|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ECLI:CY:AD:2014:D401
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1690/2011
17 Ιουνίου, 2014
[Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΥΖΩΝΑΣ
Αιτητής
- ΚΑΙ -
ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΧΛΩΡΑΚΑΣ
Καθ' ων η αίτηση
....................................
Μ. Εύζωνα (κα), για τον αιτητή
Μ. Κυπριανίδου (κα) για Γ. Μαυρέσιη, για τους καθ' ων η αίτηση,
.............................
A Π Ο Φ Α Σ Η
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ: Τα γεγονότα στην παρούσα προσφυγή είναι απλά. Το Κοινοτικό Συμβούλιο Χλώρακας, «οι καθ' ων η αίτηση» επέβαλαν στον αιτητή €275, φόρο κοινοτικών υπηρεσιών. Η σχετική ειδοποίηση-επιστολή των καθ' ων η αίτηση φέρει ημερ. 20/11/2011. Ο αιτητής με επιστολή του ημερ. 29/11/2011 ζήτησε από τους καθ' ων η αίτηση να πληροφορηθεί επί ποίας περιουσίας του επιβλήθηκε η ως άνω φορολογία. Οι καθ' ων η αίτηση απάντησαν με επιστολή τους ημερ. 7/12/2011, όπου κατέγραψαν την περιουσία του αιτητή για την οποία επιβλήθηκε η φορολογία υπό εξέταση. Αυτή ήταν:
τεμ. 155, Φ/Σχ. 45/58W1, ¼ μερίδιο,
τεμ. 364, Φ/Σχ. 45/50, 9/50 μερίδιο,
τεμ. 444 Φ/Σχ. 45/50 συνιδιοκτήτης σε 9 διαμερίσματα, 2 καταστήματα και ενός εστιατορίου,
τεμ. 444, Φ/Σχ. 45/50, διαμέρισμα.
Προς τούτο επισύναψαν στην επιστολή τους σχετικές καταστάσεις του Τμήματος Κτηματολογίου.
Ο αιτητής στηρίζει την προσφυγή του στο ότι η απόφαση λήφθηκε κατά παράβαση του περί Κοινοτήτων Νόμου, Ν. 186(Ι)/99 και των περί Διοίκησης των Τοπικών Υποθέσεων (Γενικών) Κανονισμών του Κοινοτικού Συμβουλίου Χλώρακας (Κ.Δ.Π. 440/2002), οι οποίοι υιοθετούν τους περί Διοίκησης των Τοπικών Υποθέσεων (Γενικούς) Κανονισμούς του Κοινοτικού Συμβουλίου Κοκκινοτριμιθιάς (Κ.Δ.Π. 294/2002). Επίσης ότι οι καθ'ων η αίτηση δεν επέβαλαν την αμφισβητούμενη φορολογία με βάση την αξία της περιουσίας του, όπως προβλέπεται στο Νόμο και τους Κανονισμούς, ούτε και έλαβαν υπόψη οποιουσδήποτε άλλους φόρους οι οποίοι είχαν καταβληθεί. Ισχυρίζεται περαιτέρω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αναιτιολόγητη, συνιστά προϊόν ελλιπούς και/ή καθόλου έρευνας, λήφθηκε καθ' υπέρβαση και/ή κατάχρηση εξουσίας και παραβιάζει το άρθρο 28 του Συντάγματος και/ή την αρχή της ισότητας. Τέλος είναι η θέση του ότι η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί γιατί είναι το αποτέλεσμα νομικής και πραγματικής πλάνης, όπως και γιατί λήφθηκε από μη νόμιμα συγκροτημένο όργανο.
Οι καθ΄ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι στα πλαίσια της έρευνας στην οποία προέβησαν για σκοπούς επιβολής της φορολογίας, έλαβαν υπόψη κατάλογο των ιδιοκτητών περιουσιών στην κοινότητα Χλώρακας, τον οποίο είχαν εξασφαλίσει από το Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας Πάφου. Στον εν λόγω κατάλογο, μεταξύ άλλων στοιχείων, περιλαμβάνονται πληροφορίες για το είδος των κτημάτων, την αξία τους, όπως και το εμβαδόν τους (Παράρτημα Α στην ενσταση). Μεταξύ των ιδιοκτητών περιουσιών που αναφέροντο στον κατάλογο ήταν και ο αιτητής.
