής Υπηρεσίας Πληροφοριών, υιοθέτησε την άποψη της Αν. Λειτουργού Μετανάστευσης ημερ. 18/6/03 και απέρριψε την αίτηση του αιτητή για πολιτογράφηση και αποφάσισε επανεξέτασή της σε μεταγενέστερο στάδιο, αφού ληφθούν εκ νέου οι απόψεις της Κυπριακής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Ο Διοικητής της Κυπριακής Υπηρεσίας Πληροφοριών στην νέα έκθεση του ημερ. 26/8/03 αναφέρει ότι οι απόψεις της υπηρεσίας του παραμένουν οι ίδιες, όπως έχουν εκτεθεί στην προηγούμενη έκθεση του ημερ. 6.6.02. Ακολούθως, ο φάκελος διαβιβάστηκε στο Διοικητή της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης για διερεύνηση των ανωτέρω πληροφοριών μέσω της Interpol.
Ο υπεύθυνος της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Λεμεσού στην έκθεση του ημερ. 16.6.04 αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι διενεργήθηκαν εξετάσεις από το γραφείο του σχετικά με τον αλλοδαπό Famir Canaa Al Molhem από τη Συρία, μετά από πληροφορίες που λήφθηκαν από την Κυπριακή Υπηρεσία Πληροφοριών, ότι αυτός εισπράττει χρήματα από διάφορους ομοεθνείς του που διαμένουν στη Λεμεσό και Λάρνακα και τα μεταφέρει στη Συρία και ότι το 15% αυτών των χρημάτων παραδίδεται στη τρομοκρατική οργάνωση Hizballah και το 5% το λαμβάνει ο ίδιος ως προμήθεια. Ένας από τους συνεργάτες του πιο πάνω αλλοδαπού φέρεται να είναι ο αιτητής, στην κατοχή του οποίου βρέθηκε, μετά από έρευνα που διενήργησε η αστυνομία με δικαστικό ένταλμα, το ποσό των 18,000 δολλαρίων Αμερικής σε μετρητά. Επίσης στο σπίτι του αιτητή που ερευνήθηκε στις 28.2.03 εντοπίστηκε ο ομοεθνής του Huxamdin Hassoun μαζί με τη σύζυγο και τα δύο παιδιά του να διαμένουν παράνομα στην Κυπριακή Δημοκρατία για μεγάλο χρονικό διάστημα οι οποίοι απελάθηκαν για τη χώρα τους στις 7.3.03. Η Interpol Δαμασκού σε επιστολή της ημερ. 19.7.04 αναφέρει ότι ο αιτητής δεν βαρύνεται με προηγούμενες ποινικές καταδίκες. Ο υπεύθυνος Κέντρου Ελέγχου Διαβατηρίων Αεροδρομίου Λάρνακας στην έκθεση ημερ. 21/1/05 αναφέρει ότι στις 20.1.05 το ζεύγος Al Kaddour μαζί με τα δύο παιδιά τους αφίχθηκαν στην Κύπρο. Ενημερώθηκε σχετικά το γραφείο της ΥΚΑΝ αεροδρομίου Λάρνακας το οποίο σε συνεργασία με τις τελωνειακές αρχές ερεύνησαν τον αιτητή και τη σύζυγο του, όπου στην κατοχή του αιτητή ανευρέθηκαν αναβολικά χάπια, τα οποία κατασχέθηκαν από το τελωνείο. Εναντίον του αιτητή σχηματίστηκε ποινικός φάκελος σχετικά με τα αδικήματα: (1) Εισαγωγής φαρμακευτικών προϊόντων χωρίς άδεια και (2) κατοχής φαρμακευτικών προϊόντων χωρίς άδεια, ο οποίος τελούσε υπό διερεύνηση στο Τμήμα Μικροπαραβάσεων Λάρνακας. Στις 2/2/06 ο Υπουργός Εσωτερικών λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω γεγονότα, υιοθέτησε την άποψη της Διευθύντριας Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης ημερ. 20/12/05και απέρριψε την αίτηση του αιτητή καθότι θεώρησε ότι η προϋπόθεση της παραγράφου (γ) του Τρίτου Πίνακα του περί Αρχείου Πληθυσμού Νόμου του 2002 (Ν. 141(1)/02) ότι δηλαδή αυτός «είναι καλού χαρακτήρα», δεν ικανοποιείται.
