|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Δημοκρατία ν. Sunoll Bunkering Ltd (1994) 3 ΑΑΔ 26
Krashias Modern Land & Building Developers Ltd. ν. Δήμου Έγκωμης (1995) 3 ΑΑΔ 198
Fontana Amoroza Coast Ltd ν. Kυπριακής Δημοκρατίας (2006) 3 ΑΑΔ 209
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.2
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
23 Δεκεμβρίου, 2013
[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 8/2010, 50/2010, 51/2010
52/2010, 69/2010
Υπóθεση Αρ. 8/2010
VENUS ROCK ESTATES LTD.,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,
Καθ'ων η αίτηση.
Υπóθεση Αρ. 50/2010
1. LANITIS FARM LTD,
2. LANITIS FARM GOLF LTD.,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,
Καθ'ων η αίτηση.
Υπóθεση Αρ. 51/2010
LANITIS DEVELOPMENT LTD.,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,
Καθ'ων η αίτηση.
Υπóθεση Αρ. 52/2010
2. PICAM LTD.,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,
Καθ'ων η αίτηση.
Υπóθεση Αρ. 69/2010
S.Z. ELIADES LEISURE LTD.,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,
Καθ'ων η αίτηση.
Π. Παναγιώτου για Αλ. Μαρκίδη, για τους Αιτητές στις Προσφυγές 8/2010, 50/2010, 51/2010 και 52/2010.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές στην 69/2010.
Ρ. Παπαέτη (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.
______________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Η συνάφεια των γεγονότων που περιβάλλουν τις πιο πάνω προσφυγές, σε συνδυασμό με την ταύτιση των νομικών ζητημάτων που εγείρονται στα πλαίσια τους, οδήγησε στη συνεκδίκασή τους.
Στόχος και των πέντε πιο πάνω προσφυγών, η ακύρωση της απόφασης των καθ'ων η αίτηση με αρ. 68.935 και τίτλο «Επαναπροσδιορισμός της πολιτικής για τα γήπεδα γκολφ», ημερομηνίας 3/6/2009 που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας 4/11/2009 (η επίδικη απόφαση). Να σημειωθεί ότι στην πορεία η Προσφυγή 50/2010, αποσύρθηκε ανεπιφύλακτα.
Οι αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου σε σχέση με θέματα πολιτικής που αφορούν στη δημιουργία και ανάπτυξη γηπέδων γκολφ στην Κύπρο, χρονολογούνται από το 1985.
Με την υπ' αριθμό 61.217 απόφαση του ημερομηνίας 24/11/2004, το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε την Πολιτική Ενθάρρυνσης επενδύσεων σε γήπεδα γκολφ με τη δημιουργία μέχρι 14 συνολικά γηπέδων γκολφ.
Την απόφαση 61.217 ακολούθησε η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου 61.614, ημερομηνίας 16/2/2005, η οποία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 27/2/2005. Με την εν λόγω απόφαση καθορίστηκε η νέα πολιτική για την ανάπτυξη γηπέδων γκολφ στην Κύπρο. Με την πολιτική αυτή καθορίστηκαν και τα Κριτήρια Αξιολόγησης Αιτήσεων για δημιουργία γηπέδων γκολφ. Παραθέτω τις βασικές πρόνοιες της εν λόγω απόφασης:
"Α1. Για να καταστεί η Κύπρος τουριστικός προορισμός υψηλής ποιότητας μέσω του εμπλουτισμού του τουριστικού προϊόντος και των εμπειριών που παρέχονται στον επισκέπτη, με την παρούσα πολιτική ενθαρρύνεται η δημιουργία μέχρι 14 συνολικά γηπέδων γκολφ. Α.2. Η παρούσα πολιτική θα ισχύει μέχρι να επιτευχθεί ο στόχος της δημιουργίας συνολικά 14 γηπέδων γκολφ στην Κύπρο. Η παρούσα πολιτική θα εφαρμόζεται με βάση τα Κριτήρια Αξιολόγησης Αιτήσεων για τη δημιουργία γηπέδων γκολφ, η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της πολιτικής.
Γ. Κριτήρια και διαδικασία αξιολόγησης αιτήσεων για δημιουργία γκολφ.
Δυνατότητα άρδευσης:
α) Αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας πρέπει να περιλαμβάνει, επιπρόσθετα από όλα τα άλλα αναγκαία έγγραφα ή πληροφορίες και τεκμηριωμένες προτάσεις για τον τρόπο εξασφάλισης και αέναης διασφάλισης επαρκούς ποσότητας νερού για ύδρευση και άρδευση του συνόλου της ανάπτυξης.
β) Οι ανάγκες της ανάπτυξης σε νερό πρέπει να περιορίζονται με την εφαρμογή κατάλληλων σύγχρονων τεχνικών και τεχνολογιών και πρέπει να ικανοποιούνται με τους ακόλουθους τρόπους κατά προτεραιότητα:
(i) Τη χρήση νερού από την επεξεργασία λυμάτων και όμβριων νερών από την ίδια την ανάπτυξη.
(ii) Νερό από την επεξεργασία λυμάτων κεντρικών αποχετευτικών συστημάτων.
(iii) Νερό προερχόμενο από αφαλάτωση.
(iv) Άντληση και αποθήκευση άλλων ομβρίων.
(v) Την κατασκευή εξωποτάμιων δεξαμενών ή μικρών φραγμάτων σε περίπτωση που εξασφαλίζουν την έγκριση των αρμόδιων υπηρεσιών."
Τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα που έπονται της πιο πάνω απόφασης έχουν συνοψισθεί ως ακολούθως στη γραπτή αγόρευση των καθ'ων η αίτηση:
"Η δημιουργία γηπέδων γκολφ διέπεται από τις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου με αρ. 26.276 ημερ. 19.9.1985, 26.718 ημερ. 30.11986, 31.653 ημερ. 20.4.1989, 32.623 ημερ. 16.11.1989, 33.830 ημερ. 6.7.1990, 39.322 ημερ. 21.5.1993, 43.010 ημερ. 30.8.1995 και 49.013 ημερ. 13.1.1999. Στις 16.2.2005 δημοσιεύτηκε στην ΕΕΔ με αρ. 3997 ημερ. 27.5.2005, νέα απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου με αρ. 61.614 ημερ. 16.2.2005, με την οποία καθοριζόταν η νέα πολιτική για την ανάπτυξη γηπέδων γκολφ στην Κύπρο. Αναφορικά με την απόφαση με αρ. 61.217 και ημερ. 24.11.2004, το Υπουργικό Συμβούλιο, αφού έλαβε υπόψη τη γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας προς τον Υπουργό Εσωτερικών με αρ. φακ. Γ.Ε. 17/2005 και ημερομηνία 15.2.2005, αποφάσισε να εγκρίνει την Πολιτική Ενθάρρυνσης Επενδύσεων σε γήπεδα γκολφ με τη δημιουργία μέχρι 14 συνολικά γηπέδων γκολφ. Με την Πολιτική αυτή καθορίστηκαν και τα Κριτήρια Αξιολόγησης Αιτήσεων για τη δημιουργία γηπέδων γκολφ.
Στη συνέχεια, με την απόφαση αρ. 66.126 ημερ. 4.10.2007, το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε όπως, στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η υδροδότηση των γηπέδων γκολφ θα γίνεται με νερό προερχόμενο από ιδιωτική μονάδα αφαλάτωσης, οι μονάδες αφαλάτωσης και οι σχετικές με εαυτές κατασκευές θεωρούνται ως αναγκαία έργα υποδομής για εξυπηρέτηση των αναπτύξεων αυτών και εξετάζονται ως μέρος της όλης ανάπτυξης χωρίς να απαιτείται η διαδικασία της παρέκκλισης.
Σε σχέση με την πολιτική για την ανάπτυξη γηπέδων γκολφ, λήφθηκε ακολούθως από το Υπουργικό Συμβούλιο η απόφαση αρ. 66.334 ημερ. 14.11.2007, της οποίας οι παράγραφοι (β) και (γ) ακυρώθηκαν στη συνέχεια με την απόφαση αρ. 66.729 ημερ. 6.2.2008, η οποία δημοσιεύθηκε στις 28.3.2008.
Το Υπουργικό Συμβούλιο έλαβε στη συνέχεια δύο διαδοχικές αποφάσεις αρ. 66.850 ημερ. 6.2.2008 και αρ. 67.170 ημερ. 2.05.2008 σε σχέση με την αίτηση αρ. ΠΑΦ/1272/2001 της εταιρείας Lanitis Development (Προσφυγή 51/10) για κατασκευή μονάδας αφαλάτωσης. Με τη δεύτερη απόφαση αρ. 67.170, το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε να αναστείλει την περαιτέρω εξέταση της αίτησης, εκτός και αν ο αιτητής επανέλθει ζητώντας την έκδοση απόφασης αναφορικά με την αίτηση του. Στο μεταξύ η εταιρεία, με επιστολή της ημερομηνίας 28.1.2008, που αποστάληκε στο Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως με τηλεομοιότυπο στις 12.2.2008, δήλωσε ότι αποσύρει την αίτηση κατά παρέκκλιση και ζήτησε να προχωρήσει η μελέτη της αίτησης της και να χορηγηθεί η σχετική πολεοδομική άδεια για τη μονάδα αφαλάτωσης.
Στις 17.12.2008 το Υπουργικό Συμβούλιο έλαβε την απόφαση υπ' αριθμό 68.119 που περιέχει πολλές από τις πρόνοιες που τελικά οριστικοποιήθηκαν με την απόφαση 68.373, 5.2.2009.
Στις 5.2.2009 το Υπουργικό Συμβούλιο, με την απόφαση του αρ. 68.373, επαναπροσδιόρισε την πολιτική για τα γήπεδα γκολφ. Η απόφαση επιβεβαιώνει την πολιτική για την ανάπτυξη και λειτουργία μέχρι 14 γηπέδων γκολφ, στα οποία περιλαμβάνονται και εκείνα που ήδη λειτουργούν. Η ίδια απόφαση προνοεί μεταξύ άλλων, ότι «καμιά ποσότητα νερού παραχωρείται από κυβερνητικά υδατικά έργα / αποχετευτικά συστήματα κτλ για αναπτύξεις γηπέδων γκολφ. Η πολιτική αυτή θα ισχύσει για όλα τα γήπεδα γκολφ ....» [παράγραφος (δ) της απόφασης]. Επιπρόσθετα η απόφαση περιλαμβάνει πρόνοιες οικονομικής φύσης σε σχέση με την ανάπτυξη γηπέδων γκολφ [παράγραφοι (β), (δ), (στ), (ζ) της απόφασης].
Το Υπουργικό Συμβούλιο, με την απόφαση του αρ. 68.935 ημερ. 3.6.2009 αναδιατύπωσε την προηγούμενη απόφαση του αρ. 68.373 ημερ. 5.2.2009. Με την αναδιατύπωση τροποποιήθηκαν συγκεκριμένοι παράγραφοι (γ), (στ) και (η) της απόφασης 68.373. Οι υπόλοιπες παράγραφοι της απόφασης 68.373 παρέμειναν οι ίδιες και μαζί με τις τροποποιημένες παραγράφους (γ), (στ) και (η) της απόφασης 68.373 αποτέλεσαν τις πρόνοιες της αναδιατυπωμένης απόφασης αρ. 68.935, στην οποία προστέθηκε επίσης η νέα παράγραφος (λ). Η νέα απόφαση 68.935 ημερ. 3.6.2009 που δημοσιεύτηκε στις 4.11.2009 αποτελεί το αντικείμενο των συνεκδικαζόμενων προσφυγών 08/10, 50/10, 51/10, 52/10 και 69/10."
