|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D398
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1542/2013
17 Ιουνίου, 2014
[Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ
Αιτητής
- ΚΑΙ -
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
Καθ' ων η αίτηση
....................................
Ο αιτητής παρουσιάζεται προσωπικά
Μ. Θεοκλήτου (κα),Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους καθ' ων η αίτηση,
.............................
A Π Ο Φ Α Σ Η
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ: Ο αιτητής προσέφυγε αρχικά στο Ανώτατο Δικαστήριο, με την προσφυγή αρ. 730/12 ζητώντας όπως κριθεί άκυρη η παράλειψη του Υπουργείου Εσωτερικών να απαντήσει στο αίτημα του «για αποκατάσταση άμεσα του δικαιώματος του για επαναδραστηριοποίηση το οποίο η Κυπριακή Δημοκρατία του αποστερούσε για 38 χρόνια» επισυνάπτοντας τα σχετικά με την ακίνητη κατεχόμενη περιουσία του. Με απόφαση που έκανε δεκτή την προσφυγή του (Υποθ.αρ.730/2012 Χριστάκης Πολυκάρπου ν. Υπουργείου Εσωτερικών ημερ. 8.04.13) οι καθ' ών η αίτηση διατάχθηκαν όπως του απαντήσουν.
Mε επιστολή του ταυτάριθμης ημερομηνίας, η οποία λήφθηκε στις 23.05.13 (ερυθρό 99 στον διοικητικό φάκελο) ζήτησε από τους καθ' ών η αίτηση να προχωρήσουν σε συμμόρφωση με την πιο πάνω απόφαση. Οι καθ' ών η αίτηση με την επιστολή τους ημερ.11.06.13 ενημέρωσαν τον αιτητή ότι μελετούσαν την απόφαση και ότι θα του αποστελλόταν απάντηση για το αρχικό ερώτημα του πολύ σύντομα Παρόλα αυτά δεν έλαβε οποιαδήποτε απάντηση με αποτέλεσμα να καταχωρήσει την παρούσα προσφυγή στην βάση του Άρθρου 29 του Συντάγματος και του Άρθρου 146.4(γ) του Συντάγματος, την οποία χειρίστηκε προσωπικά και με την οποία αξιοί την «υλοποίηση της απόφασης του Ανωτάτου 730/12».
Μετά την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής, οι καθ' ών η αίτηση απάντησαν στον αιτητή με την επιστολή ημερ. 9.8.13 ως εξής:
«Κύριε,
Έχω οδηγίες να αναφερθώ στις επιστολές σας με ημερομηνίες 8.4.2013 και 20.1.2012, με τις οποίες αιτείστε την αποκατάσταση της περιουσίας σας στα κατεχόμενα και κάνετε αναφορά στην Απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Προσφυγή αρ. 730/2012 αντίστοιχα, και σε συνέχεια των προηγούμενων επιστολών μου με ημερομηνίες 30.4.2012 και 11.6.2013, να σας πληροφορήσω ότι η Δημοκρατία προβαίνει διαχρονικά στις δέουσες ενέργειες, τόσο στα πλαίσια των συνομιλιών για την επίλυση του κυπριακού, όσο και σε διεθνείς οργανισμούς και διεθνή δικαστικά σώματα, για τη διαφύλαξη των περιουσιακών δικαιωμάτων των νόμιμων ιδιοκτητών γης στα κατεχόμενα. Σημειώνεται ότι οι υπό αναφορά περιουσίες βρίσκονται σε μη ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές και τα ιδιοκτησιακά σας δικαιώματα παραβιάζονται ως αποτέλεσμα της Τουρκικής εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής.»
Η απάντηση αυτή, σύμφωνα με σχετική προδικαστική ένσταση που εγείρει η πλευρά των καθ' ών η αίτηση, αποστερεί την προσφυγή από το αντικείμενο της.
