|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D838
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 1178/2012)
4 Νοεμβρίου, 2014
[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΛΕΝΑ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ,
Αιτήτρια,
ν.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ
(ΤΜΗΜΑ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ),
Καθ'ων η αίτηση.
Αιτήτρια παρούσα προσωπικά.
Τ. Ιακωβίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: H αιτήτρια, η οποία εμφανίζεται και χειρίζεται αυτοπροσώπως την υπόθεση της, αμφισβητεί το κύρος της απόφασης της Προϊσταμένης του Γραφείου Κοινωνικών Υπηρεσιών Λατσιών, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα της για παροχή δημόσιου βοηθήματος.
Τα γεγονότα της προσφυγής.
Η αιτήτρια, η οποία είναι διαζευγμένη και μητέρα δύο ανήλικων τέκνων, υπέβαλε στις 4/4/2011 αίτηση για παροχή δημόσιου βοηθήματος, δηλώνοντας ως διεύθυνση κατοικίας, το σπίτι της αδερφής της στην οδό Ανδρέα Σπανού 13 στην Αγία Βαρβάρα.
Στις 12/9/2011 η αιτήτρια ενεγράφη στο μητρώο ανέργων και έλαβε ανεργιακό επίδομα από 15/9/2011 μέχρι και 23/3/2012, συνολικού ποσού €1.759,16.
Μέσα στα πλαίσια εξέτασης της αίτησης για δημόσιο βοήθημα, έλαβαν χώρα συναντήσεις των αρμόδιων λειτουργών με την αιτήτρια, τόσο στο σπίτι όπου φιλοξενείτο η αιτήτρια, όσο και στα γραφεία των καθ' ων η αίτηση και προσκομίστηκαν διάφορα έγγραφα τα οποία ήταν αναγκαία για τον έλεγχο των στοιχείων της αιτήτριας.
Τελικά, με την επίδικη επιστολή της ημερομηνίας 23/5/2012, η Προϊσταμένη του Γραφείου Κοινωνικών Υπηρεσιών Λατσιών πληροφόρησε την αιτήτρια ότι η αίτηση της απορρίφθηκε δυνάμει του άρθρου 3(10)(θ) του περί Δημοσίων Βοηθημάτων και Υπηρεσιών Νόμου του 2006, Ν. 95(Ι)/2006 (ως έχει τροποποιηθεί) - (στο εξής «ο Νόμος»), γιατί δεν είχε προσκομίσει βεβαίωση πώλησης ενός διαμερίσματος της από το Κτηματολόγιο, με την ακριβή ημερομηνία πώλησης και το ύψος του ποσού που έλαβε από την πώληση.
Στις 31/7/2012 η αιτήτρια καταχώρισε την παρούσα προσφυγή, με την οποία υποστηρίζει ότι το αίτημα της απορρίφθηκε καθ' υπέρβαση εξουσίας και χωρίς τη δέουσα έρευνα και προσοχή.
Η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση, προβάλλει στην Ένσταση της προδικαστικό ζήτημα, με το επιχείρημα ότι η παρούσα προσφυγή είναι καταχρηστική, γιατί το αντικείμενο της εξετάστηκε σε προηγούμενη προσφυγή της αιτήτριας, με αρ. 588/2012, η οποία έχει απορριφθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο στις 9/7/2012.
Όπως προκύπτει από το πρακτικό του Δικαστηρίου της 9/7/2012, η προσφυγή αρ. 558/2012 αφορούσε την παράλειψη των καθ' ων η αίτηση να απαντήσουν στο αίτημα της αιτήτριας για δημόσιο βοήθημα ημερομηνίας 4/4/2011 και απορρίφθηκε όταν διαπιστώθηκε, κατά την εκδίκαση, ότι η αιτήτρια παρέλαβε την αρνητική επιστολή της 23/5/2012 (επίδικη απόφαση στη παρούσα διαδικασία), οπόταν και έπαυσε να υφίσταται το αντικείμενο της, δηλαδή η παράλειψη απάντησης.
Συνεπώς, παραμένει προς εκδίκαση η ουσία του αιτήματος και η προδικαστική ένσταση θα πρέπει να απορριφθεί.
Σύμφωνα με το άρθρο 3(10)(θ) του Νόμου, δεν παρέχεται δημόσιο βοήθημα «αν ο αιτητής αρνηθεί να παράσχει πληροφορίες ή στοιχεία στο Διευθυντή σε σχέση με την οικονομική του κατάσταση ή σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο ζήτημα το οποίο θα επηρεάσει κατά ουσιώδη τρόπο, οποιαδήποτε σχέδια ή οποιεσδήποτε αποφάσεις που θα ληφθούν από το Διευθυντή αναφορικά με την αποκατάσταση του ή το δικαίωμα του για δημόσιο βοήθημα».
