|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D417
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Συνεκδικαζόμενες Υπόθεσεις Αρ. 1059/2011 και 1308/2011)
24 Ιουνίου, 2014
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΣΙΗΚΑΛΗΣ (Υπόθεση αρ. 1059/11),
2. ΚΩΣΤΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ (Υπόθεση αρ. 1308/11),
Αιτητές,
ΚΑΙ
ΑΡΧΗ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ ης η αίτηση.
_____________________
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή στην 1059/2011.
Χρ. Σιακαλλή (κα.), για τον Αιτητή στην 1308/2011.
Κ. Στιβαρού (κα.), για την Καθ΄ ης η αίτηση.
Α. Κωνσταντίνου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με τις συνεκδικαζόμενες προσφυγές προσβάλλεται η απόφαση της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου που κοινοποιήθηκε στους Αιτητές την 25/07/2011 και με την οποία μετά από επανεξέταση της ακυρωτικής απόφασης στις Αναθεωρητικές Εφέσεις αρ. 24/08 και 42/08 προήγαγε αναδρομικά τον κ. Χρίστο Χριστοδουλίδη από την 1η Ιουνίου 1997 στη θέση Βοηθού Διευθυντή Προσωπικού (Εργασιακές Σχέσεις).
Την 2/01/97, η Καθ' ης η Αιτηση προέβη σε γνωστoποίηση μιαs κενήs θέσηs Βοηθού Διευθυντή Προσωπικού (Εργασιακέs σχέσεις). Στις 20 Μαΐου 1997 το διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου, (η «Αρχή») αποφάσισε την προαγωγή του Γεώργιου Ασιήκαλη στη θέση Βοηθού Διευθυντή Προσωπικού (Εργατικές Σχέσεις) στην Υπηρεσία Προσωπικού.
H προαγωγή στη θέση Βοηθού Διευθυντή Προσωπικού, επαναδιενεργήθηκε πολλές φορές, λόγω αλλεπάλληλων ακυρώσεών της από το Ανώτατο Δικαστήριο.
Οι εφεσείοντες είχαν αξιώσει την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης, με την οποία επικυρώθηκε η κατά πέμπτη επανεξέταση προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους κ. Ασιήκαλη στη θέση Βοηθού Διευθυντή Προσωπικού (Εργατικές Σχέσεις).
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, επιτρέποντας τις εφέσεις και ακυρώνοντας την επίδικη προαγωγή, αποφάσισε ότι:
«Όσον αφορά το κριτήριο της αρχαιότητας «αποτελεί κοινό έδαφος ότι Χριστοδουλίδης και Ασιήκαλης έχουν την ιδία αρχαιότητα, αφού προήχθησαν στη θέση Μηχανικού την 1η Δεκεμβρίου 1994 και στην επόμενη θέση Περιφερειακού Μηχανικού και Μηχανικού Ηλεκτρονικής και Τηλεπικοινωνιών αντίστοιχα, την 1η Ιουνίου 1991, παρόλο που ηλικιακά προηγείται ο πρώτος. Ακολουθεί σε αρχαιότητα των δυο, ο Γαβριηλίδης κατά 9 μήνες.
Ως προς το κριτήριο της Επίδοσης, που παρατίθεται στη σύσταση του Διευθυντή, διαπιστώνουμε ότι ναι μεν σημειώνεται η υπεροχή των Χριστοδουλίδη (10Α) και Γαβριηλίδη, (9Α) έναντι (5Α) για τον Ασιήκαλη, χρησιμοποιούνται, όμως, λέξεις «αν και» σε μια προσπάθεια σύνδεσης της Επίδοσης με την Απόδοση. Στο κριτήριο της Απόδοσης οι Ασιήκαλης και Γαβριηλίδης, είναι απόλυτα ίσοι (14Α), με τον Χριστοδουλίδη, να υπολείπεται οριακά (12Α). Ορθώς κατά την άποψη μας το πρωτόδικο Δικαστήριο σημειώνει ότι η παρατήρηση του Γενικού Διευθυντή ότι ο Ασιήκαλης είναι πιο αποδοτικός από το Χριστοδουλίδη δεν δικαιολογείται από την πιο πάνω βαθμολογική διαφορά, όπως άλλωστε επιβεβαιώθηκε και από την απόφαση στην προσφυγή 964/2000.
