ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Kέντα Eλένη ν. Kυπριακής Δημοκρατίας μέσω Eπιτροπής Δημόσιας Yπηρεσίας (1996) 3 ΑΑΔ 485
Moδίτης Ιωάννης ν. Kυπριακής Δημοκρατίας (2002) 3 ΑΑΔ 695
Βασιλειάδης Αντώνης και Άλλες ν. Mάρως Κληρίδου - Τσιάππακαι Άλλων (2005) 3 ΑΑΔ 403
Θεμιστοκλέους Mάρθα ν. Kυπριακής Δημοκρατίας (2009) 3 ΑΑΔ 495
Παναγή Λοΐζος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2011) 3 ΑΑΔ 639
Πατσαλίδης Σωφρόνης και Άλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2011) 3 ΑΑΔ 738
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2014:D128
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1425/2010)
21 Φεβρουαρίου, 2014
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΓΑΘΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ,
Αιτήτρια,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Μ. Ξ. Ιωάννου, για την Αιτήτρια.
Ν. Κλεάνθους (κα.) για Χρ. Τριανταφυλλίδη, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Μ. Καλλιγέρου (κα.), για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την εξεταζόμενη προσφυγή η αιτήτρια ζητά:
«Δήλωση και/η απόφαση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/η απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση όπως κοινοποιήθηκε στην Αιτήτρια με επιστολή ημερομηνίας 13/8/2010 με την οποία οι Καθ' ων η Αίτηση μετά από επανεξέταση προήγαγαν στη θέση του Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού το ενδιαφερόμενο μέρος Γεωργία Θωμά αναδρομικά από την 19/6/2008 αντί της Αιτήτριας είναι άκυρη και/η παράνομη και/η στερημένη οιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.»
Το Ε/Μ προσέφυγε κατά της αρχικής απόφασης των καθ' ων η αίτηση, ημερομηνίας 19/6/08, να προάξουν στην επίδικη θέση, Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού, την υποψήφια Βάσω Μιχαλιά, με την προσφυγή της αρ. 1095/2008, στην οποία εκδόθηκε ακυρωτική απόφαση ημερομηνίας 17/3/2010. Ακολούθησε επανεξέταση από τους καθ' ων η αίτηση, oι οποίοι με απόφασή τους ημερομηνίας 7/7/2010, αποφάσισαν την προαγωγή του Ε/Μ Γεωργίας Θωμά, στην επίδικη θέση, αναδρομικά από 19/6/2008.
Την πιο πάνω απόφαση προσέβαλε η αιτήτρια με την προσφυγή αυτή. Σημειώνω ότι η αιτήτρια δεν ήταν διάδικος στην προσφυγή αρ. 1095/2008.
Είναι η θέση της αιτήτριας ότι η προσβαλλόμενη πράξη και/η απόφαση των καθ' ων η αίτηση πρέπει να ακυρωθεί καθότι, μεταξύ άλλων, αυτοί δεν έδωσαν την απαιτούμενη αιτιολογία για τον παραμερισμό της σύστασης του Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή. Οι λόγοι απόκλισης που έδωσαν οι καθ΄ ων η αίτηση δεν ικανοποιούν την απαίτηση για επαρκή και ειδική αιτιολογία, λέγει η αιτήτρια.
Από την άλλη πλευρά οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των καθ΄ ων η αίτηση και του ενδιαφερομένου μέρους, αντίστοιχα, αντιτείνουν ότι οι καθ΄ ων η αίτηση αιτιολόγησαν την απόφαση τους για παραμερισμό της σύστασης του Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή και ότι οι λόγοι απόκλισης που έδωσαν ικανοποιούν την απαίτηση για επαρκή και ειδική αιτιολογία.
Παρατίθεται πιο κάτω αυτούσιο απόσπασμα από τη σύσταση του Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή:
«Έχω μελετήσει προσεκτικά το περιεχόμενο των υπηρεσιακών φακέλων των τριών υποψηφίων και έχω επίσης προσλάβει τις απόψεις της προϊσταμένης του Αρχείου, αναφορικά με την καταλληλότητα των υποψηφίων και τις ιδιαίτερες ικανότητες και ιδιότητες που τις χαρακτηρίζουν.
Διαπιστώνω ότι και οι τρεις υποψήφιες κατέχουν τα απαιτούμενα από το Νόμο προσόντα θεωρούνται κατάλληλες για προαγωγή στη θέση Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού.
