|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D300
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. Αρ.1733 /2009)
9 Mαϊου, 2014
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δικαστής]
Αναφορικά με τα ΄Αρθρα 23 και 146 του Συντάγματος
ΚΩΝΣΤΑΝΤΗ ΚΑΝΤΟΥΝΑ
Αιτητή,
-και -
ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Καθ΄ου η αίτηση.
-----------------------
Αίτηση για τροποποίηση αιτουμένων θεραπειών ημερ. 26.11.2012
Αιτητής παρουσιάζεται προσωπικά
Ελ.Λοϊζίδου, (κα.), για Γ.Ζ.Γεωργίου, για τον καθ΄ου η αίτηση.
Λ.Βραχίμης, για το ενδιαφερόμενο μέρος
---------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Ο αιτητής αμφισβητεί τη νομιμότητα της χορηγηθείσας πολεοδομικής άδειας από τους καθ΄ων η αίτηση, προς το ενδιαφερόμενο μέρος, για αλλαγή χρήσης 17 καταστημάτων και τη δημιουργία μπαρ, καφετέριας και εστιατορίου επί συγκεκριμένων τεμαχίων στην ενορία Ομεριέ, Τμήμα 1, στο Δήμο Λευκωσίας.
Στο αιτητικό της προσφυγής αναφέρεται ότι η αμφισβητούμενη απόφαση «.... η οποία περιήλθε σε γνώση του αιτητή στις 4.10.2009 προφορικά από το Διευθυντή του ενδιαφερομένου μέρους...».
Κατά το στάδιο των διευκρινίσεων προβλήθηκε, από πλευράς του συνηγόρου του ενδιαφερόμενου μέρους ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη, καθότι καταχωρήθηκε μετά την παρέλευση των 75 ημερών που προβλέπεται από το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος.
Αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι στο αιτητικό της προσφυγής επισημαίνεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση περιήλθε σε γνώση του αιτητή στις 4 Οκτωβρίου 2009, και ότι η εν λόγω προσφυγή καταχωρήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2009, ήτοι εκτός του πλαισίου των 75 ημερών.
Ως αποτέλεσμα τούτου καταχωρήθηκε η παρούσα αίτηση με την οποία επιδιώκεται η τροποποίηση της παραγράφου Α του αιτητικού της προσφυγής, έτσι ώστε να αναγράφεται ότι ο αιτητής έλαβε γνώση της εκδοθείσας πολεοδομικής άδειας στις 4 Νοεμβρίου 2009 και όχι στις 4 Οκτωβρίου 2009. Στην ένορκη δήλωση του αιτητή, που επισυνάφθηκε στην αίτηση, σημειώνεται ότι η αναγραφή της λανθασμένης ημερομηνίας οφειλόταν σε δακτυλογραφικό λάθος, η δε ορθή είναι η επιδιωκόμενη να συμπεριληφθεί με την τροποποίηση. Στη συνέχεια της ενόρκου δηλώσεως παρατίθενται γεγονότα τα οποία, όπως ήταν ο ισχυρισμός του αιτητή, δεικνύουν ότι περιήλθε σε γνώση του η ύπαρξη της εν λόγω αδείας στις 4 Νοεμβρίου 2009.
Τόσο ο καθ΄ου η αίτηση όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος πρόβαλαν ένσταση στην προτεινόμενη τροποποίηση. Ισχυρίστηκαν ότι η ύπαρξη της πολεοδομικής άδειας περιήλθε σε γνώση του αιτητή μετά από συνάντηση που είχε με το διευθυντή του ενδιαφερόμενου μέρους, και ότι ο αιτητής ουσιαστικώς με τη σκοπούμενη τροποποίηση επιδιώκει να παρακάμψει την ανατρεπτική προθεσμία των 75 ημερών.
Σύμφωνα με τον Καν.18 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, οι Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας εφαρμόζονται κατ΄αναλογία σε κάθε περίπτωση που δεν υπάρχει ειδική πρόνοια στους πιο πάνω Διαδικαστικούς Κανονισμούς. Ως εκ τούτου η Δ.25 θ.1 παρέχει στο Δικαστήριο την εξουσία τροποποίησης των δικογράφων, αν και εφόσον κατά την κρίση του Δικαστηρίου είναι προς το συμφέρον της απονομής της δικαιοσύνης και το διακανονισμό των διαφορών των διαδίκων. (Βλ. The President of the Republic v. Yiannakis Louca and others (1984) 3 C.L.R. 241).
