ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 1725/2011)

 

12 Δεκεμβρίου, 2013

 

[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ  ΜΕ  ΤΑ  ΑΡΘΡΑ  146  ΚΑΙ  28  ΤΟΥ  ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ  Α.  ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ,

 

Αιτητής,

ν.

 

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,  ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ  ΔΗΜΟΣΙΑΣ  ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

 

Καθ' ων η Αίτηση.

________________________

 

΄Αντης Μ. Κωνσταντίνου, για τον Αιτητή.

Λαμπρινή Λάμπρου - Ουστά (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η Αίτηση.

________________________

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.:  Αντικείμενο της παρούσας προσφυγής είναι η νομιμότητα της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, (η «Επιτροπή»), ημερομηνίας 14/09/2011, με την οποία ο Κυριάκος Χατζηοδυσσέως - ενδιαφερόμενο μέρος - προήχθη στη μόνιμη θέση του Ανώτερου Ιατρικού Λειτουργού, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Yγείας, (η «θέση»), από 1/11/2011.

 

Η Επιτροπή προχώρησε αυτεπάγγελτα στη διαδικασία αξιολόγησης των υποψηφίων, στη βάση καταλόγου των προσοντούχων υποψηφίων Ιατρικών Λειτουργών, 1^ης  Τάξης, που υποβλήθηκε από το Διευθυντή των Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, (ο «Διευθυντής»), επειδή μια μόνιμη θέση Ανώτερου Ιατρικού Λειτουργού παρέμενε κενή από 1/12/2010, λόγω διορισμού του κατόχου της σε άλλη δημόσια θέση, και δε γίνονταν από την αρμόδια αρχή διαβήματα για την πλήρωσή της.

 

Η θέση είναι θέση προαγωγής και τα απαιτούμενα προσόντα για τη διεκδίκησή της καθορίζονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας της.  Αυτά είναι:-

 

«(1)  Μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν στη Δημόσια Υγεία ή σε θέμα σχετικό με τη Δημόσια Υγεία ή στην Ιατρική της Εργασίας ή στη Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας ή/και Νοσοκομείων ή στην Επιδημιολογία.

 

  (2)  Οκταετής τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1^ης και  2^ης Τάξης σε καθήκοντα γενικής ιατρικής σε Νοσοκομεία, Εξωτερικά Ιατρεία, Τμήματα Πρώτων Βοηθειών, Αγροτικά Υγειονομικά Κέντρα ή Αγροτικές Περιοχές, ή σε καθήκοντα στα Κεντρικά Γραφεία του Τμήματος Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας στον τομέα της Δημόσιας Υγείας και Σχολιατρικής Υπηρεσίας.

 

 (3)  Ακεραιότητα χαρακτήρα, οργανωτική και διοικητική ικανότητα, υπευθυνότητα, πρωτοβουλία και ευθυκρισία.

 

Σημείωση:

 

Αν δεν υπάρχουν υποψήφιοι που να κατέχουν το στην παράγραφο (1) απαιτούμενο προσόν, μπορούν να είναι υποψήφιοι και υπάλληλοι που δεν κατέχουν το προσόν αυτό, νοουμένου όμως ότι έχουν δεκαετή τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1^ης και 2^ης Τάξης, όπως αυτή περιγράφεται στην παράγραφο (2), αντί της προβλεπόμενης οκταετούς υπηρεσίας».

 

 

 

Η Επιτροπή, κατά τη συνεδρία της στις 14/09/2011, αποφάσισε ότι, με βάση τα ενώπιόν της στοιχεία, μόνο δύο υποψήφιοι κατείχαν, κατά τον ουσιώδη χρόνο συνδρομής των προσόντων - (31/03/2011) - τα απαιτούμενα στις παραγράφους (1) και (2) προσόντα - το ενδιαφερόμενο μέρος και ακόμη ένας υποψήφιος, που δεν ενδιαφέρει για τους σκοπούς της παρούσας υπόθεσης.  Σημείωσε, επίσης, ότι, επειδή ο εν λόγω υποψήφιος, με πρόσφατη επιστολή του, ενημέρωσε ότι ο ίδιος δεν ενδιαφερόταν για προαγωγή στη θέση, η υποψηφιότητά του δε θα λαμβανόταν υπόψη για τους σκοπούς της διαδικασίας.  Ακολούθως, προσήλθε στη συνεδρία, για σκοπούς συστάσεων, ο Διευθυντής, ο οποίος, αφού ανέφερε ότι συμφωνούσε με τις αποφάσεις της Επιτροπής αναφορικά με τους προσοντούχους υποψηφίους, σύστησε το ενδιαφερόμενο μέρος, που ήταν ο μοναδικός προσοντούχος υποψήφιος.  Στη συνέχεια, η Επιτροπή, αφού, όπως σημείωσε, έλαβε υπόψη τα ενώπιόν της στοιχεία, περιλαμβανομένης και της σύστασης του Διευθυντή, έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν κατάλληλο και αποφάσισε την προαγωγή του στη θέση από 1/11/2011.