Από τα γεγονότα που εκτίθενται στις ενστάσεις των προσφυγών 8/2010, 51/2010, 52/2010 και 69/2010 προκύπτουν τα ακόλουθα:
Α) Στην Προσφυγή 8/2010 αιτητές είναι η εταιρεία Venus Rock Estates Ltd. Με άδεια οικοδομής που εξασφαλίστηκε το 2001, δημιούργησαν γήπεδο γκολφ στην περιοχή Χα - Ποτάμι και το έργο έχει εκτελεστεί. Το έργο υδροδοτείτο από το φράγμα του Ασπρόκρεμμου, η Δημοκρατία όμως διαφύλασσε τη δυνατότητα διακοπής της ύδρευσης αν η παροχή νερού καθίστατο προβληματική λόγω ανομβρίας, σύμφωνα με τον όρο 512 της άδειας.
Είναι η θέση των καθ'ων η αίτηση ότι δεν έχει δημιουργηθεί οποιαδήποτε υποχρέωση της Δημοκρατίας για παροχή νερού ανεξάρτητα από τις εκάστοτε φυσικές συνθήκες, και ότι δεν επήλθε οποιαδήποτε δυσμενής επίδραση στον τρόπο ύδρευσης του συγκεκριμένου έργου από την προσβαλλόμενη απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου που να ανατρέπει όλο το βάθρο του μακροχρόνιου επενδυτικού προγραμματισμού των αιτητών, θέτοντας τους προ εκπλήξεως και προκαλώντας σε αυτούς μεγάλη οικονομική ζημιά. Εξάλλου, επισημαίνουν οι καθ'ων η αίτηση, οι ίδιοι οι αιτητές αναφέρουν, έχουν ετοιμάσει μελέτες για δημιουργία ιδιωτικού φράγματος ώστε να ικανοποιεί τις απαιτήσεις τους και εξασφάλισαν προς τούτο την πολεοδομική άδεια ΠΑΦ/0294/2004 για τη δημιουργία του, η οποία όμως με επιστολή ημερομηνίας 24/9/2008 θεωρήθηκε ως μη χορηγηθείσα, χωρίς αυτή η επιστολή να έχει προσβληθεί από τους αιτητές.
Β) Αιτητές στην Προσφυγή 51/2010 είναι η εταιρεία Lanitis Development Ltd. Η εταιρεία εξασφάλισε τις πολεοδομικές άδειες ΠΑΦ/0070/1997 και ΠΑΦ/0072/1997, για τη διαίρεση γης σε οικόπεδα και για την κατασκευή γηπέδου γκολφ, ανέγερση λέσχης γκολφ και βοηθητικών οικοδομών, αντίστοιχα στα Κούκλια, από τις 13/7/1999, οι οποίες έχουν υλοποιηθεί. Οι πολεοδομικές άδειες χορηγήθηκαν με βάση τις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου από 19/9/1985 έως 13/1/1999. Η ανάπτυξη θα υδροδοτείται από τον υδατοφράκτη Ασπρόκρεμμου. Η συμφωνία που συνομολογήθηκε μεταξύ του Υπουργού Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος και τους αιτητές στις 29/1/1993 διαλαμβάνει, μεταξύ άλλων ότι, «η παραχώρηση του νερού θα εξαρτάται άμεσα από τις ανάγκες του Υδατικού Έργου Πάφου, το οποίο θα έχει προτεραιότητα για παροχή νερού από το φράγμα του Ασπρόκρεμμου. Όταν θα παρατηρείται μείωση στους υδάτινους πόρους του φράγματος λόγω ανομβρίας ή/και άλλων αιτιών, το νερό που θα παραχωρείται στην εταιρεία θα μειώνεται σύμφωνα με την κρίση του αρμόδιου Κυβερνητικού Τμήματος, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη ή/και συγκατάθεση της εταιρείας, έχοντας υπόψη τους διαθέσιμους υδάτινους πόρους του φράγματος, τις ανάγκες που θα πρέπει να ικανοποιηθούν από το Υδατικό Έργο της Πάφου και τις ανάγκες του συγκροτήματος και των οικιστικών μονάδων. Η εταιρεία δεν θα έχει δικαίωμα να διεκδικήσει ή/και απαιτήσει αποζημιώσεις εξαιτίας της μείωσης». Η αιτήτρια εταιρεία υπέβαλε στις 17/9/2001 την αίτηση ΠΑΦ/1272/2001 για χορήγηση πολεοδομικής άδειας για την κατασκευή μονάδας αφαλάτωσης για να καλύψει τις ανάγκες σε νερό της ανάπτυξης που αρχικά εγκρίθηκε με τις πολεοδομικές άδειες ΠΑΦ/0070/1997 και ΠΑΦ/0072/1997. Το Υπουργικό Συμβούλιο με δύο αποφάσεις του αρ. 66.850 ημερομηνίας 6/2/2008 και αρ. 67.170 ημερομηνίας 2/5/2008, όπως προαναφέρθηκε, ανέστειλε την περαιτέρω εξέταση της μετέπειτα υποβληθείσας αίτησης για κατασκευή μονάδας αφαλάτωσης, κατά παρέκκλιση των προνοιών της Δήλωσης Πολιτικής, εκτός και αν οι αιτητές επανέλθουν.
Η νέα υδατική πολιτική, σύμφωνα με την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου αρ. 68373, θα ισχύει για όλα τα γήπεδα γκολφ, περιλαμβανομένων και των υφιστάμενων / αδειοδοτημένων γηπέδων. Προκειμένου να χορηγηθεί σχετική πολεοδομική άδεια, θα υπογραφόταν συμφωνία δυνάμει του άρθρου 43 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, προκειμένου να διασφαλιστούν οι πρόνοιες της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου αρ. 68.373, ημερομηνίας 5/2/2009, που σχετίζονται με τη μονάδα αφαλάτωσης. Το σχετικό προσχέδιο συμφωνίας δεν έγινε δεκτό από τους αιτητές και κατά συνέπεια η χορήγηση της πολεοδομικής άδειας δεν ολοκληρώθηκε.
