|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D310
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. Αρ.1646 /11)
13 Mαϊου, 2014
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δικαστής]
Αναφορικά με τα ΄Αρθρα 146, 24 και 28 του Συντάγματος
ΝΕW PAPHOS DEVELOPMENT CO. LTD
Αιτήτρια,
-και -
ΔΗΜΟΥ ΠΑΦΟΥ
Καθ΄ου η αίτηση.
-----------------------
Χρ.Γεωργιάδης, για την αιτήτρια
Α.Δημητριάδης, για τον καθ΄ου η αίτηση
---------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Οι αιτητές προσβάλλουν το επιβληθέν τέλος αποκομιδής σκυβάλων, που τους επιβλήθηκε από τους καθ΄ων η αίτηση για το έτος 2011.
Οι αιτητές κατέχουν δυο ξενοδοχεία αποτελούμενα από 87 και 30 δωμάτια αντίστοιχα. Το επιβληθέν τέλος για το 2011, ήταν €10.179,00 και €3.510,00 αντιστοίχως.
Σχετικές ειδοποιήσεις ημερ. 29 Σεπτεμβρίου 2011, στάληκαν στους αιτητές, οι οποίοι υπέβαλαν ένσταση με επιστολή ημερ. 28 Νοεμβρίου 2011. Περαιτέρω με μεταγενέστερη επιστολή ημερ. 30 Νοεμβρίου 2011 ζήτησαν την απόφαση με την οποία καθορίστηκαν τα εν λόγω τέλη. Σημειώνω ότι η ένσταση δεν κατατέθηκε.
Προβλήθηκε ως λόγος ακυρώσεως η έλλειψη δέουσας έρευνας κατά τον καθορισμό του ύψους των καταβλητέων τελών. Ισχυρίζονται oι αιτητές ότι το ύψος των τελών εξαρτάται από το μέγεθος του κάθε ξενοδοχείου, τον αριθμό των δωματίων, την πληρότητα, τον αριθμό και το είδος των υπηρεσιών που παρέχει.
Με βάση το άρθρο 84(ζ) του περί Δήμων Νόμου του 1985 (Ν.111/85) το Συμβούλιο:
«θα προνοή διά την καθαριότητα και υγιεινήν κατάστασιν του δήμου· διά την συλλογήν, αποκομιδήν, διάθεσιν και επεξεργασίαν των σκυβάλων, θα ελέγχη και παρεμποδίζη την συσσώρευσιν σκυβάλων εις οιονδήποτε δημόσιον ή ιδιωτικόν υποστατικόν ή χώρον, θα προμηθεύη και διατηρή εις υγιεινήν κατάστασιν δημόσια σκυβαλοδοχεία ή άλλα δοχεία ή χώρους διά προσωρινήν εναπόθεσιν και αποκομιδήν σκυβάλων, και θα προνοή διά την λήψιν παντός μέτρου αναγκαίου διά την εξάλειψιν και μετακίνησιν οιασδήποτε ακαθαρσίας ή απορριμμάτων και διά την περιστολήν οιασδήποτε οχληρίας˙
Νοείται ότι το συμβούλιο καθορίζει τα καταβλητέα τέλη αποκοδομής σκυβάλων,τα οποία δεν υπερβαίνουν τα οικεία τέλη που εκτίθενται στον Έκτο Πίνακα:»
Ο έκτος πίνακας προβλέπει ότι τα Τέλη σκυβάλων για ξενοδοχεία δεν θα υπερβαίνουν τις 10000Λ.Κ.
Οι καθ΄ων η αίτηση στη συνεδρία τους ημερ.26 Ιουλίου 2011 αποφάσισαν όπως επιβληθεί η ίδια φορολογία που είχε επιβληθεί για το 2010 και που ήταν €117.00 ευρώ για κάθε δωμάτιο ξενοδοχείου.
Τα τέλη αποκομιδής σκυβάλων, σύμφωνα με τη νομολογία αποτελούν ανταποδοτικό τέλος και όχι φορολογία. Αποτελούν, και προϋποθέτουν, λογικό συσχετισμό των προσφερομένων υπηρεσιών προς τα έξοδα παροχής, συνακόλουθα η επιβολή του ποσού θα πρέπει να βασίζεται σε λογικά κριτήρια αναλόγως των προσφερομένων υπηρεσιών. (βλ. I.B.S. Ltd v. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 220, M.J. Louisides & Sons Ltd v. Τhe Municipality of Limassol (1988) 3(B) C.L.R. 1017, Δήμος Λεμεσού ν. Ζenios Closures Ltd (1995) 3 A.A.Δ. 249.
Τα τέλη έχουν απρόσωπο χαρακτήρα και ευλόγως μπορούν να ταξινομηθούν σε κατηγορίες. Παράλληλα η αιτιολογία για επιβολή μπορεί να καθοριστεί σε κριτήρια βάσει των οποίων επιβάλλεται στο τέλος, αναλόγως συγκεκριμένων περιπτώσεων ή κατηγοριών. (βλ. Zenios Closures Ltd v. Δήμου Λεμεσού (Αρ.1) (1992) 4 (Γ) Α.Α.Δ. 2060).
Όπως καταφαίνεται στην προκείμενη υπόθεση οι καθ΄ων η αίτηση έλαβαν υπόψη το κόστος για την αποκομιδή σκυβάλων και καθόρισαν το συγκεκριμένο τέλος, που θα επιβαλλόταν, αναλόγως με τον αριθμό δωματίων σε κάθε ξενοδοχείο. Τούτο βρισκόταν εντός του πλαισίου της σχετικής νομοθεσίας, συνεπώς ενήργησαν εντός του σκοπού που είναι η παροχή της συγκεκριμένης υπηρεσίας και το μέγεθος των ξενοδοχείων.
