|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 865/2012)
6 Δεκεμβρίου, 2013
[ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146, 28 ΚΑΙ 35 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
MAKKAS WINERY LTD
Αιτητές
- ΚΑΙ -
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΑΜΠΕΛΟΟΙΝΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ (ΣΑΠ)
Καθ΄ων η αίτηση
-----------------------------------
Φρίξος Βρυωνίδης για Κώστα Δ. Καμένο, για τους Αιτητές
Ελένη Αποστολίδου (κα) για Κώστας Τσιρίδης & Σία Δ.Ε.Π.Ε., για τους Καθ΄ων η Αίτηση
ΑΠΟΦΑΣΗ (EX-TEMPORE)
ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.: Τα γεγονότα που περιβάλλουν την παρούσα προσφυγή στην έκταση που αφορούν την ουσία της, δεν τελούν υπό αμφισβήτηση. Συνοπτικά, έχουν ως εξής:
Οι Αιτητές αποτελούν εγχώρια μονάδα οινοποιίας, οι οποίοι, ως δικαιούχοι να συμπεριληφθούν στο Μέτρο ΣΑΠ 3α (3η προκήρυξη) − το οποίο ενεκρίθη από το Υπουργικό Συμβούλιο, με σκοπό την ενθάρρυνση της επενδυτικής δραστηριότητας και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας στον οινοποιητικό κλάδο − υπέβαλαν σχετική αίτηση στην Αρμόδια Αρχή για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή του εν λόγω Μέτρου, ήτοι, στους Καθ΄ων η αίτηση. Η Αίτηση υπεβλήθη εμπρόθεσμα, συγκεκριμένα στις 14/2/2011. Οι Καθ΄ων η αίτηση με επιστολή τους ημερομηνίας 12/4/2011 πληροφόρησαν τους Αιτητές για ελλείψεις και κενά που υπήρχαν στην Αίτηση τους, μεταξύ των οποίων η μη προσκόμιση του πιστοποιητικού εγγραφής της Εταιρείας, σύμφωνα με τον περί Εργοστασίων Νόμο (στη συνέχεια θα αναφέρεται ως «πιστοποιητικό εγγραφής»). Δόθηκαν επανειλημμένα προθεσμίες στους Αιτητές προκειμένου να συμπληρώσουν την Αίτηση τους. Μετά την πάροδο των προθεσμιών αυτών και, αφού οι Αιτητές δεν είχαν παρουσιάσει το ζητηθέν πιστοποιητικό εγγραφής, οι Καθ΄ων η αίτηση, με επιστολή τους ημερομηνίας 12/7/2011, απέρριψαν την Αίτηση των Αιτητών, με το αιτιολογητικό ότι δεν ήταν πλήρως συμπληρωμένη. Υπήρχαν, κατά τη θέση των Καθ΄ων η αίτηση, «ελλείποντα παραστατικά». Οι Αιτητές υπέβαλαν ένσταση στην απόφαση ημερομηνίας 15/7/2011, η οποία ένσταση απορρίφθηκε από τους Καθ΄ων η αίτηση με επιστολή τους ημερομηνίας 22/3/2012. Ήταν η θέση των Καθ΄ων η αίτηση ότι ορθά απερρίφθη στις 12/7/2011 η Αίτηση των Αιτητών λόγω μη προσκόμισης του ζητηθέντος πιστοποιητικού εγγραφής της επιχείρησης. Είναι το περιεχόμενο της επιστολής ημερομηνίας 22/3/2012 που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας.
Οι Αιτητές αξιώνουν:
«Α. Δήλωση και/ή διαταγή του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η απόφαση των Καθ΄ων η αίτηση ημερομηνίας 22.3.2012, με την οποία απέρριψαν την ένσταση των αιτητών ημερομηνίας 15.7.2012 επί προηγηθείσας αποφάσεως των Καθ΄ων η αίτηση ημερομηνίας 12.7.2011, για έγκριση και/ή συμμετοχή τους στο Μέτρο ΣΑΠ 3α (3η Προκήρυξη), που αφορά οικονομική ενίσχυση για ενθάρρυνση της επενδυτικής δραστηριότητας και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας στον οινοποιητικό κλάδο Κοινοτικής χρηματοδότησης, είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή εστερημένη παντός εννόμου αποτελέσματος.
Β. Δήλωση και/ή διαταγή του Σεβαστού Δικαστηρίου, ότι η παράλειψη των καθ΄ων η αίτηση να εγκρίνουν τους αιτητές για συμμετοχή και οικονομική ενίσχυση τους με το πιο πάνω περιγραφόμενο Μέτρο, διά της απορριπτικής απόφασης τους ημερομηνίας 22.3.2012, είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή εστερημένη παντός εννόμου αποτελέσματος και παν τον παραλειφθέν δεν θα έπρεπε να ελάμβανε χώρα.»
