|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2014:D88
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 557/2011)
4 Φεβρουαρίου, 2014
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΑΥΚΑΛΙΑΣ,
Αιτητής,
ΚΑΙ
ΔΗΜΟΣ ΛΕΜΕΣΟΥ,
Καθ΄ ου η αίτηση.
____________________
Π. Παπαγεωργίου, για τον Αιτητή.
Ε. Ρήγα (κα.) για Α. Νεοκλέους, για τον Καθ΄ ου η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την προσφυγή του ο αιτητής ζητά δήλωση του δικαστηρίου ότι η απόφαση και/ή πράξη του καθ΄ ου η αίτηση, η οποία λήφθηκε στις 17.2.2011 και με την οποία ο καθ΄ ου η αίτηση προήγαγε τα ενδιαφερόμενα μέρη 1 και 2, Μάριο Αριστοτέλους και Φάνο Παναγή, στη θέση Ανώτερου Υγειονομικού Επιθεωρητή 2ης τάξης (θέση προαγωγής) στο Δήμο Λεμεσού, από την 17.2.2011, αντί του αιτητή, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη νομικού αποτελέσματος.
Η προσφυγή βασίζεται, μεταξύ άλλων, και στα εξής νομικά σημεία:
(α) Ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα πλάνης περί τα πράγματα και το νόμο.
(β) Ότι ο καθ΄ ου η αίτηση δεν έλαβε δεόντως υπόψη τη διαφορά του αιτητή έναντι των ενδιαφερομένων προσώπων αναφορικά με τη σύσταση της Δημοτικού Γραμματέα υπέρ του αιτητή.
(γ) Ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αναιτιολόγητη και/ή στερείται δέουσας αιτιολογίας, και
(δ) Ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση παραγνωρίστηκε η σύσταση της Δημοτικού Γραμματέα χωρίς οποιαδήποτε και/ή την ενδεικνυόμενη αιτιολογία.
Στην ένσταση του ο καθ΄ ου η αίτηση ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι καθόλα νόμιμη. Λήφθηκαν υπόψη οι τρεις σχετικοί παράγοντες, αξία, προσόντα, αρχαιότητα, λήφθηκε υπόψη και η σύσταση της Δημοτικού Γραμματέως αλλά και τα αποτελέσματα των προφορικών συνεντεύξεων στις οποίες υποβλήθηκαν ο αιτητής και τα ενδιαφερόμενα μέρη. Στην ένσταση επισυνάφθηκαν τα πρακτικά της 67ης Συνεδρίας του Δημοτικού Συμβουλίου Λεμεσού, ημερ. 17.2.2011. Από τα πρακτικά φαίνεται ότι έγιναν δύο εισηγήσεις. Η πρώτη εισήγηση ήταν υπέρ των κ.κ. Καυκαλιά και Παναγή, για προαγωγή και η δεύτερη εισήγηση ήταν υπέρ των κ.κ. Αριστοτέλους και Παναγή, για προαγωγή. Η πρώτη εισήγηση έλαβε εννέα ψήφους υπέρ και η δεύτερη εισήγηση έλαβε δεκατρείς ψήφους υπέρ, ενώ υπήρχε και μια ψήφος υπέρ της προαγωγής των κ.κ Αριστοτέλους και Καυκαλιά. Μετά την ψηφοφορία αποφασίστηκε η προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών Αριστοτέλους και Παναγή από την 1.4.2011. Στην ένσταση επισυνάφθηκε επίσης αντίγραφο της σύστασης της Δημοτικού Γραμματέα προς το Δημοτικό Συμβούλιο, ημερ. 14.2.2011, αναφορικά με την προαγωγή στις θέσεις Ανώτερου Υγειονομικού Επιθεωρητή 2ης τάξης. Αναφέρεται σ΄ αυτήν ότι κατά τα έτη 2008-2009 και 2010 το ενδιαφερόμενο μέρος Αριστοτέλους είχε 18 Εξαίρετα και 6 Πολύ Ικανοποιητικά και την ίδια ακριβώς βαθμολογία είχαν και το ενδιαφερόμενο μέρος Παναγή και ο αιτητής. Η ημερομηνία πρόσληψης του κ. Αριστοτέλους ήταν η 22.5.2000 ενώ των κ.κ. Καυκαλιά και Παναγή ήταν η 7.2.2000, δηλαδή ήταν αρχαιότεροι κατά μερικούς μήνες οι Καυκαλιάς και Παναγή έναντι του Αριστοτέλους. Αναφορικά με τα προσόντα των τριών υποψηφίων η Δημοτική Γραμματέας παρατήρησε ότι και οι τρεις ήταν περίπου ισάξιοι, όπως και στην αξία. Επομένως η διαφορά τους ήταν στην αρχαιότητα και ενόψει της κατά τρεις περίπου μήνες αρχαιότητας των υποψηφίων Καυκαλιά και Παναγή έναντι του υποψηφίου Αριστοτέλους, η Δημοτική Γραμματέας σύστησε τους δύο πρώτους.
