|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D783
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΟΜΕΝΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΡ. 611/2010 &
872/2010)
16 Οκτωβρίου, 2014
[Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.]
(Υπόθεση Αρ. 611/2010)
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΣΙΗΚΑΛΗΣ,
Αιτητής,
- ΚΑΙ -
ΑΡΧΗ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ης η αίτηση.
---------------------------
(Υπόθεση Αρ. 872/2010)
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ,
Αιτητής,
- ΚΑΙ -
ΑΡΧΗ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ης η αίτηση.
---------------------------
Άντης Κωνσταντίνου, για τον Αιτητή στην 611/2010.
Πάνος Παναγιώτου για Αλέκο Μαρκίδη, για τον Αιτητή στην 872/2010.
Καλλισθένη Στιβαρού (κα), για τους Καθ΄ ων η αίτηση και στις δύο υποθέσεις.
Αγνή Ευσταθίου (κα), για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη και στις δύο υποθέσεις.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.: Oι αιτητές με τις προσφυγές οι οποίες συνεκδικάστηκαν, προσβάλλουν την απόφαση της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (εφεξής «η Αρχή»), ημερομηνίας 27.4.2010, που τους κοινοποιήθηκε με εγκύκλιο ημερομηνίας 28.4.2010, με την οποία προήχθη στη θέση Διευθυντή Ανθρωπίνου Δυναμικού, Κλίμακα Ν1 («Κλ.Ν1»), το ενδιαφερόμενο μέρος Χαράλαμπος Περικλέους από 1.5.2010.
Η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή για Θέματα Προσωπικού (στο εξής «η Συμβουλευτική»), επιλήφθηκε πρώτη των αιτήσεων. Αφού μελέτησε τους πίνακες με τα συγκριτικά στοιχεία των υποψηφίων (Προσόντα/Υπηρεσιακή εξέλιξη - Αρχαιότητα/Φύλλα Αξιολόγησης) και τους προσωπικούς φακέλους που τέθηκαν ενώπιον της, κατέγραψε συνοπτικά τις παρατηρήσεις/σχόλια για τον καθένα. Στη συνέχεια κλήθηκε ο Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής κ. Πετούσης για να δώσει τη σύσταση του μετά από προσεκτική μελέτη των προσωπικών φακέλων και φύλλων αξιολόγησης των υποψηφίων. Σύστησε το ενδιαφερόμενο μέρος. Παρατίθεται απόσπασμα της σύστασης του που αφορά την σύγκριση μεταξύ των διαδίκων:
«Συγκρίνοντας τον Γεώργιο Γρηγορίου με το Χαράλαμπο Περικλέους δεν παρέλειψα, να λάβω υπόψη μου το γεγονός ότι ο Γεώργιος Γρηγορίου έχει μεγαλύτερη αρχαιότητα στην Αρχή έναντι του Χαράλαμπου Περικλέους, στην αμέσως προηγούμενη της υπό εξέταση θέσης. Όμως αναφέρω πως η αρχαιότητα του αυτή δεν αλλοιώνει τη σύσταση μου, καθότι όπως θα αναφέρω και στη συνέχεια σε σχέση με τα πρόσθετα, μη απαιτούμενα αλλά σχετικά με την άσκηση των καθηκόντων της θέσης προσόντα, ο Χαράλαμπος Περικλέους διαθέτει τέτοια προσόντα τα οποία προσθέτουν στην ικανότητα του. Πρόσθετα ο Χαράλαμπος Περικλέους, εκτελεί με ιδιαίτερη επιτυχία για δύο και πλέον χρόνια, τα καθήκοντα Βοηθού Διευθυντή στη Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού, όπου είναι και η υπό εξέταση θέση. Σημειώνεται ότι όταν προκηρύχθηκε η εν λόγω θέση ο Γεώργιος Γρηγορίου, ενώ είχε την ευκαιρία να εκδηλώσει ενδιαφέρον για το συγκεκριμένο τομέα, υποβάλλοντας σχετική αίτηση, δεν το έπραξε.
Ως προς τη γενική αξία, όπως προκύπτει από τις υπηρεσιακές τους εκθέσεις/φύλλα αξιολόγησης κατά τα τελευταία πέντε χρόνια, παρατηρώ ότι ο Γεώργιος Γρηγορίου είναι ισοδύναμος σε βαθμολογία με τον Χαράλαμπο Περικλέους.
Σε σχέση με τα προσόντα διαπιστώνω ότι τόσο o Γεώργιος Γρηγορίου όσο και ο Χαράλαμπος Περικλέους διαθέτουν τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα.
Δεν παρέλειψα να λάβω υπόψη μου το επαγγελματικό προσόν του Γεώργιου Γρηγορίου, ήτοι το Chartered Engineer, CEng. Δεν παρέλειψα να λάβω επίσης υπόψη μου το πρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν που κατέχει ο Χαράλαμπος Περικλέους, ήτοι το Master in Business Adiministration (MBA), που είναι συναφές με τα καθήκοντα και ευθύνες της κρινόμενης θέσης, καθώς και τα πρόσθετα επαγγελματικά προσόντα που κατέχει, δηλαδή το Chartered Mamber of the Institution of Occupational Safety and Health και το Registered Safety Practicioner (RSP). Τα εν λόγω επαγγελματικά προσόντα που διαθέτει ο Χαράλαμπος Περικλέους θεωρώ ότι είναι σχετικά με τα καθήκοντα και τις απαιτήσεις της κρινόμενης θέσης. Κατέχει επίσης και το επαγγελματικό προσόν Chartered Engineer, CEng.
..................................................
Συγκρίνοντας το Χαράλαμπο Περικλέους με τους υπόλοιπους υποψηφίους που ακολουθούν σε αρχαιότητα, διαπιστώνω ότι ο Χαράλαμπος Περικλέους προηγείται έναντι τους σε αρχαιότητα στην Αρχή στην αμέσως προηγούμενη της υπό εξέταση θέσης.
...........................................
Δεν παρέλειψα επίσης να λάβω υπόψη μου τα πρόσθετα προσόντα που διαθέτει ο Γεώργιος Ασιήκαλης που αποτάθηκε για μετάθεση και μετονομασία. Αναφέρομαι συγκεκριμένα στα πρόσθετα ακαδημαϊκά του προσόντα, Master in Business Adiministration - MBA (CIIM), MSc in Industrial Relations and Personnel Management, Postgraduate Certificate in Engineering Management including specialisation in Project Management.