Και οι τρεις υποψήφιες χαρακτηρίζονται από εργατικότητα, ζήλο στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, αξιοπιστία και υπευθυνότητα.
Συνεκτιμώντας όλα τα στοιχεία των υποψηφίων και χωρίς να παραγνωρίζω το πραγματικό γεγονός ότι η υποψήφια Γεωργία Θωμά υπερέχει της Αγάθης Χαραλάμπους σε αρχαιότητα κατά 3 χρόνια περίπου, όπως και η υποψήφια Βάσω Μιχαλιά κατά 8 μήνες περίπου, η σύσταση μου κλίνει υπέρ της Αγάθης Χαραλάμπους, γιατί κατά την άποψη μου υπερέχει των ανθυποψηφίων της σε προσόντα και αξία, σύμφωνα και με το περιεχόμενο και τα στοιχεία των υπηρεσιακών φακέλων. Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι η κα Χαραλάμπους είναι η καταλληλότερη για να εκτελέσει τα καθήκοντα της θέσης Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού».
Προκύπτει, από τη σύσταση, ότι ο Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής ενώ διαπίστωσε ότι και οι τρεις υποψήφιες χαρακτηρίζονται από εργατικότητα, ζήλο στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, αξιοπιστία και υπευθυνότητα επέλεξε να συστήσει την αιτήτρια γιατί κατά την άποψή του υπερέχει σε προσόντα και αξία.
Το Συμβούλιο στη συνέχεια αντί της αιτήτριας που ήταν η συστηνόμενη από τον Αναπληρωτή Γενικό Διευθυντή επέλεξε το Ενδιαφερόμενο Μέρος για τους λόγους που σημείωσε στο πρακτικό και του οποίου σχετικό απόσπασμα παρατίθεται:
«Το Συμβούλιο προέβη στη συνέχεια στην αξιολόγηση των υποψηφίων για προαγωγή και μελέτησε διεξοδικά και σε βάθος όλα τα ενώπιον του ουσιώδη στοιχεία και δεδομένα. Ειδικότερα αλλά όχι περιοριστικά:
(1) Έλαβε υπόψη τα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού και τα απαιτούμενα για αυτήν προσόντα, όπως διαλαμβάνονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, το οποίο επισυνάπτεται στο πιο πάνω σημείωμα.
(2) Εξέτασε ενδελεχώς τα ουσιώδη στοιχεία ενός έκαστου των υποψηφίων, όπως αυτά αναφέρονται στην κατάσταση με τα στοιχεία των υποψηφίων, και ειδικότερα αναφορικά με τα ακαδημαϊκά και άλλα προσόντα τους και την αρχαιότητά τους, όπως αυτά επισυνάπτονται στο πιο πάνω σημείωμα.
(3) Εξέτασε ενδελεχώς τα ουσιώδη στοιχεία των υποψηφίων, όπως αυτά περιέχονται στους προσωπικούς τους φακέλους, οι οποίοι ήταν ενώπιον του.
(4) Διεξήλθε τους εμπιστευτικούς και προσωπικούς φακέλους των υποψηφίων και έλαβε ειδικά υπόψη το περιεχόμενο των σχετικών υπηρεσιακών εκθέσεων για τα τελευταία πέντε χρόνια και
(5) Έλαβε υπόψη τις πιο πάνω συστάσεις του Αναπλ. Γενικού Διευθυντή.
Το Διοικητικό Συμβούλιο κατέληξε, λαμβανομένων υπόψη των πιο πάνω, ότι όλοι οι υποψήφιοι είναι προσοντούχοι με βάση το Σχέδιο Υπηρεσίας της εν λόγω θέσης.
Το Συμβούλιο ικανοποιήθηκε ότι όλοι οι υποψήφιοι πληρούν το προσόν που αναφέρεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης και που αφορά άριστη γνώση των κανονισμών και διαδικασιών αρχείου και διεκπεραίωσης της γραφειακής εργασίας καθώς και το προσόν που αφορά πολύ καλή γνώση της ελληνικής και αγγλικής γλώσσας.
