|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D140
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1105/2010)
25 Φεβρουαρίου, 2014
[Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΝΝΑΟΥΡΙΔΟΥ,
Αιτήτρια,
- ΚΑΙ -
1. ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΡΔΕΥΤΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ «ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ-ΚΕΦΑΛΟΒΡΥΣΟΣ» ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ (ΑΓΡΟΥ), ΛΕΜΕΣΟΣ,
2. ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
(1) ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ - ΕΠΑΡΧΙΑΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΛΕΜΕΣΟΥ,
(2) ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
(Α) ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΕΩΣ ΥΔΑΤΩΝ,
(Β) ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
---------------------------
Ανδρέας Σ. Αγγελίδης, για την Αιτήτρια.
Διονύσης Καλλίγερος, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.: H αιτήτρια είναι ιδιοκτήτρια των τεμαχίων 951, 952 και 953 Φ/Σχ. ΧΧΧVIII/58 και του τεμαχίου 950 Φ/Σχ. XLVIII/58, που βρίσκονται στο χωρίο Άγιος Ιωάννης (Αγρού) της επαρχίας Λεμεσού. Στις 8.5.2009 δημοσιεύτηκε Γνωστοποίηση Απαλλοτρίωσης, με την Ατομική Διοικητική Πράξη υπ΄ αρ. 334 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας (με αρ. 4296), στην οποία αναφερόταν ότι η πιο πάνω ακίνητη ιδιοκτησία της αιτήτριας ήταν αναγκαία για σκοπούς δημόσιας ωφέλειας, δηλαδή «την προμήθεια, συντήρηση και ανάπτυξη προμηθειών οι οποίες είναι απαραίτητες στη ζωή ή βελτιώνουν την ευημερία του κοινού» και ότι επιβαλλόταν η απαλλοτρίωση της για το χώρο που έχει ανορυχθεί η γεώτρηση 74/2001 του Αρδευτικού Τμήματος «Άγιος Γεώργιος -Κεφαλόβρυσος» στον Άγιο Ιωάννη Αγρού.
Η αιτήτρια επίσης έλαβε επιστολή ημερομηνίας 2.6.2009 από την Επαρχιακή Διοίκηση Λεμεσού, με την οποία της κοινοποιήθηκε προσωπικά η έκδοση της γνωστοποίησης απαλλοτρίωσης. Υπέβαλε ένσταση μέσω των δικηγόρων της με επιστολή ημερομηνίας 3.6.2009, στην οποία αναφέρθηκε σε προηγούμενο ιστορικό απαλλοτρίωσης των εν λόγω ακινήτων με διάταγμα απαλλοτρίωσης ημερομηνίας 1.2.2006, το οποίο είχε ατονήσει χωρίς η ίδια να αποζημιωθεί. Επίσης ανέφερε ως λόγους ένστασης ότι η σκοπούμενη απαλλοτρίωση δεν εξυπηρετούσε δημόσιο συμφέρον, ότι ο σύζυγος της είναι πρόσφυγας και ότι η επίδικη είναι η μοναδική τους περιουσία. Ο Αν. Έπαρχος Λεμεσού απάντησε στην ένσταση με την επιστολή ημερομηνίας 27.5.2010 που είχε το ακόλουθο περιεχόμενο:
«Αναφέρομαι στην επιστολή σας ημερομηνίας 3/6/09 σχετικά με ένσταση της πελάτιδας σας κας Ιωάννας Χρυσοστόμου Κανναουρίδου κατά της Γνωστοποίησης Απαλλοτρίωσης που έχει δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με αρ. 4296 ημερομηνίας 8/5/2009 ως Δ.Π. με αρ. 334 για την απαλλοτρίωση των τεμαχίων της που έχει ανορυχθεί η γεώτρηση του αρδευτικού τμήματος «Άγιος Γεώργιος Κεφαλόβρυσος» - Αγίου Ιωάννη (Αγρού) και σας πληροφορώ ότι μετά από εξέταση της ένστασης που υποβλήθηκε εναντίον της σκοπούμενης απαλλοτρίωσης της ακίνητης ιδιοκτησίας και αφού λήφθηκαν υπόψη όλες γενικά οι περιστάσεις, κρίθηκε σκόπιμο να απαλλοτριωθεί η ακίνητη ιδιοκτησία για τους σκοπούς που καθορίζονται στην πιο πάνω Γνωστοποίηση.