Η παρούσα προσφυγή καταχωρήθηκε στις 13/1/2010 χωρίς να προσβάλει οτιδήποτε που να έχει σχέση με την παραχώρηση της πολεοδομικής άδειας με αριθμό ΠΑΦ/1272/2001.
Μετά τη δημοσίευση της Πολιτικής του 2009, το Τμήμα Πολεοδομίας απέστειλε στους αιτητές προσχέδιο συμφωνίας σχετικά με τους όρους που έθετε η απόφαση 68.373 και αφορούσαν στη μονάδα αφαλάτωσης. Οι αιτητές με επιστολή τους ημερομηνίας 1/7/2009, αγνοώντας το προσχέδιο της συμφωνίας που τους είχε διαβιβαστεί, ζήτησαν την όσο το δυνατό πιο σύντομα, έγκριση της αίτησης τους για ανέγερση σταθμού αφαλάτωσης.
Επίκεντρο της επιχειρηματολογίας των αιτητών είναι ότι με την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, με την οποία προνοείται ότι καμία ποσότητα νερού δεν θα παραχωρείται από κυβερνητικά έργα ή αποχετευτικά συστήματα για ανάπτυξη γηπέδων γκολφ, παραβιάζεται η συμφωνία ημερομηνίας 21/1/1993 που έχει ισχύ μέχρι 28/1/2043. Με βάση τη συμφωνία αυτή η κυβέρνηση αναλαμβάνει να παρέχει νερό στο συγκρότημα από τον Ασπρόκρεμμο, αλλά αν η ποσότητα του διαθέσιμου νερού μειωθεί λόγω ανομβρίας, να κατασκευαστεί από τους αιτητές μονάδα αφαλάτωσης για κάλυψη των υδατικών αναγκών. Οι αιτητές αποτάθηκαν πράγματι για την κατασκευή της μονάδας αφαλάτωσης.
Είναι η θέση των καθ'ων η αίτηση ότι η οποιαδήποτε διαφορά των αιτητών με τη Δημοκρατία δεν ανάγεται στη σφαίρα του διοικητικού, αλλά του ιδιωτικού δικαίου. Επί τούτου, οι καθ'ων η αίτηση παραπέμπουν στο γεγονός της υποβολής αίτησης από πλευράς των αιτητών για την κατασκευή της μονάδας αφαλάτωσης με στόχο την κάλυψη των υδατικών τους αναγκών. Πρόσθετα, παραπέμπουν στην επιστολή του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων ημερομηνίας 8/10/2010, με την οποία ζητήθηκε από τους αιτητές να υποβάλουν συμπληρωματική πρόταση για την κάλυψη των αναγκών ύδρευσης της ανάπτυξης τους, επιστολή η οποία δεν προσβλήθηκε.
Αναφορικά με το παράπονο των αιτητών για την επιβολή του ποσού των €5 εκ. ως αντισταθμιστικού μέτρου για κάθε ανάπτυξη, είναι η θέση των καθ'ων η αίτηση ότι αυτό θα μπορούσε να προβληθεί σε περίπτωση υποβολής αίτησης για έκδοση πολεοδομικής άδειας και απόρριψης της. Ακόμη και αν γίνει δεκτό ότι με την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ανατρέπεται ο επενδυτικός προγραμματισμός των αιτητών, αυτό δεν καθιστά, σύμφωνα πάντα με τους καθ'ων η αίτηση, εκτελεστή την επίδικη διοικητική πράξη, αφού ακόμα εκκρεμούν οι πολεοδομικές άδειες από τις οποίες εξαρτάται το έννομο συμφέρον των αιτητών. Κανένας ισχυρισμός δεν προβάλλεται, όπως οι καθ'ων η αίτηση επισημαίνουν, από τους αιτητές ότι η λειτουργία των εγκαταστάσεων τους υπό την παρούσα μορφή, τροποποιήθηκε ή αλλοιώθηκε κατά τον τρόπο που η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου να καθίσταται εκτελεστή.
Γ) Αιτητές στην Προσφυγή 52/2010 είναι οι εταιρείες Lanitis (Lakkos tou Frangou) Ltd και Picam Ltd. Με βάση την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερομηνίας 16/2/2005, αρ. απόφασης 61.614, παράγραφος Δ.2, η εταιρεία Lanitis E.C. Holdings Ltd υπέβαλε στις 29/9/2005 δήλωση ενδιαφέροντος για ανάπτυξη γηπέδου γκολφ στην περιοχή Αλέκτορα, Κούκλια, Πάφος, η οποία περιήλθε στη συνέχεια στην Αιτήτρια 1. Αφού η αιτήτρια εταιρεία αποδέχτηκε τους όρους υδροδότησης που τέθηκαν από το Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων, η Υπουργική Επιτροπή αξιολόγησε και ενέκρινε την προώθηση του αιτήματος για δημιουργία γηπέδου γκολφ. Για το σκοπό αυτό στις 19/9/2007 υποβλήθηκε από τις αιτήτριες εταιρείες αίτηση ΛΕΜ/1722/2007 για χορήγηση πολεοδομικής άδειας για δημιουργία γηπέδου γκολφ και διαίρεση της γης των αιτητριών σε οικόπεδα. Ενόψει της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου ημερομηνίας 5/2/2009 και αρ. 68.373 κάλεσε τις αιτήτριες να υποβάλουν τις προτάσεις τους σε σχέση με την ύδρευση και άρδευση της ανάπτυξης υπό το φως των προνοιών της.
Η πολεοδομική άδεια δεν είχε εκδοθεί και δεν λήφθηκε οποιαδήποτε απόφαση μέχρι τις 13/1/2010, ημέρα κατά την οποία καταχωρήθηκε η προσφυγή.
