|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2014:D602
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 573/2013
8 Αυγούστου, 2014
[Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΜΑΤΣΕΝΤΙΔΟΥ
Αιτήτρια
- ΚΑΙ -
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ
Καθ' ων η αίτηση
....................................
Η Αιτήτρια παρουσιάζεται προσωπικά
Τ. Ιακωβίδου (κα) Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση
.............................
A Π Ο Φ Α Σ Η
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ: Η αιτήτρια με την υπό εξέταση προσφυγή αιτείται την ακύρωση της απόφασης των καθ' ων η αίτηση ημερ. 30/3/13 με την οποία τερμάτισαν την παροχή σ' αυτήν αναπηρικού επιδόματος.
Τα γεγονότα της υπόθεσης όπως αυτά παρατίθενται αναλυτικά στην ένσταση αλλά φαίνονται και από το διοικητικό φάκελο (τεκμ. 1) είναι τα' ακόλουθα:
«1. Η αιτήτρια είναι 46 χρονών διαζευγμένη από την Κυπερούντα μητέρα 2 ενήλικων παιδιών.
2. Η αιτήτρια υπέβαλε αίτηση Δημοσίου Βοηθήματος στις 28/6/1996 μετά τη διάσταση με το σύζυγό της.
3. Η αιτήτρια μαζί με την αίτηση Δημοσίου Βοηθήματος προσκόμισε ιατρικές βεβαιώσεις που προσκόμισε μαζί με την αίτησή της παρουσίαζε νεύρωση, εξισυμασμένη επώδυνων πλατυποδία. Επίσης προσκομίστηκε ιατρική βεβαίωση σύμφωνα με την οποία υποβλήθηκε σε επεμβάσεις στα μάτια λόγω στραβισμού και πτώσης άνω βλεφάρου.
4. Η αίτηση Δημοσίου Βοηθήματος εξετάστηκε από τον αρμόδιο Λειτουργό και εγκρίθηκε η παροχή Δημοσίου Βοηθήματος προς την ίδια και τα παιδιά της ύψους Λ.Κ. 312,75 με βάση το άρθρο 3(1)(α)(β) Ν95(1)/2006 σε μηνιαία βάση από τον 7/1996.
5. Ο λειτουργός που χειρίζετο την υπόθεση της αιτήτριας στις 1/1998 εισηγήθηκε όπως εγκριθεί η αιτήτρια αναπηρικά ωφελήματα για την αιτήτρια λόγω του ότι σύμφωνα με ιατρική βεβαίωση η ίδια είχε απώλεια όρασης 100% στο αριστερό μάτι. Η εισήγηση απορρίφθηκε στις 21/1/1998 λόγω του ότι το πρόβλημα υγείας της λήπτριας δεν πληρούσε τον όρο ανάπηρος του άρθρου 2 του περί Δημοσίων Βοηθημάτων Νόμου 95(1)/2006.
6. Η αιτήτρια παραπέμφθηκε στο ιατροσυμβούλιο του Γενικού Νοσοκομείου Λεμεσού για αξιολόγηση της κατάστασης της υγείας της. Το ιατροσυμβούλιο του Γενικού Νοσοκομείου Λεμεσού εξέτασε την αιτήτρια και έκρινε στις 11/4/2006 ότι είναι ανίκανη για εργασία λόγω αγχώδους κατάθλιψης με στοιχεία διαταραχής προσωπικότητας.
7. Τον 10/2006 μετά από αξιολόγηση της περίπτωσης και εισήγησης της αρμόδιας Λειτουργού η αιτήτρια εγκρίθηκε ως ανάπηρο άτομο με αναδρομική ισχύ από τις 11/7/2003, βάσει της σχετικής νομοθεσίας και βάσει ιατρικών πιστοποιητικών. Ως εκ τούτου από την εν λόγω ημερομηνία στα ωφελήματα της αιτήτριας προστέθηκε ποσό αναπηρικού ύψους.
8. Τον 6/2012 προσκομίσθηκαν νέα ιατρικά πιστοποιητικά για επανεξέταση των αναπηρικών ωφελημάτων που λάμβανε η αιτήτρια.