Ως προς τα προσόντα των υποψηφίων, υπάρχει δεδικασμένο, με βάση την απόφαση στην προσφυγή 964/2000, ότι οι Χριστοδουλίδης και Γαβριηλίδης κατέχουν μεταπτυχιακό δίπλωμα ΜΒΑ, (master in business administration), που χαρακτηρίστηκε απόλυτα συναφές με τα καθήκοντα της θέσης, ενώ ο Ασιήκαλης δεν κατείχε μεταπτυχιακό δίπλωμα. Η αναφορά στην πιο πάνω καταγραφείσα σύσταση του Γενικού Διευθυντή για άλλα πιστοποιητικά που κατέχει ο Γ. Ασιήκαλης δεν είχε θέση αφού έρχεται σ΄αντίθεση με το αναφερθέν δεδικασμένο.
Η εισήγηση του Γενικού Διευθυντή, για υπεροχή του Ασιήκαλη, έναντι των υπολοίπων στο θέμα της πείρας, κρίθηκε από το Δικαστήριο ως ορθή.
Το προσόν της πείρας διασυνδέεται, με βάση τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή, με την «ένταση και τα αποτελέσματα της εργασίας τους, τα οποία αποτελέσματα φαίνονται από τη βαθμολογημένη αξία». Η αποδοθείσα όμως υπεροχή στον Γ. Ασιήκαλη δεν ανταποκρίνεται στα δεδομένα, όταν στην προσφυγή 964/2000 αποφασίστηκε ότι οι «ιδιότητες που αποδίδονται στον Γ. Ασιήκαλη εμπεριέχονται στις εμπιστευτικές εκθέσεις που υπάρχει οριακή διαφορά σε επιμέρους στοιχεία έχουν γενική απόδοση το «πολύ ικανοποιητικός» και στη «Διευθυντική Ικανότητα» βαθμολογούνται μόνο στο στοιχείο «β» και είναι «ισάξιοι». Σύσταση που απέληξε να χαρακτηριστεί από το Δικαστήριο, ως «αναιτιολόγητη και πεπλανημένη,» οδηγώντας στην ακύρωση της προαγωγής.»
Η Καθ' ης η Αίτηση με ανακοίνωσή της ημερομηνίας 25/07/2011 γνωστοποίησε στους Αιτητές την απόφασή της να προάγει αναδρομικά από την 1 /06/1997 τον κ. Χρίστο Χριστοδουλίδη.
Εναντίον της ανωτέρω απόφασης και/ή πράξης στρέφονται οι εξεταζόμενες προσφυγές.
Είναι κοινή θέση των αιτητών ότι η σύσταση του Γενικού Διευθυντή στερείται αιτιολογίας και/ή δεν συνάδει με τα στοιχεία του φακέλου και/ή πάσχει.
Ο Γενικός Διευθυντής συστήνοντας το Ενδιαφερόμενο Μέρος ανέφερε τα ακόλουθα:
«Συνοψίζοντας τα νομοθετημένα κριτήρια τα οποία λαμβάνονται υπόψη, όπως αυτά καταγράφονται στον Κανονισμό 23 (2) τηs Κ.Δ.Π. 291/2986 (όπως τροποποιήθηκε), δηλαδή «τα παραδεδειγμένα κριτήρια » τηs ικανότητας, τηs αρχαιότητας παρά τη Αρχή καθώς και των προσόντων των υποψηφίων σε συσχετισμό προς το Σχέδιο Υπηρεσίας τηs συγκεκριμένηs θέσης συστήνω τον Χρίστο Χριστοδουλίδη για προαγωγή στη του Βοηθού Διευθυντή Προσωπικού(Εργασιακέs Σχέσεις), Κλίμακα Α14, στην Υπηρεσία Προσωπικού, Κεντρικά Γραφεία, λαμβάνοντας υπόψη τα ακόλουθα:
.............................................................................................................
Σε βαθμολογημένη αξία , ο υποψήφιος Χρίστος Χριστοδουλίδης μειονεκτεί οριακά έναντι του Κώστα Γαβριηλίδη αφού ο Xρίστος Χριστοδουλίδης συγκεντρώνει 14 Α έναντι 16 Α του Κώστα Γαβριηλίδη.
Στην αρχαιότητα ο Xρίστος Χριστοδουλίδης υπερέχει κατά 9 μήvεs του Κώστα Γαβριηλίδη.
Στα προσόντα, ο Xρίστος Χριστοδουλίδης και ο Κώστας Γαβριηλίδης είναι ίσοι αφού και οι δύο κατέχουν πρόσθετο προσόν (ΜΒΑ) μή απαιτούμενο μεν αλλά απόλυτα συvαφές με τα καθήκοντα τηs θέσης.