2. Για τους πιο πάνω λόγους ο Υπουργός Εσωτερικών ενέκρινε την απαλλοτρίωση και στη συνέχεια η Απαλλοτριούσα Αρχή ασκώντας τις εξουσίες που χορηγούνται σ΄ αυτή σύμφωνα με το Άρθρο 6 του Περί Αναγκαστικής Απαλλοτρίωσης Νόμου, προέβηκε στη δημοσίευση Διατάγματος Απαλλοτρίωσης με αρ. Δ.Π. 361 ημερομηνίας 30/4/2010.»
Η αιτήτρια προσβάλλει την πιο πάνω απόφαση.
Προβάλλει το ερώτημα, κατά πόσο η προσβαλλόμενη είναι εκτελεστή διοικητική πράξη. Δεν έχει εγερθεί ως προδικαστικό θέμα από την πλευρά των καθ΄ ων η αίτηση, αλλά ως ζήτημα δημόσιας τάξης μπορεί να εξεταστεί από το Δικαστήριο αυτεπάγγελτα και προχωρώ να το εξετάσω.
Η γνωστοποίηση απαλλοτρίωσης αποτελεί εκδήλωση πρόθεσης να ληφθεί εκτελεστή απόφαση σε μελλοντικό στάδιο. Αφήνει το καθεστώς ιδιοκτησίας της γης και τα δικαιώματα των ιδιοκτητών ανεπηρέαστα∙ ούτε δημιουργεί οποιαδήποτε δέσμευση για την εκμετάλλευση ή τη διάθεση της περιουσίας τους (βλ. Λουκά κ.α. ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ 812 και Χρ. Τσιάππα ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ 1098). Έχει κριθεί από την Ολομέλεια ότι η γνωστοποίηση αποτελεί απλώς μέρος της διοικητικής διαδικασίας που οδηγεί στην τελική πράξη έκδοσης του διατάγματος απαλλοτρίωσης η οποία είναι η μόνη εκτελεστή που θα μπορούσε να αποτελέσει το αντικείμενο της αίτησης ακύρωσης (βλ. Σταυρίδη κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 303 και Άννα Π. Λουκά ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ 413).
Ως προς το προσβλητό δε της απόρριψης της ένστασης σε γνωστοποίηση απαλλοτρίωσης, αποφασίστηκε στη Σταυρίδη πως η απόρριψη της ένστασης εναντίον σκοπούμενης απαλλοτρίωσης επίσης είναι μέρος της διοικητικής διαδικασίας που οδηγεί στην τελική πράξη της έκδοσης του διατάγματος απαλλοτρίωσης, το οποίο είναι σύνθετη διοικητική ενέργεια. H απόρριψη της ένστασης χάνει τον εκτελεστό της χαρακτήρα με την έκδοση του διατάγματος απαλλοτρίωσης στο οποίο και ενσωματώνεται. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να αναθεωρηθεί.
Στην προκειμένη περίπτωση η απόρριψη της ένστασης της αιτήτριας κοινοποιήθηκε στους δικηγόρους της με την επιστολή της διοίκησης, ημερομηνίας 27.5.2010, ενώ το διάταγμα απαλλοτρίωσης δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 30.4.2010 με τη διοικητική πράξη αρ. Δ.Π. 361. Το γεγονός της κοινοποίησης της απόρριψης της έντασης μετά την ημερομηνία δημοσίευσης του διατάγματος απαλλοτρίωσης δεν μεταβάλλει τη νομική πραγματικότητα [βλ. Άννα Π. Λουκά και Σταυρίδη (ανωτέρω)].
Για τους πιο πάνω λόγους, κρίνω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι εκτελεστή, διαπίστωση η οποία σφραγίζει και την τύχη της προσφυγής. Η προσφυγή απορρίπτεται.
Π. Παναγή, Δ.
/ΣΓεωργίου