|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 6259/2013
18 Δεκεμβρίου, 2013
[ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΆΡΘΡΑ 25, 28, 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
ΜΕΤΑΞΥ:
EMBRAHIM KHOSHSIRAT PACHEHKENARI,
Αιτητή,
και
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ΄ων η αίτηση.
______
Μονομερής Αίτηση ημερ. 14 Οκτωβρίου 2013
Για τον Αιτητή: κ. Α. Καρεκλάς.
Για τους Καθ΄ ων η αίτηση: κα Μ. Σπηλιωτοπούλου.
______
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.: Σύμφωνα με πάγια νομολογία, η εξαιρετική δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου για την έκδοση προσωρινού διατάγματος αναλαμβάνεται μόνο εφόσον διαπιστώνεται πως η προσβαλλόμενη διοικητική απόφαση είναι έκδηλα παράνομη ή εφόσον, στο πλαίσιο του συνόλου των δεδομένων, δικαιολογείται να εκδοθεί ενόψει επαπειλούμενης, εξαιτίας της, ανεπανόρθωτης βλάβης (Απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς Κύπρου ν. Μarfin Popular Bank Public Co Ltd (2007) 3 A.A.D. 32). Το κατά πόσο δικαιολογείται η ανάληψη τέτοιας δικαιοδοσίας και υπό τα περιστατικά της παρούσας περίπτωσης - όπως είναι το αίτημα του Ιρανού αιτητή της υπόθεσης, τα λοιπά στοιχεία του οποίου αμφισβητούνται - θα διαφανεί αφού γίνει αναφορά στο τι επιδιώκεται με την προσφυγή, στα γεγονότα που επικαλείται ο αιτητής ως βάση της προσφυγής του, στο τι επιδιώκεται με την αίτηση για έκδοση προσωρινού διατάγματος ως και στα γεγονότα επί των οποίων η αίτηση βασίζεται και, τέλος, στο τι αντιτείνουν οι καθ΄ ων η αίτηση στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένστασή τους.
Με την προσφυγή προσβάλλεται η νομιμότητα της απόφασης των καθ΄ων η αίτηση ημερ. 11.9.13 με την οποία - όπως ισχυρίζεται ο αιτητής - εκδόθηκαν εναντίον του διατάγματα κράτησης και απέλασης. Προβάλλει σχετικά ότι κατάγεται από το Ιράν και βρίσκεται στην Κύπρο τα τελευταία χρόνια, πως παντρεύτηκε στις 9.5.13 με Βουλγάρα υπήκοο και παρόλο που στις 14.6.13 υπέβαλε αίτηση για άδεια παραμονής ως σύζυγος ευρωπαίας, εντούτοις, συνελήφθη από μέλος της ΥΑΜ στις 11.9.13 και έκτοτε κρατείται στα κρατητήρια Μεννόγιας, χωρίς να του υποδειχθεί το διάταγμα κράτησης και χωρίς να του εξηγηθούν οι λόγοι της σύλληψης του. Σ΄ ότι δε αφορά την αίτηση για προσωρινό διάταγμα, με αυτή ζητά να διαταχθούν οι καθ΄ων η αίτηση όπως μέχρι τελικής εκδίκασης της προσφυγής και/ή μέχρι νεωτέρας διαταγής του Δικαστηρίου (α) ακυρώσουν την απόφαση κράτησης και απέλασης του, (β) απόσχουν από οποιαδήποτε ενέργεια για απέλαση του και (γ) να μη προβούν σε έκδοση νέου διατάγματος κράτησης και απέλασης του.
Η αίτηση συνοδεύεται από ένορκη δήλωση «συνεργάτιδας» στο γραφείο του δικηγόρου του αιτητή, όπου ουσιαστικά επαναλαμβάνονται τα ίδια γεγονότα όπως και στην προσφυγή, κάτι που δεν συμβαίνει και με την ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση των καθ΄ ων η αίτηση στην οποία παρατίθεται επαρκής έκθεση γεγονότων ως ακολούθως:
Οι αρχές δεν γνωρίζουν πότε ο αιτητής αφίχθηκε στην Κύπρο και συμπεραίνουν ότι εισήλθε παράνομα στο έδαφος της Δημοκρατίας, εφόσον τα στοιχεία του δεν εντοπίζονται στο σύστημα αφιξο-αναχωρήσεων.
