|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Ν. 140(I)/2005 - Ο περί της Εκτίμησης των Επιπτώσεων στο Περιβάλλον από Ορισμένα Έργα Νόμος του 2005
Ν. 142(I)/1999 - Ο περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Τροποποιητικός) (Αρ. 2) Νόμος του 1999
Ν. 158(I)/1999 - Ο περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμος του 1999
Ν. 90/1972 - Ο περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμος του 1972
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2014:D418
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 43/2012 και 380/2012)
24 Ιουνίου, 2014
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
(Υπόθεση Αρ. 43/2012)
ΟΡΥΚΤΑΚΟ ΛΙΜΙΤΕΔ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
(Α) ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,
(Β) ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ ΩΣ ΤΗΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 380/2012)
ΟΡΥΚΤΑΚΟ ΛΙΜΙΤΕΔ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
(Α) ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Α. Ευτυχίου, για τους Αιτητές και στις δύο υποθέσεις.
Δ. Καλλίγερος, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.:-
Οι θεραπείες που ζητούνται και τα γεγονότα
Οι αιτητές ασχολούνται με την επεξεργασία ορυκτών στη βιομηχανική τους μονάδα η οποία βρίσκεται στα όρια της κοινότητας Μαλούντας, στη Λευκωσία. Στις 6.5.2009 υπέβαλαν αίτηση στο Υπουργικό Συμβούλιο μέσω της Πολεοδομικής Αρχής του Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως για χορήγηση πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση των προνοιών της Δήλωσης Πολιτικής για προσθήκες/μετατροπές σε υφιστάμενη αδειούχα βιομηχανική οικοδομή της επεξεργασίας φαιοχώματος και νομιμοποίηση υφιστάμενης αυθαίρετης μονάδας επεξεργασίας μπετονίτη, σύμφωνα με τον Κανονισμό 13(1) των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Παρεκκλίσεις) Κανονισμών του 1999 (ΚΔΠ 309/99).
Το Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων προχώρησε σε δημόσια ακρόαση η οποία διεξάχθηκε στις 27.7.2011. Για λόγους που εξηγούνται στην Αιτιολογημένη Εισήγηση προς το Υπουργικό Συμβούλιο ημερ. 5.10.2011, το Συμβούλιο εισηγήθηκε την απόρριψη της αίτησης. Κατόπιν αυτής, ο Υπουργός Εσωτερικών στην Πρότασή του προς το Υπουργικό Συμβούλιο ημερ. 17.10.2011 κάλεσε το Υπουργικό Συμβούλιο να αποφασίσει αναφορικά με την πιο πάνω εισήγηση του Συμβουλίου. Στις 4.11.2011 το Υπουργικό Συμβούλιο απέρριψε την αίτηση.
Το Υπουργείο Εσωτερικών απέστειλε σχετική επιστολή στο Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως ημερ. 25.11.2011, συνοδευόμενη από την Αιτιολογημένη Εισήγηση του Συμβουλίου, για τις περαιτέρω ενέργειές του. Επιστολή, ημερ. 25.11.2011, με την οποία γνωστοποιείτο στους αιτητές η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου στάληκε επίσης στους αιτητές.
Η προσφυγή αρ. 43/2012 στρέφεται κατά της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου ημερ. 4.11.2011 να απορρίψει την πιο πάνω πολεοδομική αίτηση και του Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως να εκδώσει Γνωστοποίηση Αρνήσεως Χορηγήσεως Πολεοδομικής Άδειας ενώ με την προσφυγή αρ. 380/2012 προσβάλλεται μόνο η δεύτερη από τις αποφάσεις.
Οι λόγοι ακυρότητας
Οι προβαλλόμενοι λόγοι ακυρότητας συνοψίζονται πιο κάτω:
1. Οι προσβαλλόμενες αποφάσεις λήφθηκαν κατά παράβαση των προνοιών του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου του 1972 (Ν. 90/72) και ειδικότερα του άρθρου 26 του Νόμου 142(Ι)/1999 και των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Παρεκκλίσεις) Κανονισμών του 1999 (ΚΔΠ 309/99) και συγκεκριμένα του Καν. 19(1)(δ)(ζ) και (θ)(2).