Το αναμενόμενο αποδεικτικό βάρος αιτιολόγησης της αίτησης, ποικίλει ανάλογα με το στάδιο κατά το οποίο υποβάλλεται η αίτηση. ΄Οσο μεγαλύτερη είναι η καθυστέρηση που παρατηρείται, τόσο αυξάνεται το βάρος το οποίο πρέπει να αποσείσει ο αιτητής. (Βλ. Φοινιώτης ν. Greenmar Navigation Ltd κ.α. (1989) 1(Ε) Α.Α.Δ. 33.
Μια άλλη παράμετρος η οποία λαμβάνεται υπόψη σε αιτήσεις αυτής της μορφής και οδηγεί σε μη αποδοχή παρομοίου αιτήματος, είναι η περίπτωση όπου η έγκριση θα οδηγήσει στην καταχώρηση άλλης νέας προσφυγής εναντίον διοικητικής απόφασης η οποία, αν καταχωρείτο κατά το χρόνο της τροποποίησης, θα ήταν εκπρόθεσμη. (βλ. Paralimni Bros Co v. Republic (1967) 3 C.L.R. 559 και Lanitis Farm v. Republic (1982) 3 C.L.R. 124).
Στην υπό εξέταση υπόθεση δεν θεωρώ ότι πρόκειται περί δακτυλογραφικού λάθους. Ο αιτητής προβάλλει με σαφήνεια στο αιτητικό της προσφυγής ότι πληροφορήθηκε από το διευθυντή του ενδιαφερόμενου μέρους, στις 4 Οκτωβρίου 2009, περί της έκδοσης της πολεοδομικής αδείας. Στην παράγραφο 5 της προσφυγής αναφέρεται ότι «ενημερώθηκε (ο αιτητής) για πρώτη φορά στις 6 Οκτωβρίου 2009 από υπάλληλο του Δημαρχείου ότι είχαν εκδοθεί οι επίδικες άδειες». Περαιτέρω, με επιστολή του ημερ. 6 Οκτωβρίου 2009 προς τον καθ΄ου η αίτηση ο αιτητής ζήτησε αναθεώρηση της αδείας χρήσης και παράλληλα αιτήθηκε όπως ενημερωθεί για τους λόγους έκδοσης της εν λόγω αδείας.
Στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση αναφέρεται ότι ο αιτητής πληροφορήθηκε για την έκδοση της πολεοδομικής αδείας στις 4 Νοεμβρίου 2009 από την ένορκη δήλωση του διευθυντή του ενδιαφερόμενου μέρους στο πλαίσιο της αστικής υπόθεσης ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας. Στην παράγραφο vi της ένορκης δήλωσης του ανέφερε ότι «έγινε συνάντηση, νομίζω την Κυριακή 04.10.2009 ..... στη συνάντηση αυτή .... μου ανέφερε ότι είχαν εξασφαλιστεί όλες οι απαραίτητες άδειες: Πολεοδομική, Οικοδομής, χρήσης μεγαφώνων, ποτού και ΚΟΤ οπότε άδικα έτρεχα.» Αναφέρεται επίσης στην παράγραφο vii ότι πληροφορήθηκε περί της 5 ή 6 Οκτωβρίου ότι όντως είχαν εκδοθεί όλες οι άδειες.
Είναι συνεπώς παραδεκτό από τον αιτητή ότι είχε πληροφορηθεί περί της έκδοσης της προσβαλλόμενης πολεοδομικής αδείας στις 4 Οκτωβρίου 2009 και ως εκ τούτου η αναγραφή της ημερομηνίας αυτής ως της ημέρας που έλαβε γνώση ο αιτητής, δεν ήταν δακτυλογραφικό λάθος.
Eνόψει αυτού η αίτηση θα έχει απορριπτική κατάληξη. Σε αντίθετη περίπτωση θα επέτρεπα την παράταση της προθεσμίας των 75 ημερών, κάτι το οποίο δεν μπορεί να επιτευχθεί με αίτηση τροποποίησης.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ του καθ΄ου η αίτηση, όπως θα υπολογιστούν στο τέλος της υπόθεσης.
Κ. Παμπαλλής,
Δ.