ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ECLI:CY:AD:2014:D223
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 134/2012)
27 Μαρτίου, 2014
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ,
Αιτητής,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Γ. Κυριάκου για Ρ. Ερωτοκρίτου & Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για τον Αιτητή.
Ν. Γρηγορίου (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
_____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Ο αιτητής με την προσφυγή του ζητά διάταγμα και/ή απόφαση του δικαστηρίου ότι η απόφαση και/ή πράξη των καθ΄ ων η αίτηση, ημερ. 17.11.2011, με την οποία γνωστοποιήθηκε στον αιτητή η απόρριψη του αιτήματος του για παροχή σύνταξης ανικανότητας, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη εννόμου αποτελέσματος.
Μεταξύ των νομικών σημείων στα οποία βασίζεται η αίτηση είναι και τα εξής:
(α) Δεν έγινε δέουσα έρευνα.
(β) Δεν δόθηκε επαρκής αιτιολογία, και
(γ) Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι προϊόν πλάνης περί το Νόμο.
Ο αιτητής ασκούσε για πολλά χρόνια το επάγγελμα του οικοδόμου και εργοδοτείτο ως μισθωτός σε διάφορες εργασίες για περίοδο περίπου 30 ετών μέχρι το 2010. Λόγω προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε, υπέβαλε αίτηση, στις 10.9.2010, για λήψη επιδόματος ασθενείας. Παρουσιάστηκε ενώπιον ιατρικού συμβουλίου στις 20.1.2011 και στις 28.7.2011 εγκρίθηκε η προαναφερόμενη αίτηση του για επίδομα ασθενείας από τις 5.9.2010. Για την περίοδο 1.2.2011 μέχρι 2.8.2011, όμως, η αίτηση του για επίδομα ασθενείας απορρίφθηκε επειδή αυτός είχε, εν τω μεταξύ, αρχίσει να εργάζεται ως αυτοτελώς εργαζόμενος, μάγειρας και ψήστης, απασχολούμενος στο εστιατόριο της συζύγου του.
Στις 22.2.2011 ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για παροχή, σ΄ αυτόν, επιδόματος ανικανότητος. Στις 28.9.2011 παρουσιάστηκε ενώπιον ιατρικού συμβουλίου για εξέταση της ιατρικής του κατάστασης. Το ιατρικό συμβούλιο γνωμάτευσε ότι ο αιτητής ήταν ικανός για άσκηση και του επαγγέλματος του οικοδόμου και του επαγγέλματος του μάγειρα/ψήστη, καθότι δεν παρατηρήθηκε «εστιακή νευρολογική σημειολογία» που να αιτιολογεί ανικανότητα για άσκηση των επαγγελμάτων του.
Είναι θέση του αιτητή ότι δεν έγινε δέουσα έρευνα και γι΄ αυτό απορρίφθηκε το αίτημά του για επίδομα ανικανότητος ενώ είχε εγκριθεί προηγουμένως το αίτημα του για επίδομα ασθενείας. Αυτό και μόνο το γεγονός, κατά τον ευπαίδευτο συνήγορο του αιτητή, φανερώνει την έλλειψη δέουσας έρευνας. Επίσης η προσβαλλόμενη απόφαση ημερ. 17.11.2011 είναι, κατ΄ ισχυρισμόν, και αναιτιολόγητη.
Οι καθ΄ ων η αίτηση, στην ένστασή τους, ισχυρίζονται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε καθόλα νόμιμα. Στην επιχειρηματολογία της η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ΄ ων η αίτηση υπογραμμίζει τη διαφορά μεταξύ του επιδόματος ασθενείας που είχε εγκριθεί προγενέστερα για τον αιτητή και του επιδόματος ανικανότητας το οποίο απορρίφθηκε. Το επίδομα ασθενείας δεν σχετίζεται με μόνιμη ανικανότητα και εγκρίθηκε για μια συγκεκριμένη, περιορισμένη περίοδο. Στη συνέχεια ο αιτητής άρχισε να εργάζεται ως μάγειρας/ψήστης στο εστιατόριο της γυναίκας του και ενεγράφη και ως αυτοτελώς εργαζόμενος στο Τμήμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Κατά την ευπαίδευτη συνήγορο των καθ΄ ων η αίτηση, στην προκείμενη περίπτωση, έγινε δέουσα έρευνα, δόθηκε επαρκής αιτιολογία, ερμηνεύθηκαν ορθά οι σχετικές πρόνοιες του Νόμου και η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε μέσα στα ορθά πλαίσια της άσκησης της διακριτικής ευχέρειας των καθ΄ ων η αίτηση.
Μελέτησα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι οι θέσεις των καθ΄ ων η αίτηση είναι ορθές. Αναφορικά με την έρευνα στην οποίαν προέβησαν οι καθ΄ ων η αίτηση, με σκοπό τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, παρατηρώ ότι, οι καθ΄ ων η αίτηση, φαίνεται πως προέβησαν σε διερεύνηση της απασχόλησης του αιτητή από την οποία διαφάνηκε ότι από την 1.2.2011 αυτός άρχισε να βοηθά στο εστιατόριο της συζύγου του ως μάγειρας/ψήστης μία-δύο ώρες την ημέρα και, ουσιαστικότερα, κατά τα Σαββατοκυρίακα. Συναφώς παρατηρώ ότι ενεγράφη και ως αυτοτελώς εργαζόμενος, με την προαναφερόμενη ιδιότητα. Επιπρόσθετα, από τον αιτητή λήφθηκε και κατάθεση στις 5.7.2011. Στις 28.9.2011 ο αιτητής εξετάστηκε από ορθοπεδικό ιατρικό συμβούλιο των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων το οποίο γνωμάτευσε ότι αυτός είναι ικανός για εργασία και για τα δύο επαγγέλματα, δηλαδή του οικοδόμου και του ψήστη. Στη γνωμάτευση, η οποία επισυνάφθηκε ως Παράρτημα 5 στην ένσταση, αναγράφεται ως διάγνωση, οσφυαλγία χωρίς εστιακή νευρολογική σημειολογία.
