|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D483
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 831/2012)
8 Ιουλίου, 2014
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Δ. Κωνσταντίνου (κα) για Κ. Χρυσοστομίδη, για τον Αιτητή.
Ε. Γαβριήλ (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Στις 25.7.2011 ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας για την ανέγερση κατοικίας στο τεμάχιό του με αρ. 627, αριθμός εγγραφής 0/8767, Φ/Σχ. 2-290-376, Τμήμα 12, στην ενορία Αναφωτία στο Παραλίμνι. Με την παρούσα προσβάλλεται η απόρριψη της αίτησης με την έκδοση της Γνωστοποίησης Αρνήσεως Χορηγήσεως Πολεοδομικής Άδειας ημερ. 14.3.2012.
Ηγέρθη αρχικά από τους καθ' ων η αίτηση προδικαστική ένσταση ως προς την προθεσμία καταχώρησης της προσφυγής η οποία όμως, στη συνέχεια αποσύρθηκε.
Ο νομικός ισχυρισμός
Ο αιτητής ισχυρίζεται κατ' αρχήν ότι η Γνωστοποίηση Δήλωσης Πολιτικής Παραλιμνίου εκδόθηκε σύμφωνα με το άρθρο 34Α(6) όταν στον περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμο του 1972 (Ν. 90/72) («ο Νόμος») κατά την ημέρα της Γνωστοποίησης δεν υπήρχε τέτοιο άρθρο με αποτέλεσμα η προσβαλλόμενη πράξη να έχει εκδοθεί κατά παράβαση του άρθρου 26 του Νόμου χωρίς να ληφθούν υπόψη οι πρόνοιες του εφαρμοστέου στην περίπτωση σχεδίου ανάπτυξης.
Περαιτέρω, το νομικό καθεστώς που έπρεπε να ληφθεί υπόψη ήταν το καθεστώς που προϋπήρχε του ακυρωθέντος με την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερ. 30.6.2011 στις συνεκδικαζόμενες προσφυγές αρ. 708/2009 κ.α.. Δηλαδή, σύμφωνα με την εισήγηση, υπό πλάνη και κατά παράβαση του Άρθρου 146.5 του Συντάγματος και του άρθρου 57 των περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(Ι)/99) δεν λήφθηκαν υπόψη οι πρόνοιες του Τοπικού Σχεδίου του 2009 αλλά της Δήλωσης Πολιτικής Παραλιμνίου του 2011. Οπότε, οι καθ' ων η αίτηση όφειλαν προς συμμόρφωση με την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, να επανεξετάσουν την έκδοση νέου Τοπικού Σχεδίου Παραλιμνίου και όχι να δημοσιεύσουν νέα Δήλωση Πολιτικής (Δήμητρα Κόσιη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση αρ. 41/2010). Αυτά, παρά το ότι η ίδια η επίδικη πράξη δεν αφορά σε ακύρωση προηγηθείσας πράξης ή επανεξέταση.
Ο αιτητής παραπονείται πως οι προκαταρκτικές απόψεις των καθ' ων η αίτηση τις οποίες είχε ζητήσει ο αιτητής ήταν θετικές με αποτέλεσμα η προσβαλλόμενη πράξη να έχει εκδοθεί κατά παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης. Η αρχή αυτή παραβιάζεται και για άλλους δύο λόγους: πρώτο, διότι ακόμα κι αν οι καθ' ων η αίτηση θεωρούσαν ότι ο συντελεστής δόμησης και κάλυψης της προτεινόμενης ανάπτυξης υπερέβαινε τον ανώτατο επιτρεπόμενο συντελεστή, όφειλαν να ζητήσουν από τον αιτητή να τροποποιήσει αναλόγως τα αρχιτεκτονικά σχέδια και όχι να του στερήσουν το δικαίωμα απόλαυσης της περιουσίας του. Δεύτερο διότι δε νοείται να απορρίπτεται η πολεοδομική άδεια λόγω μη πρόβλεψης για παραχώρηση προς το δημόσιο γης που επηρεάζεται από το σχέδιο διάνοιξης δρόμου καθότι αυτό μόνο με απαλλοτρίωση θα μπορούσε να γίνει.
Τέλος, οι καθ' ων η αίτηση αναιτιολόγητα δεν εξέτασαν στην ολότητά της την επίδικη πράξη.
Η κατάληξη
Ο δικηγόρος του αιτητή δεν επανέρχεται στο πρώτο επιχείρημά του σε σχέση με τα όσα περιστρέφονται γύρω από το άρθρο 34Α(6). Και αυτό μετά τη διευκρίνιση από τη δικηγόρο των καθ' ων η αίτηση πως ακολούθησε σχετική διόρθωση σε σχέση με τη δημοσιευθείσα Γνωστοποίηση της Δήλωσης Πολιτικής Παραλιμνίου. Ειδικότερα, δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα η διόρθωση των αναφορών στο άρθρο 34Α του Νόμου με το άρθρο 18Α του Νόμου. Συνεπώς, ο ισχυρισμός του αιτητή δεν ευσταθεί και απορρίπτεται.
