|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D619
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 971/2013)
28 Αυγούστου, 2014
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΛΑΖΑΡΟΥ,
Αιτητής,
ΚΑΙ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ
(ΤΜΗΜΑ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ),
Καθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Ο Αιτητής παρουσιάζεται προσωπικά.
Ν. Γρηγορίου (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Ο αιτητής με την εξεταζόμενη προσφυγή προσβάλλει την απόφαση των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας που του κοινοποιήθηκε με επιστολή ημερομηνίας 7.3.2013 και με την οποία πληροφορήθηκε ότι η κατάσταση της υγείας της ανήλικης θυγατέρας του, κατόπιν εξέτασης από τη Συμβουλευτική Πολυθεματική Ομάδα, «δεν εμπίπτει στον όρο «ανάπηρος» όπως ορίζεται στο άρθρο 2 του Περί Δημοσίων Βοηθημάτων και Υπηρεσιών Νόμου 2006 έως 2013, Ν. 95(Ι)/2006 όπως έχει τροποποιηθεί, (ο «Νόμος») .
Ο αιτητής, ο οποίος χειρίζεται προσωπικά την εξεταζόμενη προσφυγή, ισχυρίζεται ότι «η αρμόδια υπηρεσία χωρίς τη δέουσα έρευνα και προσοχή τερμάτισε το επίδομα του παιδιού του ημερομηνίας 7.3.2013».
Παραπονείται, ότι οι καθ΄ ων η αίτηση ενήργησαν καθ΄ υπέρβαση εξουσίας καθώς και κατά παράβαση του περί Δημοσίων Βοηθημάτων και Υπηρεσιών Νόμου.
Από την άλλη πλευρά, η ευπαίδευτη συνήγορος της καθ' ης η αίτηση ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νόμιμη, ορθή και δεόντως αιτιολογημένη και ότι λήφθηκε μετά από επαρκή έρευνα των σχετικών νομικών και πραγματικών στοιχείων.
Ο αιτητής είναι ο πατέρας της ανήλικης Άννας Λαζάρου.
Στις 12.3.2001, υπέβαλε αίτημα για παροχή Δημόσιου Βοηθήματος στην ανήλικη κόρη του.
Στις 26.11.2001, το αίτημα του εγκρίθηκε για περίοδο ενός έτους, με οδηγίες να επανεξεταστεί κατόπιν υποβολής νέου ιατρικού πιστοποιητικού.
Σύμφωνα με την ιατρική βεβαίωση ημερομηνίας 7.3.2001 (Παράρτημα 3 στην ένσταση), η ανήλικη παρουσιάζει:
«Μαιευτική παράλυση δεξιά λόγω τραυματικής βλάβης του βραχιονίου πλέγματος κατά τη διάρκεια του τοκετού. Συνεπεία της βλάβης παρουσιάζει σοβαρή κινητική διαταραχή και αναπηρία του δεξιού άνω άκρου.
Γίνεται τακτική επαναξιολόγηση στην κλινική ανα 6 μήνες . Συνίσταται θεραπευτική παρέμβαση με φυσιοθεραπεία 3-4 φορές/βδομάδα συστηματικά για αρκετά χρόνια.»
Η ανήλικη άρχισε να λαμβάνει μηνιαίο Δημόσιο Βοήθημα ύψους 210,50 Ευρώ από 1.2.2002 .
Στις 2.2.2012, ο αρμόδιος Λειτουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών, κατόπιν συνάντησης που είχε με τους γονείς και την ανήλικη κόρη τους, χορήγησε ειδικό έντυπο για να συμπληρωθεί από το θεράποντα ιατρό της ανήλικης Άννας, στα πλαίσια επαναξιολόγησης του αναπηρικού επιδόματος που μέχρι τότε της καταβαλλόταν.
Σύμφωνα με το έντυπο ημερομηνίας 1.2.2012 (Παράρτημα 9 στην ένσταση), η ανήλικη παρουσιάζει μαιευτική παράλυση, χειρουργήθηκε το 2008 στην Αμερική και παρουσιάζει μειωμένη λειτουργικότητα του δεξιού άνω άκρου. Ωστόσο έχει μάθει να λειτουργεί με τις δυσκολίες της.
Στις 2.2.2012, ο αρμόδιος Λειτουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών είχε συνάντηση στο γραφείο του με τους γονείς και την ανήλικη κόρη τους .