Εξέτασα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία υπό το φως των ικανών αγορεύσεων των ευπαιδεύτων συνηγόρων των διαδίκων. Στην αγόρευση της ευπαίδευτης συνηγόρου για τον καθ΄ ου η αίτηση αναγράφεται, μεταξύ άλλων, ότι κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της συνεδρίας και το διοικητικό φάκελο (σημειώνεται ότι ο διοικητικός φάκελος δεν παρουσιάστηκε στο δικαστήριο), η προαγωγή έγινε με βάση το σύνολο των ουσιωδών στοιχείων που ήταν ενώπιον του καθ΄ ου η αίτηση και συγκεκριμένα από το περιεχόμενο των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων, την αιτιολογημένη σύσταση της Δημοτικού Γραμματέως, τα προσόντα των υποψηφίων και την αρχαιότητα τους, «αλλά και την εικόνα και την εντύπωση που απεκόμισε το Δημοτικό Συμβούλιο από την προφορική συνέντευξη».
Το πρώτο ζήτημα που τίθεται είναι εκείνο της εικόνας και της εντύπωσης που απεκόμισε το Δημοτικό Συμβούλιο από την προφορική συνέντευξη. Από τα ενώπιον μου στοιχεία δεν φαίνεται πουθενά ποια ήταν η εικόνα και η εντύπωση που απεκόμισε το Δημοτικό Συμβούλιο από την προφορική συνέντευξη των τριών υποψηφίων. Τίθεται επομένως ζήτημα μη τήρησης άρτιου πρακτικού που έχει σαν αποτέλεσμα και την αδυναμία άσκησης δικαστικού έλεγχου. Αυτός, από μόνος του, είναι λόγος ακυρότητας.
Όπως γίνεται δεκτό στην αγόρευση της ευπαίδευτης συνηγόρου του καθ΄ ου η αίτηση, εφαρμόζονται, για το Δήμο Λεμεσού οι περί Δημοτικής Υπηρεσίας Κανονισμοί του Δήμου Λευκωσίας του 2000, Κ.Δ.Π. 71/2000, όπου στο άρθρο 22 (1) αναγράφεται ότι τα κριτήρια που λαμβάνονται υπόψη για προαγωγή των υπαλλήλων είναι η αξία, τα προσόντα και η αρχαιότητα και ότι για την εκτίμηση της αξίας τους λαμβάνεται δεόντως υπόψη το περιεχόμενο των υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων, αιτιολογημένες συστάσεις του Δημοτικού Γραμματέα και η εντύπωση την οποίαν το Συμβούλιο αποκόμισε από τους υποψηφίους κατά την προφορική εξέταση, αν έγινε τέτοια εξέταση. Στην προκείμενη περίπτωση είναι παραδεκτό ότι έγινε προφορική εξέταση των υποψηφίων, δεν υπάρχει όμως οτιδήποτε ενώπιον του δικαστηρίου αναφορικά με την εικόνα και την εντύπωση που απεκόμισε το καθ΄ ου η αίτηση Δημοτικό Συμβούλιο από την προφορική εξέταση. Είναι εισήγηση της ευπαίδευτης συνηγόρου του καθ΄ ου η αίτηση ότι ο καθ΄ ου η αίτηση δεν είχε υποχρέωση καταγραφής της εντύπωσης που απεκόμισαν τα μέλη του από τις προφορικές συνεντεύξεις. Δεν συμφωνώ με αυτή τη θέση την οποία θεωρώ ως αντίθετη με τη σχετική νομολογία. Στην υπόθεση P.S.C. v. Potoudes & Others (1987) 3 CLR 1591, στην οποίαν έγινε και εκτενής αναφορά