Στην επίδοση, ο Xρίστος Χριστοδουλίδης συγκεντρώνει στα κριτήρια Ποιότηταs Eργασίας, Ποσότητα Eργασίας και Ζήλοs για εργασία , 10 Α έναντι 9Α που συγκεντρώνει ο Κώσταs Γαβριηλίδης.
Για την πιο πάνω σύσταση μου και σ' ότι αφορά στη σύγκριση των υποψηφίων Χρίστου Χριστοδουλίδη και Κώστα Γαβριηλίδη, έχω αντισταθμίσει την υπεροχή του υποψήφιου Χρίστου Χριστοδουλίδη σε αρχαιότητα και πολύ οριακά στην επίδοση, έναντι την οριακή υπεροχή του υποψήφιου Κώστα Γαβριηλίδη σε βαθμολογημένη και έχω καταλήξει ότι, η υπεροχή του Χρίστου Χριστοδουλίδη στα συγκεκριμένα κριτήρια αιτιολογούν τη σύσταση μου.»
Σύμφωνα με τον Κανονισμό 23(2) της ΚΔΠ. 291/86 (οι περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμοί του 1986) τα κριτήρια προαγωγής είναι η πείρα, η αξία, η ικανότητα, η αρχαιότητα, τα προσόντα και η επίδοση.
Το δεδικασμένο καθόρισε κατά τρόπο δεσμευτικό, ότι:
(ι) Οι Αιτητές υπερέχουν οριακά σε Ετήσιες Εκθέσεις έναντι του ενδιαφερόμενου προσώπου.
(ιι) Στην απόδοση τόσο οι αιτητές όσο και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο είναι ίσοι.
(ιιι) Στα προσόντα ο Αιτητής Κώστας Γαβριηλίδης και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο είναι ίσοι.
(ιv) όσον αφορά την αρχαιότητα το ενδιαφερόμενο πρόσωπο διορίστηκε στην προηγούμενη θέση την ίδια ημερομηνία με τον αιτητή Ασιήκαλη και υπερέχει κατά 9 μήνες έναντι του αιτητή Κώστα Γαβριηλίδη.
(v) Στην πείρα δεν υπερέχει ο Αιτητής Ασιήκαλης.
Στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημ. 20/3/2003 (Συνεκδικαζόμενες Προσφυγές αρ. 964/2000 κ.α.), αναφέρθηκαν τα ακόλουθα σχετικά. Σημειώνω συναφώς ότι στην υπόθεση εκείνη, το Ενδιαφερόμενο Μέρος ήταν ο Αιτητής στην εξεταζόμενη προσφυγή:
«Το ενδιαφερόμενο μέρος οριακά υπερέχει έναντι των αιτητών σε επί μέρους στοιχεία. Δηλαδή το ενδιαφερόμενο μέρος έχει 17 Α έναντι 16 Α του αιτητή Κώστα Γαβριηλίδη, 15 Α του αιτητή Γιάγκου Φραγκουλίδη, 14Α του αιτητή Χρίστου Χριστοδουλίδη και 10Α του αιτητή Χρίστου Τραχωνίτη».
Το δεδικασμένο αυτό επιβεβαιώθηκε και στην Απόφαση της Ολομέλειας του Ανώτατου Δικαστηρίου στην υπόθεση Χριστοδουλίδη κ.α. ν ΑΗΚ (2011) 3Α Α.Α.∆ 397.
Η Ολομέλεια αναφερόμενη μεταξύ άλλων στην οριακή υπεροχή του Γ. Ασιήκαλη όπως αναλύθηκε πιο πάνω σε αξία, λαμβανομένης υπόψη της αναλυτικής βαθμολογίας των υποψηφίων, σημείωσε τα ακόλουθα:
«Συνεπώς, παρατηρού΅ε ΅ια διάσταση από το δεδικασ΅ένο που δεν τεκ΅ηριώνεται στην απόλυτη τοποθέτηση του Γενικού ∆ιευθυντή ότι ο Γ. Ασιήκαλης υπερτερεί, σε συνάρτηση ΅ε τα παραδεδειγ΅ένα κριτήρια της αξίας και της ικανότητας, όπως δε διαπιστώθηκε πρωτοδίκως, η υπεροχή του Γ. Ασιήκαλη δεν ΅πορεί να λεχθεί ότι βρίσκει έρεισ΅α στα ευρή΅ατα των προηγού΅ενων ακυρωτικών αποφάσεων.»
