|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D330
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση αρ.687/14)
19 Μαϊου, 2014
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δικαστής]
Αναφορικά με τo ´Αρθρo 146 του Συντάγματος
ΜΕDISELL COMPANY LTD
Aιτήτρια
Και
1. ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ
2. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,μέσω Συμβουλίου Προσφορών του Υπουργείου Υγείας, διεύθυνση αγορών και προμηθειών.
καθ΄ων η αίτηση
-------- -----------
Aίτηση ημερ. 15.5.2014
Χ.Προύντζος, για την αιτήτρια
Εκπρόσωπος της αιτήτριας παρών.
--------- -----------
ΑΠΟΦΑΣΗ
(Ex-tempore)
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ: Mε την παρούσα προσφυγή προσβάλλεται η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών με την οποία απερρίφθη η ιεραρχική προσφυγή που καταχωρήθηκε. Από τα γεγονότα τα οποία καταφαίνονται στην αίτηση, υπήρχε μια προσφορά για προμήθεια αντιδραστηρίων η οποία κατ΄αρχήν είχε κατακυρωθεί στους αιτητές.
Στις 28 Νοεμβρίου 2013 το Συμβούλιο Προσφορών αποφάσισε την ανάκληση της αρχικής απόφασης και την κατακύρωση της προσφοράς σε τρίτη εταιρεία, την επιτυχούσα, όπως χαρακτηρίζεται από τους αιτητές, στην ένορκη δήλωση. Ακολούθησε η ιεραρχική προσφυγή με αντικείμενο, μεταξύ άλλων, το παράπονο των αιτητών ότι η δική τους βαθμολογία μειώθηκε με αποτέλεσμα, του επιτυχόντος, να καταστεί ψηλότερη και περαιτέρω ότι υπήρχε σφάλμα καθότι η βαθμολογία του επιτυχόντος έπρεπε να ήταν χαμηλότερη. Προχώρησε η ακρόαση της ιεραρχικής προσφυγής και στις 13 Μαϊου 2014 εκδόθηκε απόφαση η οποία δεν ικανοποίησε τους αιτητές και προσφεύγουν με αυτή την προσφυγή στο Δικαστήριο.
Ταυτοχρόνως καταχωρήθηκε μια μονομερής αίτηση με την οποία οι αιτητές ζητούν ουσιαστικά ανάκληση της εκδοθείσας απόφασης. Αυτή είναι μια αρνητική απόφαση η οποία είναι εκ της φύσεως της δύσκολο να απονεμηθεί αλλά εν πάση περιπτώσει η αίτηση εξετάζεται μέσα στα πλαίσια που προβλέπει ο Καν.13 των Διαδικαστικών Κανονισμών του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962 όπου πρέπει να καταδειχθεί έκδηλη παρανομία στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης ή ως συνέπεια αυτής προκαλείται ανεπανόρθωτη ζημιά στον αιτητή από τη μη έκδοση του συγκεκριμένου διατάγματος.
Το θέμα απασχόλησε το Ανώτατο Δικαστήριο σε σωρεία αποφάσεων ιδιαίτερα αναφέρομαι στην υπόθεση Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς v. Marfin Popular Bank 2007 3 A.A.Δ. 32, όπου τονίστηκε η εξαιρετική δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου για την έκδοση τέτοιας μορφής διαταγμάτων. Παράλληλα στην υπόθεση Frangos and others v. Δημοκρατίας (1982) 3 Α.Α.Δ. 53 τονίστηκε ότι η διαπίστωση παρανομίας δεν είναι αρκετή, θα πρέπει να είναι πρόδηλα αναγνωρίσιμη χωρίς να υφίσταται ανάγκη να διερευνηθούν τα γεγονότα και ταυτόχρονα αυτή η παρανομία να είναι έκδηλη.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος έκαμε και ο ίδιος αναφορά στην αναγκαιότητα διαπίστωσης της έκδηλης παρανομίας κατά τρόπο εξόφθαλμο. Στην προκείμενη περίπτωση το παράπονο το οποίο προβλήθηκε είναι ότι ένα συγκεκριμένο θέμα, που άπτεται της μείωσης της βαθμολογίας των αιτητών δεν εξετάστηκε από το αρμόδιο διοικητικό όργανο, δηλαδή τους καθ΄ων η αίτηση την Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών. Με όλο το σεβασμό προς τον ευπαίδευτο συνήγορο αυτού του είδους το επιχείρημα αγγίζει της ουσία της απόφασης. Θα πρέπει δηλαδή στο στάδιο της πλήρους ανάπτυξης των γεγονότων της προσφυγής να καταδειχθεί ότι το Δικαστήρθιο έσφαλε στο να μην εξετάσει ενδεχομένως όλα τα θέματα. Η μη εξέταση, στο σύνολο της απόφασης, αν και κατά πόσο αυτή η ενδεχόμενη παράλειψη επηρέασε και σε ποιο βαθμό επηρέασε την απόφαση του Δικαστηρίου, είναι επίσης θέματα που αποτελούν αντικείμενο κρίσης. Δεν έχει συνεπώς στοιχειοθετηθεί παρανομία τέτοιας έκτασης που να ισοδυναμεί έκδηλη παρανομία η οποία να μπορεί να αιτιολογήσει την έκδοση ενός τέτοιου βασικού διατάγματος όπως αναζητείται. Ως εκ τούτου η αίτηση απορρίπτεται.
Κ. Παμπαλλής,
Δ.