Σημειώνω ότι ο Γεώργιος Ασιήκαλης κατέχει ομόβαθμη θέση από την 1 Σεπτεμβρίου 2007 και εκτελεί τα υφιστάμενα καθήκοντα του με επιτυχία. Σημειώνω ότι η συγκεκριμένη θέση (Διευθυντή Λειτουργίας και Προσωπικού ΔΣΜ) δημιουργήθηκε με την εγκαθίδρυση του Διαχειριστή Συστήματος Μεταφοράς και πληρώθηκε για πρώτη φορά από τον Γεώργιο Ασιήκαλη την 1 Σεπτεμβρίου 2007.
Πιστεύω ότι για εξυπηρέτηση του συμφέροντος της Υπηρεσίας που στη συγκεκριμένη περίπτωση απαιτεί την ευέλικτη αντιμετώπιση όλων των θεμάτων προσωπικού, είναι προτιμότερο να πληρωθεί η θέση με προαγωγή παρά με μετάθεση, αφού αφενός η παραμονή του Γεώργιου Ασιήκαλη ως γνώστη των λειτουργιών και αρμοδιοτήτων του τμήματος που ηγείται είναι πολύ σημαντική σε όλο το φάσμα των θεμάτων προσωπικού (Αρχής-ΔΣΜ) και αφετέρου η όλη υπηρεσιακή εικόνα του Χαράλαμπου Περικλέους, ο οποίος είναι ίσος σε αξία με τον Γεώργιο Ασιήκαλη και διαθέτει επίσης πρόσθετα σχετικά προσόντα με την άσκηση των καθηκόντων της θέσης, κατά την άποψη μου τον καθιστά καταλληλότερο να εκτελέσει τα καθήκοντα της προς πλήρωση θέσης.
Όλα τα πιο πάνω πρόσθετα προσόντα των υπό κρίσιν υποψηφίων παρόλο ότι δεν προνούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας, επειδή έχουν σχέση με την άσκηση των καθηκόντων της κρινόμενης θέσης δεν τα αγνοώ και τους δίδω τη δέουσα βαρύτητα.»
Με ταυτόσημη αιτιολογία τα μέλη της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής σύστησαν το ενδιαφερόμενο μέρος.
Ακολούθησε η τακτική συνεδρία της Αρχής ημερομηνίας 27.4.2010 κατά την οποία τα Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου εξέτασαν το περιεχόμενο της επιστολής του αιτητή στην υπόθεση 611/2010, Ασιήκαλη, ημερομηνίας 7.4.2010, με την οποία διατυπώνονται διάφορα παράπονα και υποβάλλεται ένσταση για την βαθμολογία του έτους 2007. Τα Μέλη του Συμβουλίου απέρριψαν τις αιτιάσεις του αιτητή στο σύνολο τους. Αναφορικά με τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων, στις οποίες έδωσαν ιδιαίτερη έμφαση στα τελευταία πέντε χρόνια, ανέφεραν τα εξής:
«...... ΄Οπως δε αναφέρθηκε και πιο πάνω τέθηκε επίσης ενώπιον των Μελών και μελετήθηκε με μεγάλη προσοχή η επιστολή του κ. Γιώργου Ασιήκαλη, ημερομηνίας 18 Μαρτίου 2010, που αφορά στην ένσταση του στην αξιολόγηση για το έτος 2007 καθώς και περιεχόμενο της επιστολής του κ. Νίκου Παπαδόπουλου προς τον Γιώργο Ασιήκαλη, ημερομηνίας 26 Απριλίου 2010, ο οποίος με βάση απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής, ημερομηνίας 9 Μαρτίου 2010, που επικυρώθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο στις 31 Μαρτίου 2010, είναι Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής, για την περίοδο από 1η Απριλίου 2010 μέχρι 30 Ιουνίου 2010.
Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, σε σχέση με τη σύσταση της Συμβουλευτικής Υεπεπιτροπής, τα Μέλη θεωρούν ότι η κατά 1Α διαφοροποίηση στην αξιολόγηση του κ. Γ. Ασιήκαλη, με κανένα τρόπο θα επηρεάσει αρνητικά την κρίση τους σε σύγκριση με τους υπόλοιπους υποψηφίους που αποτάθησαν για προαγωγή, με δεδομένη και την αναφορά στα πρακτικά της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής ότι ο κ. Γ. Ασιήκαλης είναι ίσος σε αξία με τον κ. Χ. Περικλέους.»
Αφού έλαβαν υπόψη τις ομόφωνες συστάσεις υπέρ του ενδιαφερομένου μέρους, αποφάσισαν να του προσφέρουν προαγωγή ως τον πιο κατάλληλο υποψήφιο παραθέτοντας την ακόλουθη αιτιολογία:
Σε ό,τι αφορά την σύγκριση του ενδιαφερόμενου μέρους με τον αιτητή στην Προσφυγή 872/2010:
«Τα Μέλη, συγκρίνοντας το Γεώργιο Γρηγορίου με το Χαράλαμπο Περικλέους τα Μέλη δεν παρέλειψαν, να λάβουν υπόψη τους το γεγονός ότι ο Γεώργιος Γρηγορίου έχει μεγαλύτερη αρχαιότητα στην Αρχή έναντι του Χαράλαμπου Περικλέους, στην αμέσως προηγούμενη της υπό εξέταση θέσης. Όμως ανάφεραν πως η αρχαιότητα του αυτή δεν αλλοιώνει την απόφαση τους, καθότι όπως θα αναφέρουν και στη συνέχεια σε σχέση με τα πρόσθετα, μη απαιτούμενα αλλά σχετικά με την άσκηση των καθηκόντων της θέσης προσόντα, ο Χαράλαμπος Περικλέους διαθέτει τέτοια προσόντα τα οποία προσθέτουν στην ικανότητα του. Πρόσθετα ο Χαράλαμπος Περικλέους, εκτελεί με ιδιαίτερη επιτυχία για δύο και πλέον χρόνια, τα καθήκοντα Βοηθού Διευθυντή στη Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού, όπου είναι και η υπό εξέταση θέση. Σημειώνεται ότι όταν προκηρύχθηκε η εν λόγω θέση, ο Γεώργιος Γρηγορίου, ενώ είχε την ευκαιρία να εκδηλώσει ενδιαφέρον για το συγκεκριμένο τομέα, υποβάλλοντας σχετική αίτηση, δεν το έπραξε. Συνεπώς, τα Μέλη θεωρούν ότι λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός αυτό (δηλαδή της πείρας στην αμέσως κατώτερη της προς πλήρωσης θέση) με κανένα τρόπο θυματοποιούν τον υποψήφιο Γρηγορίου, αφενός διότι στην παρούσα περίπτωση και στους δύο συγκεκριμένους υπαλλήλους δόθηκε η ίδια ευκαιρία και αφετέρου διότι τα Μέλη πιστεύουν ότι το ενδιαφέρον υπαλλήλων να υπηρετήσουν σε θέση πέρα από τον βασικό τομέα πρόσληψης και ανέλιξης τους (στη συγκεκριμένη περίπτωση των Παραγωγή και τους Σταθμούς) που συνεπάγεται προσαρμογή και ανταπόκριση σε νέα δεδομένα και απαιτήσεις, δεν μπορεί να μην αξιολογείται, όταν το αποτέλεσμα της υπηρεσίας τους είναι σημαντικό και πετυχημένο όπως στην παρούσα περίπτωση.
