|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 841/2011)
19 Δεκεμβρίου 2013
[ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΩΣΤΑΣ Π. ΦΙΛΙΠΠΟΥ,
Αιτητής
- ΚΑΙ -
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
Καθ΄ ων η αίτηση
-----------------------------------
Π. Φιλίππου, για τον Αιτητή.
Στ. Μαξιούτη (κα) με Α. Λουκαρή (κα), ασκούμενη δικηγόρο,
για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
------------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Στις 17.5.2011, το ΕΤΕΚ απέστειλε στον αιτητή επιστολή με την οποία τον πληροφόρησαν ότι η διοικούσα επιτροπή στη συνεδρία της ημερ. 19.4.2011 αποφάσισε ότι για να ήταν δυνατή η εγγραφή του αιτητή στο Μητρώο Μελών του Κλάδου Επιμέτρησης και Εκτίμησης Γης, στην Εκτίμηση Γης του ΕΤΕΚ, θα έπρεπε ο αιτητής να παρακολουθήσει με επιτυχία πέντε μαθήματα τα οποία κατέγραψαν και που προσφέρονταν στο πτυχιακό (BSc) και μεταπτυχιακό (MSc) πρόγραμμα σπουδών Εκτίμησης Γης, από το Neapolis University of Paphos και συγκεκριμένα στο Real Estate Law, στο Building Pathology, στο Land Planning and Environmental Design, στο Theory and Practice of Real Estate Valuation και στο Statutory Valuation.
Ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της πιο πάνω απόφασης και/ή πράξης του ΕΤΕΚ για σειρά λόγων που εξειδικεύονται στην προσφυγή του και αναπτύσσονται εκτενέστατα στη γραπτή του αγόρευση. Ισχυρίζεται τα εξής: Ότι είναι πτυχιούχος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών - Τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων, με περαιτέρω σπουδές στο Πανεπιστήμιο Salford του Ηνωμένου Βασιλείου από όπου έλαβε τον τίτλο Master of Science - Real Estate and Property Management, το 2009. Στις 6.5.2010 υπέβαλε αίτηση εγγραφής του ως μέλος του ΕΤΕΚ στον κλάδο Εκτίμησης Γης, η οποία απερρίφθη επειδή οι πτυχιακές και μεταπτυχιακές του σπουδές δεν περιείχαν ακαδημαϊκά προσόντα και προγράμματα συναφή προς τον κλάδο στον οποίο επιθυμούσε να εγγραφεί, ούτε είχαν τύχει αναγνώρισης από το ΕΤΕΚ για σκοπούς εγγραφής. Δεν θεωρούνταν πτυχίο ή δίπλωμα πανεπιστημίου ισοδύναμο με την επιμέτρηση και εκτίμηση γης, όπως απαιτείται από το άρθρο 7(1)(α) του Νόμου αρ. 224/1990, και, ότι κάτοχοι μεταπτυχιακού τίτλου αναγνωρισμένου από το RICS θα έπρεπε επίσης να υποβάλουν βεβαίωση μέλους αυτού.
Ο αιτητής καταχώρησε εναντίον της πιο πάνω απόφασης την προσφυγή υπ΄ αρ. 128/2011, η οποία εκκρεμεί, ζήτησε δε με επιστολή του ημερ. 4.1.2011 την επανεξέταση της απόφασης. Το ΕΤΕΚ επέμεινε στην απόφαση του με αποτέλεσμα να καταχωρηθεί νέα προσφυγή η υπ΄ αρ. 605/2011, η οποία επίσης εκκρεμεί.
Ο αιτητής λέγει ότι με επιστολή του ημερ. 30.4.2008, είχε ζητήσει από το ΕΤΕΚ, ως τότε φοιτητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, να τον πληροφορήσει κατά πόσο θα μπορούσε να εγγραφεί στο ΕΤΕΚ ως Εκτιμητής Ακινήτων αν αποκτούσε MSc σε συγκεκριμένα προγράμματα σπουδών τα οποία παρέθεσε στην επιστολή του και τα οποία ήταν εγκεκριμένα και αναγνωρισμένα από το RICS, («Royal Institute of Chartered Surveyors»). Στα προγράμματα αυτά συγκαταλεγόταν και το MSc που απέκτησε μετά, από το University of Salford.
Το ΕΤΕΚ εγείρει τρεις προδικαστικές ενστάσεις οι οποίες αφορούν τις εισηγήσεις ότι η προσβαλλόμενη πράξη δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη, αλλά μόνο πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα, ότι εν πάση περιπτώσει αποτελεί βεβαιωτική πράξη προηγούμενης απόφασης του ΕΤΕΚ, και, τέλος, ότι δεν έχουν επηρεαστεί υφιστάμενα έννομα συμφέροντα του με αποτέλεσμα να ελλείπει το ενεστώς έννομο συμφέρον του. Κατά τα υπόλοιπα, το ΕΤΕΚ ισχυρίζεται ότι η απόφαση λήφθηκε ορθώς και νομίμως στα πλαίσια της ορθής ενάσκησης της διακριτικής ευχέρειας που του παρέχει ο Νόμος αρ. 224/1990 και ο Νόμος αρ. 158(Ι)/1999, μετά από εξέταση όλων των ουσιωδών στοιχείων και γεγονότων, με ορθή έρευνα και αιτιολογία.
Είναι γνωστό και νομολογιακά επιβεβαιωμένο κατά κόρον ότι οι πράξεις πληροφοριακού χαρακτήρα δεν ελέγχονται από το ακυρωτικό Δικαστήριο κατά το Άρθρο 146 του Συντάγματος, εφόσον ελλείπει το δικαιοδοτικό πλαίσιο της ύπαρξης εκτελεστής διοικητικής πράξης. Στην απόφαση Αλεξάνδρου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2008) 3 Α.Α.Δ. 196, λέχθηκαν και τα εξής, τα οποία υιοθετήθηκαν μεταγενέστερα στην Αλεξάνδρου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 368:
«Με δοσμένη την έλλειψη δικαιοδοσίας στις περιπτώσεις των πληροφοριακών πράξεων έργο μας είναι η διακρίβωση, μέσα από τα στοιχεία που υπάρχουν, της αληθινής φύσης της επιστολής ημερομηνίας 3.6.04. Σε συμφωνία με την πρωτόδικη απόφαση καταλήγουμε πως αυτή είναι σαφώς πληροφοριακή. Περιλαμβάνει, βεβαίως, η επιστολή την αντίληψη πως ο Νόμος επιβάλλει την προσκόμιση έγγραφης βεβαίωσης από το ΕΤΕΚ αλλά δεν περιλαμβάνει απόφαση για απόρριψη της αίτησης για άδεια οικοδομής η οποία, όπως ρητώς αναφέρεται, μελετάται. Η απόφαση της Ολομέλειας στην Γεναγρίτης ν. Δημοκρατίας (2001) 3 (Β) Α.Α.Δ. 1029 στην οποία, με παραπομπή και στην προηγούμενη νομολογία, μεταξύ άλλων εξηγήθηκε πως «πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα, όπως για παράδειγμα πράξη που πληροφορεί τον αιτητή για μια κατάσταση πραγμάτων ή για τις πρόνοιες ενός νόμου, ή πράξη στην οποία εκφράζεται η πρόθεση και όχι η βούληση της διοίκησης δεν είναι εκτελεστή πράξη», είναι σχετική.»
Στην απόφαση Σωτήρης Χατζηγεωργίου ν. Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, υπόθ. αρ. 1473/2011, ημερ. 31.5.2013, είχε τεθεί όρος από την Ε.Ε.Υ. όπως ο αιτητής αποταθεί στο ΚΥΣΑΤΣ για εξασφάλιση πιστοποιητικών ισοτιμίας και αντιστοιχίας των τίτλων του και αποφασίσθηκε υπό το φως και του ιστορικού ότι η απόφαση της Ε.Ε.Υ. ήταν πληροφοριακού χαρακτήρα και άρα μη εμπίπτουσα στις εκτελεστές διοικητικές πράξεις εφόσον, όπως αποφασίσθηκε στη Γεναγρίτης ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 1029, πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα είναι εκείνη που πληροφορεί τον αιτητή για μια κατάσταση πραγμάτων ή για τις πρόνοιες ενός νόμου ή με την οποία εκφράζεται η πρόθεση της διοίκησης και όχι η βούληση της. Παρόμοια στην Αλεξάνδρου ν. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 368, επιστολή της Επαρχιακής Διοίκησης Λάρνακας ότι οι εφεσείοντες θα έπρεπε να υπέβαλλαν ως προϋπόθεση της εξέτασης αίτησης για οικοδομική άδεια και βεβαίωση από το ΕΤΕΚ ως προς την αρχιτεκτονική εργασία δεν παρήγαγε εκτελεστή διοικητική πράξη υπέρ ή εναντίον της έκδοσης της άδειας, αλλά πληροφορούσε ως προς τις προϋποθέσεις ορθής υποβολής αίτησης ώστε να ήταν δυνατή η εξέταση της ουσίας αυτής.
Περαιτέρω στην απόφαση Γιώργος Ζαντής κ.ά. ν. Νικόλαου Ζένιου κ.ά., Α.Ε. αρ. 49/2009, ημερ. 2.4.2012, απόφαση του Συμβουλίου Εγγραφής Φυσιοθεραπευτών Κύπρου για εγγραφή στο Μητρώο υπό συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις, αποφασίσθηκε ότι δεν ήταν εκτελεστή διοικητική πράξη αλλά πράξη που εκδόθηκε υπό αναβλητική αίρεση, δηλαδή, η εγγραφή των εκεί αιτητών στο Μητρώο Φυσιοθεραπευτών τελούσε υπό την αίρεση ικανοποίησης των όρων που είχαν τεθεί προς τους αιτητές. Τα ίδια αναφέρθησαν και στη μεταγενέστερη Νικόλαος Ζένιος κ.ά. ν. Συμβουλίου Εγγραφής Φυσιοθεραπευτών Κύπρου, Α.Ε. αρ. 177/2008, ημερ. 22.11.2012.
Η προσβαλλόμενη πράξη ημερ. 17.5.2011 δεν έχει εξετάσει την ουσία του αιτήματος του αιτητή που ήταν η εγγραφή του στο Μητρώο Μελών στην Εκτίμηση Γης, δηλαδή, ούτε την αποδέχθηκε, αλλά ούτε και την απέρριψε. Πληροφόρησε τον αιτητή ότι για να ήταν δυνατή η εγγραφή του στο συγκεκριμένο κλάδο θα έπρεπε να παρακολουθήσει επιτυχώς τα μαθήματα που καθορίσθηκαν. Η απόφαση, επομένως, ήταν απλώς πληροφοριακού χαρακτήρα. Στην υπόθεση Μάρθα Παπαχριστοφόρου κ.ά. ν. Δημοκρατίας μέσω Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, αρ. 1394/2011, ημερ. 22.10.2013, κρίθηκε ότι ήταν πληροφοριακού περιεχομένου η ενέργεια των καθ΄ ων να αναζητήσουν προς εξέταση και διορισμό των αιτητριών πιστοποιητικό ισοτιμίας και αντιστοιχίας των πτυχίων τους από το ΚΥΣΑΤΣ, στο οποίο οι ίδιες έπρεπε να αποταθούν. Μετά την κατάθεση της σχετικής πιστοποίησης, θα εξεταζόταν η αίτηση για διορισμό.
Περαιτέρω, κατά τη δεύτερη προδικαστική ένσταση, η προσβαλλόμενη πράξη είναι και βεβαιωτική προηγούμενων αποφάσεων του ΕΤΕΚ. Συγκεκριμένα ο αιτητής είχε πληροφορηθεί στις 30.11.2010, (Παράρτημα Ζ στην ένσταση), ότι το περιεχόμενο του προγράμματος σπουδών που είχε παρακολουθήσει στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά και στο University of Salford του Ηνωμένου Βασιλείου δεν ικανοποιούσαν τις πρόνοιες του άρθρου7(1)(α) του Νόμου για εγγραφή στο Μητρώο Μελών του ΕΤΕΚ διότι δεν ήσαν ισοδύναμα πτυχία, διπλώματα ή άλλων προσόντων στην επιμέτρηση και εκτίμηση γης, στην Εκτίμηση Γης. Περαιτέρω, στις 8.3.2011 ο αιτητής μέσω των νομικών του συμβούλων και πάλι πληροφορήθηκε ως προς το γεγονός ότι το πρόγραμμα σπουδών του αιτητή δεν ικανοποιούσε τον βασικό κύκλο σπουδών για σκοπούς εγγραφής στο συγκεκριμένο κλάδο. Η επιστολή αυτή μετά από εκτεταμένη παράθεση των αποφάσεων της Διοικούσας Επιτροπής του ΕΤΕΚ, κατέληγε με την πληροφόρηση ότι τα προσόντα του αιτητή είχαν προωθηθεί στα αρμόδια σώματα εγγραφής του ΕΤΕΚ ώστε να ληφθούν αποφάσεις αναφορικά με την περαιτέρω εκπαίδευση του για σκοπούς εγγραφής αυτού στην εκτίμηση γης και θα ενημερωνόταν όταν λαμβανόταν η σχετική απόφαση. Είναι φανερό ότι η τώρα προσβαλλόμενη πράξη αποτελεί τη συνέχεια των προηγουμένων αυτών αποφάσεων και επομένως απλώς βεβαιώνει τις προηγούμενες αποφάσεις του ΕΤΕΚ και περαιτέρω πληροφορεί τον αιτητή συγκεκριμένα ως προς τα επιπλέον μαθήματα που θα έπρεπε να παρακολουθήσει για να καταστεί δυνατή η εγγραφή του. Υπενθυμίζεται ότι, όπως αναφέρθηκε στην αρχή του σκεπτικού, ο αιτητής καταχώρησε ήδη δύο άλλες προσφυγές εναντίον των προηγουμένων αποφάσεων του ΕΤΕΚ, οι οποίες εκκρεμούν και οι οποίες στην ουσία αφορούν τα ίδια θέματα.
