|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D290
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 782/2013)
6 Μαΐου, 2014
[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΑΒΒΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
Καθ'ων η αίτηση.
Δ. Στεφανίδης, για Ιεροθέου, Καμπέρης & Σία ΔΕΠΕ, για τον Αιτητή.
Ε. Καρακάννα (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ημερομηνίας 25/2/2013, με την οποία απορρίφθηκε η ιεραρχική προσφυγή του εναντίον αρνητικής απόφασης του Διευθυντή των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αναφορικά με αίτημα του για καταβολή επιδόματος ανεργίας για την περίοδο 3/10/2012 - 12/12/2012.
Παραθέτω τα γεγονότα που περιβάλλουν την προσφυγή.
O αιτητής ήταν υπάλληλος (Aνώτερος Τεχνικός Δικτύων) της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου, από την οποία αφυπηρέτησε πρόωρα στις 30/9/2012.
Αίτησή του ημερομηνίας 3/10/2012 για πληρωμή επιδόματος ανεργίας για την περίοδο από 3/10/2012 μέχρι 12/12/2012, απορρίφθηκε από το Διευθυντή των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων (στο εξής «ο Διευθυντής»), γιατί όπως του υποδείχθηκε στη σχετική επιστολή, ημερομηνίας 27/11/2012, «παίρνετε σύνταξη ή άλλο συνταξιοδοτικό ωφέλημα από Επαγγελματικό Σχέδιο για το οποίο δεν έχετε καταβάλει οποιαδήποτε εισφορά».
Με επιστολή του ημερομηνίας 11/12/2012, στην οποία επισυνάφθηκε σχετική βεβαίωση του Περιφερειακού Διευθυντή της ΑΗΚ, ο αιτητής απάντησε ότι δεν είχε ακόμα συμπληρώσει το 55ο έτος της ηλικίας του και ως εκ τούτου δεν λάμβανε σύνταξη ή οποιοδήποτε άλλο συνταξιοδοτικό ωφέλημα.
Ο Διευθυντής με νέα επιστολή του ημερομηνίας 10/1/2013, πληροφόρησε τον αιτητή ότι «σύμφωνα με τις πρόνοιες της νομοθεσίας άρθρο 31(2), από 4/1/2010 ασφαλισμένοι ανεξάρτητα από την ηλικία τους, που αφυπηρετούν κανονικά ή πρόωρα (ως η περίπτωση σας) και λαμβάνουν σύνταξη ή άλλο συνταξιοδοτικό ωφέλημα από Επαγγελματικό Σχέδιο που εφαρμόζει ο Εργοδότης τους και στο οποίο οι ίδιοι δεν κατέβαλαν εισφορές, δεν θα δικαιούνται επίδομα ανεργίας, εκτός αν αποκτούν δικαίωμα σε επίδομα ανεργίας με βάση τις εισφορές τους από τυχόν νέα τους απασχόληση».
Εναντίον της πιο πάνω απόφασης του Διευθυντή, καταχωρήθηκε στις 29/1/2013, ιεραρχική προσφυγή από το δικηγόρο του αιτητή, η οποία απορρίφθηκε από την Υπουργό Εσωτερικών με την προσβαλλόμενη απόφαση της ημερομηνίας 25/2/2013 και το ακόλουθο αιτιολογικό:
"Σύμφωνα με τις πρόνοιες της νομοθεσίας Κοινωνικών Ασφαλίσεων άρθρο 31(2), από 4/1/2010 ασφαλισμένοι ανεξάρτητα από την ηλικία τους, που αφυπηρετούν κανονικά ή πρόωρα και λαμβάνουν λόγω της αφυπηρέτησης τους, σύνταξη ή άλλο συνταξιοδοτικό ωφέλημα από Επαγγελματικό Σχέδιο που εφαρμόζει ο εργοδότης τους και στο οποίο οι ίδιοι δεν κατέβαλαν εισφορές, δεν δικαιούνται επίδομα ανεργίας εκτός αν αποκτούν δικαίωμα σε επίδομα ανεργίας με βάση τις εισφορές τους από τυχόν νέα τους απασχόληση.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του φακέλου του κου Σωτηρίου, από 30/9/2012 ο ίδιος έχει αφυπηρετήσει πρόωρα από την Αρχή Ηλεκτρισμού και έχει λάβει εφάπαξ ποσό €107.716,00 ενώ από τον Νοέμβριο του 2013 με τη συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας του, θα είναι δικαιούχος σύνταξης υπό μορφή περιοδικής πληρωμής από την Αρχή Ηλεκτρισμού.