Το Συμβούλιο με βάση τα προαναφερθέντα κριτήρια και αφού απέδωσε τη δέουσα βαρύτητα σε εκείνα τα δεδομένα που ήταν σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης και έχοντας υπόψη το σύνολο των στοιχείων αναφορικά με τους υποψηφίους και ειδικότερα:
(α) την αξία τους όπως προκύπτει από τις υπηρεσιακές εκθέσεις, (β) τα προσόντα τους, και (γ) την αρχαιότητα τους,
έκρινε ομόφωνα, έχοντας υπόψη του τα καθιερωμένα κριτήρια και ουσιώδη στοιχεία (αξία, προσόντα, αρχαιότητα), ότι η καταλληλότερη υποψήφια για προαγωγή στη θέση Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού είναι η κα Γεωργία Θωμά, η οποία υπερέχει σε αρχαιότητα όλων των υποψηφίων. Το Συμβούλιο έκρινε με βάση τα ενώπιον του στοιχεία ότι και οι τρεις υποψήφιες ισοβαθμούν στο στοιχείο των προσόντων. Το Συμβούλιο, δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι, οι μη επιλεγείσες υποψήφιες υπερέχουν σε υπηρεσιακές εκθέσεις έναντι της κας Γ. Θωμά, έκρινε όμως ότι η διαφορά στις υπηρεσιακές εκθέσεις είναι μικρή και δεν μπορεί να κάμψει ή να υπερνικήσει την υπεροχή της επιλεχθείσας.
Το Συμβούλιο, ενόψει των πιο πάνω, αποφάσισε ομόφωνα όπως προσφερθεί στην κα Γ. Θωμά, προαγωγή στη θέση Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού, αναδρομικά από 19.06.2008.»
Η διαπίστωση των προσόντων των υποψηφίων ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου και συνιστά πτυχή της διοικητικής λειτουργίας. Συνακόλουθα το διορίζον όργανο λαμβάνει υπόψη τη σύσταση του προϊσταμένου αλλά δεν δεσμεύεται από αυτή, ιδιαίτερα αν είναι αναιτιολόγητη ή δεν συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων.
Η βαρύτητα μιας σύστασης εξαρτάται από το συσχετισμό της προς τα στοιχεία των φακέλων.
Όπως αναφέρθηκε στη Μοδίτης v. Δημοκρατίας (2002) 3 ΑΑΔ 695:
«Η σύσταση του προϊσταμένου εκδήλως δεν μπορεί να προσθέτει ή να αφαιρεί από την υπηρεσιακή εικόνα των υπαλλήλων. Δεν είναι πηγή τέτοιας πληροφόρησης και δε συναρτάται προς την αξία, ως του ενός από τα κριτήρια που προβλέπει ο Νόμος. Η σύσταση, στην οποία αναφέρεται ο Νόμος, εμπεριέχει μόνο τη συμβουλή ή γνώμη του προϊσταμένου ως προς τον κατάλληλο για προαγωγή στη βάση του συνόλου των κριτηρίων, με δοσμένη την υπηρεσιακή τους εικόνα όπως την αποτυπώνουν οι φάκελοι. Ο προϊστάμενος του τμήματος στο οποίο υφίσταται η κενή θέση γνωρίζει στην πράξη τις ανάγκες εκείνης της θέσης και εξ αυτού προκύπτει και ο ρόλος του. Να επισημάνει τί από τα δεδομένα, δηλαδή από τις ιδιότητες και τις ικανότητες που καταφαίνεται ότι έχει ένας υπάλληλος, ταιριάζει καλύτερα σ΄αυτές τις ανάγκες ώστε αυτός να αναδεικνύεται ως ο καταλληλότερος. Οπότε, και στην περίπτωση που η ΕΔΥ έχει άλλη άποψη ως προς το ποιός είναι ο καταλληλότερος, να χρειάζεται να αιτιολογήσει αυτή την απόκλιση ειδικά.»
Όπως προκύπτει από το πιο πάνω πρακτικό που τηρήθηκε, το Διοικητικό Συμβούλιο αιτιολόγησε, εξυπακουόμενα και όχι ρητά, γιατί απέκλινε από τη σύσταση του προϊσταμένου καταλήγοντας στην επιλογή του Ε/Μ Γεωργίας Θωμά για προαγωγή στη θέση Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού
Το Συμβούλιο αφού μελέτησε τα προσόντα των υποψηφίων, κατέληξε πως οι υποψήφιοι ήταν ισοδύναμοι σε σχέση με το κριτήριο αυτό. Επιπλέον έκρινε ως οριακή τη διαφορά σε αξία μεταξύ της αιτήτριας με «34 Εξαίρετα» και του Ενδιαφερόμενου Μέρους με «31 Εξαίρετα», κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε χρόνων.