Επειδή στις πλείστες των περιπτώσεων των ιδιοκτητών που περιλαμβάνοντο στον εν λόγω κατάλογο, δινόταν μόνο η συνολική έκταση του τεμαχίου, χωρίς να παρέχονται όμως λεπτομέρειες της αξίας ή του εμβαδού του ακινήτου ή του αριθμού των υπνοδωματίων ενός εκάστου διαμερίσματος για σκοπούς υπολογισμού και καταβολής τελών και φορολογίας για την παροχή κοινοτικών υπηρεσιών, οι καθ'ων η αίτηση απέστειλαν σε όλους τους ιδιοκτήτες περιουσιών στην κοινότητα Χλώρακας, σχετικό έντυπο, ζητώντας από αυτούς όπως τους ενημερώσουν για το είδος του υποστατικού που κατείχαν, το εμβαδόν του, τη χρήση του, όπως και τον αριθμό ατόμων που διέμεναν σ' αυτά.
Επειδή όμως αριθμός ιδιοκτητών είτε αρνήθηκαν είτε παρέλειψαν να συμπληρώσουν το πιο πάνω έντυπο, οι καθ'ων η αίτηση εφαρμόζοντας αντικειμενικά, όπως ισχυρίζονται, κριτήρια αναφορικά με τον καθορισμό του ύψους της ετήσιας εισφοράς για την παροχή κοινοτικών υπηρεσιών, προχώρησαν και σε συνεδρία τους που έλαβε χώρα στις 24/6/10, (η αναφορά των καθ΄ών η αίτηση σε συνεδρία ημερ.7.10.10 αφορά προφανώς την ημερομηνία σύνταξης και επικύρωσης του πρακτικού) , αποφάσισαν όπως για κάθε «μονάρι» διαμέρισμα καταβληθεί το ποσό των €80, για κάθε «δυάρι» ή μονοκατοικία το ποσό των €85 και για κάθε «τριάρι» ή μονοκατοικία €90.
Μεταξύ των ιδιοκτητών που δεν συμπλήρωσαν το σχετικό έντυπο φαίνεται να είναι και ο αιτητής. Γι' αυτό και οι καθ' ων η αίτηση, χωρίς να γνωρίζουν το είδος των υποστατικών ιδιοκτησίας του αιτητή ή των υποστατικών που αυτός κατείχε, με βάση μόνο τον αριθμό των εν λόγω υποστατικών και τα στοιχεία του Κτηματολογίου, του επέβαλαν το εν λόγω ποσό ως εισφορά Κοινοτικών Υπηρεσιών, λαμβάνοντας υπόψη ότι το ανώτατο ποσό που μπορούσε να επιβληθεί σε ένα ιδιοκτήτη για τέτοια εισφορά ήταν €855.
Η απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί λόγω κακής σύνθεσης του Κοινοτικού Συμβουλίου στη συνεδρία ημερ.12.7.11 (τα πρακτικά της οποίας βρίσκονται στον διοικητικό φάκελο, τεκμ. 1). Πρόκειται για ουσιαστική συνεδρία που συνδέεται άμεσα με την επιβολή των επίδικων φορολογιών και για τους λόγους που εξήγησα στην Υποθ. αρ. 1580/11 Mαρία Νεοφύτου ν. Κοινοτικού Συμβουλίου Χλώρακας ημερ. 17/6/14, η σύνθεση πάσχει λόγω της συμμετοχής της κας Πενταρά και κ. Τοουλιά, προϊσταμένης λογιστηρίου και γραμματέα των καθ' ων η αίτηση, αντίστοιχα. Να σημειωθεί ότι ισχύει το ίδιο και αναφορικά με τη συνεδρίαση ημερ. 24/6/10 όπου ο κ. Τοουλιάς φαίνεται από τα πρακτικά και ως παρακαθήμενος .