Εγείρεται, ως πρώτο ζήτημα προς εξέταση, προδικαστική ένσταση των Καθ΄ων η αίτηση, σύμφωνα με την οποία, η παρούσα προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, αφού στρέφεται κατά απόφασης, η οποία δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη. Είναι, πιο εκτεταμένα, η θέση των Καθ΄ων η αίτηση σε σχέση με την εγερθείσα προδικαστική ένσταση, ότι η μόνη εκτελεστή διοικητική πράξη είναι η απόφαση ημερομηνίας 12/7/2011, με βάση την οποία απορρίφθηκε η Αίτηση των Αιτητών. Προεκτείνοντας, οι Καθ΄ων η αίτηση θέτουν ότι η ένσταση που υποβλήθηκε εναντίον της πιο πάνω απόφασης και η επακολουθήσασα απόφαση ημερομηνίας 22/3/2012, επαναλαμβάνουν, ουσιαστικά, τα όσα καλύπτει η απόφαση 12/7/2011, επιβεβαιώνοντάς την. Συνακόλουθα, πάντα κατά τους Καθ΄ων η αίτηση, το περιεχόμενο της επιστολής 22/3/2012 αποτελεί, απλά και μόνο, βεβαιωτική πράξη και, ως τέτοια, δεν μπορεί να προσβληθεί στα πλαίσια του Άρθρου 146 του Συντάγματος.
Αναμφίβολα, άλλωστε συνιστά πάγια θέση της Νομολογίας, οι βεβαιωτικές πράξεις δεν είναι εκτελεστού χαρακτήρα, αφού δεν περιέχουν οποιεσδήποτε επιταγές, αλλά βεβαιώνουν την εμμονή της Διοίκησης σε προηγούμενη θέση της. Το ζήτημα, όμως, στην υπό κρίση περίπτωση δεν τίθεται στα πλαίσια που οι Καθ΄ων η αίτηση εισηγούνται. Όπως είναι κοινό έδαφος γεγονότων, δυνάμει του όρου 23 του ενημερωτικού εντύπου που αφορούσε τη συμμετοχή στο Μέτρο, οι Αιτητές είχαν δικαίωμα, εντός δεκαπέντε εργασίμων ημερών από την απόρριψη της Αίτησης τους ημερομηνίας 12/7/2011, να υποβάλουν ένσταση σε καθορισμένο τριμελές όργανο, την Επιτροπή Ενστάσεων. Έτσι και έπραξαν. Η επακολουθήσασα απόφαση της Επιτροπής Ενστάσεων, ημερομηνίας 22/3/2012, ήταν αποτέλεσμα έρευνας και εξέτασης της ένστασης και εκδόθηκε από την Επιτροπή Ενστάσεων στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων που είχε για διερεύνηση και τελική απόφαση σε σχέση με τις αρχικές αποφάσεις, στην προκειμένη περίπτωση, την απόφαση ημερομηνίας 12/7/2011. Ως εκ τούτου, δεν ήταν θέμα απλής βεβαίωσης, αλλά απόφαση ιεραρχικά ανώτερου οργάνου, το οποίο, ως τέτοιο, προβλεπόταν στα πλαίσια διαδικασίας που καθόριζε το προαναφερθέν άρθρο 23. Υπό αυτό το πρίσμα, είναι ορθή η προσέγγιση του ευπαίδευτου συνηγόρου των Αιτητών, σύμφωνα με την οποία ο προβλεπόμενος αυτός μηχανισμός για την αναθεώρηση ή μη προηγούμενης εκτελεστής διοικητικής πράξης, οδηγούσε σε νέα απόφαση, η οποία, ως εκτελεστή, συνιστά πλέον αντικείμενο προσβολής της στα πλαίσια του Άρθρου 146.
Η απόφαση στην υπόθεση Νίκη Λάππα v. Εφόρου Φόρου Εισοδήματος (1996) 4 Α.Α.Δ. 663, η σχετική αναφορά στη σελίδα 666, είναι απόλυτα συναφής:
«Έρεισμα για τη θέση αυτή αντλείται από σειρά προηγούμενων αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου, μεταξύ των οποίων, οι Pelides v. Republic 3 R.S.C.C. 13, Petrolina Ltd v. Municipal Committee of Famagusta (1971) 3 C.L.R. 420, Pitsiakkos v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1700, Pantelidou v. Republic (1986) 3 C.L.R. 687, Psatharis v. Ministry of Finance (1989) 3 C.L.R. 250 και Ioakim v. Republic (1989) 3 C.L.R. 411. Mε εξαίρεση την απόφαση στην Pitsiakkos (ανωτέρω), καμιά από τις πιο πάνω αποφάσεις δεν υποστηρίζει τη θέση που διατυπώνεται στη Ζήνωνος (ανωτέρω). Στην Pelides (ανωτέρω), αποφασίστηκε ότι όπου προβλέπεται διοικητικός μηχανισμός για την αναθεώρηση εκτελεστής διοικητικής απόφασης, και ο αιτητής θέτει σε κίνηση τη διοικητική διαδικασία για την αναθεώρησή της, η απόφαση αποβάλλει τον τελικό της χαρακτήρα και κατά συνέπεια δεν μπορεί να αποτελέσει το αντικείμενο προσφυγής. Στην Petrolina Ltd, εξάλλου, κρίθηκε ότι απόφαση υποκείμενη σε τελείωση, δεν αποκτά εκτελεστό χαρακτήρα μέχρις ότου τελειωθεί.»