2. Λήφθηκαν κατά παράβαση των προνοιών του περί Εκτίμησης των Επιπτώσεων στο Περιβάλλον από Ορισμένα Έργα Νόμου του 2005 (Ν. 140(Ι)/2005) και ειδικότερα των άρθρων 2, 3 και 4.
3. Η σύνθεση του Υπουργικού Συμβουλίου και/ή του Συμβουλίου Μελέτης Παρεκκλίσεων πάσχει.
4. Οι προσβαλλόμενες αποφάσεις λήφθηκαν χωρίς τη δέουσα έρευνα, είναι το αποτέλεσμα πλάνης και δεν είναι δεόντως αιτιολογημένες.
Ειδικότερα, οι αιτητές εισηγούνται πως τόσο το Υπουργικό Συμβούλιο όσο και το Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων δεν έλαβαν δεόντως υπόψη τα κριτήρια τα οποία προβλέπονται στο άρθρο 26(2) του Νόμου και του Καν. 19(1) και τα οποία περιέχονται στην επιστολή των αιτητών ημερ. 12.7.2011. Η δε απόρριψη της αίτησης και για το λόγο ότι η ανάπτυξη επηρεάζει ουσιωδώς τη Γενική Στρατηγική του Σχεδίου Ανάπτυξης της περιοχής είναι παράνομη εφόσον οι αιτητές ήδη λειτουργούσαν τον κυριότερο όγκο των εργασιών τους από υποστατικό στο τεμάχιό τους κατόπιν άδειας εκδοθείσας προ ετών από την αρμόδια αρχή. Με τη ζητηθείσα κατά παρέκκλιση άδεια οι αιτητές επιδίωκαν την περιθωριακή επέκταση των εγκαταστάσεων τους για την καλύτερη εκτέλεση των εργασιών τους και άρα δεν παραβιάζεται ουσιωδώς το Στρατηγικό Σχέδιο Ανάπτυξης της περιοχής όπως προβλέπεται στον Καν. 19(2) της ΚΔΠ 309/99.
Περαιτέρω, οι καθ' ων η αίτηση κατά παράβαση των άρθρων 2, 3, και 4 του Ν. 140(Ι)/2005 κατά την εξέταση της επίδικης αίτησης για έργο που εμπίπτει στο Δεύτερο Παράρτημα παρα. 2(α)(ε) και 13 του Νόμου, δεν εξασφάλισαν γνωμάτευση της Περιβαλλοντικής Αρχής. Αντιθέτως, οι αιτητές παρουσίασαν δική τους μελέτη ότι δεν προκαλείται οχληρία στο περιβάλλον από τη λειτουργία των εργασιών τους, την οποία οι καθ' ων η αίτηση δεν εξέτασαν επαρκώς.
Επιπρόσθετα, στη συνεδρία του Συμβουλίου Μελέτης Παρεκκλίσεων δεν υπήρχε απαρτία τουλάχιστον από τον Πρόεδρο ή Αντιπρόεδρο και 2 μέλη αλλά από τον Πρόεδρο και ένα Μέλος (Καν. 6(2) της ΚΔΠ 309/99), ενώ παρόντες ήταν και 2 μη μέλη του Συμβουλίου. Περαιτέρω, δύο μέλη τα οποία απουσίαζαν από τη συνεδρίαση της 27.7.2011 αλλά παρευρίσκονταν στη συνεδρία της 8.9.2011, έστω και αν μελέτησαν τα πρακτικά της προηγούμενης συνεδρίασης, δεν ήταν σε θέση να σχηματίσουν σφαιρική αντίληψη της υπόθεσης υποβάλλοντας ερωτήσεις στα εξεταζόμενα πρόσωπα και συμμετέχοντας ενεργά στην ακρόαση. Όπως και στη συνεδρία της 27.7.2011, παρόντα ήταν και 2 μη μέλη του Συμβουλίου κατά τη συνεδρία της 8.9.2011, η παρουσία των οποίων κατέστησε τη σύνθεση του Συμβουλίου παράνομη.