Η διαφορά επομένως 3Α στα τελευταία 5 έτη ,και αν ακόμη δεν υπήρχε το δεδικασμένο θα θεωρείτο και πάλι ως οριακή με βάση τη νομολογία.
Η νομολογία καθιέρωσε, με αποφάσεις της Ολομέλειας, πως η διαφορά κατά 5 εξαίρετα, στα τελευταία 5 έτη, θεωρείται ως οριακή διαφορά, που καταλήγει σε ουσιαστική ισοδυναμία.
Ο Γενικός Διευθυντής, η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή και το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής δέχθηκαν επίσης την υπεροχή του Ενδιαφερομένου Μέρους, σε προσόντα, έναντι του Αιτητή Ασίηκαλη, συμμορφούμενοι και πάλι με το δεδικασμένο στο κριτήριο αυτό.
Το δεδικασμένο αυτό δημιουργήθηκε στην Προσφυγή 946/2000 και επιβεβαιώθηκε και στην Απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ημ. 13/5/2011:
«Ως προς τα προσόντα των υποψηφίων, υπάρχει δεδικασ΅ένο, ΅ε βάση την απόφαση στην Προσφυγή 964/2000, ότι οι Χριστοδουλίδης και Γαβριηλίδης κατέχουν ΅εταπτυχιακό δίπλω΅α ΜΒΑ, (master in business administration), που χαρακτηρίστηκε απόλυτα συναφές ΅ε τα καθήκοντα της θέσης, ενώ ο Ασιήκαλης δεν κατείχε ΅εταπτυχιακό δίπλω΅α. Η αναφορά στην πιο πάνω καταγραφείσα σύσταση του Γενικού ∆ιευθυντή για άλλα πιστοποιητικά που κατέχει ο Γ. Ασιήκαλης δεν είχε θέση αφού έρχεται σ΄αντίθεση ΅ε το αναφερθέν δεδικασ΅ένο».
Ως προς το κριτήριο της Επίδοσης, η οποία αποτιμάται σε συνάρτηση με τα στοιχεία ποιότητα εργασίας, ποσότητα εργασίας και ζήλου για εργασία, και αποτελεί ένα από τα θεσμοθετημένα κριτήρια προαγωγής, στην ΑΗΚ, το ενδιαφερόμενο πρόσωπο συγκεντρώνει 10Α και ο αιτητής Γαβριηλίδης, 9Α έναντι 5Α για τον αιτητή Ασιήκαλη.
Στο κριτήριο της Απόδοσης οι Αιτητές Ασιήκαλης και Γαβριηλίδης, συγκεντρώνουν 14Α, και το ενδιαφερόμενο μέρος Χριστοδουλίδης 12Α.
Το δεδικασμένο της απόφασης στις Συνεκδικαζόμενες Προσφυγές 964/2000 κ.α. υπαγορεύει ότι η παρατήρηση του Γενικού Διευθυντή ότι ο Ασιήκαλης είναι πιο αποδοτικός από το Χριστοδουλίδη δεν δικαιολογείται από την πιο πάνω βαθμολογική διαφορά, καθιερώνοντας ουσιαστική ισοδυναμία των διαδίκων, στο κριτήριο αυτό.
Με βάση επίσης το δεδικασμένο, το Ενδιαφερόμενο Μέρος Χρ. Χριστοδουλίδης υπερέχει του Αιτητή Κ. Γαβριηλίδη σε αρχαιότητα, στην αμέσως κατώτερη θέση, κατά 9 μήνες.
Κατ' ακρίβεια, η υπεροχή του Ενδιαφερομένου Μέρους σε αρχαιότητα είναι 10 μήνες και όχι 9 μήνες, όπως, εκ δακτυλογραφικού λάθους, καταγράφηκε, υποδεικνύει ο ευπαίδευτος συνήγορος του ενδιαφερόμενου προσώπου. Ο μεν Αιτητής κατέλαβε την τελευταία του θέση (Κλίμακα Α13) από 1/4/92 ενώ το Ενδιαφερόμενο Μέρος κατέλαβε τη τελευταία του θέση (με την ίδια Κλίμακα) από 1/6/91, όπως φαίνεται και στους σχετικούς Καταλόγους στην Ένσταση.
