|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D434
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1865/2012)
27 Ιουνίου 2014
[ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ANNA GULAGASHVILI,
Αιτήτρια
- ΚΑΙ -
ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕΣΩ ΤΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ
ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση
---------------------------------
Κ. Πόλεος για Δ. Παυλίδη, για την Αιτήτρια.
Κ. Λοΐζου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας,
για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
----------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Η αιτήτρια επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης των καθ΄ ων με την οποία απέρριψαν την αίτηση της για διεθνή προστασία και ή πολιτικό άσυλο. Η πράξη η οποία προσβάλλεται είναι ημερ. 20.8.2012 και περιέχεται στο Παράρτημα 14 της ένστασης που είναι επιστολή του Προέδρου της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων απευθυνόμενη προς την αιτήτρια με την οποία την πληροφορεί ότι η ιεραρχική της προσφυγή απορρίφθηκε, της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου επικυρωθείσας. Η απόφαση επισυνάφθη στην Ελληνική γλώσσα και είναι το Παράρτημα 15 της ένστασης.
Οι καθ΄ ων εγείρουν κατ΄ αρχάς προδικαστική ένσταση ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη. Εξηγούν τη θέση τους αυτή στην αγόρευση τους παραπέμποντας στο πιο πάνω Παράρτημα 15 της ένστασης από όπου φαίνεται ότι στις 22.8.2012 η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων απέστειλε με τηλεομοιότυπο την απορριπτική επιστολή στο νομικό εκπρόσωπο της αιτήτριας, ενώ περαιτέρω απεστάλη και ταχυδρομικώς στην αιτήτρια στις 23.8.2012 σύμφωνα με το Παράρτημα 16. Η προσφυγή καταχωρήθηκε στις 13.11.2012, 84, δηλαδή, ημέρες μετά τη γνωστοποίηση της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής.
Οι καθ΄ ων υποστήριξαν προωθώντας την προδικαστική τους ένσταση κατά τις διευκρινίσεις ότι η κοινοποίηση απόφασης στον νομικό εκπρόσωπο ή δικηγόρο του διοικούμενου επενεργεί ως το έναυσμα της γνώσης από τον ίδιο τον διοικούμενο για τον υπολογισμό του χρόνου των 75 ημερών. Η θέση αυτή είναι ορθή με βάση την πάγια νομολογία ότι η προθεσμία αρχίζει να τρέχει από την πλήρη γνώση του διοικούμενου ως προς το περιεχόμενο της ληφθείσας διοικητικής απόφασης, (Κωμοδρόμος ν. Δήμου Πάφου (2004) 3 Α.Α.Δ. 663, Κ.Ο.Α. ν. Πελεντρίτου (2007) 3 Α.Α.Δ. 517 και Κ.Ο.Α. ν. Ποταμίτη (2010) 3 Α.Α.Δ. 315).
Η προθεσμία των 75 ημερών είναι βεβαίως ανατρεπτική ώστε η μη καταχώρηση της προσφυγής εντός του χρόνου αυτού να την καθιστά απαράδεκτη, (Potamitis v. Water Board of Limassol (1985) 3 C.L.R. 260 και Γανωματής ν. Δημοκρατίας (2008) 3 Α.Α.Δ. 133). Οι προϋποθέσεις που τίθενται από το Άρθρο 146 του Συντάγματος, στοιχειώδης εκ των οποίων είναι και η προθεσμία των 75 ημερών, πρέπει να ικανοποιούνται διαφορετικά το Ανώτατο Δικαστήριο δεν αναλαμβάνει δικαιοδοσία, (Τάκη ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 4).
Το Παράρτημα 15 στην ένσταση, ίδιο με το ερυθρό 82 του διοικητικού φακέλου Τεκμήριο «Α», πιστοποιεί ότι η υπό ημερομηνία 20.8.2012 απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων απεστάλη στο τηλεομοιότυπο 922777825 στις 22.8.2012 με ένδειξη ότι παρελήφθη κανονικά. Το τηλεομοιότυπο αυτό ανήκει στη δικηγόρο Νατάσα Χαραλαμπίδου όπως πιστοποιείται από το Παράρτημα 11 της ένστασης, ίδιο με το ερυθρό 57 του διοικητικού φακέλου, που είναι επιστολή της εν λόγω δικηγόρου προς την Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων ημερ. 18.5.2012 με την οποία υπέβαλε ιεραρχική προσφυγή με συνημμένους λόγους έφεσης εναντίον της απορριπτικής απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου.