Ως προς τη γενική αξία, όπως προκύπτει από τις υπηρεσιακές τους εκθέσεις/φύλλα αξιολόγησης κατά τα τελευταία πέντε χρόνια, τα Μέλη παρατήρησαν ότι ο Γεώργιος Γρηγορίου είναι ισοδύναμος σε βαθμολογία με το Χαράλαμπο Περικλέους.
Σε σχέση με τα προσόντα τα Μέλη διαπίστωσαν ότι τόσο ο Γεώργιος Γρηγορίου όσο και ο Χαράλαμπος Περικλέους διαθέτουν τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα.
Δεν παρέλειψαν να λάβουν υπόψη τους το επαγγελματικό προσόν του Γεώργιου Γρηγορίου, ήτοι το Chartered Engineer, CEng.
Δεν παρέλειψαν να λάβουν επίσης υπόψη τους το πρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν που κατέχει ο Χαράλαμπος Περικλέους, ήτοι το Master in Business Administration (MBA), που είναι συναφές με τα καθήκοντα και ευθύνες τις κρινόμενης θέσης, καθώς και τα πρόσθετα επαγγελματικά προσόντα που κατέχει, δηλαδή το Chartered Member of the Institution of Occupational Safety and Health και το Registered Safety Practitioner (RSP). Τα εν λόγω επαγγελματικά προσόντα που διαθέτει ο Χαράλαμπος Περικλέους, τα Μέλη θεωρούν ότι είναι σχετικά με τα καθήκοντα και τις απαιτήσεις της κρινόμενης θέσης. Τα Μέλη, παρατήρησαν επίσης ότι ο Χαράλαμπος Περικλέους κατέχει επίσης και το επαγγελματικό προσόν Chartered Engineer - Ceng.»
Σε ό,τι αφορά την συγκριτική καταλληλότητα του ενδιαφερομένου μέρους έναντι του αιτητή στην Προσφυγή 611/2010:
«Συγκρίνοντας το Χαράλαμπο Περικλέους με τους υπόλοιπους υποψηφίους που ακολουθούν σε αρχαιότητα, τα Μέλη διαπίστωσαν ότι ο Χαράλαμπος Περικλέους προηγείται έναντι τους σε αρχαιότητα στην Αρχή στην αμέσως προηγούμενη της υπό εξέταση θέσης.
.................................................................................................
Ακόμα τα Μέλη δεν παρέλειψαν να λάβουν υπόψη τους τα πρόσθετα προσόντα που διαθέτει ο Γεώργιος Ασιήκαλης που αποτάθηκε για μετάθεση και μετονομασία και αναφέρθηκαν συγκεκριμένα στα πρόσθετα ακαδημαϊκά του προσόντα, Master in Business Administration - MBA (CIIM), MSc in Industrial Relations and Personnel Management, Postgraduate Certificate in Engineering Management including specialisation in Project Management.
Τα Μέλη παρατήρησαν ότι ο Γεώργιος Ασιήκαλης κατέχει ομόβαθμη θέση από τη 1 Σεπτεμβρίου 2007 και εκτελεί τα υφιστάμενα καθήκοντα του με επιτυχία.
Σημείωσαν επίσης, ότι η συγκεκριμένη θέση (Διευθυντή Λειτουργίας και Προσωπικού ΔΣΜ) δημιουργήθηκε με την εγκαθίδρυση του Διαχειριστή Συστήματος Μεταφοράς και πληρώθηκε για πρώτη φορά από τον Γεώργιο Ασιήκαλη την 1 Σεπτεμβρίου 2007.
Τα Μέλη επεσήμαναν ότι για εξυπηρέτηση του συμφέροντος της Υπηρεσίας που στη συγκεκριμένη περίπτωση απαιτεί την ευέλικτη αντιμετώπιση όλων των θεμάτων προσωπικού, είναι προτιμότερο να πληρωθεί η θέση με προαγωγή παρά με μετάθεση, αφού αφενός η παραμονή του Γεώργιου Ασιήκαλη ως γνώστη των λειτουργιών και αρμοδιοτήτων του τμήματος που ηγείται είναι πολύ σημαντική σε όλο το φάσμα των θεμάτων προσωικού (Αρχής-ΔΣΜ) και αφετέρου η όλη υπηρεσιακή εικόνα του Χαράλαμπου Περικλέους, ο οποίος είναι ίσος σε αξία με τον Γεώργιο Ασιήκαλη και διαθέτει επίσης πρόσθετα σχετικά προσόντα με την άσκηση των καθηκόντων της θέσης, κατά την άποψη τους τον καθιστά καταλληλότερο να εκτελέσει τα καθήκοντα της προς πλήρωση θέσης και σε σύγκριση με τους υπόλοιπους υποψηφίους που έχουν αποταθεί για προαγωγή.
Τα Μέλη επεσήμαναν ότι μετά και την εγκαθίδρυση του Διαχειριστή Συστήματος Μεταφοράς το προσωπικό του οποίου σύμφωνα με το σχετικό Νόμο, προέρχεται από το προσωπικό της Αρχής και στη συνέχεια η πλήρωση της νέας θέσης του Διευθυντή Λειτουργίας και Προσωπικού ΔΣΜ, από την 1.7.2007 με την προαγωγή σ΄ αυτή του κ. Γεώργιου Ασιήκαλη, η Αρχή έχει αξιοποιήσει πλήρως την κατάρτιση και εμπειρίες του στο σχετικό τομέα και πιστεύουν ότι στην παρούσα περίπτωση προκειμένου να διαφυλαχθεί η ομαλή λειτουργία της υπηρεσίας στο σύνολο της (ΔΣΜ-Αρχής) και εκτιμώντας τις ανάγκες της υπηρεσίας όπως διαμορφώνονται στο νέο θεσμικό περιβάλλον της Αρχής, στην παρούσα περίπτωση κρίνεται ότι η θέση θα πρέπει να πληρωθεί με προαγωγή και όχι με μετάθεση.»