Η Νομολογία θεωρεί ότι αρχαιότητα 9 ή 10 μηνών δύναται να προσμετρήσει στην όλη εικόνα των υποψηφίων (Δέστε: Κασσιανίδης κ.α. ν Δημοκρατίας, Προσφυγή αρ. 339/2010 κ.α., ημ. 20/7/2012, Χριστοδούλου ν. Δημοκρατίας (2009) 3 ΑΑΔ 164 καθώς και την Παρτάσης ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση αρ. 1617/07, ημ. 9.12.2008 όπου αρχαιότητα 18 μηνών θεωρήθηκε σημαντική και όχι οριακή).
Η αρχαιότητα, επίσης, σύμφωνα με τη Νομολογία, μπορεί να ισοζυγίσει και ελαφρώς καλύτερες εκθέσεις ή/και καλύτερα προσόντα. Σχετική είναι η απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Βασιλείου (1990) 3 ΑΑΔ 226.
Αναφορικά με τον ισχυρισμό των αιτητών ότι εσφαλμένα και κατά παράβαση του παράγοντα του ουσιώδους χρόνου λήφθηκε υπόψη το MBA του ενδιαφερόμενου προσώπου, ο ευπαίδευτος συνήγορος του ενδιαφερόμενου προσώπου απαντά ότι οι αιτητές δεν νομιμοποιούνται να προβάλλουν τον ισχυρισμό αυτό γιατί δεν τον επικαλούνται στους λόγους ακύρωσης στις αντίστοιχες προσφυγές τους .
Σύμφωνα με τον Κανονισμό 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962:
«7. Έκαστος διάδικος δέον δια των εγγράφων προτάσεων αυτού να εκθέτη τα νομικά σημεία επί των οποίων στηρίζεται, αιτιολογών συγχρόνως ταύτα πλήρως».
Έχω εξετάσει τους λόγους ακύρωσης στις αντίστοιχες προσφυγές και διαπιστώνω ότι πράγματι τέτοιος λόγος ακύρωσης ούτε προβάλλεται ούτε αιτιολογείται.
«Έγγραφος πρότασις», σύμφωνα με τον Κανονισμό 2 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, σημαίνει το δικόγραφο της Αίτησης Ακυρώσεως ή της 'Ενστασης, όχι τις Γραπτές Αγορεύσεις. Συνεπώς, οι Αιτητές όφειλαν να εγείρουν τους νομικούς λόγους και να τους αιτιολογήσουν πλήρως στην Αίτηση Ακυρώσεως τους και όχι, απλώς, στις αγορεύσεις τους.
Υπάρχει ακόμη ένας λόγος που εμποδίζει τους Αιτητές να εγείρουν τέτοιο λόγο ακύρωσης, υποδεικνύει ο ευπαίδευτος συνήγορος του ενδιαφερόμενου προσώπου. Ο λόγος αυτός, ότι δηλαδή το ΜΒΑ του Ενδιαφερομένου Μέρους δεν ήταν αναγνωρισμένο στον ουσιώδη χρόνο (1997), προηγείτο της πλημμέλειας που διαπίστωσε το Δικαστήριο, ήτοι της πάσχουσας σύστασης του Γενικού Διευθυντή.
Τόσο στην προκείμενη διαδικασία υποδεικνύει ο κ Κωνσταντίνου όσο και στις προηγούμενες, η αξιολόγηση και η καταγραφή του ΜΒΑ και των άλλων προσόντων του Ενδιαφερόμενου Μέρους και των υπόλοιπων υποψηφίων προηγείτο της σύστασης του Γενικού Διευθυντή. (Παραπέμπει στα πρακτικά Συνεδρίας της Συμβουλευτικής Επιτροπής, ημ. 28/9/2005), όπου το θέμα της εγκυρότητας και αναγνώρισης του ΜΒΑ του CIIM κατά τον ουσιώδη χρόνο (1997) τέθηκε πριν τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή.
Η ακυρωτική απόφαση, ημ. 20/3/2003 (Συνεκδικαζόμενες Προσφυγές 964/2000 κ.α.) ακύρωσε την πράξη λόγω πάσχουσας σύστασης του Γενικού Διευθυντή. Το ίδιο με την ακυρωτική Απόφαση ημ. 28/4/2005, Γαβριηλίδης κ.α. ν. Α.Η.Κ. (2005) 4 ΑΑΔ, 322 στην οποία κρίθηκε ότι ο Γενικός Διευθυντής παραβίασε το δεδικασμένο και ότι η σύσταση του συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων.
Στην Απόφαση της Ολομέλειας, ημ. 13/5/2011, η πλημμέλεια που διαπιστώθηκε εντοπίζετο και πάλι στη σύσταση του Γενικού Διευθυντή.
