|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2014:D264
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 392/2012)
15 Απριλίου, 2014
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΚΤΗΜΑΤΟΜΕΣΙΤΩΝ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Α. Αλεξόπουλος, για την Αιτήτρια.
Α. Παναγιώτου, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Η αίτηση της αιτήτριας για εγγραφή της στο Συμβούλιο Εγγραφής Κτηματομεσιτών απορρίφθηκε με επιστολή των καθ' ων η αίτηση ημερ. 2.11.2011 με το αιτιολογικό ότι η αιτήτρια δεν πληροί τα απαιτούμενα προσόντα (πενταετή πείρα) για εγγραφή σύμφωνα με τον περί Κτηματομεσιτών Νόμο του 2004 (Ν. 273(Ι)/2004) και η αιτήτρια παραπονείται κατά αυτής της απόρριψης.
Εγείρεται προδικαστική ένσταση πως η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη, ζήτημα το οποίο θα εξεταστεί μέσα από τα γεγονότα της υπόθεσης τα οποία παρατίθενται πιο κάτω.
Κατά τη διερεύνηση της αίτησης, η αιτήτρια πληροφορήθηκε πως το τέλος καταχώρησης και εξέτασης της αίτησης το οποίο κατέβαλε είχε αυξηθεί και κλήθηκε ως εκ τούτου να καταβάλει τη διαφορά, πράγμα το οποίο εν τέλει έπραξε στις 27.10.2010 οπότε και η αίτησή της θεωρήθηκε πως καταχωρήθηκε εκείνη την ημερομηνία.
Οι καθ' ων η αίτηση με επιστολή τους ημερ. 7.12.2010, ζήτησαν από την αιτήτρια να προσκομίσει βεβαιώσεις του Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων με σκοπό την επιβεβαίωση της εργοδότησής της ως μισθωτό πρόσωπο στους αναφερόμενους στην αίτησή της αδειούχους κτηματομεσίτες για την περίοδο που ανέφερε στην αίτησή της ότι την εργοδοτούσαν. Η αιτήτρια προσκόμισε βεβαίωση από το αρμόδιο Τμήμα στην οποία καταγράφονταν οι ασφαλιστέες αποδοχές της από το 1987-2006. Με επιστολή ημερ. 10.5.2011 οι καθ' ων η αίτηση, αφού μελέτησαν το περιεχόμενο της πιο πάνω βεβαίωσης, ζήτησαν από την αιτήτρια την προσκόμιση βεβαίωσης από το εν λόγω Τμήμα η οποία να αναφέρει ότι οι αδειούχοι κτηματομεσίτες στους οποίους εργάστηκε κατέβαλλαν προς όφελός της τις εισφορές για όλη την περίοδο εργοδότησής της. Η αιτήτρια με επιστολή ημερ. 27.5.2011 απέστειλε τα στοιχεία τα οποία μπόρεσε να εξασφαλίσει από το Τμήμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Αυτά αφορούσαν στοιχεία μετά το 1995 με την επεξήγηση από την αιτήτρια ότι λόγω της αδυναμίας του μηχανογραφημένου συστήματος του Τμήματος ήταν αδύνατη η πρόσβαση στα ζητούμενα στοιχεία της εργοδότησής της πριν το 1995. Παρέπεμπε, όμως, στα συνοδευτικά της αίτησής της με τα οποία η ίδια θεωρούσε ότι πιστοποιείτο η πέραν της πενταετίας εργασιακή της εμπειρία στα κτηματομεσιτικά.
Η απόφαση του Συμβουλίου λήφθηκε στη συνεδρία της 6.9.2011, ως ακολούθως:-
«Το Συμβούλιο αφού μελέτησε την πιο πάνω αίτηση και με βάση τα στοιχεία που έχει προσκομίσει η αιτήτρια (Βεβαίωση Κοινωνικών Ασφαλίσεων ημερ. 27/05/2011), απέρριψε την αίτηση λόγω του ότι δεν έχει συμπληρώσει πενταετή πείρα σε σχέση με την κτηματομεσιτική εργασία, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 44(6) του Ν. 71(Ι)/2010. Οι Εταιρείες που αναφέρονται στη Βεβαίωση Κοινωνικών Ασφαλίσεων ημερομηνίας 27/5/2011 ότι εργοδοτείτο η αιτήτρια, δεν ήταν ούτε και είναι εγγεγραμμένοι και αδειούχοι κτηματομεσίτες».
Όπως ισχυρίζονται οι καθ' ων η αίτηση, η πιο πάνω απόφαση κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια με ασφαλισμένη επιστολή ημερ. 2.11.2011, η οποία ταχυδρομήθηκε στις 12.12.2011 στη διεύθυνση της αιτήτριας, χωρίς να επιστραφεί. Επειδή η αιτήτρια σε μεταγενέστερο στάδιο παραπονέθηκε ότι δεν έλαβε την ασφαλισμένη επιστολή, της στάληκε και με φαξ στις 28.12.2011 σε αριθμό που η ίδια είχε δώσει. Επειδή η προσφυγή καταχωρήθηκε στις 15.3.2012, οι καθ' ων η αίτηση την θεωρούν εκπρόθεσμη.
