|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D715
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Αρ. Υπόθεσης: 1399/2011
25 Σεπτεμβρίου, 2014
[Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
Μ. Τ.
Αιτήτριας,
- και -
Δήμοκρατιασ της κυπρου ΔΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ΄ων η αίτηση.
__________
Ηλ. Νικολάου (κα), για την Αιτήτρια.
Ε. Φλωρέντζου (κα), δικηγόρος της Δημοκρατίας εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια επιζητεί δήλωση του Δικαστηρίου, ότι η πράξη και η απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση, να μην παραχωρήσουν στην αιτήτρια πιστοποιητικό μίσθωσης, αναφορικά με οικία που βρίσκεται στον κυβερνητικό συνοικισμό αυτοστέγασης, XXXXX, Φάση XXXXX, στον XXXXX δρόμο, αρ. XXXXX, για την οποία έχει δοθεί άδεια χρήσης στην αιτήτρια, με ημερομηνία κοινοποίησης 9.8.2011, είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
Οι πολλαπλές αιτήσεις που υποβλήθηκαν εκ μέρους της αιτήτριας προς τις αρμόδιες Υπηρεσίας, η ευμεταβλητότητα της και οι επανειλημμένες ανακλήσεις και λήψεις νέων αποφάσεων εκ μέρους των καθ΄ ων η αίτηση, αχρείαστα οδήγησαν τους τελευταίους, μέσω της ένστασης και γραπτής τους αγόρευσης σε παράθεση γεγονότων, που ναι μεν ιστορικά φανερώνουν την παλινδρομούσα στάση της αιτήτριας, πλην όμως ελάχιστα από τα γεγονότα αυτά αφορούν στην ουσία της υπόθεσης. Θα προσπαθήσω λοιπόν να συνοψίσω και να αναζητήσω τον πυρήνα της υπόθεσης ώστε να κριθεί κατ΄ ουσίαν η επίδικη απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση, όπως κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια με επιστολή ημερ. 9.8.2011.
Κατά πρώτον, είναι αναγκαίο να προσδιοριστεί το αίτημα, η παράμετρος εντός του οποίου υποβλήθηκε και να αναζητηθεί το νομοθετικό πλαίσιο εξέτασης του. Ανέτρεξα στο σχετικό φάκελο ώστε να διαπιστώσω με σαφήνεια τόσο τα γεγονότα όσο και τις ακριβείς ημερομηνίες, εφόσον από μια πρώτη έρευνα διαπίστωσα ότι στην ένσταση των καθ΄ ων η αίτηση, υπάρχουν λανθασμένες αναφορές ως προς τις ημερομηνίες, όπως άλλωστε ορθά παρατηρεί και η συνήγορος της αιτήτριας στη γραπτή της αγόρευση. Πρέπει να διευκρινιστεί με σαφήνεια ποιο ήταν το αίτημα της αιτήτριας όπως το υπέβαλε στις 20.7.2011. Επρόκειτο για αίτημα έκδοσης πιστοποιητικού ιδιοκτησίας για το σπίτι που είχε στο συνοικισμό αυτοστέγασης, XXXXX, XXXXX Φάση, XXXXX δρόμος, αρ. XXXXX, ως ανωτέρω περιγράφεται. Επισυνάπτονταν με την επιστολή της τρεις βεβαιώσεις, ότι το σπίτι ήταν μεταβιβασμένο επ΄ ονόματι της και απαιτούσε να της αναγνωριστούν όλα τα δικαιώματα που έχουν όλοι οι πρόσφυγες. Σημειώνεται ότι εν τω μεταξύ, μετά το γάμο της, όπως και η ίδια αναγνωρίζει σε προηγούμενη επιστολή της 2.5.2011, κυανούν 128, με δάνειο που εξασφάλισε ο σύζυγος της, έκτισαν άλλη κατοικία, σε άλλο οικόπεδο. Για σκοπούς όμως επιδιόρθωσης του σπιτιού στον προσφυγικό συνοικισμό, της εγκρίθηκε το ποσό των €9.100, το οποίο όμως ουδέποτε εισέπραξε. Αντιθέτως, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, η ίδια πρότεινε, αν συμφωνούσε και η διοίκηση, να επιστρέψει το, όπως το αποκαλεί, «προσωπικό της σπίτι», αφού της δοθεί από την κυβέρνηση το ποσό των €160.000. Οι επιστολές των καθ΄ ων η αίτηση με ημερ. 3.9.2010 και 11.10.2010 επιβεβαιώνουν τον ισχυρισμό της αιτήτριας, για έγκριση του αιτήματος της για οικονομική βοήθεια, για επιδιόρθωση της κατοικίας της.
Η αίτηση που μας αφορά, απορρίφθηκε στη βάση του ότι η αιτήτρια δεν διέμενε μόνιμα στην εν λόγω κατοικία, στον κυβερνητικό συνοικισμό αυτοστέγασης. Η επιτόπια επίσκεψη λειτουργού της Υπηρεσίας Μέριμνας στις 18.2.2011, απεκάλυψε ότι η οικία ήταν εγκαταλελειμμένη και ότι η αιτήτρια διεφάνη ότι διέμενε στην ιδιόκτητη της κατοικία στη Λεμεσό.
