ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Δημητριάδη Aνθή Δημήτρη και Άλλοι ν. Yπουργικού Συμβουλίου και Άλλων (1996) 3 ΑΑΔ 85
Κυριάκου Μανωλίτσα Συμεού ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2001) 4 ΑΑΔ 211
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 906/2010)
15 Νοεμβρίου, 2013
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
P.C. SPLASH WATER LTD,
Αιτητές,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,
2. ΥΠΟΥΡΓΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ,
3. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Χρ. Σιακαλλή (κα) για Ορφανίδη, Χριστοφίδη, Πουτζιουρή και Δαμιανού ΔΕΠΕ, για τους Αιτητές.
Δ. Εργατούδη (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την προσφυγή τους οι αιτητές ζητούν:
«Α. Δήλωση και/ή διάταγμα του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση, η οποία κοινοποιήθηκε στην Αιτήτρια με επιστολή ημερομηνίας 31/05/2010, και με την οποία οι Καθ' ων η Αίτηση πληροφόρησαν την Αιτήτρια ότι απορρίφθηκε η ιεραρχική προσφυγή που υπέβαλε κατά της απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής ημερομηνίας 16/12/08 και με την οποία η Πολεοδομική Αρχή απέρριψε την αίτηση της Αιτήτριας υπ' αρ. ΠΑ 373/07, είναι άκυρη και στερημένη νομικού αποτελέσματος.
Β. Οποιαδήποτε άλλη θεραπεία ήθελε θεωρήσει το Δικαστήριο εύλογη και δίκαιη υπό τις περιστάσεις.
Γ. Έξοδα, πλέον Φ.Π.Α. και έσοδα επίδοσης.»
Η Εταιρεία P.C Splash Water Ltd (αιτητές) υπέβαλε την 31.10.2007 στην Πολεοδομική Αρχή αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας για αλλαγή χρήσης καταστήματος, σε κατάστημα έτοιμων φαγητών (take-away).
Η Πολεοδομική Αρχή, στις 29.01.2009 αποφάσισε να απορρίψει την υπoβληθείσα αίτηση για τους λόγους που αναφέρονται στη σχετική γνωστοποίηση:
«1. Η ζητούμενη ανάπτυξη συγκρούεται με τις πρόνοιες του Τοπικού Σχεδίου Λευκωσίας που είναι σχετικές με τα πιο κάτω θέματα:
(1) Η χωροθέτηση καταστήματος έτοιμων φαγητών (take-away) πάνω σε Δρόμο Πρωταρχικής Σημασίας και ιδιαίτερα πλησίον των φώτων της διασταύρωσης δύο δρόμων πρωταρχικής σημασίας, προσκρούει στις πρόνοιες των παραγράφων 6.4.3 και 10.7 του Τοπικού Σχεδίου Λευκωσίας, με βάση τις οποίες "... δε θα επιτρέπεται η χωροθέτηση αναπτύξεων που λόγω της φύσης τους προσελκύουν μεγάλη και συνεχή κυκλοφορία οχημάτων, όπως περίπτερα, αρτοποιεία, πρακτορεία στοιχημάτων, κ.ο.κ. ..." διότι θα πρέπει να διασφαλίζεται η κυκλοφοριακή ικανότητα του δρόμου και οι συνθήκες κυκλοφοριακής ασφάλειας.
(2) Προτείνεται χώρος στάθμευσης μοτοποδηλάτων στο κοινόχρηστο πεζοδρόμιο, ο οποίος δεν μπορεί να εγκριθεί γιατί δεν υποβάλλονται υπογραφές συνιδιοκτητών και τίτλοι, κατά παράβαση των παραγράφων 2.1 και 2.2(α) των Πολεοδομικών Κανονισμών Κ.Δ.Π.55/90.
(3) Δεν πληρούνται τα πρότυπα της παραγράφου 17 του Παραρτήματος Γ του Τοπικού Σχεδίου Λευκωσίας για τις ανάγκες της προτεινόμενης ανάπτυξης σε χώρους στάθμευσης, ούτε λαμβάνεται οποιαδήποτε πρόνοια για στάθμευση μικρής διάρκειας [παράγραφος 22(ε) του Παραρτήματος Γ του Τοπικού Σχεδίου]. Τυχόν εξαγορά δεν επιλύει το πρόβλημα επιτόπου, ούτε συντείνει στη διασφάλιση της κυκλοφοριακής ικανότητας του πρωτεύοντος δρόμου.