Ενόψει των πιο πάνω επισημάνσεων και σύμφωνα με την εδραιωμένη νομολογιακή αρχή, ότι κατά την επανεξέταση δεν είναι δυνατό να εξετασθεί ζήτημα που προηγείτο της πλημμέλειας που διαπίστωσε το Δικαστήριο σε προηγούμενη ακυρωτική Απόφαση, οι εισηγήσεις των Αιτητών παραμένουν μετέωρες, καταλήγει ο ευπαίδευτος συνήγορος του ενδιαφερόμενου μέρους.
Συμφωνώ με την πιο πάνω εισήγηση του κ. Κωνσταντίνου και τα όσα πρόβαλε προς στοιχειοθέτησή της.
Στην απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Ναζίρη ν Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (2007) 3 ΑΑΔ 38 λέχθηκαν τα ακόλουθα σχετικά:
«Αλλά, με βάση την ακυρωτική απόφαση, εκείνο που αναμενόταν ήταν μόνο η περαιτέρω διερεύνηση και αξιολόγηση των πρόσθετων προσόντων του κ. Χατζήκυριακου και, συνακόλουθα, η εκ νέου στάθμιση, ανάλογα με τις όποιες διαπιστώσεις, ενώ προηγηθείσες πλημμέλειες δεν μπορούσαν πια να απασχολήσουν (Βλ. Παπαδόπουλος ν. Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Στέγης (1998) 3 Α.Α.Δ. 608)».
Επίσης στην Απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Σιακαλλή (2012) 3 ΑΑΔ 182, η Ολομέλεια δεν επέτρεψε εξέταση λόγου ακύρωσης που αφορούσε στη Συμβουλευτική Επιτροπή, εφόσον η πλημμέλεια που διαπίστωσε το Δικαστήριο αφορούσε μεταγενέστερο γεγονός, ήτοι τη σύσταση του Διευθυντή.
Οι Αιτητές ισχυρίζονται πως η καθ 'ης η Αίτηση όφειλε, στα πλαίσια της επίδικης επανεξέτασης, να διερευνήσει το θέμα της αναγνώρισης του ΜΒΑ που κατείχε το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Δεν θα συμφωνήσω ούτε με τη θέση αυτή των αιτητών . Διαπιστώνω ότι υπήρχε δεδικασμένο ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Χρ. Χριστοδουλίδης κατείχε μεταπτυχιακό ΜΒΑ και ότι υπερείχε του αιτητή Ασιήκαλη σε προσόντα. Οποιαδήποτε επανεξέταση ή διερεύνηση του θέματος αυτού δεν επιτρέπεται από τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Το διοικητικό όργανο έχει μεν δικαίωμα να επαναδιερευνά ένα θέμα κατά την επανεξέταση, όμως δεν έχει τέτοιο δικαίωμα, όταν υπάρχει δεδικασμένο.
Το ότι το ΜΒΑ του κ. Χρ. Χριστοδουλίδη ήταν απόλυτα σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, δεν το ανέφερε μόνο ο Γενικός Διευθυντής και η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή, αλλά και ο Δικαστής Κρονίδης στην απόφαση του, ημ. 20/3/2003:
« 'Οσον αφορά τα προσόντα οι αιτητές κατέχουν μεταπτυχιακό δίπλωμα ΜΒΑ (master ίn business administration) απόλυτα συναφές με τα καθήκοντα της θέσης.
...............................
Τα καθήκοντα της θέσης, όπως διαγράφονται στο σχέδιο Υπηρεσίας, έχουν άμεση σχέση με το μεταπτυχιακό δίπλωμα των αιτητών».
Το ίδιο επαναλήφθηκε και στην Απόφαση της Ολομέλειας, ημ. 13/5/2011. Συνεπώς, ο ισχυρισμός των Αιτητών ότι το πιο πάνω μεταπτυχιακό δεν ήταν συναφές με τα καθήκοντα της θέσης, βρίσκεται σ' αντίθεση με το δεδικασμένο.
Ο αιτητής Ασίηκαλης, στις σελ. 21-23 της γραπτής του αγόρευσης κάμνει αναφορά στα πρόσθετα προσόντα του, κυρίως στις επαγγελματικές εξετάσεις Engineering Management Part Ι και Part ΙΙ του Ινστιτούτου Μηχανολόγων και στο ΜΒΑ που δεν είχε ολοκληρώσει στον ουσιώδη χρόνο.