H αιτήτρια στην αγόρευση της ισχυρίζεται ότι είχε κοινοποιήσει στους καθ' ων η αίτηση όλα τα σχετικά έγγραφα και πληροφορίες αναφορικά με την πώληση του διαμερίσματος και την αξιοποίηση των χρημάτων του τιμήματος, με τα οποία εξοφλήθηκε δάνειο του πρώην συζύγου της σε Συνεργατικό Ίδρυμα και καλύφθηκαν άλλες υποχρεώσεις της για τις οποίες παρουσίασε σχετικές αποδείξεις, δια χειρός στις 3/2/2012 και μέσω τηλεομοιότυπου στις 22/2/2012 και 9/3/2012 και ότι οι καθ' ων η αίτηση επιβεβαίωσαν τηλεφωνικά την παραλαβή τους.
Προς ενίσχυση της επιχειρηματολογίας της η αιτήτρια επισυνάπτει απόδειξη αποστολής οκτώ σελίδων με τηλεομοιότυπο, σύμφωνα με την οποία αυτές εστάλησαν από το βιβλιοπωλείο «Βεργίνα», την 22/2/2012 στον αριθμό 22487640 με ένδειξη «ΟΚ». Δεν προκύπτει όμως από την απόδειξη ποια ακριβώς έγγραφα εστάλησαν εκτός από μια «Δήλωση Διάθεσης Ακίνητης Ιδιοκτησίας». Στην εν λόγω «Δήλωση» αναφέρεται ως ημερομηνία διάθεσης του διαμερίσματος της αιτήτριας στους Αγίους Ομολογητές, η 31/1/2006 και ως προϊόν διάθεσης το ποσό των £50.000.
Η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση ισχυρίζεται ότι τα ζητούμενα στοιχεία ουδέποτε παρελήφθησαν και ότι η αιτήτρια δεν ανταποκρίθηκε στα σχετικά διαβήματα και τις κατ' οίκον επισκέψεις της αρμόδιας λειτουργού.
Οι εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις των διαδίκων επί του κρίσιμου θέματος της προσκόμισης της σχετικής βεβαίωσης πώλησης του διαμερίσματος καθιστούν αβέβαιες τις συνθήκες λήψης της επίδικης απόφασης.
Έχοντας υπόψη την πάγια νομολογιακή αρχή ότι με το περιεχόμενο των αγορεύσεων δεν μπορεί, είτε να εισαχθεί μαρτυρία, είτε να συμπληρωθεί η αιτιολογία της διοικητικής απόφασης (βλ. Αχιλλέως v. E.Δ.Υ. (1992) 3 Α.Α.Δ. 565 και J.M.C. Polytrade v. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 294) και ότι η θεμελίωση ακόμα και του ενδεχομένου πλάνης στοιχειοθετεί λόγο ακυρότητας (βλ. Κωνσταντίνου v. Συμβουλίου Αμπελουργικών Προϊόντων (1992) 3 Α.Α.Δ. 228 και Ιορδάνου v. E.Δ.Υ. (1997) 3 Α.Α.Δ. 250), η εξέταση του υλικού που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου δεν διαφωτίζει την υπόθεση.
Τα καταχωρημένα υπηρεσιακά έγγραφα, ως επί το πλείστον ελλιπή και ασαφή, δεν μπορούν να αποτελέσουν βάση για ασφαλή συμπεράσματα.
Για παράδειγμα, στο έγγραφο Υ.Κ.Ε. 19(β), ημερομηνίας 20/2/2012, η υπογράφουσα λειτουργός αναφέρει ότι «στις 3/2/2012 πραγματοποίησα κατ' οίκον επίσκεψη στην ενοικιαζόμενη κατοικία όπου η αναφερόμενη διαμένει μαζί με τα δύο ανήλικα παιδιά της και την δίδυμη αδελφή της. Εκεί κατόπιν τηλεφωνικής συνομιλίας που προηγήθηκε μου προσκόμισε τα Κ23-27». Στο ερώτημα που ακολουθεί αν επιτεύχθηκε ο σκοπός, σημειώνεται στερεότυπα η απάντηση «Ναι».
Σε παρόμοιο έντυπο που συντάχθηκε μεταγενέστερα, στις 15/5/2012, δηλαδή λίγες ημέρες πριν από την απορριπτική απάντηση, από την ίδια λειτουργό αναφέρονται τα εξής: «Συνάντηση με την αναφερόμενη και την αδελφή της στο γραφείο μου ενόψει της προσφυγής της αναφερόμενης στο δικαστήριο, για προσκόμιση των Κ36-40». Στο ερώτημα κατά πόσο επιτεύχθηκε ο σκοπός, η απάντηση είναι και πάλι «Ναι».
Οι πιο πάνω διαπιστώσεις αφήνουν έκθετη την αιτιολογία που δόθηκε για την απόρριψη του αιτήματος, ότι δηλαδή η αιτήτρια αρνήθηκε να προσκομίσει συγκεκριμένα στοιχεία και αποκαλύπτουν μια προχειρότητα στο χειρισμό του θέματος εκ μέρους των καθ' ων η αίτηση.
Προκύπτει επομένως ζήτημα ελλιπούς έρευνας, η οποία καθιστά ορατό το ενδεχόμενο εμφιλοχώρησης πλάνης κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Στην αιτήτρια, η οποία δεν εκπροσωπείτο από δικηγόρο, επιδικάζονται τα πραγματικά έξοδα.
Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