Η πιο πάνω κρίση παρ' όλο που οδηγεί αναπόφευκτα στην επιτυχία της προσφυγής χωρίς να είναι απαραίτητο να προστεθεί οτιδήποτε άλλο, εντούτοις η επίδικη απόφαση θα πρέπει ν' ακυρωθεί και για λόγους ουσίας.
Σύμφωνα με το άρθρο 83(ιζ) του περί Κοινοτήτων Νόμου 86(Ι)/99,
«το Κοινοτικό Συμβούλιο έχει εξουσία να επιβάλλει ετήσια εισφορά για την παροχή κοινοτικών υπηρεσιών, που δεν υπερβαίνει τις πεντακόσιες λίρες (€854.30σ.) σε κάθε κάτοχο περιουσίας που βρίσκεται στην κοινότητα, η οποία υπολογίζεται από το Συμβούλιο σύμφωνα με την περιουσία κάθε τέτοιου κατόχου, λαμβανομένων πάντοτε υπόψη οποιωνδήποτε άλλων φόρων που επιβάλλονται στον κάτοχο αυτό από το Συμβούλιο».
Σύμφωνα με το άρθρο 2 του πιο πάνω Νόμου:
"«κάτοχος» σημαίνει κάθε πρόσωπο που έχει πραγματική κατοχή οποιασδήποτε ακίνητης ιδιοκτησίας μέσα στην κοινότητα χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο τίτλος δυνάμει του οποίου κατέχει την ιδιοκτησία αυτή ή σε περίπτωση μη κατεχόμενης ιδιοκτησίας το πρόσωπο που δικαιούται να την κατέχει και περιλαμβάνει και τον ιδιοκτήτη κάθε κινητής περιουσίας."
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι ενώ οι καθ' ων η αίτηση επέβαλαν φορολογία στους κατόχους/ενοικιαστές των κατοικιών επί του τεμαχίου 155 δικής του ιδιοκτησίας, φορολόγησαν και τον ίδιο. Ισχυρίζεται επίσης ότι ενώ αναφορικά με την περιουσία στο τεμ. 364 επιβλήθηκε φόρος στην εταιρεία που διαχειρίζεται και κατέχει το ξενοδοχείο που είναι κτισμένο εντός του τεμαχίου, δεν λήφθηκε υπόψη από τους καθ'ων η αίτηση για σκοπούς υπολογισμού της δικής του φορολογίας. Επίσης για το τεμ. 444 επί τους οποίου υπάρχουν 10 διαμερίσματα , ένα εστιατόριο και ένα κατάστημα, επιβλήθηκε φόρος σε κατόχους διαμερισμάτων και στην κάτοχο εταιρεία του καταστήματος και εστιατορίου. Ισχυρίζεται συνεπώς ότι η συγκεκριμένη περιουσία φορολογήθηκε εις διπλούν .(παραρτηματα Η και Θ στην αιτηση ακύρωσης).
Οι καθ' ων η αίτηση δέχονται μόνο ότι σε δυο περιπτώσεις που αφορά δυο διαμερίσματα επί του τεμ. 444, τρίτα πρόσωπα έχουν την κατοχή. Όλους τους άλλους ισχυρισμούς του αιτητή τους αρνούνται. Η θέση των καθ' ων η αίτηση είναι ότι το ποσό των €275 επιβλήθηκε συνολικά κατά άσκηση διακριτικής ευχέρειας και όχι υπολογίζοντας αυστηρά με τα προκαθορισμένα ποσά φορολογίας που αντιστοιχούσαν για καθένα από τα ακίνητα ιδιοκτησίας του αιτητή.