9. Μέσα από τη συνεργασία με την αιτήτρια και με βάσει τις ιατρικές βεβαιώσεις διαπιστώθηκε ότι η αιτήτρια αντιμετωπίζει μεν πρόβλημα υγείας, το οποίο όμως δεν της προκαλεί ουσιώδη μείωση της λειτουργικότητάς της όπως προβλέπει το άρθρο 2 των περί Δημοσίων Βοηθημάτων και Υπηρεσιών Νόμων του Ν95(1)/2006 και 2012. Συγκεκριμένα η αιτήτρια κινείται και αυτοεξυπηρετείται σε όλους τους τομείς. Ανταποκρίνεται στις καθημερινές της ανάγκες και υποχρεώσεις. Ανταποκρίνεται στο διάλογο, οδηγεί αυτοκίνητο και φροντίζει τον εαυτό της. Εν όψει των πιο πάνω τον 3/2013 έγινε άρση των αναπηρικών ωφελημάτων και η αιτήτρια συνεχίζει να λαμβάνει τα δικαιώματα της ως ασθενής με βάση την ιατρικής πιστοποιημένη ανικανότητά της για εργασία.
10. Για την άρση αναπηρικών ωφελημάτων η λήπτρια ενημερώθηκε τόσο προφορικά όσο και με γραπτή επιστολή ημερομηνίας 20/6/2013 που της αποστάληκε.»
Η αίτηση στηρίζεται σε δυο νομικούς λόγους ήτοι ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε καθ' υπέρβαση εξουσίας και χωρίς τη δέουσα έρευνα «και προσοχή».
Η υπέρβαση εξουσίας ενυπάρχει όταν ένα διοικητικό όργανο ενεργεί χωρίς να έχει τη σχετική αρμοδιότητα από το Νόμο. Στην προκειμένη υπόθεση δεν χωρεί αμφιβολία ότι οι καθ' ων η αίτηση ενεργούσαν κατ' εξουσιοδότηση του περί Δημοσίων Βοηθημάτων Νόμου του 2006, Ν. 95(1)/2006 και συγκεκριμένα του άρθρου 5 το οποίο προβλέπει:
«5. Η απόφαση αν κάποιος αιτητής ή λήπτης πληροί τις προϋποθέσεις για παροχή σ' αυτόν δημόσιου βοηθήματος καθώς και για το ύψος του βοηθήματος το οποίο δικαιούται, αποτελεί καθήκον του Διευθυντή και κάθε τέτοια απόφαση πρέπει να είναι σύμφωνη με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου και οποιωνδήποτε Κανονισμών που εκδίδονται με βάση αυτόν:
Νοείται ότι ο Διευθυντής δύναται να αναθέτει σε οποιοδήποτε Λειτουργό των Υπηρεσιών του ή σε επιτροπή αποτελούμενη από Λειτουργούς των Υπηρεσιών του ή από άλλα άτομα, να εξετάζει ορισμένα θέματα που αναφύονται από την αίτηση και να υποβάλλει στον ίδιο σχετική έκθεση.»
Συνεπώς ο λόγος αυτός δεν μπορεί να ευσταθήσει και απορρίπτεται.
Σύμφωνα με τα γεγονότα της υπόθεσης η αιτήτρια με απόφαση του Ιατροσυμβουλίου ημερ. 11/4/2006κρίθηκε ως ανίκανη γι' εργασία ως πάσχουσα, πέραν των κοινωνικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε, από αγχώδη κατάθλιψη με στοιχεία διαταραχής προσωπικότητας (βλ. Παράρτημα 6 της ένστασης).
Στις 4/12/2006 (και όχι 10/2006 που αναφέρεται στην ένσταση) (βλ. Παράρτημα 7 της ένστασης) εγκρίθηκε από τους καθ' ων η αίτηση η παροχή «αναπηρικών δικαιωμάτων» στην αιτήτρια βάσει του άρθρου 3(10(α)(ι). Η λειτουργός που συνέστησε την παροχή των άνω ωφελημάτων αναφέρει τ' ακόλουθα την 16/10/2006 όταν έκανε τη σχετική εισήγηση.
«Πρόκειται για διαζευγμένη, μητέρα δύο παιδιών. Διαμένει στις Δημοτικές κατοικίες του Αγ. Νικολάου και παρατηρείται στενότητα χώρων και άλλων προβλημάτων λόγο της κατοικίας. Υποφέρει σύμφωνα με ιατρικές βεβαιώσεις, από κατάθλιψη και δεν μπορεί να εργαστεί. Έχει εξεταστει από ιατροσυμβούλιο το οποίο την κρίνει ανίκανη για εργασία κ. 135. Από μελέτη του φακέλου, παρατηρείται ότι από 27/9/1996 κ.2 και κ. 26 παρουσίασε ιατρική βεβαίωση στην οποία αναφέρεται ότι το αριστερό μάτι έχει απώλεια όρασης 100%.