Με βάση το δεδικασμένο, δεν έχει θέση στην εξεταζόμενη υπόθεση οποιαδήποτε αναφορά σε άλλα πιστοποιητικά του Αιτητή Ασιήκαλη.
Στην Απόφαση της Ολομέλειας, ημ. 13/5/2011 έχει επισημανθεί ότι:
«Η αναφορά στην πιο πάνω καταγραφείσα σύσταση του ΓενικούΔιευθυντή για άλλα πιστοποιητικά που κατέχει ο Γ .Ασιήκαλης δεν είχε θέση αφού έρχεται σ' αντίθεση με το αναφερθέν δεδικασμένο».
Περαιτέρω, τέτοιος λόγος ακύρωσης δεν μπορεί να τεθεί από τον Αιτητή γιατί η αξιολόγηση των προσόντων, όπως εύστοχα υποδεικνύεται και πάλι από τον κ. Κωνσταντίνου, προηγείται της πλημμέλειας (σύστασης του Γενικού Διευθυντή) για την οποία το Δικαστήριο ακύρωσε τη πράξη, όπως αναλύθηκε πιο πάνω. Πρόσθετα, ο Αιτητής δεν ήγειρε το θέμα στις προηγούμενες διαδικασίες (από το 1997) .
Ενόψει των πιο πάνω, κρίνω ότι η σύσταση του Γενικού Διευθυντή και της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής ήταν νόμιμες και έγκυρες, σύμφωνες με το δεδικασμένο και το περιεχόμενο των φακέλων. Ήταν δεόντως αιτιολογημένες γιατί καταγράφουν ρητά πού υπερείχε το Ενδιαφερόμενο Μέρος και πού οι Αιτητές.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής συμμορφώθηκε με το δεδικασμένο και η απόφαση του ήταν απόλυτα επιτρεπτή.
Με αφορμή ότι η Συνεδρία της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής έγινε την 5/7/2011 στις 12 το μεσημέρι και η Συνεδρία του Διοικητικού Συμβουλίου έγινε την ίδια μέρα (5/7/2011) μεταξύ των ωρών 3.21 και 7μ.μ., οι Αιτητές ισχυρίζονται ότι η , 'γρήγορη" αυτή επανεξέταση ήταν "ύποπτη" και ότι μέσα στο λίγο διάστημα που μεσολάβησε δεν ήταν δυνατό να έγινε επαρκής έρευνα, με τη δέουσα προσοχή.
Το ίδιο ακριβώς θέμα σε σχέση με την Αρχή Ηλεκτρισμού προβλήθηκε στην υπόθεση Χαρίλαου Χατζηγέρου ν Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου, (2001) 4Β ΑΑΔ 1031 και απορρίφθηκε από τον Δικαστή Νικήτα ο οποίος, όχι μόνο δεν βρήκε ο,τιδήποτε το επιλήψιμο, αλλά επιδοκίμασε την Αρχή για τη γρήγορη πλήρωση της θέσης, που ήταν Διευθυντική. Και στην υπόθεση εκείνη, η Έκθεση της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής είχε ετοιμαστεί , την ίδια μέρα τρεις ώρες πριν τη συζήτηση του Διοικητικού Συμβουλίου ΑΗΚ όπως συνέβη και στην προκείμενη περίπτωση.
Με αφορμή τη μη φωτοτύπηση της πρώτης σελίδας του Πρακτικού της συνεδρίας της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής, ημ. 5/7/2011, ο Αιτητής Ασιήκαλης εγείρει επίσης θέμα παράνομης συγκρότησης και λειτουργίας της Υπεπιτροπής.
Εκ λάθους, προφανώς, η πρώτη σελίδα των Πρακτικών αυτών δεν φωτοτυπήθηκε και δεν συμπεριλήφθηκε στην ένσταση στην Προσφυγή 1059/2011. Φωτοτυπήθηκε, όμως, και συμπεριλήφθηκε, ως Παράρτημα"18", στην Ένσταση στην Προσφυγή 1308/2011 που συνεκδικάζεται.
Ο Αιτητής Ασιήκαλης ισχυρίζεται ότι η Αρχή, όταν υπέγραφε Συμβόλαιο με το Ενδιαφερόμενο Μέρος για παροχή υποτροφίας προς απόκτηση από αυτό του ΜΒΑ, επέβαλε στο Ενδιαφερόμενο Μέρος ότι δεν μπορεί να έχει απαίτηση για προαγωγή για μόνο το λόγο ότι η Αρχή του παραχωρούσε την εν λόγω υποτροφία.