Ο αιτητής καταχώρησε την προσφυγή με αρ. 930/2006, η οποία πέτυχε λόγω έλλειψης αιτιολογίας. Κρίνω σκόπιμο να παραθέσω το σκεπτικό του Δικαστηρίου:
«Στη δική μας περίπτωση είναι φανερό ότι δεν παρέχεται καμιά αιτιολογία πέραν της απλής παραπομπής στην «Sub-paragraph © of Section 1 the Third Schedule provided for in Article 111 of the Civil Registry Law of 2002-2003". Κρίνω ότι αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί επαρκής αιτιολογία με την έννοια της προαναφερθείσας νομολογίας και του άρθρου 28 του Ν. 158(1)/99. Η επαρκής αιτιολογία ήταν ιδιαίτερα αναγκαία στην παρούσα υπόθεση, ενόψει του γεγονότος ότι οι καθών η αίτηση παραχώρησαν επανειλημμένες παρατάσεις της προσωρινής του άδειας παραμονής στη Δημοκρατία και λόγω των αντιφατικών απόψεων των διαφόρων Τμημάτων του Κράτους αναφορικά με το αν είναι καλού χαρακτήρα ή όχι. Θεωρώ ότι η περίπτωση δεν είναι τέτοια που να συμπληρώνεται η αιτιολογία από το φάκελο της υπόθεσης. Η παρούσα υπόθεση, ενόψει των γεγονότων της, διαφοροποιείται από τις άλλες υποθέσεις αλλοδαπών που έχουν εκδικαστεί από την Πλήρη Ολομέλεια και έχουν απορριφθεί''.
Ο δικηγόρος του αιτητή ζήτησε με επιστολές προς το Γενικό διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών επανεξέταση καθώς και άδεια εισόδου για να επιστρέψει στη Δημοκρατία, από όπου είχε αναχωρήσει από 14.3.06.
Κατόπιν σχετικής άδειας που του δόθηκε στις 10.12.08 για είσοδο και παραμονή για δυο μήνες , ο αιτητής αφίχθηκε στην Δημοκρατία στις 24.6.09 και αναχώρησε πάλι στις 11.8.09. Η Διευθύντρια του Τμήματος Μετανάστευσης στα πλαίσια της επανεξέτασης εισηγήθηκε στις 29/6/11 εκ νέου απόρριψη του αιτήματος για πολιτογράφηση, με αναφορά στην έρευνα που ήδη είχε προηγηθεί καθώς και στην καταδίκη του αιτητή σε πρόστιμο 1000 λιρών (με απόφαση ημερ.13/12/05) για τα αδικήματα της εισαγωγής και κατοχής φαρμακευτικών προϊόντων χωρίς άδεια. Με επιστολή ημερ. 18.08.11 ο αιτητής ενημερώθηκε από τον καθ'ου η αίτηση για την απόρριψη της αίτησης του με την εξής αιτιολογία:
«Συγκεκριμένα κρίθηκε ότι δεν πληροίτε την προϋπόθεση (γ) του Τρίτου Πίνακα για το άρθρο 111 των περί Αρχείου Πληθυσμού Νόμων 141(Ι)/2002-2011, δηλαδή ότι δεν είστε καλού χαρακτήρα επειδή:
(α) καταδικαστήκατε σε ποινική διαδικασία για εισαγωγή και
Κατοχή φαρμακευτικών προϊόντων (αναβολικών) χωρίς άδεια και
(β) υποβοηθούσατε την παραμονή παράνομων μεταναστών στη
Δημοκρατία με την παραχώρηση σ' αυτούς της οικίας σας.»
Οι λόγοι ακύρωσης
Ο αιτητής επικαλείται δυο λόγους ακύρωσης την έλλειψη δέουσας έρευνας και την πλάνη περί τα πράγματα. Δεν τεκμηριώνεται με βάση τους λόγους της απόφασης ότι ο αιτητής δεν είναι καλού χαρακτήρα και δεν έγινε οποιαδήποτε νέα έρευνα πέραν αυτής που οδήγησε στην προηγούμενη απόρριψη της αίτησης κατά παράβαση των άρθρων 45 και 46 του περί Γενικών αρχών του διοικητικού Δικαίου Νόμου Ν.158(Ι)/99. Επίσης παραπονείται ότι τα στοιχεία που λήφθηκαν υπόψη, ήτοι έκθεση του Διοικητή της ΚΥΠ ημερ. 6/6/02 και οι πληροφορίες /έρευνα της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης (ΥΑΜ) έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την έκθεση της Interpol Δαμασκού, του Έπαρχου Λεμεσού καθώς και του υπεύθυνου του ΥΑΜ Λεμεσού που βεβαίωναν ότι ήταν άτομο καλού χαρακτήρα χωρίς καταδίκες στην χώρα του.
Αναφορικά με την αιτιολογία που δόθηκε, οι δυο λόγοι δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα , είναι ψευδείς και ατεκμηρίωτοι και δεν υπάρχουν οποιαδήποτε στοιχεία ότι ο αιτητής καταδικάστηκε ποινικά για οποιοδήποτε αδίκημα. Σχετικά παραπέμπει στο πιστοποιητικό λευκού ποινικού μητρώου ημερ.4/8/06, το οποίο επισυνάπτει ως Παράρτημα 1 στην γραπτή του αγόρευση.