Έχοντας υπόψιν του και την ιατρική βεβαίωση ημερομηνίας 1.2.2012, εισηγήθηκε στις 6.3.2012 τον τερματισμό παροχής αναπηρικού επιδόματος προς την ανήλικη κόρη τους.
Στο έγγραφο Υ.Κ.Ε.19(β) ημερ. 2.5.2012 ( μέρος του διοικητικού φακέλου), καταγράφεται σύντομο ιστορικό και εκτίμηση προβλημάτων και δυνατοτήτων της περίπτωσης της ανήλικης από τον αρμόδιο Λειτουργό. Το παραθέτω αυτούσιο:
«Η αναφερόμενη είναι 12 χρόνων. Φοιτά στην Α' τάξη στο Γυμνάσιο Αγίας Βαρβάρας. Σύμφωνα με ιατρικό πιστοποιητικό στο διοικητικό φάκελο (Κ. 22 έως και 25 και Κ. 29 -πρόσφατη ιατρική βεβαίωση 01/02/2012) αλλά και από συνέντευξη γονέων, η αναφερόμενη έχει μαιευτική παράλυση στο δεξιό χέρι καθώς και δυσπλασία στο δεξιό ώμο. Επίσης, ο παιδονευρολογος αναφέρει πως έχει μάθει να λειτουργεί με τις δυσκολίες της. Δηλ. πως μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί. Για αντιμετώπιση των πιο πάνω δυσκολιών της παρέχεται εργοθεραπεία , φυσιοθεραπεία και υδροθεραπεία. Σύμφωνα με την παρατήρηση μου το δεξιό της χέρι είναι μικρότερο από το αριστερό της χέρι και δεν κινείται φυσιολογικό όπως το αριστερό. Κινείται μπροστά μέχρι την μέση αλλά όχι προς τα πάνω. 'Όταν θα πρέπει να κινηθεί προς τα πίσω κινείται πολύ λίγο.
Ωστόσο, σύμφωνα με τους γονείς και την ίδια δεν της προκαλεί αυτή η δυσκολία της οποιεσδήποτε επιπτώσεις στη μαθησιακή, συναισθηματική, κοινωνική της λειτουργικότητα. Μπορεί να πιάσει μικρά αντικείμενα με αυτό το χέρι αλλά ωστόσο δεν μπορεί να κουβαλήσει μεγάλα και βαριά αντικείμενα. Δεν δυσλειτουργεί σε σχέση με άλλα παιδιά . Δεν έχει νοητικά προβλήματα. Κινείται, βαδίζει φυσιολογικά. Γράφει με το αριστερό χέρι.
Ως εκ τούτου, δεδομένων των πιο πάνω πληροφοριών η αναφερόμενη δεν παρουσιάζει αναπηρία σύμφωνα με το αρθρο 2 της ισχύουσας Νομοθεσίας Περί Δημόσιων Βοηθημάτων και Υπηρεσιών 95 (Ι) του 2006 και δεν δικαιολογείται οποιαδήποτε συνέχιση του αναπηρικού επιδόματος. Εισηγούμαι δηλ. την μη επανεγκριση της ως ανάπηρο ανήλικο άτομο.»
Η εισήγηση του Λειτουργού εγκρίθηκε στη συνέχεια από την Επόπτη Λειτουργό εφόσον κρίθηκε ότι: «Δεν μειώνεται ουσιωδώς η δυνατότητα εκτέλεσης δραστηριοτήτων και λειτουργιών που θεωρούνται ως φυσιολογικές και ουσιώδεις για την ποιότητα ζωής κάθε ατόμου της ίδιας ηλικίας που δεν παρουσιάζει τέτοια ανεπάρκεια ή μειονεξία».
Το παρεχόμενο δημόσιο βοήθημα προς την ανήλικη Άννα τερματίστηκε από 1.3.20012.
Στις 6.3.2012 στάληκε επιστολή προς την μητέρα της ανήλικης με την οποία ενημερώθηκε και γραπτώς για τη διακοπή του αναπηρικού βοηθήματος προς την κόρη τους και για το δικαίωμα υποβολής γραπτής ένστασης για επανεξέταση του αιτήματος με σκοπό την επανέγκρισή του από τη Διευθύντρια Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, αφού βέβαια ακουστούν και οι απόψεις της Συμβουλευτικής Πολυθεματικής Ομάδας η οποία έχει συσταθεί και λειτουργεί στη βάση της Κ.Δ.Π. 319/2006.