Υπόθεση 611/2010
Η δικηγόρος των καθ' ών η αίτηση ήγειρε με ξεχωριστή αγόρευση προδικαστική ένσταση, με την οποία αναφέρθηκε στο μακρύ ιστορικό της ακύρωσης της προαγωγής του αιτητή στην θέση Βοηθού Διευθυντή Προσωπικού (Kλίμακα Α14 μετέπειτα Ν2) με την απόφαση στις Αναθεωρητικές Εφέσεις 24/2008 και 42/2008 ημερομηνίας 13.5.2011 και της επακόλουθης ανάκλησης της δεύτερης προαγωγής του στην θέση Διευθυντή Λειτουργίας και Προσωπικού (Κλ.Ν1), από την οποία και ζήτησε μετάθεση στην επίδικη θέση. Πρόκειται για γεγονότα που προέκυψαν μετά την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής. Μετά την ακύρωση της πρώτης προαγωγής του αιτητή στην Κλίμακα Ν2 («Κλ.Ν2»), η οποία συμπαρέσυρε και την δεύτερη προαγωγή του σε ανάκληση, ο αιτητής είχε αποκατασταθεί, ως υπεράριθμος, σε άλλη θέση της Κλ.Ν2, με απόφαση της Αρχής ημερομηνίας 5.7.2011 δυνάμει του άρθρου 45 του Ν.1/90. Πιο συγκεκριμένα προήχθη αναδρομικά από 1.11.2000 στη θέση Βοηθού Διευθυντή (Ηλεκτρονικής), ενώ «μηχανιστικά» αποκαταστάθηκε και στην Κλ.Ν1 λόγω της υπεράριθμης αναδρομικής προαγωγής του. Ωστόσο με απόφαση της Αρχής ημερομηνίας 19.7.2011 ανακλήθηκε η δεύτερη αυτή απόφαση αποκατάστασης του στην Κλ.Ν1 (για το λόγο ότι ως αποτέλεσμα της υπεράριθμης προαγωγής του σε θέση της Κλ.Ν2, υπήρχε ανατροπή της αρχαιότητας του η οποία είχε ληφθεί υπόψη για τη δεύτερη προαγωγή σε θέση της Κλ. Ν1).
Συνεπώς στην βάση των πιο πάνω γεγονότων και λόγω του ότι ο αιτητής δεν έχει αποκατασταθεί σε θέση της Κλ. Ν1 από την οποία αποτάθηκε και έλαβε μέρος ως υποψήφιος για την παρούσα θέση, η συνήγορος των καθ' ων ισχυρίζεται ότι έχει απωλέσει το ενεστώς έννομο συμφέρον του. Θεωρεί ότι ο αιτητής είχε έννομο συμφέρον κατά την καταχώρηση της προσφυγής στις 10.5.2010, το οποίο απώλεσε με την απόφαση της Αρχής στις 19.7.2011. Σημειώνεται ότι εναντίον της απόφασης της Αρχής ημερομηνίας 19.7.2011 ο αιτητής έχει καταχωρήσει την προσφυγή υπ. αρ. 1214/11 η οποία εκκρεμεί.
Με την προδικαστική ένσταση συμφωνεί και η δικηγόρος του ενδιαφερόμενου μέρους, η οποία αναφέρεται στα τρία στάδια που διέπουν το έννομο συμφέρον, ότι δηλαδή πρέπει να υπάρχει τόσο κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης, κατά το χρόνο άσκησης της αίτησης ακυρώσεως καθώς και στο στάδιο της συζήτησης της υπόθεσης. Εισηγείται ότι λόγω επιγενόμενων της καταχώρησης της παρούσας προσφυγής γεγονότων, ο αιτητής έχει απωλέσει τη θέση του στην Κλ.Ν1 και κατά συνέπεια δεν είναι πλέον προσοντούχος υποψήφιος για μετάθεση στην επίδικη θέση και κατ΄ επέκταση στερείται του απαιτούμενου έννομου συμφέροντος προώθησης της προσφυγής του.
Ο δικηγόρος του αιτητή απορρίπτει την προδικαστική ένσταση. Υποστηρίζει ότι ο αιτητής δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει απωλέσει το έννομο του συμφέρον. Εφόσον ο αιτητής κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης του το 2010 για την επίδικη θέση (η οποία σημειωτεόν ήταν ενιαίου τύπου - μετάθεση/προαγωγή) κατείχε ήδη θέση Διευθυντή και μπορούσε να αποταθεί μόνο για μετάθεση, η εκ των υστέρων ανατροπή της Διευθυντικής θέσης (Κλ.Ν1), που δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα του και την οποία βεβαίως δεν θα μπορούσε να προβλέψει κατά την υποβολή της υποψηφιότητας του, θα πρέπει να θεωρηθεί από το Δικαστήριο ότι δεν μεταβάλλει το έννομο του συμφέρον, διότι στην βάση του Καν.13(2) των περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1986 (Κ.Δ.Π. 291/86), όπως έχουν τροποποιηθεί και για σκοπούς της παρούσας προσφυγής ο αιτητής θα πρέπει να θεωρηθεί ως υποψήφιος για προαγωγή κατά πλάσμα δικαίου.
Η προδικαστική ένσταση θα πρέπει να απορριφθεί. Οι όποιες συνέπειες μπορεί να έχουν μεταγενέστερες της καταχώρησης της προσφυγής ακυρωτικές αποφάσεις ή ανακλητικές αποφάσεις της Διοίκησης, που λόγω της αναδρομικότητας της ακύρωσης και του erga omnes ακυρωτικού αποτελέσματος, ενδεχομένως ανατρέπουν ή επηρεάζουν το υπηρεσιακό καθεστώς στο οποίο βρισκόταν υποψήφιος κατά τον ουσιώδη χρόνο έκδοσης της πράξης που προσβάλλεται με την προσφυγή, καθορίζονται από την ίδια την Διοίκηση στα πλαίσια της υποχρέωσης της για αποκατάσταση των πραγμάτων στην πρότερα τους θέση και στο πλαίσιο της επέκτασης του ακυρωτικού αποτελέσματος έναντι οποιωνδήποτε άλλων πράξεων.
Η πιο πάνω όμως υποχρέωση της Διοίκησης δεν θα πρέπει να συγχύζεται με το έννομο συμφέρον τέτοιου υποψηφίου να προωθεί προσφυγή εναντίον προαγωγής σε επίδικη θέση για την οποία κατά τον ουσιώδη χρόνο ήταν προσοντούχος. Το ζήτημα του εννόμου συμφέροντος θα πρέπει να αποφασίζεται από το Δικαστήριο αποκλειστικά με βάση τα πραγματικά δεδομένα του ουσιώδους χρόνου, δηλαδή αυτά που ίσχυαν κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης και εξέτασης της υποψηφιότητας του, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οποιαδήποτε μεταγενέστερα δεδομένα που προκύπτουν μετά την καταχώρηση της προσφυγής και επηρεάζουν την συνδρομή προσόντων, την αρχαιότητα ή την πείρα υποψηφίου. Διαφορετικά θα αλλοιώνονταν τα δεδομένα του ουσιώδους χρόνου και θα οδηγούσαν σε παράλογα και άδικα αποτελέσματα απώλειας του εννόμου συμφέροντος αιτητή που διεκδίκησε μια θέση ως προσοντούχος, αλλά λόγω μεταγενέστερων ακυρωτικών αποφάσεων που δεν ανάγονται στην δική του υπαιτιότητα, να μην μπορεί να προσβάλλει τη διοικητική απόφαση, παρά το ότι εξακολουθεί να υφίσταται ζημία και να αντλεί ωφέλεια από την ακύρωση της.
