|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D616
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 2086/2012)
28 Αυγούστου, 2014
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 2, 9, 35 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
Αιτητής,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ,
2. ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Λ. Γρηγορίου (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Με την εξεταζόμενη προσφυγή ο αιτητής ζητά από το Δικαστήριο:
«Δήλωση ότι η απόφαση του καθ' ου η αίτηση 2 ημερ. 24.10.2012 με την οποία αποφασίσθηκε ότι οι διενεργηθείσες χειρουργικές επεμβάσεις στο εξωτερικό πέραν από την αρθροσκοπική χειρουργική του ισχίου μπορούσαν να γίνουν στην Κύπρο, και άρα δεν δικαιούται ο Αιτητής την χρηματοδότησή τους από το κράτος, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.».
Ο αιτητής, με χειρόγραφη επιστολή του ημερομηνίας 18.7.2011, ζήτησε την επιδότηση χειρουργικών επεμβάσεων στο δεξί του πόδι που θα διενεργούνταν στην Ελβετία.
Αφού το αίτημα του εξετάστηκε σύμφωνα με το Σχέδιο Οικονομικής Αρωγής για υπηρεσίες υγείας που δεν προσφέρονται στο δημόσιο τομέα, το Υπουργείο Υγείας (το Σχέδιο) αποφάσισε να επιδοτήσει μόνο την αρθροσκοπική χειρουργική επέμβαση του ισχίου, κόστους €24.050,00, εφόσον η Επιτροπή Ειδικών Ορθοπαιδικής έκρινε ότι: «Οι χειρουργικές επεμβάσεις που προτείνει ο Prof. Staubli δύνανται να γίνουν στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας, εκτός της αρθροσκοπικής χειρουργικής επέμβασης του ισχίου, η οποία δύναται να γίνει σε εξειδικευμένο κέντρο του εξωτερικού (Ελβετία στο Prof. Staubli)».
Ο αιτητής παρόλο που ήταν ενήμερος για την απόρριψη του αιτήματός του για μη επιδότηση και των υπόλοιπων χειρουργικών επεμβάσεων , προτίμησε τη διενέργεια όλων των επεμβάσεων (πέραν της αρθροσκοπικής επέμβασης του ισχίου) στην Ελβετία.
Όταν ο αιτητής επέστρεψε στην Κύπρο, ζήτησε με επιστολή του προς τον Υπουργό Υγείας ημερομηνίας 19.12.2011, να του καταβληθεί ολόκληρο το ποσό που είχε επωμιστεί περιλαμβανομένων όλων των εγχειρήσεων που διενεργήθηκαν στην Ελβετία.
Παρατίθεται αυτούσιο το περιεχόμενο της επιστολής εκείνης:
«Έντιμε κ. Υπουργέ,
Ονομάζομαι Χριστόφορος Χριστοδούλου (ΑΔ Τ781542) και διαμένω μόνιμα μαζί με την γυναίκα μου και τα τρία μου παιδιά στο χωριό Ξυλοφάγου της Επαρχίας Λάρνακας. Τα τελευταία έξι χρόνια εργάζομαι ως οδηγός ασθενοφόρου στο Γενικό Νοσοκομείο Αμμοχώστου.
Στις 6 Οκτωβρίου 2011 είχα μεταβεί στην Ελβετία για επέμβαση στο δεξί-μου πόδι, κατόπιν σχετικής έγκρισης του Υπουργείου σας. Το Υπουργείο Υγείας όμως κάλυψε μόνο ένα μέρος των εξόδων δεδομένου ότι η έγκριση αφορούσε μόνο τη μια από τις πέντε επεμβάσεις στις οποίες έπρεπε να υποβληθώ. Ο γιατρός που με παρακολουθούσε (Prof. H.u. Staubli) μου είχε αναφέρει ότι στην Ελβετία με ένα χειρουργείο διάρκειας περίπου 8 ωρών, θα διενεργούνταν ταυτόχρονα και οι πέντε επεμβάσεις. Στην Κύπρο όμως οι γιατροί επέμεναν ότι δεν μπορούσαν να μου καλύψουν τις τέσσερεις από τις πέντε επεμβάσεις, δεδομένου ότι αυτές παρέχονταν και στην Κύπρο. Εγώ, θεωρώντας παράλογο και άδικο να χειρουργηθώ 3-4 φορές, ενώ υπήρχε η δυνατότητα με μια μόνο επέμβαση στην Ελβετία να ξεπεραστούν όλα τα προβλήματα χωρίς να ταλαιπωρηθώ, προτίμησα να μεταβώ στην Ελβετία για τη χειρουργική επέμβαση.