Στη βάση λοιπόν των προνοιών της σχετικής νομοθεσίας (ο περί Τουρκοκυπριακών Περιουσιών Νόμος του 1991-2009 και των σχετικών περί Τουρκοκυπριακών Περιουσιών (Παραχώρηση Συμβάσεων Μίσθωσης σε Εκτοπισθέντες και Άλλα Πρόσωπα) Κανονισμών του 2009, εάν δικαιούχος δεν διαμένει μόνιμα στην κατοικία η οποία του παραχωρήθηκε, αυτή δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο μίσθωσης:
«3(2) Η οικιστική μονάδα που αποτελεί αντικείμενο της μίσθωσης σύμφωνα με την παράγραφο (1), είναι οικιστική μονάδα την οποία ο δικαιούχος -
(α) κατέχει νόμιμα με βάση συμφωνία, συμβόλαιο ή άδεια χρήσης που ο ίδιος ή ο σύζυγος ή η σύζυγός του υπέγραψε με τη Δημοκρατία, είτε μέσω του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως είτε μέσω του Επάρχου, ανάλογα με την περίπτωση, και
(β) χρησιμοποιεί ως μόνιμη κατοικία του.»
Στη γραπτή της αγόρευση η αιτήτρια προβάλλει, ότι η παραχώρηση της επίδικης οικίας έγινε σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία και τίποτε δεν είχε μεταβληθεί ή διαφοροποιηθεί, που να τεκμηριώνει ή να δικαιολογεί, την άρνηση των καθ΄ ων η αίτηση, να χορηγήσουν το σχετικό πιστοποιητικό μίσθωσης, όπως το ζητούσε η αιτήτρια. Βάσει των προνοιών της μεταξύ των μερών σύμβασης για την χρήση της κατοικίας το κατοικήσιμο της οικοδομής αποτελούσε προϋπόθεση για το σκοπό αυτό. Η αιτήτρια κατείχε και χρησιμοποιούσε το ακίνητο ως κατοικία μέχρι το 2008, ως η σχετική βεβαίωση του κοινοτάρχη XXXXX που επισυνάφθηκε στην αίτηση. Αυτό εγκαταλείφθηκε προσωρινά λόγω της ακαταλληλότητας για κατοίκηση. Είναι πρόδηλο ότι η αιτήτρια επιζητούσε την επιδιόρθωση του σπιτιού με τη χορήγηση οικονομικής βοήθειας, αίτημα που όπως είδαμε ενεκρίθη. Οπότε, στη βάση των ως άνω, οι καθ΄ ων η αίτηση ενήργησαν εκτός των προνοιών της συμφωνίας και κατά παράβαση αυτής εφόσον ουδέποτε επέδωσαν στην αιτήτρια ως προνοεί η μεταξύ τους συμφωνία (άρθρο 7) προειδοποίηση δύο μηνών τερματισμού της μίσθωσης και συμφωνίας. Είναι πρόδηλο, εισηγείται η αιτήτρια, ότι από όσα αναφέρονται από τους καθ΄ ων η αίτηση, προκύπτει ότι η διοίκηση ενήργησε βεβιασμένα, αντιφατικά, με προχειρότητα και χωρίς καλή ή πραγματική επίγνωση των γεγονότων, παραλείποντας να διενεργήσουν, ως είχαν υποχρέωση, πλήρη και ή επαρκή έρευνα των περιστατικών και στοιχείων της υπόθεσης, με αναπόφευκτη συνέπεια να λειτουργήσουν υπό καθεστώς πλάνης περί τα πράγματα, σε ότι αφορά κυρίως τους λόγους μη παραμονής της αιτήτριας στην κατοικία αλλά και κατά παράβαση των προνοιών της σύμβασης των μερών.
Στη βάση των γεγονότων όπως τα έχω συνοψίσει ανωτέρω, κρίνω, υπό τας περιστάσεις, ότι η αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί. Είναι προφανές από τα γεγονότα τα οποία έχουν τεθεί εκ μέρους της αιτήτριας, ότι το σχετικό πιστοποιητικό του κοινοτάρχη αναφέρεται σε χρόνο προγενέστερο, το 2008, ενώ όπως έχω ήδη αναφέρει η ίδια διαμένει σε άλλο σπίτι μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια της, το οποίο έκτισε ο σύζυγος της. Το γεγονός ότι οι καθ΄ ων η αίτηση δεν τερμάτισαν, όπως ισχυρίζεται η αιτήτρια τη σύμβαση μεταξύ των μερών για χρήση της κατοικίας, δεν διαφοροποιεί τα πράγματα. Η παραχώρηση της κατοικίας έγινε στη βάση συμφωνίας ή συμβολαίου, άρθρο 3(2)(α) του Νόμου. Η μίσθωση της όμως προϋποθέτει ότι ο αιτητής κατέχει την κατοικία δυνάμει συμβολαίου και την χρησιμοποιεί ως τη μόνιμη κατοικία του. Σωρευτικά λοιπόν πρέπει να συντρέχουν και οι δύο προϋποθέσεις που τάσσει το άρθρο 3(2) ανωτέρω. Πρόκειται για δύο διακριτές μεταξύ τους νομικές σχέσεις: παραχώρησης κατοικίας και κατοχής της δυνάμει συμβολαίου και μίσθωσης. Και στην υπό κρίση περίπτωση η αιτήτρια, δεν χρησιμοποιούσε την κατοικία ως τη μόνιμη κατοικία της. Ο μη τερματισμός της μεταξύ των μερών σύμβασης κατοχής εκ μέρους των καθ΄ ων η αίτηση δεν είναι ζήτημα που χρήζει απάντησης στα πλαίσια της αίτησης.
Σε κάθε περίπτωση βρίσκω ότι οι καθ΄ ων η αίτηση διενήργησαν τη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα πριν καταλήξουν στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης και προφανώς διαπίστωσαν μη παραμονή της αιτήτριας στην κατοικία, ως ο σχετικός Νόμος προνοεί. Οι προβαλλόμενοι λόγοι ακύρωσης δεν ευσταθούν.
Η αίτηση απορρίπτεται με €1.000 έξοδα σε βάρος της αιτήτριας. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.
/ΦΚ