Με ενδιάμεση απόφασή μου ημερ. 10.4.2013, ενέκρινα την ενδιάμεση αίτηση της αιτήτριας για προσαγωγή μαρτυρίας. Καταχωρήθηκε συναφώς ένορκη δήλωση της αιτήτριας επιδιώκοντας να αποδείξει πως δεν έλαβε την ασφαλισμένη επιστολή με την οποία ταχυδρομήθηκε στη διεύθυνσή της η προσβαλλόμενη απόφαση των καθ' ων η αίτηση ούτε και την κοινοποίηση με τηλεομοιότυπο στο σπίτι της καθότι η συσκευή αυτή βρίσκεται σε αχρησία και χωρίς μελάνι. Τον δε αριθμό του τηλεομοιότυπου οι καθ' ων η αίτηση μάλλον τον εντόπισαν από παλαιότερη αίτηση της αιτήτριας για εγγραφή στο Μητρώο, όταν τότε χρησιμοποιούσε τη συσκευή και πάντως όχι από την κατοπινή αίτηση εφόσον εκεί είχε δηλώσει μόνο την ταχυδρομική της διεύθυνση. Ζήτησε, καθώς αναφέρει, η ίδια να ενημερωθεί κατά τις 11.12.2011 για την εξέλιξη της υπόθεσής της με αποτέλεσμα να παραδοθεί στη διεύθυνση της αιτήτριας στις 19.12.2011 ειδοποίηση των ταχυδρομικών υπηρεσιών για την ασφαλισμένη επιστολή ημερ. 12.12.2011 την οποία η αιτήτρια παρέλαβε στις 10.1.2012, κατόπιν σχετικής υπενθύμισης των ταχυδρομικών υπηρεσιών ημερ. 4.1.2012. Η προσφυγή καταχωρήθηκε 65 ημέρες μετά την παραλαβή της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με τη συστημένη επιστολή.
Οι καθ' ων η αίτηση εισηγούνται πως η προσφυγή θα πρέπει να θεωρηθεί εκπρόθεσμη ενόψει της παράδοσης του σχετικού ειδοποιητηρίου των ταχυδρομικών υπηρεσιών στη διεύθυνση της αιτήτριας στις 19.12.2011 γεγονός το οποίο συνεπάγεται τη γνώση της αιτήτριας για την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης από την ημερομηνία αυτή.
Η κατάληξη
Η αιτήτρια στην ένορκη δήλωσή της ισχυρίζεται ότι ουδέποτε παρέλαβε το πρώτο ειδοποιητήριο για παραλαβή της συστημένης επιστολής. Παρέλαβε μόνο την υπενθύμιση οπότε και το συντομότερο δυνατό προσήλθε για να λάβει την επιστολή.
Στην Vakhtang Odikadze ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση αρ. 2052/2006, ημερ. 8.8.2008, στην οποία επίσης το Δικαστήριο υπό παρόμοιες συνθήκες ασχολήθηκε με την προθεσμία άσκησης προσφυγής λέχθηκαν τα ακόλουθα:-
«Εν προκειμένω, ο αιτητής άσκησε διοικητική προσφυγή, προφανώς ανέμενε το αποτέλεσμά της και δεν μπορεί να υπάρξει αμφιβολία πως ειδοποίηση πως έχει συστημένη επιστολή προφανώς, έστω ενδεχομένως, συσχετιζόταν προς τη διοικητική προσφυγή που άσκησε. Την ειδοποίηση που στάληκε στη διεύθυνση που εκείνος έδωσε και που, μάλιστα, κατά την προσφυγή εξακολουθούσε να είναι η ίδια, τεκμαίρεται πως την παρέλαβε και θεωρώ πως, κάτω από τις περιστάσεις, θα έπρεπε έκτοτε να του καταλογιστεί γνώση. Ανεξάρτητα από το τι ο ίδιος, στη συνέχεια, επέλεξε να κάμει ή να παραλείψει, όπως μου φαίνεται, θα ήταν άσχετο αν αποδεδειγμένα κατέστρεφε το φάκελο χωρίς να τον ανοίξει. Εναπόκειτο σε εκείνο να μεριμνήσει και η παράλειψη ή η αδιαφορία του, . δεν δημιουργεί μονομερώς υπόθεση μη γνώσης, ώστε να καταστρατηγείται το Σύνταγμα ως προς την προθεσμία. Η προσφυγή απορρίπτεται ως εκπρόθεσμη με €500 έξοδα».
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω τεκμαίρεται πως η αιτήτρια παρέλαβε τη συστημένη επιστολή κατά την πρώτη αποστολή της ειδοποίησης και εναπόκειτο στην ίδια να μεριμνήσει για την παραλαβή της καθαυτής επιστολής.
Η θέση της αιτήτριας πως ουδέποτε παρέλαβε την εν λόγω ειδοποίηση αντικρούεται από το συνοδευτικό στην ένορκη δήλωση της αιτήτριας Τεκμήριο Β. Πρόκειται για επιστολή του Τμήματος Ταχυδρομικών Υπηρεσιών ημερ. 8.1.2013 απευθυνόμενη προς τους δικηγόρους των καθ' ων η αίτηση στην οποία περιγράφεται το αποτέλεσμα της έρευνας την οποία οι Υπηρεσίες διεξήγαγαν αναφορικά με την εν λόγω συστημένη επιστολή. Από αυτήν διαφαίνεται πως «το ειδοποιητήριο παραδόθηκε στο υποστατικό του παραλήπτη στις 19 Δεκεμβρίου, 2011».
Κατά συνέπεια, ο υπολογισμός για την προθεσμία των συνταγματικά προβλεπόμενων 75 ημερών για την άσκηση της προσφυγής ξεκινά από τις 19.12.2011 με αποτέλεσμα η ασκηθείσα στις 15.3.2012 προσφυγή να είναι εκπρόθεσμη.
Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίπτεται ως εκπρόθεσμη δυνάμει του Άρθρου 146.3 του Συντάγματος και επιδικάζονται €1.300 έξοδα, πλέον ΦΠΑ, εις βάρος της Αιτήτριας.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