Η κατάληξη ως προς το προδικαστικό ζήτημα οδηγεί στην εξέταση της ουσίας. Όπως ήδη λέχθηκε, η Αίτηση των Αιτητών απορρίφθηκε στις 12/7/2011, λόγω έλλειψης απαραίτητων στοιχείων, μεταξύ άλλων, του πιστοποιητικού εγγραφής. Η Επιτροπή Ενστάσεων, υιοθετώντας, ουσιαστικά, τη θέση της προηγούμενης Επιτροπής, κατέληξε στο ίδιο αποτέλεσμα, απορρίπτοντας με την προσβαλλόμενη πράξη ημερομηνίας 22/3/2012, την ένσταση. Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός, ότι μέχρι και την ημέρα έκδοσης της απόφασης από την Επιτροπή Ενστάσεων, το συγκεκριμένο πιστοποιητικό δεν παρουσιάστηκε. Άλλωστε, είναι ορθή η θέση των Καθ΄ων η αίτηση, σύμφωνα με την οποία, ο χρόνος υποβολής της Αίτησης είχε καθοριστεί μέχρι τις 25/2/2011. Έτσι, εν πάση περιπτώσει, αυτό και ήταν το ουσιαστικό χρονικό διάστημα στο οποίο θα έπρεπε να είχαν υποβληθεί όλα τα σχετικά έγγραφα και σε συνάρτηση με το οποίο είχε εκδοθεί η απόφαση ημερομηνίας 12/7/2011. Είναι αυτήν την απόφαση που εξέταζε η Επιτροπή Ενστάσεων και σε σχέση, βεβαίως, με τα γεγονότα που υπήρχαν όταν εκδίδετο η απόφαση ημερομηνίας 12/7/2011. Δεν υπάρχει περιθώριο ανατροπής της προσβαλλόμενης απόφασης ημερομηνίας 22/3/2012, δεδομένου ότι, όπως παραμένει, όπως προαναφέρθηκε, παραδεκτό γεγονός, η Αίτηση ήταν ελλιπής και, μάλιστα, σε σχέση με πιστοποιητικό, το οποίο δεν ήταν τυπικής μορφής. Υπό τις συνθήκες, δεν ήταν μόνο εύλογα επιτρεπτή, αλλά και επιβαλλόμενη η απόρριψη της Αίτησης, αφού δεν πληρούσε τις τυπικές προϋποθέσεις.
Εκ του περισσού σημειώνεται ότι η αναφορά από τους Αιτητές σε άλλες περιπτώσεις, στην προσπάθεια τους να καταδείξουν ότι υπήρξε άνιση μεταχείριση εκ μέρους των Καθ΄ων η αίτηση, δεν έχει έρεισμα. Όπως τελικά και ο ευπαίδευτος συνήγορος για τους Αιτητές συμφώνησε, αλλά και τα ίδια τα γεγονότα επιμαρτυρούν, τα γεγονότα των υπό αναφορά περιπτώσεων δεν ταυτίζονται με αυτά της υπό κρίση υπόθεσης. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει, βεβαίως, και περιθώριο επίκλησης και τεκμηρίωσης άνισης μεταχείρισης.
Τέλος, τα παράπονα περί έλλειψης αιτιολογίας δεν έχουν βάση. Πολύ ξεκάθαρα, προκύπτει η αιτιολογία των λόγων απόρριψης της αίτησης, τόσο σε πρώτο όσο και σε δεύτερο στάδιο. Όπως ήδη καταγράφηκε, συνεπεία μη πλήρωσης της προϋπόθεσης παρουσίασης συγκεκριμένων πιστοποιητικών. Ως αποτέλεσμα, η δοθείσα αιτιολογία, η οποία αποτυπώνεται και στην προσβαλλόμενη πράξη, είναι πλήρης, αφού παρέχει όλα τα στοιχεία προς άσκηση δικαστικού ελέγχου της νομιμότητάς της.
Με βάση τα πιο πάνω, η προσφυγή απορρίπτεται.
Δικαστήριο
Ως προς το θέμα των εξόδων;
κα Αποστολίδου
Η εισήγηση μου είναι €1.000, πλέον Φ.Π.Α.
κ. Βρυωνίδης
Είναι λογικό ποσό. Συμφωνώ.
Δικαστήριο
Έξοδα συμφωνηθέντα €1.000 πλέον Φ.Π.Α. υπέρ των Καθ΄ων η αίτηση.
Α. Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
/ΜΣ