Λαμβανομένου υπόψη ότι η προσβαλλόμενη πράξη ήταν και παραμένει σε ισχύ κατά την καταχώρηση της προσφυγής, κατά το χρόνο εκδίκασης όσο και στο παρόν στάδιο έκδοσης της απόφασης, η προδικαστική ένσταση στερείται ερείσματος και απορρίπτεται.
Στην προκειμένη ειδικά περίπτωση, ο αιτητής θα ήταν ούτως η άλλως προσοντούχος για την θέση. Με βάση το νομικό καθεστώς της Αρχής, υπάρχει δυνατότητα πλήρωσης θέσης προαγωγής ή πρώτου διορισμού και προαγωγής, όχι μόνο με προαγωγή αλλά και με μετάθεση (Καν.13(2)). Η υποβολή της υποψηφιότητας γίνεται σε ενιαίο έντυπο και οι υποψήφιοι συγκρίνονται στην ίδια βάση. Η υποψηφιότητα του αιτητή από την Κλίμακα Ν1 σε ομοιόβαθμη θέση υποβλήθηκε ως μετάθεση. Ακόμη όμως και αν ληφθεί υπόψη η μεταγενέστερη ανατροπή με την απώλεια της Κλ.Ν1 και την αναδρομική προαγωγή του στην Κλ.Ν2 από 1.11.2000, ο αιτητής διατηρεί το έννομο του συμφέρον γιατί και από αυτή την κλίμακα θα μπορούσε να είναι υποψήφιος. Βέβαια, η αίτηση του σε αυτή την περίπτωση θα αφορούσε προαγωγή (από την Κλ.Ν2) και όχι μετάθεση.
Σε ό,τι αφορά τους ισχυρισμούς του ευπαίδευτου συνηγόρου του αιτητή στην απαντητική του αγόρευση για ανατροπή των κριτηρίων επιλογής για τον αιτητή (ειδικότερα της αρχαιότητας) μετά από την απώλεια των θέσεων βοηθού Διευθυντή και Διευθυντή, θεωρώ ότι δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο. Δεν μεταβάλλονται τα πραγματικά δεδομένα που λήφθηκαν υπόψη από την Αρχή για την έκδοση της επίδικης απόφασης, διαφορετικά θα παραβιαζόταν το πραγματικό καθεστώς του ουσιώδους χρόνου. Το Δικαστήριο σε μια τέτοια περίπτωση θα ασκούσε πρωτογενή κρίση επί νέων δεδομένων, εκτός της αναθεωρητικής του δικαιοδοσίας.
Ο αιτητής υποστηρίζει ότι υπερέχει σαφώς σε προσόντα, αφού κατέχει τρία πρόσθετα (μη απαιτούμενα) ακαδημαϊκά μεταπτυχιακά προσόντα και εννέα επαγγελματικά προσόντα εκ των οποίων το MSc, Industrial Relations and Personnel Management, είναι απόλυτα σχετικό με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης που αφορά ανθρώπινο δυναμικό. Το ενδιαφερόμενο μέρος από την άλλη έχει μόνο ένα μεταπτυχιακό ακαδημαϊκό προσόν, το οποίο διαθέτει και ο αιτητής (MBA) και πέντε επαγγελματικά προσόντα. Παραπονείται επίσης ότι ο Διευθυντής και ακολούθως η Συμβουλευτική και το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής δεν σχολίασαν καθόλου τα επαγγελματικά του προσόντα σε αντίθεση με τα προσόντα του ενδιαφερόμενου μέρους που αναφέρθηκαν στο σύνολο τους.
Συναφής είναι και άλλος λόγος ακύρωσης ότι οι καθ' ων η αίτηση δεν αξιολόγησαν τα πρόσθετα προσόντα των διαδίκων και παρέλειψαν να συγκεκριμενοποιήσουν ποια ήταν η βαρύτητα τους κατά παράβαση των νομολογιακών αρχών. Περιορίστηκαν απλά στην γενικόλογη αναφορά ότι τα πρόσθετα προσόντα του αιτητή και του ενδιαφερομένου μέρους ήταν σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, αναφορά που δεν εξυπηρετεί τον δικαστικό έλεγχο.
Σχετικά με το κριτήριο της αρχαιότητας, σύμφωνα με τον Πίνακα (Παράρτημα 2 στην ένσταση) κατά τον ουσιώδη χρόνο ο αιτητής υπηρετούσε στην θέση Διευθυντή Λειτουργίας και Προσωπικού ΔΣΜ, Διαχειριστής Συστήματος Μεταφοράς (Kλ.Ν1), ενώ προηγουμένως από 1.6.1997 ως Βοηθός Διευθυντής Προσωπικού (Εργατικές Σχέσεις) στην Κλ.Α14. Το δε ενδιαφερόμενο μέρος αιτήθηκε προαγωγή από την θέση Βοηθού Διευθυντή (Ανθρωπινο Δυναμικό) που κατείχε από 1.3.2008, ενώ προηγουμένως ανελίχθηκε στην Κλ.Α14 από 1.6.1999 στην θέση Ανώτερου Μηχανικού Οργάνων. Συνεπώς ο αιτητής προβάλλει την υπεροχή του σε αρχαιότητα κατά δυο χρόνια εισηγούμενος ότι σύμφωνα με σχετική νομολογία είναι σημαντική.
Ισχυρίζεται περαιτέρω ότι το ίδιο ουσιαστική είναι η υπεροχή του σε πείρα στη Διεύθυνση Ανθρωπίνου Δυναμικού (10ετής) η οποία παρασιωπήθηκε, σε αντίθεση με την ομοειδή πείρα του ενδιαφερόμενου μέρους (2 περίπου χρόνια) την οποία τόσο ο Διευθυντής όσο και η Συμβουλευτική υπερτόνισαν στις συστάσεις τους. Λόγω της υπέρτερης αρχαιότητας του αιτητή και λόγω της ισοδυναμίας με το ενδιαφερόμενο μέρος στις αξιολογήσεις, υπερέχει σημαντικά σε πείρα, η οποία μάλιστα είναι απόλυτα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης. Ωστόσο το Συμβούλιο υπογράμμισε ως λόγο επιλογής του ενδιαφερομένου μέρους την μικρότερη σε εύρος αντίστοιχη πείρα του.