Στις 14.3.2012, οι γονείς υπέβαλαν γραπτή ένσταση εκφράζοντας την επιθυμία να επαναξιολογηθεί η κατάσταση της υγείας της ανήλικης κόρης τους από τη Συμβουλευτική Πολυθεματική Ομάδα.
Η ανήλικη Άννα παραπέμφθηκε για επαναξιολόγηση της υγείας της στις 17.8.2012, στη Συμβουλευτική Πολυθεματική Ομάδα, όπου και αξιολογήθηκε την 1.2.2013.
Στη συνέχεια , η Διευθύντρια με επιστολή της ημερομηνίας 27.2.2013 προς την Προϊστάμενη του Γραφείου Κοινωνικών Υπηρεσιών Καμάρων[1], αποφάσισε ότι η προκείμενη περίπτωση της ανήλικης Άννας , λαμβάνοντας υπόψιν την έκθεση της Συμβουλευτικής Ομάδας (Παράρτημα 15 στην ένσταση) και την κατάσταση υγείας της μικρής δεν εμπίπτει στον όρο «ανάπηρος», όπως αυτός αναφέρεται στο Άρθρο 2 των περί Δημοσίων Βοηθημάτων και Υπηρεσιών Νόμων του 2006 και 2012.
Με συστημένη επιστολή στη συνέχεια ημερομηνίας 7.3.2013, η κα Χρυστάλλα Χριστοφόρου, υπογράφοντας για την Προϊσταμένη Γραφείου Κοινωνικών Υπηρεσιών Καμάρων γνωστοποίησε την απόφαση της Διευθύντριας Κοινωνικών Υπηρεσιών στον αιτητή:
«Αναφέρομαι στο θέμα, της αξιολόγησης της θυγατέρας σας από τη Συμβουλευτική Πολυθεματική Ομάδα και σας πληροφορώ ότι η Διευθύντρια Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας με βάση τους Περί Δημοσίων Βοηθημάτων και Υπηρεσιών Κανονισμούς του 2006 και αφού έλαβε υπόψη της την έκθεση της Συμβουλευτικής Πολυθεματικής Ομάδας, αποφάσισε ότι η περίπτωση της δεν εμπίπτει στον όρο ανάπηρος, όπως αναφέρεται στο Άρθρο 2 των Περί Δημοσίων Βοηθημάτων και Υπηρεσιών Νόμων του 2006 και 2012.
Στην αναφερόμενη διαπιστώνεται ότι πάσχει από μαιευτική παράλυση και δυσπλασία στο δεξιό ώμο. Το 2008 υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση και έχει βελτιωθεί με αποτέλεσμα στο παρόν στάδιο η κατάσταση της υγείας της να μήν μειώνει ουσιωδώς τη λειτουργικότητα της.
Η παρούσα απόφαση αποτελεί εκτελεστή Διοικητική Πράξη την οποία έχετε δικαίωμα να προσβάλετε στο Ανώτατο Δικαστήριο εντός 75 ημερών σύμφωνα με το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να σας εκφράσω τη συμπάθεια μου και να σας διαβεβαιώσω για την ειλικρινή πρόθεση των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας να σας παράσχουν κάθε δυνατή στήριξη και βοήθεια σε περίπτωση που υπάρχει ανάγκη, στα πλαίσια πάντοτε της σχετικής νομοθεσίας.»
Είναι πρόδηλο ότι τα ευρήματα της Συμβουλευτικής Πολυθεματικής Ομάδας συνάδουν με την έκθεση του παιδονευρολόγου Αθανάσιου Κοβάνη (επισυνάφθηκε ως Παράρτημα 9 στην ένσταση) από την οποία διαπιστώνεται αφενός βελτίωση στην κατάσταση της υγείας της ανήλικης, και αφετέρου ότι «έχει μάθει να λειτουργεί με τις δυσκολίες της».
Ο ρόλος της Συμβουλευτικής Πολυθεματικής Ομάδας ήταν να αποφανθεί σύμφωνα με το άρθρο 2 του Νόμου[2] κατά πόσο η ανήλικη: «Παρουσιάζει οποιασδήποτε μορφής ανεπάρκεια ή μειονεξία, η οποία προκαλεί μόνιμο ή απροσδιόριστης διάρκειας σωματικό, διανοητικό ή ψυχικό περιορισμό σ' αυτήν και η οποία, λαμβάνοντας υπόψη το ιστορικό και άλλα προσωπικά στοιχεία της, μειώνει ουσιωδώς ή αποκλείει τη δυνατότητα εκτέλεσης μιας ή περισσοτέρων δραστηριοτήτων ή λειτουργιών που θεωρούνται ως φυσιολογικές και ουσιώδεις για την ποιότητα ζωής κάθε ατόμου της ίδιας ηλικίας που δεν παρουσιάζει τέτοια ανεπάρκεια ή μειονεξία.»