Με βάση τα πιο πάνω, η απόφαση των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων για απόρριψη του αιτήματος του κου Σωτηρίου για επίδομα ανεργίας είναι ορθή και δεν μπορεί να αναθεωρηθεί γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν ενάντια σε ρητές πρόνοιες της Νομοθεσίας. Ο ίδιος δικαιούται να υπογράφει το Μητρώο Ανέργων για να λαμβάνει πιστώσεις ανεργίας μέχρι 156 ημέρες."
(Η υπογράμμιση είναι του κειμένου)
Κυρίαρχη θέση ανάμεσα στους προβαλλόμενους για σκοπούς ακύρωσης λόγους, κατέχει η θέση ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται δέουσας έρευνας και αιτιολογίας, λήφθηκε δε κάτω από συνθήκες νομικής και πραγματικής πλάνης.
Είναι η θέση του αιτητή ότι οι καθ'ων η αίτηση εξέλαβαν εσφαλμένα, ότι το εφάπαξ ποσό που του δόθηκε από την ΑΗΚ κατά την αφυπηρέτηση του συνιστούσε «συνταξιοδοτικό ωφέλημα» κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 31(2) του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου του 2010 (Ν. 59(Ι)/2010 ως έχει τροποποιηθεί), χωρίς αιτιολόγηση του συλλογισμού τους, αγνοώντας ταυτόχρονα τη σχετική βεβαίωση του εργοδότη του αιτητή, σύμφωνα με την οποία, ο αιτητής δεν λάμβανε άλλο συνταξιοδοτικό ωφέλημα.
Η απλή επανάληψη των προνοιών του Νόμου, προσθέτει ο αιτητής, χωρίς συσχέτιση με τα δεδομένα της συγκεκριμένης περίπτωσης, δεν ικανοποιεί την απαίτηση του άρθρου 26(1) του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(Ι)/99), αλλά και της πολυάριθμης σχετικής νομολογίας, για σαφή και συγκεκριμένη αιτιολογία των διοικητικών πράξεων.
Η πλευρά των καθ' ων η αίτηση απαντά ότι μέσα στα πλαίσια εξέτασης του αιτήματος είχαν ζητηθεί πληροφορίες, υπό μορφή ερωτηματολογίου, το οποίο κοινοποιήθηκε και συμπληρώθηκε από την ΑΗΚ.
Από τις απαντήσεις που δόθηκαν εκ μέρους του εργοδότη του αιτητή, συνεχίζει η εισήγηση των καθ'ων η αίτηση, προέκυψε ότι ο αιτητής είχε λάβει κατά την αφυπηρέτησή του, εφάπαξ ποσό ύψους €107.716,00, που αποτελούσε συνταξιοδοτική παροχή από το επαγγελματικό σχέδιο συντάξεων για το οποίο δεν είχε καταβάλει οποιαδήποτε εισφορά, με αποτέλεσμα η περίπτωση του να εμπίπτει στις πρόνοιες του άρθρου 31(2) του Ν. 59(Ι)/2010 και επομένως η απόρριψη του αιτήματος του, με υπόβαθρο τη συγκεκριμένη νομοθετική διάταξη σε συνάρτηση με τα ευρισκόμενα στο φάκελο στοιχεία, είναι αρκούντως αιτιολογημένη.
Σύμφωνα με το άρθρο 31(2) του Ν. 59(Ι)/2010:
"Κανένα πρόσωπο, ανεξάρτητα από την ηλικία του, δεν δικαιούται επίδομα ανεργίας, εάν το εν λόγω πρόσωπο αφυπηρέτησε πρόωρα ή υποχρεωτικά, δυνάμει εθίμου, νόμου, συλλογικής συμφωνίας, σύμβασης ή κανόνων εργασίας και, λόγω της αφυπηρέτησης του, λαμβάνει σύνταξη ή και άλλη συνταξιοδοτική παροχή από επαγγελματικό σχέδιο συντάξεων, για την οποίαν το εν λόγω πρόσωπο δεν έχει καταβάλει οποιαδήποτε εισφορά:
Νοείται ότι, κάθε πρόσωπο, το οποίο εμπίπτει στις πρόνοιες της προηγούμενης επιφύλαξης, αποκτά δικαίωμα για επίδομα ανεργίας, εάν μετά την αφυπηρέτηση του, απασχολήθηκε εκ νέου και πληροί τις σχετικές ασφαλιστικές προϋποθέσεις από τη νέα του απασχόληση."
Οι απαντήσεις που δόθηκαν από την ΑΗΚ στο ερωτηματολόγιο που της κοινοποιήθηκε από τον Επαρχιακό Λειτουργό των καθ'ων η αίτηση, δεν θα μπορούσαν, όπως ορθά υποβάλλεται από τον αιτητή, να στηρίξουν το σκεπτικό της προσβαλλόμενης απόφασης.