Το γεγονός ότι οι αιτήτριες υπέβαλαν την αίτηση τους για πολεοδομική άδεια το 2007 είναι παραδεκτό, όπως παραδεκτό είναι και το γεγονός ότι η πολεοδομική αίτηση των αιτητριών εξετάζεται και δεν έχει ληφθεί ακόμα οποιαδήποτε απόφαση. Είναι η θέση των καθ'ων η αίτηση ότι η μη ολοκλήρωση της εξέτασης της αίτησης και της έκδοσης σχετικής άδειας, οφείλεται στο ότι οι αιτήτριες καταχωρούσαν συμπληρωματικά στοιχεία μέχρι και την κατάθεση της παρούσας προσφυγής, πράγμα που εμπόδισε την έκδοση της άδειας μέχρι τον επίδικο χρόνο. Δεδομένου ότι η αίτηση εξετάζεται, σύμφωνα με τους καθ'ων η αίτηση, με το νομικό καθεστώς της έκδοσης της πράξης και όχι με αυτό που ίσχυε κατά την ημέρα κατάθεσης της, όπως ορίζεται στο άρθρο 9 του Νόμου 158(Ι)/99, οι αιτήτριες εμποδίζονται, σύμφωνα πάντα με τους καθ'ων η αίτηση, να προβάλλουν ισχυρισμό περί υποχρεωτικής αναδρομής στο νομικό καθεστώς της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου του 2005. Το παράπονο που οι αιτήτριες εκφράζουν ως προς το δυσμενή επηρεασμό του επενδυτικού τους πλάνου που βασίστηκε στις παλαιότερες αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου, θα μπορούσε, υποστηρίζουν οι καθ'ων η αίτηση, να εξεταστεί στα πλαίσια αμφισβήτησης της όποιας απάντησης στην αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας. Το ίδιο ισχύει και για το παράπονο τους αναφορικά με το νερό και την ενέργεια, καθώς και για την πτυχή που αφορά την καταβολή του ποσού των €5 εκ. ως αντισταθμιστικό μέτρο για κάθε ανάπτυξη.
Δ) Στην Προσφυγή 69/2010 αιτητές είναι η εταιρεία S.Z. Eliades Leisure Ltd και καταχωρήθηκε από το δικηγόρο Α.Σ. Αγγελίδη. Τα γεγονότα της υπόθεσης είναι απλά γιατί η πολεοδομική άδεια ΠΑΦ/1100/2002 που λήφθηκε στις 8/3/2005 για δημιουργία του γηπέδου γκολφ έχει εκτελεστεί και παραμένει η ανάπτυξη των ξενοδοχειακών και οικιστικών εγκαταστάσεων. Το έννομο συμφέρον των αιτητών εδώ στηρίζεται στο ότι, «όσες ακολούθησαν νεότερες αποφάσεις του Υπουργικού, που εγκαθιδρύουν νέα πολιτική για τις αρδευτικές ανάγκες της ανάπτυξης, δεν τους αφορούν», αφού οι αιτητές ήταν ήδη αδειούχοι από το 2005.
Από τα γεγονότα που εκτέθηκαν αναλυτικά πιο πάνω, καθίσταται πρόδηλο ότι σε όλες τις προσφυγές, εκτός της περίπτωσης των αιτητών στην Υπόθεση 69/2010, εκκρεμεί η εξέταση αίτησης για έκδοση πολεοδομικής άδειας η οποία θα εξεταστεί σύμφωνα με το άρθρο 9 του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου, Ν. 158(Ι)/99, στη βάση του νομικού καθεστώτος που θα ισχύει κατά το χρόνο έκδοσης των αντίστοιχων αποφάσεων, εκτός αν παρατηρήθηκε υπέρμετρη καθυστέρηση, οπότε θα εφαρμοστεί το ισχύον καθεστώς κατά την εκπνοή του εύλογου χρόνου εξέτασης.
Πέραν των όσων αντιπαραβάλλουν αναφορικά με την ουσία των προβαλλόμενων λόγων ακύρωσης, οι καθ'ων η αίτηση εγείρουν προδικαστική ένσταση, την οποία προτίθεμαι να εξετάσω αμέσως πιο κάτω, υποστηρίζοντας ότι η επίδικη απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου δεν επέφερε άμεσα οποιεσδήποτε έννομες συνέπειες για τους αιτητές, ώστε να αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη. Είναι η θέση τους ότι οι αιτητές σε όλες τις πιο πάνω προσφυγές, δεν έχουν ίδιον, άμεσο και ενεστώς έννομο συμφέρον και ότι οι παρούσες προσφυγές είναι πρόωρες. Συγκεκριμένα είναι η θέση των καθ'ων η αίτηση ότι, μόνο η πολεοδομική απόφαση με την οποία θα εγκρίνεται ή θα απορρίπτεται η εκκρεμούσα πολεοδομική αίτηση σε κάθε υπόθεση και που στους όρους της ασφαλώς θα ενσωματώνει τις πρόνοιες της εν λόγω πολιτικής που εμπεριέχεται στην επίδικη απόφαση, θα έχει εκτελεστότητα εφόσον θα ξεκαθαρίζει οριστικά τις επί μέρους υποχρεώσεις και το συμφέρον των αιτητών στα γήπεδα γκολφ και στις προτιθέμενες αναπτύξεις και μπορεί παραδεκτά να προσβληθεί από τους αιτητές. Οι επί μέρους ισχυρισμοί που θέτουν οι αιτητές περί αντισυνταγματικότητας και παραβίασης της αρχής της καλής πίστης μπορούν να προωθηθούν σε εκείνο το στάδιο.
Οι επί του προκειμένου θέσεις των αιτητών σε όλες, πλην της Προσφυγής 69/2010, περιστρέφονται γύρω από τους εξής άξονες:
(α) Η Πολεοδομική Αρχή κατά την εξέταση των αιτήσεων για αδειοδότηση, δεν θα ασκήσει οποιαδήποτε διακριτική ευχέρεια, αλλά θα δράσει κατά δέσμια αρμοδιότητα επιβάλλοντας τους δυσμενείς όρους της επίδικης απόφασης, γεγονός που αναπόφευκτα προσδίδει στους αιτητές ενεστώς και άμεσο έννομο συμφέρον.
(β) Δικαστική απόφαση για ακύρωση πολεοδομικής άδειας αναπόφευκτα θα επιφέρει την ακύρωση της άδειας στο σύνολο της, περιλαμβανομένων των ευμενών για τους αιτητές όρων της. Σε μια τέτοια περίπτωση, οι αιτητές οι οποίοι θα έχουν στο μεταξύ υποστεί τεράστια έξοδα για σκοπούς εξασφάλισης της άδειας, θα υποχρεωθούν να επιδιώξουν την ακύρωση των αδειών γιατί σ' αυτές συμπεριλήφθηκαν και όροι, οι οποίοι εκ των προτέρων ήταν γνωστό ότι ήταν δυσμενείς.
(γ) Το θέμα ύδρευσης και άρδευσης των αντίστοιχων αναπτύξεων είχε προ πολλού διευθετηθεί.
Ειδικότερα, στην περίπτωση των αιτητών στην Προσφυγή 51/2010 προβάλλεται η θέση ότι αυτοί κέκτηνται έννομου συμφέροντος να προωθούν τη συγκεκριμένη προσφυγή, εφόσον «προκύπτει ότι επηρεάζονται άμεσα τα συμφέροντα της, ιδίαν αλλά όχι αποκλειστικά από την ξεκάθαρη πρόθεση του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων να εφαρμόσει την επίδικη απόφαση και σε σχέση με την ανάπτυξη της ..., η οποία ήδη λειτουργεί».
Αναφορικά με την Προσφυγή 69/2010, είναι η θέση των αιτητών ότι στη δική τους περίπτωση «δεν χωρεί μεταγενέστερη ανατροπή δεδομένων που επιβλήθηκαν ως όροι νομίμων και υπαρκτών αδειών μιας πολεοδομικής και δύο οικοδομικών αδειών», εφόσον, η πολεοδομική άδεια για τη δημιουργία της δικής τους ανάπτυξης εκδόθηκε το 2005 και το όλο έργο εκτελέστηκε ως αδειούχο μετά που εξασφαλίστηκαν οι δύο αναγκαίες οικοδομικές άδειες. Πρόσθετα, στην περίπτωση τους υπάρχει «ρητή, υπεύθυνη και δεσμευτική κατά τη χρηστή διοίκηση και καλή πίστη συμφωνία για την υδροδότηση του έργου που εγκρίθηκε από το Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων το 2004».
Η συγκεκριμένη προδικαστική ένσταση φέρνει στο προσκήνιο την έννοια του όρου «εκτελεστή διοικητική πράξη». Το ζήτημα απασχόλησε την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε πλείστες υποθέσεις. Μεταξύ αυτών και η υπόθεση Fontana Amoroza Coast Ltd. v. Δημοκρατίας, μέσω Υπουργικού Συμβουλίου (2006) 3 Α.Α.Δ. 209. Στην εν λόγω υπόθεση ηγέρθη η ίδια προδικαστική ένσταση και προβλήθηκαν παρόμοια ουσιαστικά επιχειρήματα. Πρωτόδικα η προδικαστική ένσταση στέφθηκε με επιτυχία. Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, εξετάζοντας την προδικαστική ένσταση κατ' έφεση, προσήγγισε το συγκεκριμένο επίδικο θέμα και την εκατέρωθεν επιχειρηματολογία ως εξής:
"Κατά την ακρόαση της έφεσης, εξ αρχής διαφάνηκε ότι πρωτεύον ζήτημα προς επίλυση, ως θέμα δικαιοδοτικό, είναι το εκτελεστό ή μη της προσβληθείσας με την προσφυγή απόφασης. Οι αντίθετες απόψεις των διαδίκων επί του συγκεκριμένου θέματος συνοδεύτηκαν από νομική επιχειρηματολογία. Η θέση των εφεσειόντων είναι ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση ανατράπηκε η ευμενής γι' αυτούς κατάσταση που δημιούργησε η προγενέστερη απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερομηνίας 1.3.2000 με άμεσα και δυσμενή γι' αυτούς αποτελέσματα. Οι εφεσίβλητοι υποστήριξαν την ορθότητα της εκκαλούμενης απόφασης.
Στη Δημοκρατία ν. Sunoil Bunkering Ltd (1994) 3 A.A.Δ. 26, με αναφορά σε ελληνικές αυθεντίες που διέπουν το ζήτημα, επεξηγήθηκε η έννοια του όρου «εκτελεστή διοικητική πράξη» ως εξής:
«Το κριτήριο για την εκτελεστότητα διοικητικής πράξης ή απόφασης είναι η παραγωγή έννομων αποτελεσμάτων, δηλαδή η γένεση εξ αυτής δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Πράξη είναι εκτελεστή εφόσον επιβάλλει υποχρεώσεις στο διοικούμενο, μη υφιστάμενες πριν την έκδοσή της, η μη εκπλήρωση των οποίων παρέχει το δικαίωμα στη Διοίκηση να επικαλεσθεί τα μέσα του δικαίου για την εκτέλεσή τους. Πράξη εκτέλεσης είναι εκείνη που έχει ως λόγο την εφαρμογή εκτελεστής πράξης. Διοικητικά μέτρα για την εφαρμογή εκτελεστής πράξης συνιστούν πράξη εκτέλεσης που όπως υποδηλώνει ο όρος η πράξη δεν είναι αφ' αυτής γενεσιουργός δικαιωμάτων και υποχρεώσεων αλλά μοχλός για την υλοποίηση της γενέτειρας πράξης ή απόφασης. (Βλ. Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929-1958, σελ. 240, Τσάτσος - Η Αίτησις ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, σελ. 127 κ.επ., και Στασινόπουλος - Δίκαιο των Διοικητικών Πράξεων, σελ. 125).»
Στα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929-59, σελ. 236-237 αναφέρονται τα ακόλουθα:
«Εις προσβολήν δι' αιτήσεως ακυρώσεως δεν υπόκειται οιαδήποτε πράξις απορρέουσα εκ διοικητικού οργάνου, δρώντος ως τοιούτου, αλλά μόνον αι εκτελεσταί πράξεις, τουτέστιν εκείναι δι' ων δηλούται βούλησις διοικητικού οργάνου, αποσκοπούσα εις την παραγωγήν εννόμου αποτελέσματος έναντι των διοικουμένων και συνεπαγόμενη την άμεσον εκτέλεσιν αυτής δια της διοικητικής οδού. Το κύριον στοιχείον της εννοίας της εκτελεστής πράξεως είναι η άμεσος παραγωγή εννόμου αποτελέσματος, συνισταμένου εις την δημιουργίαν, τροποποίησιν ή κατάλυσιν νομικής καταστάσεως, ήτοι δικαιωμάτων και υποχρεώσεων διοικητικού χαρακτήρος παρά τοις διοικουμένοις.»
Πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα, όπως για παράδειγμα πράξη που πληροφορεί τον αιτητή για μια κατάσταση πραγμάτων ή για τις πρόνοιες ενός νόμου, ή πράξη στην οποία εκφράζεται η πρόθεση και όχι η βούληση της διοίκησης δεν είναι εκτελεστή πράξη. (Βλ. Krashias Modern Land & Building Developers Ltd v. Δήμου Έγκωμης (1995) 3 Α.Α.Δ. 198, 208).
Στο «Δίκαιον των Διοικητικών Διαφορών» του Μιχ. Δ. Στασινόπουλου, έκδοση 4η, σελ. 170-171 το θέμα τίθεται ως εξής:
«Χαρακτηριστικόν γνώρισμα της εκτελεστής διοικητικής πράξεως είναι ότι διά της εν αυτή περιεχομένης δηλώσεως βουλήσεως, καθορίζει δίκαιον, δηλαδή δημιουργεί δικαιώματα και υποχρεώσεις, είτε κατά τρόπον γενικόν δια της θέσεως κανόνος δικαίου (κανονιστική πράξις), είτε κατά τρόπον ειδικόν εν τη ατομική περιπτώσει (ατομική πράξις). Ο τοιούτος καθορισμός δικαίου, ο οποίος αποτελεί στοιχείον της εννοίας της εκτελεστής διοικητικής πράξεως, ελλείπει από ωρισμένας δηλώσεις βουλήσεως των διοικητικών οργάνων, τας οποίας ονομάζομεν γενικώς «μη εκτελεστάς διοικητικάς πράξεις».
Αι πράξεις αύται, αι μη εκτελεσταί, είναι δυνατόν, είτε να σχετίζωνται προς μιαν εκτελεστήν πράξιν, προηγούμεναι ή επόμεναι αυτή, είτε να εκδίδωνται ασχέτως προς άλλην εκτελεστήν, αποτελούσαι απλάς εκδηλώσεις της υπηρεσιακής αρμοδιότητος των οργάνων.
Επί τη βάσει της τοιαύτης σχέσεως, της χρονολογικής θέσεως και του περιεχομένου αυτών, ταξινομούμεν τας μη εκτελεστάς διοικητικάς πράξεις, ως εξής:
Α΄. Πράξεις διοικητικών οργάνων, εκδιδόμεναι ασχέτως προς την έκδοσιν ετέρας εκτελεστής διοικητικής πράξεως. Τοιαύται είναι αι υπό δημοσίων αρχών εκδιδόμεναι επίσημοι πιστοποιήσεις, αι εν δημοσίοις βιβλίοις εγγραφαί, αι μη συνεπαγόμεναι νομικήν μεταβολήν, ως π.χ. η εγγραφή εν των στρατολογικώ μητρώω προσώπου τινός ως απαλλαγέντος, δεν παράγει αποτέλεσμα επί της προσωπικής καταστάσεως αυτού, αλλά θεωρείται ως εσωτερική πράξις της στρατολογικής αρχής κλπ.
Β΄. Πράξεις διοικητικών οργάνων εκδιδόμεναι εν συσχετισμώ προς εκτελεστήν διοικητικήν πράξιν. Αύται δυνατόν να προηγώνται ή να έπωνται τη εκτελεστή:
α) Πράξεις προηγούμεναι της εκτελεστής πράξεως.- Τοιαύται είναι:
1. Αι προς την αρχήν, την μέλλουσαν να εκδώση την εκτελεστήν πράξιν απευθυνόμεναι οδηγίαι και συστάσεις, προερχόμεναι συνήθως εκ μέρους διοικητικής αρχής ασκούσης είτε τον ιεραρχικόν έλεγχον είτε την διοικητικήν εποπτείαν. Αι οδηγίαι είναι δυνατόν να δίδωνται είτε επί τη ευκαιρία μιας ατομικής περιπτώσεως, είτε να γενικεύωνται επί πασών των υποθέσεων ωρισμένης κατηγορίας. Εις την περίπτωσιν ταύτην, αι οδηγίαι λαμβάνουν την μορφήν της εγκυκλίου.»
