|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Mιχαηλίδης (Tυλλήρη) Παντελής ν. Kυπριακής Δημοκρατίας και Άλλου (1997) 1 ΑΑΔ 767
Κολοκάσης Ιάκωβος (Γιακουμής) ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2008) 3 ΑΑΔ 373
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2014:D480
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1386/2012)
8 Ιουλίου, 2014
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΤΑΥΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΟΥΚΑΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Σ. Φασουλιώτης για Χρ. Πουργουρίδη, για τον Αιτητή.
Π. Λεωνίδου, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.:-
Η θεραπεία και τα γεγονότα
Προσβάλλεται η απόφαση των καθ' ων η αίτηση όπως περιέχεται στην επιστολή τους ημερομηνίας 25.6.2012 να κατακυρώσει την προσφορά για ενοικίαση και/ή παραχώρηση άδειας χρήσης του καφενείου-εστιατορίου στο Κοινοτικό Συμβούλιο Κουκάς στο ΕΜ Κώστα Κωνσταντίνου αντί στον αιτητή.
Με αγγελία στον ημερήσιο τύπο οι καθ' ων η αίτηση ζήτησαν προσφορές για την παραχώρηση άδειας χρήσης και εκμετάλλευσης του καφενείου-εστιατορίου εντός του Κοινοτικού Συμβουλίου του χωριού για περίοδο δύο χρόνων. Σύμφωνα με την αγγελία, οι καθ' ων η αίτηση δεν ήταν υπόχρεοι να δεχθούν την ψηλότερη ή χαμηλότερη ή άλλη προσφορά που δεν εξυπηρετούσε τα πραγματικά συμφέροντά τους.
Η προσφορά του αιτητή ανερχόταν στα €400 μηνιαίως και του ΕΜ σε €300, με τη διαφορά ότι στην προσφορά του ΕΜ προστίθετο η πρόθεσή του να ανακαινίσει και να διαμορφώσει το χώρο διαθέτοντας σχετικά ποσό €15.000 «αναλόγως των αναγκών».
Οι νομικοί ισχυρισμοί
Είναι ο ισχυρισμός του αιτητή πως κατά παράβαση των άρθρων 26 και 28 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, Ν. 158(Ι)/99, η προσβαλλόμενη πράξη είναι αναιτιολόγητη, η αιτιολογία δεν συμπληρώνεται από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου και η διακριτική ευχέρεια της διοίκησης ασκήθηκε κατά παράβαση των διατάξεων του Κανονισμού 15(1) των περί της Σύναψης Συμβάσεων (Προμήθειες, Έργα και Υπηρεσίες) Κανονισμών (ΚΔΠ 492/2004). Δεν αιτιολογείται η επιλογή του τέταρτου σε σειρά προσφοροδότη.
Περαιτέρω παραβιάστηκε το άρθρο 38(1) του Ν. 158(Ι)/99 και η αρχή της ίσης μεταχείρισης των προσφοροδοτών. Ο δικηγόρος του αιτητή παραπέμπει σε επιστολή της Γενικής Ελέγκτριας της Δημοκρατίας ημερ. 12.9.2012 στην οποία επισημαίνεται πως η ανακαίνιση και διαμόρφωση του χώρου δεν περιλαμβάνεται στους όρους της προσφοράς που δημοσιεύτηκε. Αυτό, όμως, καθώς παρατηρεί ο δικηγόρος του αιτητή, χωρίς να έχει ζητηθεί και από τους υπόλοιπους προσφοροδότες να προβούν σε ανάλογη προσφορά που να διαλαμβάνει την ανακαίνιση και διαμόρφωση του χώρου. Συνεπώς, η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε υπό πλάνη.
Από την πλευρά τους οι καθ' ων η αίτηση εισηγούνται κατ' αρχήν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εμπίπτει στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου αλλά είναι νομολογημένο πως η κατακύρωση προσφοράς δεν δημιουργεί συμβατική σχέση ιδιωτικού δικαίου (βλ. Μιχαηλίδης (Τυλλήρη) ν. Δημοκρατίας κ.α. (1997) 1Β ΑΑΔ 767. Βλ. επίσης και Κολοκάση ν. Δημοκρατίας κ.α. (2008) 3 ΑΑΔ 373). Συνεπώς, η θέση των καθ' ων η αίτηση δεν ευσταθεί.
Οι καθ' ων η αίτηση περαιτέρω εισηγούνται πως ο αιτητής ακριβώς γνώριζε την αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης όπως προκύπτει από την ίδια τη διαμαρτυρία του γι' αυτό δεν μπορεί να τίθεται θέμα αναιτιολόγητου. Επίσης, εισηγούνται ότι δεν μπορεί να γίνεται επίκληση της επιστολής της Γενικής Ελέγκτριας εφόσον δεν γίνεται αναφορά σ' αυτήν στο έντυπο της προσφυγής του αιτητή. Εν πάση περιπτώσει, η προσφορά του ΕΜ ήταν πράγματι η πιο συμφέρουσα στο σύνολό της εφόσον θα ανακαινιζόταν και ο χώρος.
Κατάληξη
Κατ΄ αρχάς δεν διαβλέπω κώλυμα στην επίκληση της επιστολής της Γενικής Ελέγκτριας εφόσον αυτή γίνεται προς ενίσχυση των νομικών σημείων της προσφυγής.
Πράγματι, όμως, η ανακαίνιση και διαμόρφωση του χώρου δεν περιλαμβάνεται στους όρους της προσφοράς που δημοσιεύτηκε και δεν θα μπορούσε να παραβλεφθεί πως, στην ουσία, ο εν λόγω προσφοροδότης προτιμήθηκε για λόγο ασύνδετο προς τους όρους της προσφοράς, δημιουργώντας έτσι ανεπίτρεπτα προβάδισμά του έναντι των άλλων προσφοροδοτών οι οποίοι περιορίστηκαν, ως όφειλαν, στους όρους της προσφοράς. Όσο και αν εν τέλει η κατακυρωθείσα προσφορά ήταν η πιο συμφέρουσα για τους καθ' ων η αίτηση, εν τούτοις, κατά την κρίση μου, δεν θα υπήρχε νόημα να τίθενται καν όροι όταν οι ίδιοι οι καθ' ων η αίτηση δεν κινούνται εντός αυτών και η κατακύρωση εξαρτάται από το τι θα προσφέρει ο κάθε προσφοροδότης πέραν των απαιτουμένων.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται δυνάμει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος. Επιδικάζονται υπέρ του Αιτητή έξοδα €1300, πλέον ΦΠΑ
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