Το συνολικό κόστος της επέμβασης ήταν 50.830 ευρώ και το Υπουργείο Υγείας μου κάλυψε μόνο τις 24.050 ευρώ, που ήταν το υπολογιζόμενο κόστος για τη μια επέμβαση που δεν γινόταν στην Κύπρο. Όπως αντιλαμβάνεστε, αναγκάστηκα να επωμιστώ ένα μεγάλο μέρος των εξόδων μόνος μου, κάτι το οποίο δεν ήταν καθόλου εύκολο και γι' αυτό αναγκάστηκα να καταφύγω στα δάνεια.
Με την εξεταζόμενη επιστολή επιθυμώ να φέρω εις γνώση σας τα πιο πάνω γεγονότα και να σας παρακαλέσω όπως εξετάσετε το αίτημα μου για κάλυψη και του υπόλοιπου κόστους της εγχείρησης.»
Το Αναθεωρητικό Συμβούλιο Ιατρών, με την ακόλουθη απόφασή του ημερομηνίας 24.10.12, η οποία προσβάλλεται με την εξεταζόμενη προσφυγή, απέρριψε το πιο πάνω αίτημα του αιτητή:
«Τα μέλη του Αναθεωρητικού Συμβουλίου, μελέτησαν την περίπτωση του πιο πάνω ασθενή, με βάση το άρθρο 10 του Σχεδίου Παροχής Οικονομικής Αρωγής για Υπηρεσίες Υγείας που δεν προσφέρονται στο Δημόσιο Τομέα καθώς και τις εισηγήσεις της Επιτροπής Ειδικών Ορθοπαιδικών (ερ.13 - ερ. 62) στην παρουσία του Διευθυντή της Ορθοπαιδικής Κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας Δρ. Γ Παπαγιάννη και συμφωνούν με την υποβολή του ασθενή σε αρθροσκοπική χειρουργική του ισχίου από τον Dr Stauebli, επέμβαση η οποία δεν ήταν δυνατό να διεξαχθεί στα κρατικά νοσηλευτήρια.
Οι υπόλοιπες χειρουργικές επεμβάσεις οι οποίες έγιναν από τoν Dr Stauebli μπορούσαν να γίνουν στα κρατικά νοσηλευτήρια και όντως η διενέργεια των επεμβάσεων σε δύο χειρουργεία δεν θα επηρέαζε την υγεία του ασθενή όπως ήταν και η γνώμη της Επιτροπής Ειδικών».
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας ως προς το αν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Σχεδίου και κατ΄ επέκταση είναι αναιτιολόγητη.
Έχω εξετάσει με μεγάλη προσοχή την εκατέρωθεν επιχειρηματολογία, τα ιατρικά πιστοποιητικά, τα σχετικά επίσης στοιχεία που ο ίδιος ο αιτητής έθεσε ενώπιον των καθ΄ ων η αίτηση και τα οποία κατά τη γνώμη του δικαιολογούσαν την έγκριση του αιτήματός του και, καταλήγω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ελήφθη ύστερα από δέουσα έρευνα και εξέταση όλων των ουσιωδών στοιχείων.
Από τα ιατρικά πιστοποιητικά τα οποία ο αιτητής είχε προσκομίσει και τα στοιχεία που είχε θέσει ενώπιον της διοίκησης, δεν φαίνεται ότι προέκυπτε η ανάγκη διενέργειας όλων των επεμβάσεων ταυτοχρόνως, ή ακόμη ότι τέτοια ανάγκη είχε προκύψει κατά τη διάρκεια της αθροσκοπικής επέμβασης που είχε πραγματοποιηθεί στην Ελβετία.
Ούτε ο ισχυρισμός του αιτητή, ότι δήθεν παραβιάστηκε η αρχή της καλής πίστης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικούμενου προς τη Διοίκηση με βρίσκει σύμφωνο εφόσον ο αιτητής γνώριζε εκ των προτέρων την απόφαση του Υπουργείου Υγείας για κάλυψη των εξόδων μόνο της αρθροσκοπικής εγχείρησης του ισχίου. Η διοίκηση, δεν ανέτρεψε εν προκειμένω την αυτοδέσμευσή της να δεχθεί τις γνώσεις και την ειδικότητα του Ελβετού Καθηγητή-Ιατρού στη διενέργεια της εγχείρησης αυτής.