Στις 9.5.2013 τέλεσε γάμο με την υπήκοο Βουλγαρίας S.I. και στις 14.6.13 αμφότεροι υπέβαλαν αίτηση για έκδοση Βεβαίωσης Εγγραφής Πολίτη της Ένωσης και, σ΄ ότι αφορά τον αιτητή, για έκδοση Δελτίου Διαμονής ως συζύγου ευρωπαίας, πλην όμως οι αιτήσεις τους απορρίφθηκαν από το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης (στο εξής το Τμήμα) το οποίο τους ενημέρωσε με σχετικές επιστολές ημερ. 27.8.2013.
Στις 9.9.2013 άνδρες του ΤΑΕ Λεμεσού επισκέφθηκαν την οικία της οδού Κωστή Παλαμά 21, στη Λεμεσό, προκειμένου να διερευνήσουν, πληροφορία ότι σ΄ αυτή διαμένει αλλοδαπός ο οποίος χρησιμοποιεί πλαστά έγγραφα. Εκεί εντοπίσθηκε ο αιτητής ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ονομάζεται Embrahim Khoshsirat Pachehkenari και για επιβεβαίωση του ισχυρισμού του παρουσίασε και το ιρανικό του διαβατήριο. Στην κατοχή του όμως βρέθηκε χειρόγραφη σημείωση με το όνομα Ramin Shahy και ένας αριθμός, στοιχεία που ενέβαλαν τους αστυνομικούς σε υποψίες ότι αφορούσε αριθμό τραπεζικού λογαριασμού του Ramin Shahy. Επακολούθησαν περαιτέρω έρευνες, αποτέλεσμα των οποίων ήταν η διαπίστωση ότι ο αιτητής βρισκόταν παράνομα στην Κύπρο και η φωτογραφία στο διαβατήριο του φαινόταν η ίδια με φωτογραφία του Ramin Shahy, το όνομα του οποίου ήταν καταχωρημένο στον κατάλογο αναζητούμενων προσώπων κατ΄ ακολουθία της απόρριψης της αίτησης του για άσυλο στις 27.6.06 και στη συνέχεια και της διοικητικής προσφυγής του στις 23.3.11. Πέραν τούτων, γυναίκα που κατονόμασε ο αιτητής κατά την ανάκριση του, η Μ.Κ., κλήθηκε στα γραφεία του ΤΑΕ όπου αναγνώρισε τον αιτητή ως το πρόσωπο που είχε δεσμό μαζί του μέχρι τον Δεκέμβριο του 2012 και η οποία κατέθεσε πως το πραγματικό του όνομα ήταν Ramin Shahy. Κατ΄ ακολουθία τούτων, ο αιτητής - ο οποίος στο μεταξύ είχε συλληφθεί - οδηγήθηκε αυθημερόν ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού και εναντίον του εκδόθηκε διάταγμα κράτησης 4 ημερών προς διευκόλυνση των αστυνομικών ανακρίσεων για τα αδικήματα της πλαστογραφίας, της κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου, της εξασφάλισης εγγραφής με ψευδείς παραστάσεις και της παράνομης παραμονής στη Δημοκρατία που διερευνούσε εναντίον του. Τρεις (3) όμως ημέρες μετά, στις 13.9.13, αποφασίστηκε να μη διωχθεί ποινικά, αλλά να τροχιοδρομηθεί διαδικασία απέλασης του. Όπως και έγινε, αφού στις 14.11.13 η Διευθύντρια του Τμήματος έκδωσε εναντίον του διάταγμα κράτησης και απέλασης και αυθημερόν τον ενημέρωσε σχετικά και γραπτώς.
Για τεκμηρίωση όλων των πιο πάνω, η ενόρκως δηλούσα των καθ΄ ων η αίτηση επισυνάπτει στην ένορκη δήλωσή της και έγγραφα ως τεκμ. 1-14.
Αγορεύοντας υπέρ της αποδοχής της αίτησης, ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή ουσιαστικά υποστήριξε ότι ο πελάτης του ως σύζυγος ευρωπαίας δικαιούταν να τύχει απάντησης στο αίτημα του ημερ. 14.6.13 για έκδοση Δελτίου Διαμονής, και όχι να συλληφθεί «λανθασμένα, αντιδεοντολογικά και παράνομα» στις 11.9.13. Ενόψει τούτου, εισηγήθηκε, πρέπει να αφεθεί ελεύθερος καθότι η σύλληψη και κράτηση του είναι έκδηλα παράνομη. Αντίθετες βεβαίως ήταν οι θέσεις της ευπαιδεύτου συνηγόρου των καθ΄ ων η αίτηση, η οποία επεσήμανε ότι η Διευθύντρια του Τμήματος δεν έκδωσε καμιά απόφαση εναντίον του αιτητή με ημερ. 11.9.2013 και επομένως η προσφυγή δεν έχει αντικείμενο. Η απόφαση για έκδοση διαταγμάτων κράτησης και απέλασης, συνέχισε, εκδόθηκε στις 14.9.13 και αυτή η απόφαση δεν προσβάλλεται με την προσφυγή. Πέραν τούτων, ο αιτητής δεν κατέδειξε ότι τα υπό αναφορά διατάγματα είναι προϊόν έκδηλης παρανομίας και, σ΄ ότι αφορά την ανεπανόρθωτη ζημιά, δεν προωθήθηκε καν τέτοιο ζήτημα.