(4) Η προτεινόμενη ανάπτυξη θα επιτείνει το πρόβλημα της κυκλοφοριακής συμφόρησης, ανασφάλειας και παράνομης στάθμευσης τα οποία παρατηρούνται σε μεγάλο βαθμό στο τμήμα αυτό της λεωφόρου Διγενή Ακρίτα (Τοπικό Σχέδιο Λευκωσίας, Παράρτημα Α, ορισμός "επηρεασμός ανέσεων περιοχής").
2. Δεν συντρέχουν ουσιαστικοί παράγοντες που να συνηγορούν για έγκριση της ζητούμενης ανάπτυξης, ενώ έχουν ληφθεί επιστολές των ενοίκων της πολυκατοικίας, αλλά και της διαχειριστικής επιτροπής, με τις οποίες εκφράζεται η ένσταση τους στην παραχώρηση άδειας επικαλούμενοι πέραν της όχλησης και προβλήματα ασφάλειας, αφού στο πίσω μέρος του κτηρίου υπάρχουν εκτεθειμένες φιάλες υγραερίου που ανήκουν και στην υπό αναφορά ανάπτυξη χωρίς να λαμβάνονται τα ενδεδειγμένα μέτρα ασφάλειας».
Εναντίον της πιο πάνω απορριπτικής απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής, οι αιτητές υπέβαλαν στις 10.04.2009 Ιεραρχική Προσφυγή προβάλλοντας τα πιο κάτω επιχειρήματα:
«(α) Η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής είναι αποτέλεσμα έλλειψης έρευνας και πλάνης σε σχέση με τα πραγματικά δεδομένα της υπόθεσης, καθώς στο έντυπο υποβολής αίτησης για χορήγηση πολεοδομικής άδειας αναφέρεται ξεκάθαρα ότι η αιτούμενη αλλαγή χρήσης αφορά τη δημιουργία καταστήματος διανομής πίτσας (delivery) και όχι καταστήματος πώλησης έτοιμων φαγητών (take-away), όπως λανθασμένα αναφέρεται στην απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής. Επίσης μαζί με το έντυπο υποβολής αίτησης είχε επισυναφθεί επιστολή στην οποία αναφέρεται ότι το κατάστημα θα παρέχει σχεδόν εξολοκλήρου εξυπηρέτηση με κατ' οίκον διανομή. Στην πιο πάνω επιστολή ο Γενικός Διευθυντής της Εταιρείας ανέφερε ότι η επιχείρηση εκ φύσεως διανέμει περισσότερο από 90% των πωλήσεων της, ενώ το υπόλοιπο 10% προέρχεται από αγορές του προσωπικού που εργάζεται σε αυτή.
(β) Όπως προκύπτει από τα όσα αναφέρονται στην παράγραφο 3(α) πιο πάνω, η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής συνιστά ουσιώδη πλάνη, καθώς λόγω της φύσεως της επιχείρησης, δεν επηρεάζονται καθόλου οι συνθήκες κυκλοφοριακής ασφάλειας της περιοχής, ούτε επιτείνεται το πρόβλημα κυκλοφοριακής συμφόρησης της Λεωφόρου Διγενή Ακρίτα.
(γ) Σύμφωνα με τις πρόνοιες των παραγράφων 2.1 και 2.2 (α-δ) της Κ.Δ.Π. 55/90, οι αιτητές δεν ήταν υποχρεωμένοι να υποβάλουν στη Πολεοδομική Αρχή υπογραφές των συνιδιοκτητών και τίτλους ιδιοκτησίας για τον προτεινόμενο χώρο στάθμευσης μοτοποδηλάτων στο κοινόχρηστο πεζοδρόμιο, παρά μόνο σε περίπτωση που η Πολεοδομική Αρχή ζητούσε την υποβολή τέτοιων στοιχείων, γεγονός που δεν έπραξε. Ως εκ τούτου η απόφαση άρνησης χορήγησης πολεοδομικής άδειας στηρίχθηκε σε λανθασμένη ερμηνεία του Νόμου.
(δ) Η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής είναι αποτέλεσμα έλλειψης δέουσας έρευνας και πλάνης περί τα πράγματα. Η επιστολή που υποβλήθηκε από τον Πρόεδρο της διαχειριστικής επιτροπής της πολυκατοικίας δε δεσμεύει τη διαχειριστική επιτροπή, εφόσον ο Πρόεδρος δεν ήταν εξουσιοδοτημένος να υποβάλει οποιαδήποτε ένσταση. Ακόμη όμως και σε περίπτωση που ο Πρόεδρος ήταν εξουσιοδοτημένος να προβεί στην πιο πάνω ενέργεια, το άρθρο 38ΚΗ, Κεφ.224 του περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμου, δεν δίνει εξουσία στη διαχειριστική επιτροπή να υποβάλλει ένσταση στην παραχώρηση οιασδήποτε άδειας και/ή πολεοδομικής άδειας και/ή άδειας αλλαγής χρήσης ενοίκου της πολυκατοικίας.