Εισηγούμαι έγκριση αναπηρικών ωφελημάτων για την κ. Σταυρούλα με αναδρομική ισχύ.» (βλ. Παράρτημα 7 της ένστασης)
Στις 13/2/13 λειτουργός των καθ' ων η αίτηση συνέστησε την άρση των αναπηρικών. Η σχετική εισήγηση έχει ως ακολούθως:
«..πρόκειται για διαζευγμένη, μητέρα δυο παιδιών. Διαμένει στις Δημοτικές κατοικίες του Αγ. Νικολάου.
Υποφέρει σύμφωνα με ιατρικές βεβαιώσεις κ. 194, 195, 196 από κατάθλιψη, οστεοαρθρίτιδα καθώς και στραβισμό, πτώση βλεφάρου και απώλεια όρασης από το ένα μάτι. Σύμφωνα με τα ιατρικά πιστοποιητικά τα οποία προσκομίστηκαν δεν μπορεί να εργαστεί.
Προηγούμενη έγκριση αναπηρικού ιστορικό 15.
Παρόλα αυτά η αναφερόμενη είναι άτομο το οποίο είναι λειτουργικό και δεν παρουσιάζει οποιανδήποτε μειονεξία σε σχέση με άλλους ανθρώπους. Η ίδια μπορεί και οδηγεί ενώ παράλληλα είναι σε θέση να φροντίσει τον εαυτό της αλλά και το σπίτι της.
Δεδομένων των προαναφερομένων για τη σημερινή κατάσταση της υγείας της λήπτριας εισηγούμαι άρση αναπηρικών από 1/3/2013 επειδή η λήπτρια δεν φαίνεται να πληρεί τα κριτήρια του όρου «ανάπηρος» όπως αυτά εμπίπτουν στον περί Δημοσίων Βοηθημάτων Νόμο 95(Ι)/2006 και 2012.»
Το σκεπτικό της άνω εισήγησης ενέκρινε και ο επόπτης της λειτουργού των καθ'ων η αίτηση από την ίδια ημέρα δηλαδή στις 13/2/13.
Οι ιατροί οι οποίοι εξέτασαν την αιτήτρια προηγουμένως στις 26/6/12, και αναφέρονται ως ιατρικές βεβαιώσεις κ. 194, 195, 196 στην εισήγηση της λειτουργού ημερ. 13/2/13, επρόκειτο περί ενός ορθοπεδικού, ενός οφθαλμιάτρου και ενός ψυχιάτρου. Η διάγνωση τους αντίστοιχα ήταν ότι η αιτήτρια έπασχε από
(α) μετατραυματική επώδυνη οστεοαρθρίτιδα αριστερός ποδός,
(β) αριστερού οφθαλμού στραβισμό, πτώση βλεφάρου και απώλεια όρασης αριστερού ματιού,
(γ) κατάθλιψη.
Οι δυο πρώτοι ιατροί έκριναν ότι η αιτήτρια ήταν μόνιμα ανίκανη γι' εργασία που προϋποθέτει ορθοστασία και βάδιση όπως και σπερμοσκοπική όραση. Ο τρίτος ιατρός έκρινε ότι ήταν ανίκανη γι' εργασία γι' ένα έτος.
Τα σταθερά και αδιαμφισβήτητα συμπεράσματα που προκύπτουν από τα πιο πάνω είναι ότι η αιτήτρια με γνωμάτευση Ιατροσυμβουλίου ημερ. 11/4/2006 κρίθηκε ανίκανη γι' εργασία. Την ανικανότητα της γι' εργασία βεβαιώνουν επίσης τρεις (3) ιατροί στις 26/6/12 για τους λόγους που αναφέρονται πιο πάνω. Παρατηρείται συνεπώς ότι δεν υπήρξε μεταβολή στις ιατρικές γνωματεύσεις βάσει των οποίων η αιτήτρια κατετάσσετο για τόσα πολλά έτη στον ορισμό του ανάπηρου. Παρ' όλα αυτή η λειτουργός που διερεύνησε την υπόθεση της αιτήτριας χωρίς ιατρική κατάρτιση και με πεπλανημένη αντίληψη της κατάστασης της υγείας της αιτήτριας που έλαβε από προσωπικές της παρατηρήσεις, ανέτρεψε τις γνωματεύσεις όλων των ιατρών συμπεριλαμβανομένων του Ιατροσυμβουλίου απαρτιζόμενου από τρεις (3) ειδικούς ιατρούς. Το παράπονο της αιτήτριας κρίνεται βάσιμο, η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε χωρίς τη δέουσα έρευνα.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Στην αιτήτρια η οποία χειρίστηκε την υπόθεση μόνη της, να της καταβληθούν τα πραγματικά έξοδα της, τα οποία να υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Λ. Παρπαρίνος, Δ.