 

Ο αιτητής, ο οποίος κατά τον ουσιώδη χρόνο κατείχε τη θέση του Ιατρικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, από 1/02/1991, και υπηρετούσε στο Αστικό Κέντρο Υγείας Αγίου Δομετίου, αμφισβητεί ως πεπλανημένη, λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας, και αναιτιολόγητη την κρίση της Επιτροπής και του Διευθυντή ότι αυτός δεν κατείχε το απαιτούμενο στην παράγραφο (1) των απαιτουμένων προσόντων της θέσης μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν στα καθοριζόμενα θέματα.  Εισηγείται ότι αποκλείστηκε από τη διαδικασία αναιτιολόγητα και χωρίς έρευνα, παρόλο που ήταν κάτοχος διδακτορικού διπλώματος, που του απονεμήθηκε από το Τμήμα Ιατρικής της Σχολής Επιστημών Υγείας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στις 26/09/1988, κατόπιν επιτυχούς διατριβής του στο θέμα «Μελέτη του μαγνησίου του πλάσματος και των ερυθρών αιμοσφαιρίων σε πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη».  Για περισσότερες πληροφορίες, σε σχέση με το αντικείμενο της διδακτορικής του μελέτης, παραπέμπει στον Προσωπικό του Φάκελο, από τον οποίο, σύμφωνα με την εισήγησή του, προκύπτει η σχετικότητά της με τα καθορισμένα στο Σχέδιο Υπηρεσίας θέματα και, ιδιαίτερα, με τη Δημόσια Υγεία και την Επιδημιολογία, ενόψει και του μεγάλου ποσοστού των πασχόντων από σακχαρώδη διαβήτη, σε παγκύπρια αλλά και σε παγκόσμια βάση.  ΄Ολα τα πιο πάνω στοιχεία, συνεχίζει ο αιτητής, τα οποία βρίσκονταν ενώπιον των καθ' ων η αίτηση, αγνοήθηκαν, με μια γενική και αόριστη κρίση ότι ο ίδιος δεν ήταν προσοντούχος, γιατί δεν κατείχε το απαιτούμενο μεταπτυχιακό προσόν.

 

Οι καθ' ων η αίτηση προβάλλουν προδικαστικό ζήτημα έλλειψης εννόμου συμφέροντος του αιτητή.  Αυτός, υποστηρίζουν, εφόσον δεν κατέχει το απαιτούμενο προσόν της παραγράφου (1) του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης, δε νομιμοποιείται να προσβάλει την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους.  Ως προς την ουσία της προσφυγής, απαντούν ότι η διαπίστωση της κατοχής των απαιτούμενων προσόντων εμπίπτει στις αρμοδιότητες του διορίζοντος οργάνου και, εφόσον τα συμπεράσματά του είναι εύλογα επιτρεπτά, το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει.  Η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση, σχολιάζοντας, στη συνέχεια, τη διδακτορική διατριβή του αιτητή, σημειώνει ότι αυτή:-

 

«... αποτελούσε το τελικό προϊόν μιας διαδικασίας η οποία εντάσσεται στον μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών της Ιατρικής Σχολής που με κανένα τρόπο δεν μπορούσε να λογιστεί ότι πληρούσε την πρόνοια του σχεδίου υπηρεσίας, ήτοι μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν στη Δημόσια Υγεία ή σε θέμα σχετικό με τη Δημόσια Yγεία ή στην Ιατρική της Eργασίας ή στη Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας ή/και Νοσοκομείων ή στην Επιδημιολογία και δεν πρέπει να συγχέεται το θέμα της διατριβής του αιτητή επειδή τυγχάνει η πάθηση να είναι διαδεδομένη ευρέως στο κοινωνικό σύνολο με τα απαιτούμενα προσόντα της παραγράφου 1 του Σχεδίου Υπηρεσίας της επίδικης θέσης».

 

 

 

H προδικαστική ένσταση δεν ευσταθεί.  ΄Οπως, κατ' επανάληψη, έχει νομολογηθεί, εφόσον η εκτίμηση της διοίκησης αναφορικά με τα προσόντα αμφισβητείται κατά τρόπο που αυτή καθίσταται επίδικο θέμα προσφυγής, ο αιτητής δε στερείται εννόμου συμφέροντος προσβολής των διορισμών ή προαγωγών - (βλ. Παντελή v. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1020· Γεωργίου v. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1127· Χρυσοστόμου κ.ά v. Kωνσταντινίδου κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 13 και Κωνσταντινίδου Αικατερίνη κ.ά. v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 834/08, 13/10/11).

 

΄Εχω εξετάσει με προσοχή το πρακτικό της Επιτροπής, όπως και την επιστολή του Διευθυντή ημερομηνίας 18/07/2011, η οποία λήφθηκε υπόψη από την Επιτροπή κατά την αξιολόγηση των προσόντων των υποψηφίων, δεν προκύπτει, όμως, από το περιεχόμενό τους να απασχόλησε, καθ' οιονδήποτε τρόπο, ο διδακτορικός τίτλος του αιτητή.  Φαίνεται ότι αυτός παρακάμφθηκε, χωρίς οποιαδήποτε έρευνα και αιτιολογία.  Ο διδακτορικός τίτλος του αιτητή, ο οποίος, με βάση τη βεβαίωση του Πρύτανη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ήταν ανώτερος οποιουδήποτε μεταπτυχιακού διπλώματος, αλλά και το θέμα της διδακτορικής διατριβής του επέβαλλαν όπως αυτός αξιολογηθεί και αιτιολογηθεί, ανάλογα, η κρίση της Επιτροπής, σε συνάρτηση με τα απαιτούμενα στο Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης.  Κάτι τέτοιο, όμως, δε φαίνεται να έχει γίνει.  Τα όσα η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση ανέφερε στη γραπτή της αγόρευση, για να επεξηγήσει τις απόψεις της Επιτροπής, συνιστούν ανεπίτρεπτη απόπειρα εισαγωγής αιτιολογίας εκ των υστέρων.  Είναι καλά νομολογημένο ότι αυτά δεν μπορούν να συμπληρώσουν τα πρακτικά - (βλ. JMC Polytrade v. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 294· Αχιλλέως v. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 565 και Φράγκου v. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 270).

 

Η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ του αιτητή όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, σύμφωνα με το ΄Αρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.

 

 

                                                                

 

                                                                            Ε. Παπαδοπούλου,

                                                                                         Δ.

 

 

 

/KB, ΜΠ

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο