|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. Αρ.939 /12)
22 Noεμβρίου, 2013
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δικαστής]
Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
AUGUSTIN ADJIOUMANI
Αιτητή,
-και -
ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
Καθ΄ης η αίτηση.
-----------------------
Μ.Μιχαήλ, (κα.), για Γ.Μυλωνά, για τον αιτητή
Δ.Παπαμιλτιάδου, (κα.), δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την καθ΄ης η αίτηση
---------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Ο αιτητής κατάγεται από την Ακτή του Ελεφαντοστού και την 1η Νοεμβρίου 2004 εισήλθε παρανόμως στη Δημοκρατία, μέσω των κατεχομένων, από τα τουρκικά στρατεύματα, περιοχών.
Στις 8 Νοεμβρίου 2004 υπέβαλε αίτηση πολιτικού ασύλου και αφού προσκόμισε, τα ζητηθέντα από την υπηρεσία, έγγραφα διεξήχθη στις 2 Φεβρουαρίου 2009 συνέντευξη του αιτητή από αρμόδιο Λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου.
Με βάση τα αντίγραφα των εγγράφων που προσκόμισε ο αιτητής το αποτέλεσμα της συνέντευξης και τις πληροφορίες που συνέλεξε μετά από έρευνα η Λειτουργός ετοίμασε εισήγηση στις 5 Φεβρουαρίου 2009 προς τον προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου εισηγούμενη την απόρριψη της αιτήσεως. Η αίτηση απορρίφθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2009 και μετά που γνωστοποιήθηκε στον αιτητή καταχωρήθηκε στις 5 Μαρτίου 2009 διοικητική προσφυγή. Στις 8 Μαΐου 2012 ετοιμάστηκε έκθεση από την αρμόδιο λειτουργό προς την Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων (στο εξής η «Αρχή»). Η εν λόγω Αρχή μετά από μελέτη της έκθεσης της αρμόδιας Λειτουργού απέρριψε την προσφυγή στις 11 Μαΐου 2012.
Μετά τη γνωστοποίηση της απαντήσεως στον αιτητή, αυτός καταχώρισε την παρούσα προσφυγή. Ο αιτητής προβάλλει, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται αιτιολογίας και ότι εσφαλμένα οι καθ΄ων η αίτηση, έλαβαν υπόψη τους τις συνθήκες που επικρατούσαν στη χώρα καταγωγής του αιτητή κατά το χρόνο λήψης της απόφασης. Θα έπρεπε, όπως ισχυρίστηκε, να λάβουν υπόψη τους την κατάσταση κατά το χρόνο που ο αιτητής εγκατέλειψε τη χώρα του.
Δεν συμφωνώ με τα όσα αναφέρει ο αιτητής. Όπως έχει καθιερωθεί από τη νομολογία και αναφέρομαι στις υποθέσεις Harpreet Singh v. Δημοκρατίας (2006)3 Α.Δ.Δ. 393, Shahadat v. Δημοκρατίας (2006) 3 Α.Α.Δ. 573, Batim Bokov ν. Δημοκρατίας (2006) 3 Α.Α.Δ. 614, Abul Kalam Kalam ν. Δημοκρατίας (2006) 3 Α.Α.Δ. 585, Ibrahim Ince v. Δημοκρατίας (2006) 3 Α.Α.Δ. 609, Mehmet Nesin Aydin v. Δημοκρατίας (2006) 3 Α.Α.Δ. 578, το Δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στην ουσία της υπόθεσης για να εξετάσει την ορθότητα της. Υπό κρίση είναι η νομιμότητα της, και η διαπίστωση του κατά πόσο το διοικητικό όργανο ενήργησε εντός των πλαισίων της διακριτικής του ευχέρειας.
Εξετάζοντας το κείμενο της απόφασης και το περιεχόμενο του κατατεθέντος φακέλου, διαπιστώνω ότι η απόφαση είναι ορθή και δεόντως αιτιολογημένη. Ο κύριος λόγος για τον οποίο η αίτηση έχει απορριφθεί από την Αναθεωρητική Αρχή, είναι η διαπιστωθείσα αναξιοπιστία. Η αξιοπιστία του αιτητή έχει τρωθεί σε μεγάλο βαθμό που δεν επέτρεπε, όπως προβάλλεται με την απόφαση, την αποδοχή των ισχυρισμών του σε σχέση με τα γεγονότα. Στην απόφαση, γίνεται ευρεία αναφορά στους ισχυρισμούς αυτούς, οι οποίοι, κατά την άποψη μου, είναι ικανοποιητικοί για να στοιχειοθετήσουν το εύρημα περί αναξιοπιστίας. Η αιτιολογία της απόφασης συμπληρώνεται από την εισηγητική έκθεση της αρμοδίας λειτουργού, στην οποία καταγράφονται με λεπτομέρεια οι αντιφάσεις που επηρέασαν αρνητικά την αξιοπιστία του αιτητή.
Η Λειτουργός με την εισήγηση της είχε προβεί σε ενδελεχή έρευνα όλων των ισχυρισμών του αιτητή τους οποίους έκρινε ατεκμηρίωτους. Σύμφωνα με τα όσα, ο ίδιος, ανέφερε δεν αντιμετώπισε οποιαδήποτε συγκεκριμένη δίωξη αλλά εγκατέλειψε τη χώρα του λόγω της γενικής κατάστασης που επικρατούσε.
Τόσο την έκθεση της Λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου όσο και στην απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής αναφέρονται λεπτομερώς οι εντοπισθείσες αντιφάσεις και διαπιστωθείσες αδυναμίες, που προέκυψαν κατά τη διεξαχθείσα συνέντευξη. Ο αιτητής με την προσφυγή του επιδιώκει ουσιαστικά την επανεκτίμηση των γεγονότων, το οποίο, όμως, θα κατέληγε σε υποκατάσταση της αρμοδιότητας της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων από το Ανώτατο Δικαστήριο, πράγμα το οποίο δεν είναι επιτρεπτό. (Latif ν. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων (2006) 3 Α.Α.Δ. 533).
Το γεγονός ότι ο αιτητής δεν έγινε πιστευτός αναφορικά με την πιθανότητα κινδύνου της ζωής του, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα του, συνάδει με το σύνολο των στοιχείων τα οποία παρατίθενται στην υπό αμφισβήτηση απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής. Είναι συνεπώς ορθή, κατά την άποψη μου, η κατάληξη των καθ΄ων η αίτηση ότι δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις για την αναγνώριση της ιδιότητας του πρόσφυγα στον αιτητή. Παράλληλα, σημειώνω ότι ο αιτητής δεν είχε αποδείξει την ύπαρξη φόβου, ώστε να μπορεί να ενεργοποιηθεί η προβλεπόμενη, από το άρθρο 19 του Νόμου, προστασία.
Όσον αφορά τον ισχυρισμό του, ότι οι καθ΄ων η αίτηση θα έπρεπε να λάβουν υπόψη τους τα γεγονότα που επικρατούσαν στην χώρα του κατά το χρόνο κατά τον οποίο εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του, ούτε και αυτός ευσταθεί. Τα γεγονότα τα οποία λαμβάνονται υπόψη κατά την λήψη μιας απόφασης είναι αυτά που ισχύουν κατά τον χρόνο εξέτασης του αιτήματος και όχι προγενέστερα αυτού.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται. Τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ των καθ΄ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή.
Κ. Παμπαλλής,
Δ.