Αναφορικά με τις επιπλέον χειρουργικές επεμβάσεις, τις οποίες, σημειώνω συναφώς, είχε εισηγηθεί εκ των προτέρων ο Ελβετός Καθηγητής Ιατρός, ο αιτητής γνώριζε, εκ των προτέρων, ότι η Δημοκρατία δεν μπορούσε να καλύψει το συνολικό κόστος τους καθότι τέτοιας φύσης επεμβάσεις μπορούσαν να πραγματοποιηθούν και στα κρατικά νοσηλευτήρια.
Παρόλο που ο αιτητής γνώριζε τη θέση του Υπουργείου Υγείας, προτίμησε όπως όλες οι εγχειρήσεις πραγματοποιηθούν στην Ελβετία επιλέγοντας ουσιαστικά να ακολουθήσει την εισήγηση του Ελβετού Ιατρού.
Ωστόσο, με την επιλογή του αυτή, δεν διασφάλιζε την παροχή οικονομικής βοήθειας για κάλυψη της δαπάνης των επιπρόσθετων χειρουργικών επεμβάσεων που πραγματοποιήθηκαν στην Ελβετία και που σύμφωνα με την άποψη των ιατρών στην Κύπρο, μπορούσαν να πραγματοποιηθούν στα κρατικά νοσηλευτήρια.
Δεν μου διαφεύγει η προφανής ταλαιπωρία που θα υφίστατο ο αιτητής αν έκανε τη μιαν εγχείρηση στην Ελβετία και τις υπόλοιπες στην Κύπρο. Όμως αυτή η ταλαιπωρία δεν είναι δυσανάλογη προς την εξοικονόμηση που θα συνεπάγετο για τη Δημοκρατία. Αυτό το στοιχείο λήφθηκε υπόψιν από τους καθ΄ ων η αίτηση, οι οποίοι έκριναν ότι, υπό τις περιστάσεις, δεν ήταν απαραίτητο όλες οι εγχειρήσεις να γίνουν ταυτόχρονα και μάλιστα στο εξωτερικό.
Συνακόλουθα κρίνω, ότι ο αιτητής δεν έχει πείσει ότι πληρούνταν, εν προκειμένω, οι προϋποθέσεις που θέτουν τα άρθρα 2[1] και 9[2] του Σχεδίου, για έγκριση του αιτήματός του , αναφορικά με την κάλυψη του κόστους και των υπόλοιπων χειρουργικών επεμβάσεων που πραγματοποιήθηκαν στην Ελβετία.
Ενόψει των όσων ανέφερα πιο πάνω, καταλήγω ότι η απόφαση του Αναθεωρητικού Συμβουλίου ήταν αιτιολογημένη.
Ο αιτητής, δεν έχει αποδείξει τους ισχυρισμούς του και συνεπώς η προσφυγή του θα πρέπει να απορριφθεί.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με €500.- έξοδα εναντίον του αιτητή.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Π.
/ΕΑΠ.
[1] Με βάση το άρθρο 2:
«2. 1. Ασθενής αποστέλλεται εκτός κρατικών νοσηλευτηρίων για διάγνωση ή θεραπεία:
(α) αν η πάθηση του δεν μπορεί να τύχει αποτελεσματικής διάγνωσης ή θεραπείας στα κρατικά νοσηλευτήρια, λόγω έλλειψης των κατάλληλων διαγνωστικών ή θεραπευτικών μέσων,
(β) αν το είδος της πάθησης είναι τέτοιο που δεν υπάρχει επαρκής πείρα τόσο στην αποτελεσματική διάγνωση όσο και στη θεραπεία της από τα κρατικά νοσηλευτήρια,
(γ) αν η διάγνωση ή θεραπεία δεν μπορεί να παρασχεθεί από τα κρατικά νοσηλευτήρια μέσα στα χρονικά όρια όπου από ιατρική άποψη επιβάλλει η κατάσταση της υγείας του ασθενούς και η πιθανή εξέλιξη της υγείας του.».
[2] Στο άρθρο 9(2) αναφέρεται:
«2. Αφού ληφθούν υπόψη οι περιστάσεις και η σοβαρότητα της περίπτωσης κι εφόσον ικανοποιηθεί (ο Υπουργός) ότι εύλογα δεν υπήρχαν περιθώρια τήρησης της διαδικασίας εκ των προτέρων έγκρισης, η αίτηση παραπέμπεται για εξέταση από την Επιτροπή Ειδικών, όπως προβλέπεται στα άρθρα 6 έως 8.».