Εκ διαμέτρου αντίθετες είναι οι απόψεις του καθ' ου η αίτηση. Υπενθυμίζει τις πάγιες θέσεις της νομολογίας για τον αναθεωρητικό έλεγχο της εξουσίας του Υπουργού Εσωτερικών να εγκρίνει την πολιτογράφηση αλλοδαπού που πληροί τα προσόντα του Τρίτου πίνακα του άρθρου 111 του Νόμου, ως προς την καλόπιστη άσκηση της χωρίς να υπεισέρχεται στην ουσιαστική κρίση της Διοίκησης. Επιμένει στην καταδίκη του αιτητή και ότι δεν αποδείχθηκε οποιαδήποτε πλάνη. Εξηγεί την προσκόμιση πιστοποιητικού λευκού μητρώου από τον αιτητή παρά την προαναφερόμενη καταδίκη, παραπέμποντας στο άρθρο 7β του περί Αστυνομίας Νόμου, Κεφ.285 σύμφωνα με το οποίο παρέχεται για σκοπούς του οικείου νόμου τέτοιο πιστοποιητικό '' σε όσους έχουν καταδικαστεί για πρώτη φορά για αδίκημα που τους επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης όχι μεγαλύτερη των τριών μηνών ή πρόστιμο όχι μεγαλύτερο των χιλίων λιρών''. Θεωρεί τέλος ότι η αιτιολογία που δόθηκε αυτή την φορά είναι συγκεκριμένη και προέκυψε μετά από συνεκτίμηση όλων των ενώπιον του Υπουργού στοιχείων.
Σε πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Amer v. Δημοκρατίας (2011) 3(Α) Α.Α.Δ. ,69 λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Το Άρθρο 111 του Νόμου 141(Ι/2002 παρέχει σε αλλοδαπό το δικαίωμα να αποταθεί για πολιτογράφηση, αλλά όχι το απόλυτο δικαίωμα πολιτογράφησης. Η παραχώρηση πολιτογράφησης είναι στη διακριτική ευχέρεια του Υπουργού και το ζήτημα εγγραφής κάποιου ως πολίτη της Δημοκρατίας άπτεται των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Δημοκρατίας, με αποτέλεσμα το ακυρωτικό δικαστήριο δύσκολα να επεμβαίνει στην άσκηση της εξουσίας. Έτσι, η διακριτική ευχέρεια του κράτους να αποκλείει αλλοδαπούς, είναι πολύ ευρεία, όχι όμως απόλυτη, αφού υπόκειται στην καλόπιστη άσκηση της διακριτικής ευχέρειας που παρέχει ο Νόμος.»
Η εξέταση της παρούσας υπόθεσης δεν φαίνεται να έγινε κατά τρόπο αντίθετο με την καλή πίστη και τη χρηστή διοίκηση, η δε αιτιολογία της συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου. Η απόφαση για απόρριψη του αιτήματος του είναι φανερό ότι αιτιολογήθηκε με βάση την προηγούμενη καταδίκη του σε ποινική διαδικασία και υποβοήθηση της παραμονής παράνομων μεταναστών.
Ως προς την πρώτη πτυχή αυτή υποστηρίζεται από την σημ. 115 στον διοικητικό φάκελο Τεκ.1 που αυτούσια έχει ως εξής:
«Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχα σήμερα με τα γραφείο της Εισαγγελίας Λάρνακας που ανέφεραν ότι η υπόθεση Δικαστηρίου με Α/Α 12340/05 είναι σχετική. Η υπόθεση αυτή εκδικάστηκε στις 13/12/05 κει επεβλήθει στον αλλοδαπόν κατηγορούμενο για την κατηγορία εισαγωγής των απαγορευμένων φαρμάκων πρόστιμο £1.000,00 με όρο αν δεν πληρωθεί να εκτίση ποινή φυλάκισης τριών μηνων δια την κατηγορίαν της κατοχής δεν επεβλήθη καμία ποινή. Το πιο πάνω πρόστιμο το πλήρωσε την ίδια ημέρα της απόφασης.»
Αναφορικά με τις ενέργειες υπόθαλψης παράνομων μεταναστών από Συρία, υπήρχαν ήδη επαρκή στοιχεία ενώπιον των καθ' ών η αίτηση από την έκθεση του υπεύθυνου ΥΑΜ Λεμεσού ημερ.16.6.04 μετά από σχετική έρευνα (Παραρτήματα 14(α)-(γ) στην ένσταση), βάσει της οποίας μάλιστα υπήρξε εισήγηση όπως οι άδειες του αιτητή και της οικογένειας του ακυρωθούν και κληθούν να αναχωρήσουν.
Δεν έχει αποδειχθεί ότι ο καθ΄ου ενήργησε υπό πλάνη ή με κακή πίστη, η τεκμηρίωση της οποίας βαρύνει τον αιτητή. Το τεκμήριο της καλόπιστης άσκησης της διακριτικής ευχέρειας παραμένει έγκυρο μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου, (Suleiman v. Republic (1987) 3 C.L.R. 224 και Amer v. Δημοκρατίας, Α.Ε. 74/08, ημερ. 26.1.2011).
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα πλέον ΦΠΑ σε βάρος του αιτητή.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146(4)(α) του Συντάγματος.
Λ. Παρπαρίνος, Δ.
/ΚΑσ