Συνοψίζοντας, ο αιτητής καταλογίζει πλάνη και αντιφατική συμπεριφορά στην Αρχή ως προς την πείρα και την παρασιώπηση της καταφανούς υπεροχής του σε αρχαιότητα, προσόντα και πείρα. Ο αιτητής επίσης προβάλλει ως ξεχωριστό λόγο ακύρωσης την πάσχουσα σύσταση του Διευθυντή, η οποία συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων, επαναλαμβάνοντας την ίδια επιχειρηματολογία.
Ο αιτητής θεωρεί περαιτέρω, ότι η υποψηφιότητα του με βάση την αιτιολογία που παρέθεσαν τα Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, η οποία παρατίθεται ανωτέρω, αποκλείσθηκε γιατί προτίμησαν να πληρώσουν την θέση με προαγωγή και όχι με μετάθεση. Μάλιστα χωρίς να καταγράφεται στην μεταξύ τους σύγκριση, οποιαδήποτε υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους σε οποιοδήποτε κριτήριο. Αντιθέτως, με δοσμένη την ισοδυναμία τους σε αξία και την υπεροχή του αιτητή στα κριτήρια της αρχαιότητας και των προσόντων, το κριτήριο που χρησιμοποιήθηκε είναι καθαρά εξωγενές. Η σύσταση και η επιλογή δεν βασίστηκαν στα νόμιμα κριτήρια επιλογής, αλλά στο γεγονός ότι ο αιτητής κατείχε ήδη ομοιόβαθμη θέση και ήταν προτιμότερη η παραμονή του σε αυτήν, αφού εκτελούσε τα καθήκοντα του με επιτυχία. Σύμφωνα με τους Καν.13(2) και Καν.26(2) των περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου Κανονισμών (ΚΔΠ291/86), που προνοούν την μετάθεση υπαλλήλου ως τρόπο πλήρωσης κενής θέσης προαγωγής και εφόσον ο αιτητής είχε εξαρχής υποβάλλει αίτηση, θα έπρεπε να προηγηθεί η σύγκριση στην βάση των κριτηρίων επιλογής και ο επικρατέστερος υποψήφιος να συστηθεί από την Υπεπιτροπή ή τον Διευθυντή για προαγωγή ή μετάθεση, αναλόγως της αίτησης που είχε υποβάλει. Αντ΄ αυτού οι καθ' ων η αίτηση προχώρησαν με τη σύσταση και την λήψη της τελικής απόφασης έχοντας προαποφασίσει ότι η επίδικη κενή θέση θα έπρεπε να πληρωθεί με προαγωγή και όχι με μετάθεση, αποκλείοντας ουσιαστικά την υποψηφιότητα του αιτητή. Θυματοποιήθηκε, όπως ισχυρίστηκε, λόγω των ήδη υφιστάμενων καθηκόντων του κατ΄ άνιση μεταχείριση.
Οι καθ΄ ων η αίτηση αντιτείνουν ότι είναι στην διακριτική εξουσία της Αρχής ο τρόπος πλήρωσης της θέσης, αν δηλαδή, ανάλογα με την περίπτωση, είναι προς το δημόσιο όφελος να πληρωθεί με προαγωγή ή με μετάθεση. Παραπέμπουν στο παράρτημα 2 της ένστασης, που είναι οι κατάλογοι των αιτητών που έχουν αποταθεί για προαγωγή (λευκού χρώματος) και ξεχωριστά του αιτητή (χρώματος γαλάζιου) που αποτάθηκε για «μετάθεση και μετονομασία». Υπογραμμίζουν ότι οι λόγοι για τους οποίους το Διοικητικό Συμβούλιο επέλεξε μεταξύ των δυο επικρατέστερων υποψηφίων το ενδιαφερόμενο μέρος, οι οποίοι είναι συνυφασμένοι με τους λόγους επιλογής της πλήρωσης της θέσης με προαγωγή αντί μετάθεσης, καταγράφονται ρητά ως λόγοι που επενεργούν προς όφελος της Αρχής. Εξάλλου, υποστηρίζουν, είχε προηγηθεί η σύγκριση όλων των υποψηφίων τόσο από τη Συμβουλευτική Υπεπιτροπή, από τον Διευθυντή αλλά και από το Διοικητικό Συμβούλιο προτού ληφθεί η απόφαση για προαγωγή.
Ο Κανονισμός 13(2) προνοεί ότι, κενή θέση προαγωγής ή πρώτου διορισμού και προαγωγής, «θα πληρούται δια της προαγωγής ή μεταθέσεως υπαλλήλου, ως θα είναι η περίπτωσις, κατόπιν εσωτερικής γνωστοποιήσεως, εις την οποίαν θα καθορίζηται η ονομασία της θέσεως και ο τόπος εργασίας αυτής·».
«Προαγωγή» σημαίνει την προαγωγή υπαλλήλου από κατώτερη θέση στην αμέσως ανώτερη θέση.
Σύμφωνα με τον Κανονισμό 26(2) «μετάθεσις» «θεωρείται και η γενομένη κατόπιν αιτήσεως του υπαλλήλου, εις ανταπόκρισιν εις δημοσίευσιν υπό της Αρχής, δια της οποίας ζητούνται αιτήσεις δια πλήρωσιν κενής τίνος θέσεως.»
Θεωρώ ότι, η ορθή ερμηνευτική προσέγγιση του Καν.13 θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις αρχές της ίσης μεταχείρισης των υποψηφίων και της πλήρωσης μιας κενής θέσης από τον καταλληλότερο υποψήφιο κατά τον λόγο της προσωπικής αξίας του καθενός. Σε καμία περίπτωση κατά την πλήρωση της κενής θέσης στην Αρχή δεν θα πρέπει να υπονομεύεται ή να εξουδετερώνεται η διαδικασία σύγκρισης της ουσιαστικής καταλληλότητας των υποψηφίων στην βάση του Καν.23. Συνεπώς ο Καν.13 έχει την έννοια ότι επιτρέπει την υποβολή υποψηφιότητας τόσο από υπαλλήλους με ομοιόβαθμη προς την επίδικη θέση όσο και με κατώτερη, οι οποίοι θα συγκριθούν μεταξύ τους τόσο από την Υπεπιτροπή όσο και από τον Διευθυντή για να δώσουν τις εισηγήσεις τους. Στο στάδιο του Διοικητικού Συμβουλίου επιλέγεται ο καλληλότερος υποψήφιος με αποκλειστικό γνώμονα την υπεροχή του έναντι των υπολοίπων υποψηφίων σύμφωνα με τις εισηγήσεις και την κρίση των μελών του Συμβουλίου. Εάν ο επικρατέστερος υποψήφιος κατέχει ομοιόβαθμη θέση, η πλήρωση της επίδικης θέσης θα γίνει με μετάθεση. Αν κατέχει την αμέσως κατώτερη και ήταν υποψήφιος για προαγωγή, θα προαχθεί στην επίδικη θέση.