Σύμφωνα με τη νομολογία , η διαφορά στην αξιολόγηση των υπαλλήλων σε 3 έως 5 «Εξαίρετος» περισσότερα ο ένας από τον άλλο σε μια πενταετία, δεν προσδίδουν σε αυτόν που έχει τα περισσότερα «Εξαίρετος» υπεροχή στην αξία έναντι των υπολοίπων, αλλά απλώς πρέπει οι υπάλληλοι να θεωρούνται ισοδύναμοι. Στην Πατσαλίδης κ.α. v. Δημοκρατίας (2011) 3 ΑΑΔ 738 τονίστηκε από την Ολομέλεια ότι η ορθή αντιμετώπιση του θέματος είναι να εξετάζεται η γενική εικόνα ενός υποψηφίου και όχι να γίνεται αριθμητική φόρμουλα για να φανεί ποιος έχει τα περισσότερα « Εξαίρετος ».[1]
Συνακόλουθα εκτιμώ ότι η κρίση του Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή ότι η αιτήτρια υπερέχει σε αξία έναντι του ενδιαφερομένου μέρους, ήταν εσφαλμένη εφόσον δεν βασιζόταν στα στοιχεία των φακέλων. Σύμφωνα με την εικόνα που αναδύεται από τους φακέλους, η αιτήτρια και το Ε/Μ Γεωργία Θωμά είναι ουσιαστικά ισοδύναμες, τόσο στη βάση της βαθμολογίας των ετήσιων εμπιστευτικών τους εκθέσεων όσο και στη βάση των απαιτούμενων προσόντων του σχεδίου υπηρεσίας της επίδικης θέσης προαγωγής.
Προκύπτει ότι η σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή ήταν τρωτή και ατεκμηρίωτη ως προς τη διάκριση που έγινε μεταξύ της συστηθείσας αιτήτριας και του ενδιαφερόμενου προσώπου. Σύμφωνα με τη νομολογία, συστάσεις Προϊσταμένου, αν είναι ασύμφωνες με την εικόνα που παρουσιάζουν οι εμπιστευτικές εκθέσεις, δεν έχουν βαρύτητα (Δέστε: Μοδίτης, ανωτέρω).
Συνακόλουθα, νόμιμα κατά την κρίση μου, το Διοικητικό Συμβούλιο έδωσε βαρύτητα στην υπεροχή σε αρχαιότητα της κας Γεωργίας Θωμά κατά τρία χρόνια έναντι της αιτήτριας, στην προηγούμενη θέση Γραμματειακού Λειτουργού και αγνόησε ουσιαστικά τη σύσταση του προϊσταμένου.
Η αρχαιότητα, σύμφωνα με τη νομολογία, αποκτά τη δική της σημασία στις περιπτώσεις, όπως στην εξεταζόμενη, που οι υποψήφιοι σε όλα τα υπόλοιπα κριτήρια, ουσιαστικά, ισοδυναμούν. Η αρχαιότητα επιφέρει μαζί της και υπέρτερη πείρα όπως έχει κατά επανάληψη επιβεβαιωθεί από τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου και επαυξάνει την αξία ενός υποψηφίου. Αποτελεί παράγοντα αποφασιστικής σημασίας όταν τα άλλα σχετικά στοιχεί είναι ισοδύναμα.
Ενόψει των πιο πάνω, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η εξυπακουόμενη αιτιολογία για απόκλιση από τη σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή συνάγεται από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου, τα οποία φανερώνουν ότι η σύσταση δεν είχε έρεισμα στα στοιχεία αυτά.
Το Διοικητικό Συμβούλιο ενήργησε μέσα στα νόμιμα πλαίσια της διακριτικής του ευχέρειας κατά την επιλογή του ενδιαφερόμενου προσώπου και επομένως δεν δικαιολογείται οποιαδήποτε επέμβαση του Δικαστηρίου για οποιονδήποτε από τους λόγους που επικαλείται η αιτήτρια.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα €1.000.-, πλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει, εις βάρος της αιτήτριας και υπέρ των καθ΄ ων η αίτηση. Καμιά διαταγή για έξοδα για το ενδιαφερόμενο μέρος.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.
[1] Republic v. Roussos 1987 3 C.L.R. 1217 Κέντα v. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 485. Βασιλειάδης v. Τσιάππα (2005) 3 Α.Α.Δ. 403, Θεμιστοκλέους v. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 495 και Παναγή v. Δημοκρατίας (2011) 3 ΑΑΔ 639.