Η κατάληξη
Αρχή θα γίνει από το δημόσιας τάξης ζήτημα της σύνθεσης του Συμβουλίου Μελέτης Παρεκκλίσεων κατά τη διεξαγωγή της δημόσιας ακρόασης. Ορθά, κατά την κρίση μου, παραπονούνται οι αιτητές πως η σύνθεση του Συμβουλίου πάσχει. Παρόντες ήταν μόνο ο Πρόεδρος του Συμβουλίου και ένα μέλος, κατά παράβαση του Κανονισμού 6(2) της ΚΔΠ 309/99 σύμφωνα με τον οποίο:-
«6(2) Το Συμβούλιο βρίσκεται σε απαρτία, όταν παρευρίσκονται τρία μέλη του, στα οποία περιλαμβάνεται απαραίτητα ο Πρόεδρος, ή, απουσιάζοντος αυτού, ο Αντιπρόεδρος».
Συνεπώς δεν ευσταθεί η θέση του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση πως η σύνθεση του Συμβουλίου ήταν νόμιμη εφόσον στην Εντολή 1/2000, η οποία εκδίδεται στη βάση του Κανονισμού 16 των πιο πάνω Κανονισμών σε σχέση με τη διαδικασία της δημόσιας ακρόασης, δεν γίνεται αναφορά σε απαρτία των μελών του Συμβουλίου. Αποδοχή της πιο πάνω εισήγησης θα σήμαινε το αντινομικό πως και μόνο, για παράδειγμα, ο Πρόεδρος να συμμετείχε, τότε αυτό θα αποτελούσε νόμιμη σύνθεση συλλογικού οργάνου.
Έχοντας υπόψη πως το Συμβούλιο τελούσε υπό παράνομη σύνθεση κατά τη διεξαγωγή της δημόσιας ακρόασης αλλά και το ότι η παρανομία αυτή ανατρέχει στη ρίζα της διαδικασίας (Χατζηγεωργίου ν. ΚΥΣΑΤΣ (2008) 3 ΑΑΔ 82, Δημητρίου κ.α. ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 68/2009, ημερ. 2.3.2012), δεν απομένει περιθώριο για εξέταση οποιουδήποτε άλλου ισχυρισμού. Τα συναχθέντα από τη δημόσια ακρόαση συμπεράσματα βάρυναν στην Αιτιολογημένη Εισήγηση του Συμβουλίου το οποίο, πέραν των ενώπιόν του εγγράφων, έλαβε υπόψη τα συμπεράσματα αυτά. Σ' αυτή την Αιτιολογημένη Εισήγηση στηρίχθηκε το Υπουργικό Συμβούλιο για την απόρριψη της επίδικης πολεοδομικής αίτησης. Ο δε Διευθυντής του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως εξέδωσε την εν λόγω Γνωστοποίηση στη βάση, της πάσχουσας πλέον στη ρίζα της, απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου και ως εκ τούτου οι αποφάσεις θα πρέπει να ακυρωθούν.
Είναι περαιτέρω ο ισχυρισμός των αιτητών πως η σύνθεση πάσχει και για ένα άλλο λόγο. Στη δημόσια ακρόαση παρευρίσκονταν δύο μη μέλη του Συμβουλίου. Παρατηρώ πως επρόκειτο για δύο Λειτουργούς Πολεοδομίας, η μία εκ των οποίων η Γραμματέας του Συμβουλίου. Δεν εντοπίζεται βεβαίως παρανομία στην παρουσία της Γραμματέας καθότι αυτό βρίσκεται σε συμφωνία με το άρθρο 21(1) του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(Ι)/99). Ούτε και, κατά την κρίση μου, είναι παράνομη η παρουσία της δεύτερης Λειτουργού. Αν και ο ρόλος της ως παρακαθήμενης δεν σημειώνεται στα πρακτικά, εν τούτοις, λαμβανομένου υπόψη πως στο Συμβούλιο παρέχεται επιστημονική υποστήριξη από το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως, θεωρώ πως η παρουσία της εν λόγω Λειτουργού Πολεοδομίας στη δημόσια ακρόαση ήταν νόμιμη (Καν. 11 της ΚΔΠ 309/99).
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω, οι προσφυγές επιτυγχάνουν και οι προσβαλλόμενες αποφάσεις ακυρώνονται δυνάμει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος. Επιδικάζεται το συνολικό ποσό των €2000, πλέον ΦΠΑ, ως έξοδα υπέρ των Αιτητών και στις δύο υποθέσεις.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