Το βάρος απόδειξης ότι οι καθ΄ων παρέλειψαν να προβούν στη δέουσα έρευνα, είχαν οι αιτητές, και δεν παρουσίασαν οποιοδήποτε στοιχείο το οποίο να αποδεικνύει τον ισχυρισμό τους.
Στην Υπόθεση αρ. 1682/2010 Εύζωνας κ.ά. ν. Κοινοτικού Συμβούλιου Χλώρακας, ημερ. 16 Φεβρουαρίου 2012 αναφέρονται από το Δικαστή Ερωτοκρίτου τα ακόλουθα, ως προς τα τέλη σκυβάλων, με τα οποία συμφωνώ:
"Ως προς την επιβολή τελών συγκομιδής σκυβάλων, η μέχρι σήμερα νομολογία έχει ξεκαθαρίσει ότι:-
(1) Με την επιβολή τέλους συγκομιδής σκυβάλων, σκοπείται η κάλυψη της δαπάνης που δημιουργείται με την παροχή των υπηρεσιών. Πρόκειται για ανταποδοτικό τέλος, γι' αυτό και δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το κόστος της παροχής, διότι άλλως θα συνιστά φόρο (βλ. I.B.S. Ltd v. Δημοκρατίας (1993) 3 ΑΑΔ 220, M. J. Louisides & Sons Ltd v. The Municipality of Limassol (1988) 3(B) CLR 1017, Δήμος Λεμεσού ν. Zenios Closures Ltd (1995) 3 ΑΑΔ 249, Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου ν. Δήμου Μέσα Γειτονιάς, Υπόθ. Αρ. 1183/99, ημερ. 31.10.2000 και Α & Χ (Κτηματική) Λτδ ν. Κοινοτικού Συμβουλίου Χλώρακας, ανωτέρω).
(2) Τα τέλη επιβάλλονται στους κατόχους των υποστατικών και όχι στους ιδιοκτήτες (βλ. Associated Agencies Ltd κ.α. ν. Δήμου Λεμεσού (1990) 3(Ε) ΑΑΔ 3700 και Ιωάννου ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Αυγόρου, Υπόθ. Αρ. 1105/99, ημερ. 9.10.2000).
(3) Η μη χρήση των υπηρεσιών συλλογής σκυβάλων δεν απαλλάσσει τον κάτοχο του υποστατικού από την υποχρέωση να καταβάλει τα νενομισμένα τέλη με βάση τα αναγνωρισμένα κριτήρια:- τον όγκο, την έκταση των υποστατικών, τον αριθμό των ατόμων που τα χρησιμοποιούν, την κατά προσέγγιση υπολογιζόμενη ποσότητα σκυβάλων και τις σχετικές δαπάνες του Δήμου για τη συλλογή, μεταφορά, απομάκρυνση, διάθεση και επεξεργασία των σκυβάλων. Σχετική είναι η απόφαση του Λοΐζου, Π., στην υπόθεση Γ. Π. Ζαχαριάδης Λτδ ν. Δήμου Λεμεσού (1989) 3(Δ) ΑΑΔ 2129, Zenios Closures Ltd v. Δήμου Λεμεσού (Αρ. 1) (1992) 4(Γ) ΑΑΔ 2060 και Φίλιππος Δημητρίου & Υιοί Λτδ ν. Δήμου Λεμεσού (1992) 4(Β) ΑΑΔ 1150.
(1) (4) Ο τρόπος κατανομής των τελών πρέπει να είναι λογικός και να αποβλέπει στην κατανομή των τελών μεταξύ των δημοτών, ανάλογα με την εξυπηρέτηση την οποία παρέχουν (Δήμος Λεμεσού ν. Zenios Closures Ltd, ανωτέρω).
(2) (5) Από τη φύση τους οι αποφάσεις για την επιβολή τελών αποκομιδής σκυβάλων έχουν απρόσωπο χαραχτήρα και εύλογα μπορούν να ταξινομηθούν σε κατηγορίες πραγμάτων (Zenios Closures Ltd v. Δήμου Λεμεσού, ανωτέρω). Όμως η αιτιολογία της απόφασης για επιβολή του τέλους μπορεί να κριθεί επαρκής εφόσον σ' αυτήν καθορίζονται (α) τα κριτήρια βάσει των οποίων επιβάλλεται (βλ. (3) ανωτέρω) και (β) τα δεδομένα σε γενικές γραμμές της συγκεκριμένης περίπτωσης ή κατηγορίας (βλ. Γ. Π. Ζαχαριάδης Λτδ ν. Δήμου Λεμεσού, ανωτέρω και υιοθετήθηκε στην Zenios Closures Ltd v. Δήμου Λεμεσού (Αρ. 1), ανωτέρω).
Τα κριτήρια, όπως αναφέρονται πιο πάνω, το οποία οι καθ΄ων η αίτηση έλαβαν υπόψη βρίσκουν έρεισμα στη νομολογία και αφού το συνολικό τέλος που επιβλήθηκε δεν υπερβαίνει το μέγιστο ποσό που προβλέπεται στο νόμο, είμαι της γνώμης ότι η απόφαση ήταν ευλόγως επιτρεπτή.
Με γνώμονα τα πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται με €1,600 έξοδα σε βάρος του αιτητή.
Κ. Παμπαλλής,
Δ.