Δεν θεωρώ ότι ο εν λόγω Κανονισμός δίνει εξουσία στην Αρχή, αφού εν τω μεταξύ τίθενται ενώπιον της τα ονόματα των υποψηφίων και τα δεδομένα τους, να προχωρήσει στην διαδικασία επιλογής στη βάση οποιουδήποτε άλλου κριτηρίου, εκτός των θεσμοθετημένων κριτηρίων επιλογής. Ως τέτοιο άλλο κριτήριο στην προκείμενη περίπτωση ήταν η κατά τον ουσιώδη χρόνο επιλογή του Συμβουλίου να προχωρήσει με προαγωγή αντί μετάθεση για την πλήρωση της επίδικης θέσης. Εν πάση περιπτώσει, στην περίπτωση που υπάρχουν λόγοι για τους οποίους η Αρχή θεωρεί προτιμότερη την πλήρωση μιας θέσης μόνο με προαγωγή ή με τη διαδικασία της μετάθεσης, ανάλογα με την περίπτωση, αυτό θα πρέπει να γνωστοποιείται με την προκήρυξη και πριν από την υποβολή των υποψηφιοτήτων.
Η δικηγόρος της Αρχής παραπέμπει σε παλαιότερες πρωτόδικες αποφάσεις Σπύρου Πετούσης ν. ΑΗΚ (1992) 4 Α.Α.Δ 2743 και Σπύρος Πετούσης (1992) 4Ε Α.Α.Δ 3764, στις οποίες επί των δικών τους δεδομένων αποφασίστηκε ότι η Αρχή είναι το μόνο αρμόδιο όργανο να αποφασίσει τον τρόπο πλήρωσης της θέσης σε οποιοδήποτε μάλιστα στάδιο, για το συμφέρον και την ομαλή λειτουργία της, διότι είναι στην διακριτική της ευχέρεια να εκτιμά τις ανάγκες της υπηρεσίας και τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται για την ικανοποίησή τους. Για τους λόγους που εξηγούνται ανωτέρω, δεν συμφωνώ με τις πρωτόδικες αυτές αποφάσεις.
Εξάλλου στην παρούσα προσφυγή τα όσα καταγράφηκαν ως συγκριτικά σχόλια μεταξύ του αιτητή και του ενδιαφερόμενου μέρους στις εισηγήσεις του Διευθυντή και της Υπεπιτροπής δεν αποδίδουν τους λόγους προτίμησης του ενδιαφερόμενου μέρους έναντι του αιτητή, τουλάχιστον κατά τρόπο που θα μπορούσε να ασκηθεί δικαστικός έλεγχος αναφορικά με τα ουσιαστικά κριτήρια που καθιστούσαν το ενδιαφερόμενο μέρος επικρατέστερο.
Δεδομένης μάλιστα της διαπιστωθείσας ισοδυναμίας στην αξία, της αναλυτικής καταγραφής των προσόντων τους τα οποία αξιολογήθηκαν ως σχετικά μεν και στα οποία φαίνεται να έχει προβάδισμα ο αιτητής καθώς και της υπεροχής του αιτητή σε αρχαιότητα και πείρα, για την οποία η Αρχή παρέλειψε να κάνει οποιαδήποτε συγκριτική αναφορά, η αιτιολογία αναφορικά με την προτίμηση του ενδιαφερομένου μέρους έναντι του αιτητή παραμένει μετέωρη και ασαφής. (Βλ. Υπόθεση Αρ. 816/2004, Γρηγορίου ν. ΑΗΚ, 7.8.2006, αλλά και στην Υπόθεση Αρ. 891/2005, Κυριάκου ν. ΑΗΚ, 6.7.2007, και πιο πρόσφατα στην Υπόθεση Αρ. 12/2006, Φραντζής ν. ΑΗΚ, 14.1.2008). Η απλή απαρίθμηση των κριτηρίων που λήφθηκαν υπόψη δεν παρέχει καμιά πληροφόρηση για τα δεδομένα που οδήγησαν στη διαμόρφωση της απόφασης. Σε τελική ανάλυση δεν υπάρχει οτιδήποτε που να προσδιορίζει τί από τα εξειδικευθέντα επενέργησε ως αιτιολογικό στήριγμα της απόφασης και πώς (Βλ. Ηλιόπουλος ν. Α.Η.Κ. (2000)3 Α.Α.Δ. 438).
Αυτό που εύλογα προκύπτει είναι ότι ενώ ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος κρίθηκαν ως οι επικρατέστεροι υποψήφιοι, προτιμήθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος για λόγους που ανάγονται στην επιλογή της προαγωγής ως τρόπου πλήρωσης της θέσης και όχι της μετάθεσης. Θεωρώ ότι η διαδικασία όπως εξελίχθηκε δεν συνάδει με το κανονιστικό πλαίσιο που διέπει την πλήρωση κενών θέσεων στην Αρχή, διότι τα μέλη της Αρχής καταχρηστικά επικαλέστηκαν ως λόγο προτίμησης του ενδιαφερόμενου μέρους έναντι του αιτητή τους λόγους επιλογής προαγωγής αντί της μετάθεσης σε στάδιο που έπεται της σύγκρισης των υποψηφίων.
Κατά συνέπεια η προσφυγή επιτυγχάνει για αυτό το θεμελιακό λόγο που συναρτάται άμεσα και με την έλλειψη ουσιαστικής αιτιολογίας που να επιτρέπει τον δικαστικό έλεγχο όπως εξηγήθηκε ανωτέρω.
Υπόθεση 872/2010
Ο αιτητής στην υπόθεση 872/2010 επικαλείται συνοπτικά τους πιο κάτω λόγους:
1. Παραβιάστηκαν τα κριτήρια που θέτει ο Καν.23(2) ΚΔΠ 291/86 διότι ο αιτητής υπερτερούσε στα κριτήρια της αρχαιότητας και της πείρας. Ο αιτητής προήχθηκε στην Κλ.Α14 την 1.3.1997, ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος την 1.6.1999. Επομένως, ο αιτητής είχε προβάδισμα 27 μηνών σε αρχαιότητα. Παράλληλα, δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στα προσόντα του ενδιαφερόμενου μέρους, κάποια από τα οποία π.χ. το Chartered Member of the Inst. of Occupational Safety and Health και Registered Safety Practitioner (RSP) δεν έχουν σχέση με τα καθήκοντα της θέσης, ούτε αποτελούν πλεονέκτημα ή επιπρόσθετο προσόν. Περαιτέρω, ισχυρίζεται ότι κακώς λήφθηκε ως ενισχυτικό στοιχείο της υποψηφιότητας του ενδιαφερόμενου μέρους, η προηγούμενη διετής υπηρεσία του στην θέση Βοηθού Διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού με την επισήμανση μάλιστα εκ μέρους της Αρχής ότι ο αιτητής αν και δικαιούτο, δεν είχε υποβάλει αίτηση για αυτή την θέση.