Διεξήλθα προσεκτικά το φάκελο, όπως και το υπόλοιπο υλικό που τέθηκε ενώπιον μου της αίτησης και ένστασης. Υλικό που τέθηκε μέσω των αγορεύσεων για θεμελίωση γεγονότων δεν λήφθηκε υπόψη καθ' ότι αυτός δεν είναι ο ορθός τρόπος (βλ. Orgova v. Δημοκρατίας, Α.Ε. 105/2009 ημερ. 1/3/2012). Επισημαίνω την απουσία στοιχείων όπως ο αναφερόμενος στα πρακτικά ημερ. 12/7/2011 κατάλογος φορολογίας για κοινοτικές υπηρεσίες, τα οποία καταδεικνύουν τον τρόπο υπολογισμού της φορολογίας που επιβλήθηκε στον αιτητή, έτσι ώστε να καθίσταται εφικτός ο δικαστικός έλεγχος. Η απουσία τέτοιων στοιχείων στερεί από το Δικαστήριο τη δυνατότητα ελέγχου κατά πόσο η επιβληθείσα φορολογία ήταν ανάλογη της περιουσίας του, όπως και αν αυτή υπολογίστηκε στη βάση αντικειμενικών, λογικών και δίκαιων κριτηρίων. Ούτε και από το υλικό που τέθηκε ενώπιον μου προκύπτει ότι οι καθ' ων η αίτηση ερεύνησαν κατά πόσο ο αιτητής ήταν κάτοχος των υποστατικών για τα οποία του επιβλήθηκε η αμφισβητούμενη φορολογία ή εάν στην τιμολόγηση λήφθηκαν υπόψη και οι αντίστοιχες φορολογίες που είχαν επιβληθεί στους κατόχους. Αντίθετα εκείνο που διαπιστώνεται από την παράγραφο 5 των πρακτικών ημερ. 12/7/2011, και κάτω από τον τίτλο «Γενικές Οδηγίες» είναι ότι η επιβολή της φορολόγίας για κοινοτικές υπηρεσίες επιβλήθηκε «ανεξάρτητα αν διαμένουν μόνοι των ή όχι ή αν ενοικιάζουν ή είναι ιδιοκτήτες αυτών». Αυτό είναι αντίθετο με το νόμο (άρθρο 83(ιζ) του Ν. 86(Ι)/99).
Περαιτέρω απ' ότι φαίνεται από την απάντηση τους στον αιτητή, επιστολή ημερ. 7/12/11, η φορολογία έγινε επί της βάσης της ιδιοκτησίας των ακινήτων ενώ γνώριζαν οι καθ' ων η αίτηση ότι επί των ακινήτων αυτών ευρίσκοντο οικοδομημα που αποτελείο από συγκρότημα 10 διαμερισμάτων, 2 καταστημάτων, ενός εστιατορίου (τεμ. 444), αριθμό (4) κατοικιών (τεμ. 155) και ξενοδοχείο (τεμ. 364) και ότι ορισμένα εξ' αυτών ενοικιάζοντο.
Τα όσα εκ των υστέρων προβάλλει ο δικηγόρος των καθ'ών η αίτηση δεν μπορούν βέβαια ως στοιχεία να αναπληρώσουν την αιτιολογία, αφού δεν προϋπήρχαν της πράξης ούτε εντοπίζονται στον διοικητικό φάκελο αλλά δημιουργήθηκαν μεταγενέστερα. (Μ. Στασινόπουλου «Δίκαιο των Διοικητικών Διαφορών», 3η εκδοση σελ.227-228, Συμεωνίδου ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 145).
Συνεπώς η απόφαση είναι αντίθετη με το νόμο (Ν. 86(Ι)/99, εδ. 83(ιζ) και περαιτέρω πάσχει λόγω έλλειψης αιτιολογίας και δέουσας έρευνας. (Βλ. επίσης Υπόθεση αρ. 1686/2010 Μαρία Εύζωνα ν. Κοινοτικού Συμβουλίου Χλώρακας ημερ. 21.09.12).
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται με €1.300 έξοδα πλέον Φ.ΠΑ. υπέρ του αιτητή και εναντίον των καθ' ων η αίτηση.
Λ. Παρπαρίνος, Δ.
/ΚΑΣ