Σύμφωνα με την προαναφερθείσα νομολογία, αλλά και την πρόσφατη απόφαση στην Afsaneh Aboutalebi v. Γενικού Εισαγγελέα και/ή μέσω Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, υπόθ. αρ. 248/2012, ημερ. 14.4.2014, ECLI:CY:AD:2014:D258, γνωστοποίηση στο νομικό αντιπρόσωπο ή πληρεξούσιο αντιπρόσωπο του αιτητή αποτελεί κοινοποίηση και προς τον ίδιο για την έναρξη της προθεσμίας των 75 ημερών, (σχετικές είναι οι υποθέσεις Papasavva v. Republic (1979) 3 C.L.R. 563 και οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας αρ. 1135/1957 και 182/1958). Η νομολογία επίσης αναφέρει ότι όπου η διοικητική πράξη δεν δημοσιεύεται, η προθεσμία αρχίζει να τρέχει από το χρονικό σημείο που ο διοικούμενος έχει λάβει πλήρη γνώση της απόφασης. Πλήρης γνώση είναι αυτή που επιτρέπει στον διοικούμενο να διαγνώσει με βεβαιότητα και ακρίβεια την ηθική ή υλική ζημιά που υφίσταται από την επίδικη πράξη, (Τσάτσου: «Η Αίτηση Ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας», σελ.74 και Φιλίππου ν. Α.Η.Κ. (2006) 3 Α.Α.Δ. 729).
Το πότε αρχίζει να τρέχει η προθεσμία είναι ζήτημα γεγονότων και βαρύνει σε κάθε περίπτωση τον ίδιο τον αιτητή (Θεμιστοκλέους κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2007) 3 Α.Α.Δ. 415). Δεν υπάρχει στα δεδομένα της υπό κρίση υπόθεσης αμφιβολία ότι η αιτήτρια έλαβε πλήρη γνώση της απόφασης στις 22.8.2012, όταν η νομικός αντιπρόσωπος της παρέλαβε στο τηλεομοιότυπο της την απορριπτική απόφαση. Η αιτήτρια με την απαντητική της αγόρευση δεν ασχολείται στην ουσία με το ζήτημα και αναφέρεται μόνο στην ταχυδρόμηση που έγινε από τη διοίκηση της απόφασης σύμφωνα με το Παράρτημα 14 που ήταν ο επιπρόσθετος τρόπος γνωστοποίησης της απόφασης στην ίδια την αιτήτρια. Γνώση της ταχυδρομηθείσας επιστολής έλαβε στις 3.9.2012 και άρα, κατά την εισήγηση, η προσφυγή καταχωρήθηκε εμπροθέσμως. Δεν είναι όμως από αυτή την ημερομηνία που άρχιζε να τρέχει η προθεσμία, αλλά από την προγενέστερη ημερομηνία 22.8.2012 όταν το πρώτο η αιτήτρια τεκμαίρεται ότι έλαβε γνώση μέσω της νομικής αντιπροσώπου της. Το βάρος ότι δεν έλαβε γνώση στις 22.8.2012 το φέρει η ίδια, και δεν το απέσεισε υπό το φως των στοιχείων που παρέθεσε, τεκμηριωμένα, η Δημοκρατία. Ούτε έχει βέβαια σημασία ότι τότε η αιτήτρια είχε διαφορετικό δικηγόρο από τον νυν που καταχώρησε την προσφυγή.
Ούτε και βέβαια ισχύει η θέση της αιτήτριας ότι η αιτήτρια δεν γνωρίζει την Ελληνική ή Αγγλική γλώσσα και άρα δεν μπορούσε να αντιληφθεί το περιεχόμενο της διοικητικής απόφασης. Εκτός του ότι ο συνήγορος παραγνωρίζει την αποστολή της απόφασης με τηλεομοιότυπο αυθημερόν, είναι θεμελιωμένο ότι οι καθ΄ ων δεν είναι υπόχρεοι να αποστέλλουν τις αποφάσεις τους στους αιτητές πολιτικού ασύλου σε άλλη γλώσσα από την επίσημη γλώσσα της Δημοκρατίας.
Να αναφερθεί περαιτέρω ότι ενώ η απόφαση των καθ΄ ων προέρχεται από την Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, η προσφυγή στρέφεται εναντίον του Υπουργείου Εσωτερικών και του Διευθυντή Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης που καμία σχέση δεν έχουν βέβαια με την υπόθεση.
Ενόψει όλων των ανωτέρω, η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη με έξοδα εναντίον της αιτήτριας και υπέρ των καθ΄ ων, ως θα υπολογιστούν από το Πρωτοκολλητείο και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Στ. Ναθαναήλ,
Δ.
/ΕΘ