Εξέτασα ό,τι τέθηκε ενώπιον μου και, κατά την άποψή μου, η ετοιμασία της αίτησης ως και η παρουσίαση της ενώπιον του Δικαστηρίου αναδύει έκδηλη και αβασάνιστη προχειρότητα, τόσο σε σχέση με τον ατελή τρόπο παρουσίασης των γεγονότων όσο και σε σχέση με τη διοικητική απόφαση που θα μπορούσε να προσβληθεί με προσφυγή. Είναι αρκετό προς τούτο να επισημανθεί ότι τα διατάγματα κράτησης και απέλασης του αιτητή εκδόθηκαν από την Διευθύντρια στις 14.9.13 και αυθημερόν ενημερώθηκε γραπτώς ο αιτητής (τεκμ. 13) και καμιά απόφαση της Διευθύντριας που τον αφορά δεν φέρει ημερομηνία 11.9.13. Κατά την ημερομηνία αυτή ο αιτητής βρισκόταν υπό νόμιμη κράτηση, ως αποτέλεσμα διαταγής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού ημερ. 10.9.13 για 4ήμερη κράτηση του για διευκόλυνση των αστυνομικών ανακρίσεων σε σχέση με τα αδικήματα που διερευνούσε εναντίον του. Έπεται ότι η προσφυγή στερείται αντικειμένου και το στοιχείο αυτό αφ΄ εαυτού είναι αρκετό άνευ ετέρου για απόρριψη της αίτησης στη βάση ότι αυτή αποβλέπει σε ενδιάμεση θεραπεία για ανύπαρκτη απόφαση. Πέραν τούτου, και ως εκ περισσού, έκδηλη παρανομία υφίσταται όταν διαπιστώνεται καθαρή παραβίαση διαδικασίας ή εμφανής παραγνώριση ουσιαστικών αρχών του διοικητικού δικαίου και τέτοια εισήγηση δεν προωθήθηκε ούτε λεκτικώς από την πλευρά του αιτητή. Εν πάση περιπτώσει, η έκδηλη παρανομία πρέπει να αναδύεται από μόνη της από τα δεδομένα που αναντίλεκτα και αντικειμενικά είναι ενώπιον του Δικαστηρίου (Nικολάου ν. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 3559/2013 ημερ. 10.7.2013) και στη βάση των ελλειπών (και λανθασμένων) γεγονότων που έθεσε ενώπιον μου ο αιτητής δεν μπορεί καν να γίνει λόγος για έκδηλη παρανομία, ενώ στη βάση των όσων τέθηκαν ενώπιον μου από τους καθ΄ ων η αίτηση εξαλείφεται η εμφιλοχώρηση της. Τέλος, σ΄ ότι αφορά το ζήτημα της ανεπανόρθωτης ζημιάς, το μόνο που αναφέρεται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση είναι ότι «Η έκδοση του αιτούμενου διατάγματος είναι επείγουσα λόγω του ότι τον πιέζουν (τον αιτητή) οι αστυνομικοί για να υπογράψει συγκατάθεση για απέλασή του». Μα, κι αν έτσι έχουν τα πράγματα και ο αιτητής αναχωρήσει από τη Δημοκρατία, με ή χωρίς τη συγκατάθεση του, δεν μπορεί βάσει της νομολογίας να γίνει λόγος για ανεπανόρθωτη ζημιά αφού το έννομο συμφέρον για εκδίκαση της προσφυγής παραμένει. Με την επιφύλαξη βεβαίως ότι, όπως έχουν τα πράγματα, θα πρέπει να αρθεί το πρόβλημα σε σχέση με την προσβολή ανύπαρκτης απόφασης και, περαιτέρω, να εκτιμηθούν οι συνέπειες από την μη προσβολή της νομιμότητας της απόφασης της Διευθύντριας ημερ. 27.8.13 η οποία απετέλεσε και τη βάση έκδοσης των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης ημερ. 14.9.13.
Για όλα τα πιο πάνω η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του αιτητή. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και να τεθούν ενώπιον του Δικαστηρίου προς έγκριση.
Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.
/κβπ