Σε σχέση με το δεύτερο λόγο ακύρωσης οι καθ' ων η αίτηση παρατηρούν πως τόσο η αίτηση για πολεοδομική άδεια η οποία υποβλήθηκε στις 25.7.2011 όσο και η προσβαλλόμενη απόφαση η οποία εκδόθηκε στις 14.3.2012 ήταν σε χρόνο κατοπινό της δημοσίευσης νέας Δήλωσης Πολιτικής Παραλιμνίου η οποία δημοσιεύθηκε στις 8.7.2011και οι πρόνοιες της οποίας τέθηκαν σε άμεση ισχύ από την ημέρα της δημοσίευσής της.
Βρίσκω βάσιμη την πιο πάνω θέση της δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση η οποία περαιτέρω ευστόχως επισημαίνει πως με την παρούσα δεν προσβάλλεται η εκπόνηση της Δήλωσης Πολιτικής Παραλιμνίου η οποία συνιστά αυτοτελή διοικητική πράξη και δεν θα μπορούσε να συμπροσβάλλεται με την παρούσα. Ο ισχυρισμός δεν ευσταθεί και συνεπώς απορρίπτεται.
Επίσης ορθή είναι η παρατήρηση της δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση πως η Κόσιη ν. Δημοκρατίας, ανωτέρω, στην οποία ο αιτητής παραπέμπει διαφέρει από την ενώπιον του Δικαστηρίου υπόθεση καθότι εκείνη αφορούσε στο κύρος εκδοθείσας πολεοδομικής άδειας στηριγμένης σε Τοπικό Σχέδιο το οποίο ακυρώθηκε μετά την έκδοσή της. Τα δεδομένα της συνεπώς δεν προσομοιάζουν με της προκείμενης υπόθεσης.
Ως προς τον ισχυρισμό του αιτητή πως όφειλαν οι καθ' ων η αίτηση αντί να απορρίψουν την αίτησή του να ζητήσουν την υποβολή τροποποιητικών σχεδίων θεωρώ εύλογη την απάντηση της δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση πως υπήρχαν και άλλοι σοβαροί λόγοι άρνησης της αίτησης ώστε δεν εξυπηρετούσε οτιδήποτε η υποβολή άλλων σχεδίων. Αυτό βεβαίως, υπό το δεδομένο ότι και οι υπόλοιποι λόγοι άρνησης κρίνονται νόμιμοι, ως φαίνεται πιο κάτω.
Το επίδικο τεμάχιο επηρεάζεται από προτεινόμενο δρόμο δευτερεύουσας σημασίας, όπως φαίνεται στο σχέδιο αρ. 3 Κύριο Οδικό δίκτυο και Δίκτυο Ποδηλατόδρομων της Δήλωσης Πολιτικής Παραλιμνίου το οποίο επισυνάπτεται στη γραπτή αγόρευση για τους καθ' ων η αίτηση. Περαιτέρω, σύμφωνα με την παράγραφο 1.1(β) του Μέρους Γ Γενικές Πρόνοιες Πολιτικής της Δήλωσης Πολιτικής Παραλιμνίου, ανάπτυξη θα επιτρέπεται, μεταξύ άλλων, εφόσον «εκτελείται σε τεμάχιο στο οποίο έχουν διασφαλιστεί οι απαραίτητες συνθήκες ανάπτυξης της περιοχής στην οποία βρίσκεται (το απαραίτητο οδικό δίκτυο, χώροι πρασίνου και άλλοι αναγκαίοι χώροι)». Στη δε παράγραφο 3.1 του Μέρους Γ προβλέπεται πως είναι δυνατόν η πολεοδομική αρχή να απαιτήσει την παραχώρηση προς το δημόσιο γης από την υπό ανάπτυξη ιδιοκτησία για τη διάνοιξη νέων δρόμων ενώ δε στην παράγραφο 4.3.1(β) του Μέρους Β προνοείται πως κατά την υποβολή πολεοδομικής αίτησης θα πρέπει να υποβάλλεται και εγκρίνεται από την Πολεοδομική Αρχή σχέδιο οδικού δικτύου που αφορά στην ευρύτερη περιοχή της υπό ανάπτυξη ιδιοκτησίας. Έχοντας αυτά υπόψη, ο ισχυρισμός του αιτητή ότι μόνο με απαλλοτρίωση θα μπορούσε να ζητηθεί η παραχώρηση προς το δημόσιο γης και ότι παρανόμως συνδέθηκε η απόρριψη της αίτησης με αυτό τον παράγοντα δεν ευσταθεί.
Τέλος, θεωρώ επαρκώς αιτιολογημένη την απόφαση των καθ' ων η αίτηση να μη μελετήσουν την αίτηση στη λεπτομέρειά της λόγω των πιο πάνω σοβαρών προβλημάτων που την χαρακτήριζαν.
Λαμβανομένων υπόψη όλων των πιο πάνω, η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται δυνάμει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος. Επιδικάζονται €1400 έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