Στην προσβαλλόμενη απόφαση αναγράφεται ότι με βάση την γνωμάτευση του ιατρικού συμβουλίου και λαμβάνοντας υπόψιν τη φύση της εργασίας του αιτητή, αυτός δεν θεωρείται ανίκανος για άσκηση του επαγγέλματος του και ως εκ τούτου η αίτηση του απορρίπτεται. Ανίκανος για εργασία, σύμφωνα με το άρθρο 40 του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου του 1980 (Ν 41/1980), είναι αυτός που είναι ανίκανος για εργασία για 156 ημέρες εντός οποιασδήποτε περιόδου διακοπής της απασχόλησης, ο οποίος εντός της προαναφερόμενης περιόδου αποδεικνύει ότι προβλέπεται να παραμείνει μόνιμα ανίκανος για εργασία, ο οποίος δεν συμπλήρωσε την ηλικία των 63 ετών και πληροί τις σχετικές προϋποθέσεις εισφοράς στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Μόνιμα ανίκανοι για εργασία θεωρούνται οι ασφαλισμένοι που έχουν απωλέσει την ικανότητα τους να κερδίζουν, από εργασία που εύλογα αναμένεται να εκτελούν σύμφωνα με τις δυνάμεις, δεξιότητες και μόρφωση τους, πέραν του 1/3 του ποσού το οποίο κερδίζει, συνήθως, υγιές άτομο της ίδιας επαγγελματικής κατηγορίας και μόρφωσης.
Ενόψει των προαναφερομένων εκτιμώ ότι, στην προκείμενη περίπτωση, έγινε επαρκής έρευνα, λήφθηκαν υπόψιν και η κατάθεση και τα ιατρικά πιστοποιητικά που παρουσίασε ο αιτητής, όμως, με βάση τα συμπεράσματα του αρμόδιου ιατρικού συμβουλίου και την έρευνα των καθ΄ ων η αίτηση, θεωρώ ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν μέσα στα πλαίσια της ορθής άσκησης της διακριτικής ευχέρειας των καθ΄ ων η αίτηση και ότι δεν είναι προϊόν πλάνης περί το Νόμο αλλά ούτε και στερείται επαρκούς αιτιολογίας. Ήταν επιτρεπτό για τους καθ΄ ων η αίτηση, κατά την κρίση μου, να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι ο αιτητής δεν ήταν ανίκανος για εργασία, σύμφωνα με τον προαναφερόμενο ορισμό, λαμβανομένου υπόψιν του γεγονότος ότι αυτός εργάστηκε για πολλά χρόνια στο παρελθόν ως οικοδόμος, αλλά από την προαναφερόμενη ημερομηνία και μετά, όπως και ο ίδιος δήλωσε, εργαζόταν ως μάγειρας/ψήστης στο εστιατόριο της γυναίκας του, εργασία που δεν φαίνεται να απαιτεί βαριά χειρονακτική εργασία την οποίαν ο αιτητής δεν μπορεί να διεκπεραιώσει (σύμφωνα με το δικό του γιατρό). Δεν θεωρώ ότι η προγενέστερη έγκριση επιδόματος ασθενείας του αιτητή, από 5.9.2010 μέχρι 1.2.2011, φανερώνει αντιφατική συμπεριφορά των καθ΄ ων η αίτηση, καθότι τα κριτήρια για την παροχή επιδόματος ασθενείας για συγκεκριμένη και περιορισμένη χρονική περίοδο είναι διαφορετικά από τα κριτήρια για την παροχή επιδόματος μόνιμης ανικανότητος, ενώ οι συνθήκες του αιτητή μετά την 1.2.2011 είχαν διαφοροποιηθεί με την έναρξη της εργασίας του ως μάγειρα/ψήστη στο εστιατόριο της γυναίκας του.
Είναι γεγονός ότι οι καθ΄ ων η αίτηση δεν φαίνεται να υπολόγισαν το εισόδημα του αιτητή ως μάγειρα/ψήστη και το εισόδημα ενός υγιούς προσώπου, υπό τις συνθήκες του αιτητή, που ασκεί αυτό το επάγγελμα. Όμως με βάση τα δεδομένα της παρούσας υπόθεσης και ενόψει του χρόνου απασχόλησης του αιτητή στο εστιατόριο της γυναίκας του, αλλά και της γνωμάτευσης του ιατρικού συμβουλίου ότι αυτός είναι ικανός για τη διεξαγωγή του προαναφερόμενου επαγγέλματος, η οποία δεν αντικρούεται από τη γνωμάτευση του θεράποντος ιατρού του αιτητή σύμφωνα με την οποία αυτός είναι ικανός για μη βαριά χειρονακτική εργασία, εκτιμώ ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν βρίσκεται εκτός του πλαισίου του σχετικού Νόμου.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω, η προσφυγή απορρίπτεται. Ενόψει των ειδικών περιστάσεων της παρούσας υπόθεσης τα έξοδα που επιδικάζονται εις βάρος του αιτητή περιορίζονται σε €350.-.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.