Επίσης, με βάση τον Κανονισμό 3 της ΚΔΠ 319/2006:
«Η Συμβουλευτική Πολυθεματική Ομάδα παρέχει την ευκαιρία στον ενδιαφερόμενο αιτητή να παρουσιαστεί, να ακουστεί και να συνοδεύεται αν το επιθυμεί από το θεράποντα ιατρό του ή άλλο ειδικό, στον οποίο παρέχεται επίσης το δικαίωμα να ακουστεί σε ορισμένη ημερομηνία και ώρα και να προσκομίσει τα αναγκαία πιστοποιητικά με τα οποία να υποστηρίζει το αίτημά του.»
Παρατηρώ συναφώς ότι ο αιτητής δεν προσκόμισε κάποιο μεταγενέστερο ιατρικό πιστοποιητικό ή βεβαίωση αναφορικά με την κατάσταση της υγείας της ανήλικης κόρης του, που να αντικρούει τα ευρήματα τόσο του παιδονευρολόγου κ. Κοβάνη, όσο και εκείνα της Συμβουλευτικής Πολυθεματικής Ομάδας.
Έχοντας λοιπόν κατά νουν τα πιο πάνω στοιχεία όπως τέθηκαν ενώπιον μου, και όπως προκύπτουν από το φάκελο που έχει κατατεθεί, είναι φανερό ότι η Διοίκηση, προτού καταλήξει στην απορριπτική απόφασή της, ακολούθησε τις σχετικές νομοθετικές διατάξεις και ερεύνησε επαρκώς την περίπτωση της ανήλικης, καταγράφοντας στην απόφασή της, το λόγο άρνησης του αιτήματος παροχής δημόσιου βοηθήματος στην ανήλικη Άννα ως «ανάπηρου ατόμου».
Η απόφαση κρίνεται ως νόμιμη και εύλογη υπό το φως των πιο πάνω στοιχείων και δεδομένων.
Το αναθεωρητικό Δικαστήριο δεν υποκαθιστά τις αποφάσεις της διοίκησης με τις δικές του, ούτε προβαίνει στη διαπίστωση πρωτογενών γεγονότων όταν διαπιστώνει ότι η διεξαχθείσα έρευνα είναι επαρκής.
Συνακόλουθα κρίνω, ότι, οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας εύλογα έλαβαν την υπό κρίση απόφαση για τους λόγους που έχουν εξηγηθεί.
Κατά συνέπεια, η προσφυγή απορρίπτεται. Ένεκα της γενικά δύσκολης οικογενειακής κατάστασης του αιτητή και της θυγατέρας του, για τους οποίους εκφράζω τη συμπάθειά μου, και για ανθρωπιστικούς λόγους, θεωρώ ορθό και δίκαιο να μην επιδικάσω έξοδα εις βάρος του. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Π.
/ΕΑΠ.
[1] Υπογράφεται «Για διευθύντρια » από το Λειτουργό Ευτύχιο Χατζηχριστοδούλου
[2] Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Νόμου, «ανάπηρος» για σκοπούς λήψης δημόσιου βοηθήματος σημαίνει: «. άτομο το οποίο εκ γενετής ή λόγω γεγονότος που του συνέβηκε πριν συμπληρώσει το 65ο έτος της ηλικίας του, παρουσιάζει οποιασδήποτε μορφής ανεπάρκεια ή μειονεξία, η οποία προκαλεί μόνιμο ή απροσδιόριστης διάρκειας σωματικό, διανοητική ή ψυχικό περιορισμό σ΄ αυτό και η οποία, λαμβάνοντας υπόψη το ιστορικό και άλλα προσωπικά στοιχεία του εν λόγω ατόμου, μειώνει ουσιωδώς ή αποκλείει τη δυνατότητα εκτέλεσης μιας ή περισσοτέρων δραστηριοτήτων ή λειτουργιών που θεωρούνται ως φυσιολογικές και ουσιώδεις για την ποιότητα ζωής κάθε ατόμου της ίδιας ηλικίας που δεν παρουσιάζει τέτοια ανεπάρκεια ή μειονεξία.»