Η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερομηνίας 1.3.2000 που κατ' ισχυρισμό, έχει ανακληθεί ή διαφοροποιηθεί με την προσβαλλόμενη απόφαση, δεν δημιούργησε, κατά τα ανωτέρω, δικαιώματα και υποχρεώσεις είτε κατά τρόπο γενικό διά της θέσεως κανόνα δικαίου (κανονιστική πράξη) είτε κατά τρόπο ειδικό σε ατομικό επίπεδο (ατομική πράξη). Η εν λόγω απόφαση αντανακλά δεδηλωμένη κυβερνητική πολιτική επί συγκεκριμένου θέματος κατά το δεδομένο χρόνο. Ταυτόχρονα, υπό μορφή οδηγίας, θέτει κατευθυντήριες γραμμές πάνω στις οποίες θα προχωρούσε ο διάλογος με κάθε ενδιαφερόμενο με στόχο την επίτευξη συναινετικής λύσης πριν από την εκπόνηση ολοκληρωμένου σχεδίου ανάπτυξης από το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ημερομηνίας 3.7.2002 είναι μια νέα απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου που αφορά στο ίδιο θέμα. Με αυτή περιορίζεται κάθε ανάπτυξη στη συγκεκριμένη περιοχή ενώ για τις ιδιωτικές ιδιοκτησίες, προβλέπεται η εισαγωγή ρυθμίσεων προς αντιστάθμιση του περιορισμού που θα επιβληθεί. Η εν λόγω απόφαση της 3.7.2002, όπως και εκείνη της 1.3.2000, δεν συνιστά κανόνα δικαίου είτε υπό μορφή κανονιστικής πράξης είτε ατομικής πράξης. Η εν λόγω απόφαση, διαλαμβάνει πρόνοια (παρ. 3(μ)) για την εκπόνηση ολοκληρωμένου σχεδίου ανάπτυξης από το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως σε συνεργασία με όλες τις αρχές τοπικής αυτοδιοίκησης της περιοχής, την υπηρεσία περιβάλλοντος και τους εμπλεκόμενους φορείς και οργανισμούς, σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου.
Ορθά λοιπόν έχει κριθεί πρωτόδικα ότι η προσβαλλόμενη απόφαση «αποτελεί οδηγίες και συστάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου - το οποίο είναι η Αρχή που ασκεί τη διοικητική εποπτεία - προς την Αρχή «την μέλλουσαν να εκδώση την εκτελεστήν πράξιν»» και ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι πράξη προηγούμενη της εκτελεστής."
Το σκεπτικό της υπόθεσης Fontana Amoroza, πιο πάνω, υιοθετήθηκε και στην πρωτόδικη απόφαση στις Συνεκδικαζόμενες Προσφυγές 982/2009 κ.ά., Lanitis Farm Ltd. κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπουργικού Συμβουλίου, ημερομηνίας 5/10/2012 (Κληρίδης, Δ.), όπου είχε εγερθεί πανομοιότυπη προδικαστική ένσταση σε σχέση με απόφαση των καθ'ων η αίτηση που είχε, εν πολλοίς, το ίδιο περιεχόμενο με την εδώ προσβαλλόμενη απόφαση και εξέφραζε με ελάχιστες και επουσιώδεις διαφοροποιήσεις, την ίδια πολιτική. Είναι αρκετό να επισημανθεί ότι πρόκειτο για απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερομηνίας 5/2/2009, με την αναδιατύπωση της οποίας προέκυψε η εδώ επίδικη απόφαση.
Ο Δικαστής Κληρίδης με παραπομπή στην υπόθεση Fontana Amoroza, πιο πάνω, εκτενή αποσπάσματα τόσο της πρωτόδικης απόφασης, όσο και της απόφασης της Ολομέλειας, παραθέτει στην απόφαση του, κατέληξε, κατάληξη με την οποία και συμφωνώ, ότι η επίδικη απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου στερείται εκτελεστότητας διότι εκφράζει προθέσεις και γενική πολιτική του κράτους στο συγκεκριμένο τομέα ανάπτυξης και έχει περιεχόμενο κανονιστικό. Η εν λόγω απόφαση θα εξατομικευθεί, κατά τη γνώμη μου, και οι σχετικές πρόνοιες θα μπορούν να συμπροσβληθούν μέσω των αναμενόμενων αποφάσεων επί των πολεοδομικών αιτήσεων που έχουν υποβάλει οι αιτητές.
Δεν έχει διαφύγει της προσοχής μου ότι οι αιτητές στην Προσφυγή 69/2010 είχαν εξασφαλίσει ήδη πολεοδομική και οικοδομική άδεια που οριοθετούσαν την ανάπτυξη της ιδιοκτησίας τους και το έργο έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, δεν τους έχει επιβληθεί ακόμα οποιαδήποτε νέα υποχρέωση αναφορικά με την υδροδότηση της ανάπτυξης και τα όποια κεκτημένα δικαιώματα τους σε συγκεκριμένο τρόπο υδροδότησης στη βάση του όρου 542 της άδειας τους και της σχετικής συμφωνίας που εγκρίθηκε από το Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων από το 2009, δεν έχουν καθ' οιονδήποτε τρόπο μεταβληθεί από την επίδικη απόφαση. Παρά ταύτα, έχω την άποψη ότι το σκεπτικό που αποτέλεσε τη βασική πτυχή αποδοχής της προδικαστικής ένστασης στις υπόλοιπες εδώ συνεκδικαζόμενες προσφυγές, δηλαδή ότι η επίδικη απόφαση ως χάραξη και εξαγγελία του πλαισίου της διοικητικής πολιτικής, στερείται εκτελεστότητας, ισχύει και στην περίπτωση των αιτητών στην Προσφυγή 69/2010. Για οποιαδήποτε ενδεχόμενη ενέργεια της διοίκησης προς την κατεύθυνση ανάκλησης των πιο πάνω, που θα επηρεάζει άμεσα τα συμφέροντα τους, οι αιτητές στην Προσφυγή 69/2010 έχουν αγώγιμο δικαίωμα το οποίο μπορούν να διεκδικήσουν στο Επαρχιακό Δικαστήριο.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η προδικαστική ένσταση επιτυγχάνει και οι συνεκδικασθείσες προσφυγές θα πρέπει συνεπώς να απορριφθούν.
Ως αποτέλεσμα, οι πιο πάνω προσφυγές απορρίπτονται, με έξοδα εναντίον των αντίστοιχων αιτητών, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο. Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται δυνάμει του άρθρου 146 του Συντάγματος.
Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