Στο ερώτημα (ζ) - "παρέχετε στον αιτητή σύνταξη ή άλλο συντ. ωφέλημα από Επαγγ. Σχέδιο Συντ", η απάντηση εκ μέρους του εργοδότη (ΑΗΚ) ήταν η ακόλουθη: "Ναι. Θα πάρει σύνταξη από 11/2013", δηλαδή πολύ μετά την ημερομηνία αφυπηρέτησης του, όπως και πολύ μετά την περίοδο για την οποία εζητήθη το επίδομα ανεργίας. Υπενθυμίζω ότι ο αιτητής είχε αφυπηρετήσει στις 30/9/2012, το δε αίτημα του για πληρωμή ανεργιακού επιδόματος αφορούσε την περίοδο από 3/10/2012 μέχρι 12/12/2012.
Το άρθρο 31(2) το οποίο επικαλούνται οι καθ'ων η αίτηση, αποκλείει από το δικαίωμα του επιδόματος, πρόσωπο που αφυπηρέτησε πρόωρα και το οποίο λόγω της αφυπηρέτησης του «λαμβάνει» σύνταξη ή και άλλη συνταξιοδοτική παροχή.
Από τα στοιχεία στα οποία έχω ήδη αναφερθεί, αλλά και από το ίδιο το κείμενο της προσβαλλόμενης απόφασης της Υπουργού, προκύπτει ότι ο αιτητής κατά τον ουσιώδη χρόνο της υποβολής και εξέτασης του αιτήματος του, όπως και κατά το χρόνο λήψης της επίδικης απόφασης, δεν λάμβανε σύνταξη, αφού η καταβολή της σε αυτόν επρόκειτο να αρχίσει με τη συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας του το Νοέμβριο του 2013.
Στην κρινόμενη απόφαση της 25/2/2013, ενώ γίνεται αναφορά στις πρόνοιες του άρθρου 31(2) και στα στοιχεία του φακέλου σύμφωνα με τα οποία o αιτητής είχε λάβει ένα εφάπαξ ποσό και επρόκειτο να καταστεί δικαιούχος σύνταξης από το Νοέμβριο του 2013, δεν εξηγείται ο λόγος για τον οποίο δεν ήταν δυνατή η καταβολή του επιδόματος ανεργίας για την περίοδο που ζητήθηκε, εάν δηλαδή θεωρήθηκε ότι ελάμβανε ήδη συνταξιοδοτικά ωφελήματα ή αν το εφάπαξ ποσό που του καταβλήθηκε θεωρήθηκε ως σύνταξη για τους σκοπούς του Νόμου.
Η πιο πάνω διαπίστωση ανατρέπει το βάθρο της επίδικης απόφασης και καθιστά ορατή την πιθανότητα ύπαρξης πλάνης που κλονίζει την αιτιολογία της.
Από τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν δεν μπορεί να διακριβωθεί κατά πόσο η πράξη λήφθηκε με βάση το ορθό πραγματικό και νομικό υπόβαθρο.
Οι σχετικές εισηγήσεις που προβάλλονται από τη δικηγόρο των καθ'ων η αίτηση στην αγόρευσή της, συνιστούν ανεπίτρεπτη απόπειρα εισαγωγής εκ των υστέρων αιτιολογίας. Πρόκειται για ισχυρισμούς που δεν παρουσιάζονται στην αιτιολογική κρίση της Υπουργού και του Διευθυντή.
Στην J.M.C. Polytrade v. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 294, υποδείχθηκε ότι η παράθεση του Νόμου και των διατάξεων του ισοδυναμεί με ανύπαρκτη αιτιολογία και ότι τα επιχειρήματα που προβάλλονται από το δικηγόρο του διοικητικού οργάνου στη διάρκεια διαδικασίας προσφυγής, δεν μπορούν να πληρώσουν το κενό της έλλειψης αιτιολογίας, η οποία πρέπει να δίδεται κατά τον ουσιώδη χρόνο έκδοσης της απόφασης. (Βλ. επίσης, Αχιλλέως v. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 565 και Φράγκου v. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 270).
Εναπόκειται στους καθ'ων η αίτηση να επανεξετάσουν το αίτημα στη βάση του υλικού που βρίσκεται ενώπιον τους και να αιτιολογήσουν δεόντως την όποια απόφαση τους, ούτως ώστε να είναι ευχερής και ο δικαστικός έλεγχος.
Ως αποτέλεσμα η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα €1.350 υπέρ του αιτητή, πλέον Φ.Π.Α. Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