2. Δεν διεξήχθη η δέουσα έρευνα και αξιολόγηση των τριών κριτηρίων, αξία, προσόντα και αρχαιότητα για την επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου από τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, τα οποία υιοθέτησαν τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή αντιγράφοντας την αιτιολογία που αυτός παρέθεσε.
3. Η σύσταση του Διευθυντή δεν συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων και πάσχει.
4. Η εισήγηση της Συμβουλευτικής επίσης πάσχει για τους ίδιους λόγους και επειδή είναι αναιτιολόγητη.
Οι δικηγόροι των καθ΄ ων η αίτηση και του ενδιαφερόμενου μέρους αντιτείνουν ότι η επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους είναι αιτιολογημένη και νόμιμη. Παραπέμπουν στα αντίστοιχα πρακτικά τόσο της Συμβουλευτικής όσο και του Συμβουλίου στα οποία αναγνωρίστηκε η αρχαιότητα του αιτητή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους και η ισοδυναμία τους στην αξία στην βάση των πέντε τελευταίων ετών αξιολόγησης, καθώς και στην αναλυτική παράθεση των πρόσθετων προσόντων του καθενός. Αναφορικά με την σχετικότητα των επαγγελματικών προσόντων του ενδιαφερόμενου μέρους, όπως το γεγονός ότι είναι Chartered Member of the Inst. of Occupational Safety and Health και Registered Safety Practitioner (RSP), αυτή προκύπτει άμεσα, αφού στα καθήκοντα της θέσης σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας περιλαμβάνονται η υγεία και επαγγελματική ασφάλεια του ανθρώπινου δυναμικού της Αρχής.
Τονίζουν επίσης την νομολογιακή αρχή συμφώνα με την οποία η πείρα που αποκτήθηκε σε θέση που προηγείται αμέσως της επίδικης είναι βαρύνουσας σημασίας. Ως εκ τούτου, ορθά έγινε ιδιαίτερη μνεία στην διετή τέτοια πείρα του ενδιαφερόμενου μέρους από την θέση του Βοηθού Διευθυντή. Επίσης, αυτό που εκτιμήθηκε είναι η πείρα του ενδιαφερόμενου μέρους, εκτός από τον τομέα Παραγωγής (και σταθμών Παραγωγής), στο Ανθρώπινο δυναμικό, πείρα που αποκτήθηκε με πρωτοβουλία του ίδιου σε αντίθεση με την μονοδιάστατη και ειδικευμένη πείρα του αιτητή αποκλειστικά στους σταθμούς Παραγωγής.
Έχοντας μελετήσει με προσοχή τις θέσεις των δυο πλευρών και αντιπαραβάλλοντας το περιεχόμενο των συστάσεων και της αιτιολογίας του Διοικητικού Συμβουλίου για την προτίμηση της υποψηφιότητας του ενδιαφερόμενου μέρους έναντι του αιτητή με το περιεχόμενο των προσωπικών και υπηρεσιακών φακέλων, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι οι προσβαλλόμενοι λόγοι ακύρωσης δεν ευσταθούν.
Η εκτίμηση των επιμέρους θεσμοθετημένων κριτηρίων επιλογής κινήθηκε μέσα στα πλαίσια του Καν. 23 και η Αρχή σε ότι αφορά την μεταξύ των διαδίκων σύγκριση για σκοπούς προαγωγής άσκησε εύλογα την κρίση της εντός των ορίων της διακριτικής της ευχέρειας.
Η αρχαιότητα του αιτητή δεν αγνοήθηκε αλλά ρητά καταγράφηκε η υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους σε προσόντα και σχετική πείρα ως λόγοι που οδήγησαν στην επικράτηση του. Αναφορικά με τα προσόντα ορθά αξιολογήθηκαν τόσο το επιπρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν του ενδιαφερόμενου μέρους όσο και τα επαγγελματικά του προσόντα που σχετίζονται με ασφάλεια και υγεία του προσωπικού ως προσόντα που προσθέτουν στην ικανότητα και την αξία του αφού, αν και δεν προβλέπονται, είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης.
Επίσης στον τομέα της πείρας και παρά την αρχαιότητα του αιτητή, ορθά δόθηκε έμφαση στη διετή απόλυτα συναφή πείρα του ενδιαφερόμενου μέρους στην αμέσως προηγούμενη θέση. Τέτοια αναφορά δεν θεωρώ ότι θυματοποιεί τον αιτητή, με την έννοια της αρχής ότι «κανένας δεν μπορεί να θυματοποιείται για τα καθήκοντα που του ανατίθενται». Αυτό γιατί η επιδίωξη της προαγωγής στην θέση του Βοηθού Διευθυντή και η ανέλιξη του στον σχετικό τομέα οφείλεται στην πρωτοβουλία του ίδιου του ενδιαφερόμενου μέρους. Εν πάση περιπτώσει, αποκτήθηκε σχετική πείρα σε θέση που προηγείται της επίδικης, πείρα με βαρύνουσα σημασία κατά τη νομολογία. (Βλ. Μουρτζή ν. Δημοκρατίας (1998)3 Α.Α.Δ 1091, Υπόθεση Αρ. 85/2008, Καραγιώργης v. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 19.2.2010).
Με δεδομένη την ισοδυναμία των διαδίκων στα λοιπά κριτήρια του Καν.23, μεταξύ των οποίων και στην αξία, τα μέλη της Αρχής είχαν να επιλέξουν μεταξύ της αρχαιότητας του αιτητή από την μια και το προβάδισμα του ενδιαφερόμενου μέρους σε συναφή πείρα και πρόσθετα προσόντα. Εφόσον τόσο η εισήγηση της Συμβουλευτικής όσο και η σύσταση αιτιολογημένα δόθηκαν υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους, ορθά υιοθετήθηκαν από τα Μέλη της Αρχής. Δεν έχει καταδειχθεί λόγος επέμβασης του Δικαστηρίου.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή 611/2010 επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται, ενώ η προσφυγή 872/2010 αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Τα έξοδα στην υπόθεση 611/2010 επιδικάζονται υπέρ του αιτητή, ενώ στην 872/2010 επιδικάζονται υπέρ των καθ΄ ων η αίτηση, όπως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Π. Παναγή, Δ.
/ΣΓεωργίου