Πέραν των πιο πάνω, έχει ανακύψει κατά τις διευκρινίσεις ότι στη συνέχεια της προσβαλλόμενης πράξης, ο αιτητής αποδέχθηκε στην ουσία την παρακολούθηση των μαθημάτων και τελικώς ενεγράφη στο Μητρώο, γεγονός που του αποστερεί πλέον το έννομο του συμφέρον να προωθεί την υπό κρίση προσφυγή.
Όπως αναφέρεται στη γραπτή αγόρευση των καθ΄ ων και είναι αποδεκτό από τον αιτητή, ο αιτητής υπέβαλε στις 8.8.2012 νέα αίτηση για εγγραφή έχοντας παρακολουθήσει δύο από τα πέντε καθορισθέντα μαθήματα αποδεχόμενος έτσι τη θέση του ΕΤΕΚ ως προς την παρακολούθηση των πέντε μαθημάτων. Η αποδοχή της διοικητικής απόφασης εκ μέρους του διοικούμενου αποστερεί το συμφέρον του να επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης ή να συνεχίζει την προσφυγή σε περίπτωση που αυτή ήδη καταχωρήθηκε, (δέστε Γλυκερία Π. Σιούτη: «Το έννομο συμφέρον στην αίτηση ακυρώσεως», έκδ. 1998, σελ. 206-208, Κωνσταντίνου κ.ά. ν. ΑΤΗΚ (2001) 3 Α.Α.Δ. 282 και Πληροφοριακή και Πολιτιστική Εταιρεία «Ο Λόγος» ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου (2001) 4 Α.Α.Δ. 590. Λέχθηκε στην τελευταία των υποθέσεων ότι έχει νομολογηθεί ότι ρητή ή εξυπακουόμενη αποδοχή διοικητικής πράξης ή απόφασης στερεί τον αιτητή από το έννομο συμφέρον να ασκήσει προσφυγή προς ακύρωση της, με την προϋπόθεση ότι η αποδοχή είναι ανεπιφύλακτη και δεν έλαβε χώραν κάτω από την πίεση της επέλευσης επιβλαβών συνεπειών, (Paschali v. Republic (1966) 3 C.L.R. 593 και Tomboli v. CYTA (1982) 3 C.L.R. 149). Δέστε και Θεοδώρου ν. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 44, απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας.
Στην απαντητική του αγόρευση, ο αιτητής λέγει ότι όχι μόνο παρακολούθησε τα δύο από τα πέντε μαθήματα, αλλά παρακολούθησε με επιτυχία και τα πέντε μαθήματα, όχι διότι το ήθελε, αλλά διότι του το επέβαλε το ΕΤΕΚ. Την ίδια στιγμή όμως ο ίδιος εκμαίευσε την άποψη του ΕΤΕΚ ως προς το ποια πρόσθετα μαθήματα θα έπρεπε να παρακολουθήσει, ως ελάχιστα πρόσθετα προσόντα, ώστε να καταστεί δυνατή η εγγραφή του, με επιστολή του ημερ. 4.1.2010. Το ότι ο συνήγορος του ανέφερε ότι ο αιτητής διατηρούσε πλήρως τα δικαιώματα του, είναι αντίθετο με τις ενέργειες του να παρακολουθήσει τα μαθήματα και εν τέλει να εγγραφεί. Προσθέτει δε στην παρ. 3 της απαντητικής του αγόρευσης ότι όταν το ΕΤΕΚ «επέβαλε στον Αιτητή πρόσθετη εκπαίδευση αυτός καταχώρησε εναντίον της απόφασης αυτής τις προσφυγές αρ. 605/11 και 841/11.»
Προκύπτει αφενός ότι έγινε αποδοχή της απόφασης του ΕΤΕΚ και αφετέρου ότι για το ίδιο ζήτημα καταχώρησε και δύο προηγούμενες προσφυγές. Η παρούσα, επομένως, αποτελεί κατάχρηση της διαδικασίας. Αλλά και περαιτέρω, τυχόν επιτυχία της υπό κρίση προσφυγής θα ήταν αλυσιτελής για τον αιτητή εφόσον έχει ήδη εγγραφεί και δεν εισηγείται στην αίτηση ακύρωσης του ότι παρέμειναν οποιαδήποτε ζημιογόνα γι΄ αυτόν αποτελέσματα.
Υπό το φως της επιτυχίας των προδικαστικών ενστάσεων και της έλλειψης εννόμου συμφέροντος στην προώθηση της προσφυγής, αυτή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του αιτητή και υπέρ των καθ΄ ων, ως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Στ. Ναθαναήλ,
Δ.
/ΕΘ