στην Maratheftis & Another v. The Republic (1986) 3 CLR 1407, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου τόνισε την αρχή ότι η απουσία τήρησης ορθού πρακτικού αναφορικά με την απόφαση ενός συλλογικού οργάνου καθιστά την απόφαση ακυρώσιμη, ανάλογα με τις συνέπειες που έχει η απουσία τήρησης ορθού πρακτικού, επί της αποφάσεως. Στην προκείμενη περίπτωση, η απουσία συμπερίληψης στο πρακτικό, της εντύπωσης που οι τρεις υποψήφιοι έδωσαν στο καθ΄ ου η αίτηση Δημοτικό Συμβούλιο, κατά τις προφορικές συνεντεύξεις τους ενώπιον του, είναι ουσιώδους σημασίας αφού αποστερεί από το δικαστήριο ένα σημαντικό στοιχείο που αφορά στην αξία των υποψηφίων και την καταλληλότητα τους για τη θέση προαγωγής και ως εκ τούτου καθιστά το δικαστικό έλεγχο ανέφικτο.
Άλλο στοιχείο που συνηγορεί υπέρ της ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης είναι το ζήτημα της σύστασης της Δημοτικού Γραμματέως, η οποία ήταν υπέρ του αιτητή και του ενός από τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη. Αντί τούτου επιλέγησαν τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη και όχι ο αιτητής, χωρίς να δοθεί ειδική αιτιολογία γιατί παραγνωρίστηκε η σύσταση της προϊσταμένης, όπως θα έπρεπε. Θα έπρεπε δηλαδή να είχε δοθεί ειδική αιτιολογία υπό τύπον παράθεσης πειστικών λόγων που να αντισταθμίζουν τη σύσταση (Δέστε: Σπανός ν. Δημοκρατίας (1999) 3 ΑΑΔ 432 και την πρόσφατη σχετική απόφαση στην Υπόθεση αρ. 35/11, Θεοδούλου ν. Δήμου Λευκωσίας, ημερ. 26.9.2013).
Εκτός από τους προαναφερόμενους δύο παράγοντες, παρατηρώ επίσης ότι στην παρούσα υπόθεση προάχθηκαν τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη παρά το ότι ο αιτητής και τα ενδιαφερόμενα μέρη ήταν ισάξια σε βαθμολογημένη αξία και σε προσόντα και ο αιτητής υπερείχε σε αρχαιότητα έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους Αριστοτέλους, έστω και οριακά. Ο αιτητής είχε υπέρ του και τη σύσταση της Δημοτικού Γραμματέως, σε αντίθεση με το ενδιαφερόμενο μέρος Αριστοτέλους, το οποίο δεν συστήθηκε για προαγωγή, και η σύσταση είναι στοιχείο που επαυξάνει την αξία του αιτητή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους Αριστοτέλους.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω θεωρώ ότι η προσβαλλόμενη απόφαση υπόκειται σε ακύρωση. Κατά συνέπεια η προσφυγή επιτυγχάνει και εκδίδεται απόφαση ως η παράγραφος Α του αιτητικού της προσφυγής. Έξοδα €1.200.-, πλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει, υπέρ του αιτητή και εις βάρος των καθ΄ ων η αίτηση.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
/ΕΑΠ. Δ.