Στην Δημοτική Επιτροπή Αγίου Δομετίου ν. Χριστόφορου Α. Χριστοφόρου κ.α. (1994) 3 Α.Α.Δ. 434. κρίθηκε πως το άρθρο 29 εισήγαγε το ατομικό δικαίωμα του «αναφέρεσθαι προς τας αρχάς» με την έννοια της διοικητικής προσφυγής, όπως ήταν γνωστή στην Ηπειρωτική Ευρώπη καθώς και ότι περιλαμβάνει το δικαίωμα του «αναφέρεσθαι» γενικά, που διακρίνεται στο δικαίωμα παραπόνου και το δικαίωμα υποβολής αίτησης. Σύμφωνα με τις πρόνοιες του Άρθρου 29 του Συντάγματος, κάθε αίτηση ή παράπονο διοικούμενου πρέπει να τυγχάνει αιτιολογημένης έγγραφης απάντησης εντός προθεσμίας που δεν υπερβαίνει τις τριάντα μέρες. Ο αιτητής όμως διευκρινίζει περαιτέρω ως βάση της προσφυγής του το γεγονός της άρνησης συμμόρφωσης με την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Υποθ.αρ.730/12. Νοείται περαιτέρω ότι προς συμμόρφωση με ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η επανεξέταση, αυτονόητα, διενεργείται τάχιστα ή το ταχύτερο δυνατό.(KK Parpas Enterprices Ltd v.Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (2004) 4 Α.Α.Δ. 75, Παπαδόπουλος ν. Οργ. Χρημ. Στεγης (1998) 3 Α.Α.Δ. 608).
Συνεπώς οι καθ' ών η αίτηση όφειλαν να απαντήσουν επί της ουσίας του αιτήματος εντός ευλόγου χρόνου από την έκδοση της ακυρωτικής απόφασης στις 8.4.13. Αντ΄αυτού οι καθ'ών η αίτηση απάντησαν αρνητικά μόλις τέσσερις μήνες μετά, στις 9.8.13, αφού εξασφάλισαν τις απόψεις του Γενικού Εισαγγελέα και του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Εξωτερικών για τον τρόπο χειρισμού αιτημάτων πολιτών παρόμοιων με αυτό του αιτητή.
Στην υπόθεση Πίτσιλλος ν. Υπουργού Συγκοινωνιών & Έργων (2000) 3 Α.Α.Δ. 777, στη σελ. 781 λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Ανεξάρτητα από το πιο πάνω έχει καθιερωθεί ότι η γνωστοποίηση της απάντησης εξαφανίζει το δικαίωμα της προσφυγής και σε περιπτώσεις όπου έχει ήδη καταχωρηθεί μια προσφυγή, η απάντηση που δόθηκε καθιστά την προσφυγή χωρίς αντικείμενο . Με την απάντηση που δίνεται πληρώνεται το κενό στην εκπλήρωση της υποχρέωσης της Διοίκησης (Ιακωβίδης ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 67. Ίδε επίσης Παπασάββας ν. Δημοκρατίας (1973) 3 Α.Α.Δ. 467, 476 και Δήμος Λευκωσίας ν. Γρηγορίου (1996) 3 Α.Α.Δ. 191).»
Η απάντηση είχε ως αποτέλεσμα να αρθεί η παράλειψη, μετά την καταχώρηση ωστόσο της προσφυγής στις 29/5/13 και με κάποια καθυστέρηση. Το Δικαστήριο δεν μπορεί να υπεισέλθει βέβαια στην εξέταση της νομιμότητας της απάντησης αυτής, που θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο άλλης προσφυγής εκ μέρους του αιτητή.
Ενόψει των πιο πάνω θα απέρριπτα την προσφυγή ως άνευ αντικειμένου. Ωστόσο υπό τις περιστάσεις και για τους λόγους που προανέφερα ήτοι της καθυστέρησης εκ μέρους των καθ' ών η αίτηση να απαντήσουν και της υποβολής του αιτητή στην ταλαιπωρία της παρούσας προσφυγής, θεωρώ δίκαιο να επιδικαστούν στον αιτητή τα πραγματικά του έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται με τα πραγματικά έξοδα υπέρ του αιτητή.
Λ. Παρπαρίνος, Δ.
/ΚΑΣ