Και πάλι ο Αιτητής κωλύεται να εγείρει τέτοιο θέμα γιατί δεν το ήγειρε στις προηγούμενες διαδικασίες, αρχής γενομένης από τη διαδικασία του 1997.
Στην Απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Παπαδόπουλος ν Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Στέγης, (1998) 3 ΑΑΔ 608, στις σελ. 612-613, λέχθηκε ότι "δεν είναι επιτρεπτό ο διάδικος να θέτει νέο θέμα, όποτε το ανακαλύπτει ή όποτε το επιθυμεί".
Επιπλέον, ο πιο πάνω λόγος δεν μπορεί να εξετασθεί γιατί προηγείται της πλημμέλειας που διαπίστωσαν οι ακυρωτικές Αποφάσεις, ημ. 20/3/2003, 28/4/2005 και 13/5/2011, ήτοι της πάσχουσας σύστασης του Γενικού Διευθυντή, όπως αναλύθηκε πιο πάνω.
Ισχυρίζεται επίσης ο κ. Ασιήκαλης ότι υπερέχει στο απαιτούμενο Πανεπιστημιακό δίπλωμα έναντι του Ενδιαφερομένου Μέρους. Η θέση του είναι ότι το Ενδιαφερόμενο Μέρος έλαβε το πτυχίο του (BSc Electrical Engineering) με χαμηλότερο βαθμό από ότι ο ίδιος. Ισχυρίζεται επίσης ότι το πτυχίο του Ενδιαφερόμενου Μέρους δεν είναι αναγνωρισμένο από το ΕΤΕΚ.
Εν πρώτοις, ο Αιτητής κωλύεται να εγείρει τέτοιο λόγο, γιατί δεν τον ήγειρε στις προηγούμενες διαδικασίες και, κυρίως, στην πρώτη διαδικασία του1997. Σημειώνω ωστόσο ότι ούτε η βαθμολογία του πτυχίου ή των μαθημάτων αποτελεί, κατά τη Νομολογία, επιτρεπτό κριτήριο επιλογής (Δέστε Απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Xατζηγιάννη κ.α. ν. Δημοκρατίας (1991) 3 ΑΑΔ 317).
Περαιτέρω υπενθυμίζω ότι το Ενδιαφερόμενο Μέρος θεωρείται ότι κατέχει αναγνωρισμένο Πανεπιστημιακό τίτλο (BSc.) λόγω της κατοχής, απ΄ αυτό, προηγουμένων θέσεων που απαιτούσαν το προσόν αυτό.
Οι οποιοιδήποτε ισχυρισμοί για προκατάληψη ή μεροληψία πρέπει να αποδεικνύονται αυστηρά και με επάρκεια και το βάρος της απόδειξης το φέρουν οι Αιτητές.
Συμφωνώ με τη θέση του ευπαίδευτου συνήγορου του ενδιαφερόμενου προσώπου ότι στην προκείμενη υπόθεση καμιά απόδειξη προσκομίστηκε από τον κ. Ασιήκαλη για στήριξη της θέσης του για προκατάληψη του κ. Χαρ. Περικλέους (Δέστε Απόφαση Ολομέλειας στην υπόθεση Μάντζιαρης ν. Δημοκρατίας (2010) 3 ΑΑΔ, 429).
Ούτε ο ισχυρισμός για παράνομη ή παράτυπη συμμετοχή του Γενικού Διευθυντή στη διαδικασία λόγω, κατ΄ ισχυρισμό, υπάρξη προσωπικού συμφέροντος ευσταθεί.
Τόσο ο Γενικός Διευθυντής όσο και η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή και το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής είχαν υποχρέωση να συμμορφωθούν με το δεδικασμένο και αυτό έπραξαν, με συνέπεια οι συστάσεις τους και η τελική απόφαση να ήταν εύλογα επιτρεπτές.
Ενόψει των ανωτέρω, καταλήγω ότι η η Καθ'ης η Αίτηση ενήργησε νόμιμα, και καλόπιστα, και δεν υπάρχει λόγος που να δικαιολογεί την επέμβαση του Δικαστηρίου στην άσκηση της διακριτικής της εξουσίας.
Κατά συνέπεια οι προσφυγές απορρίπτονται με 1.200.- έξοδα, πλέον Φ.Π.Α, αν υπάρχει, στην κάθε προσφυγή, εις βάρος των αιτητών και υπέρ των καθ΄ ων η αίτηση. Καμιά διαταγή για έξοδα για το ενδιαφερόμενο μέρος.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.