(ε) Έλλειψη δέουσας έρευνας υπάρχει και σε σχέση με την αναφορά ότι το κτίριο παρουσιάζει προβλήματα ασφάλειας από εκτεθειμένες επαγγελματικές φιάλες υγραερίου Που υπάρχουν στο πίσω μέρος του, για τις οποίες δεν λαμβάνονται τα ενδεδειγμένα μέτρα ασφάλειας. Οι πιο πάνω φιάλες έχουν επιθεωρηθεί από αρμόδιο Λειτουργό της Επαρχιακής Διοίκησης Λευκωσίας, ο οποίος διαπίστωσε ότι αυτές είναι κατάλληλες και ασφαλείς και η Επαρχιακή Διοίκηση Λευκωσίας χορήγησε άδεια αποθήκευσης υγραερίου.
(στ) Η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής παραβιάζει την αρχή της φυσικής δικαιοσύνης που επιτάσσει ότι κάθε διοικητικό όργανο το οποίο μετέχει στην παραγωγή μιας διοικητικής πράξης πρέπει να παρέχει τα εχέγγυα αμερόληπτης κρίσης. Στην προκειμένη περίπτωση η σύνθεση του οργάνου που έλαβε την προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει, καθώς στη σχετική συνεδρία της Πολεοδομικής Επιτροπής Δήμου Λευκωσίας συμμετείχε ο Πρόεδρος της Επιτροπής, κ. Νίκος Νουρή, ο οποίος διατηρεί κατάστημα δίπλα από το υποστατικό της αιτήτριας Εταιρείας και ο οποίος σε κατ' ιδίαν συνομιλία που είχε με τον Διευθυντή της Εταιρείας ανέφερε ότι δεν πρόκειται να συναινέσει στην παραχώρηση οιουδήποτε χώρου στάθμευσης μπροστά από το υποστατικό των αιτητών. Περαιτέρω σημειώνεται ότι στη διαδικασία εξέτασης της αίτησης για χορήγηση πολεοδομικής άδειας μετείχε ο Λειτουργός των Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Λευκωσίας κ. Δημήτρης Δημητρίου ο οποίος βρίσκεται σε οξεία έχθρα με την αιτήτρια κα Δώρα Πελά. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι το πιο πάνω άτομο επισκέφθηκε το υπό αναφορά υποστατικό στις 05.10.2007 και ζήτησε από το προσωπικό του συνεργείου που εκτελούσε εργασίες μπογιατίσματος και διακόσμησης τους καταστήματος να τερματίσουν άμεσα τις εργασίες προς αποφυγή λήψης δικαστικών μέτρων εναντίον τους. Επίσης ο κ. Δημητρίου προέβηκε στη λήψη δικαστικών μέτρων εναντίον της αιτήτριας και εξασφάλισε διάταγμα αναστολής εργασιών, ενώ δήλωσε δημόσια στον Γενικό Διευθυντή της Εταιρείας ότι δεν πρόκειται να χορηγηθεί ποτέ άδεια αλλαγής χρήσης για το εν λόγω υποστατικό. Ο Γενικός Διευθυντής κατάγγειλε την πιο πάνω συμπεριφορά στη Δήμαρχο Λευκωσίας με επιστολή του ημερομηνίας 24.10.2007.
(η) Η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής συνιστά δυσμενή διάκριση εναντίον των αιτητών, κατά παράβαση του άρθρου 28 του Συντάγματος το οποίο καθιερώνει την αρχή της ισότητας των πολιτών και επιβάλλει στη διοίκηση όπως κατά την άσκηση της διακριτικής της εξουσίας εφαρμόζει ίση ή ομοιόμορφη μεταχείριση όλων των πολιτών που τελούν κάτω από τις ίδιες ή παρόμοιες συνθήκες. Επί της λεωφόρου Διγενή Ακρίτα υπάρχουν τα πιο κάτω εμπορικά καταστήματα τα οποία δεν διαθέτουν χώρους στάθμευσης και παραταύτα επιτρέπεται η λειτουργία τους:
(ι) 'Εξι (6) φαρμακεία, μεταξύ των οποίων και το φαρμακείο του Προέδρου της Πολεοδομικής Επιτροπής Δήμου Λευκωσίας.
(ιι) Πέντε (5) περίπτερα.
(ιιι) Τρία (3) υποκαταστήματα εμπορικών τραπεζών.
(ιν) Τρία (3) αρτοποιεία.
(ν) Δύο (2) φρουταρίες.
(νι) Δεκάδες άλλα εμπορικά καταστήματα και γραφεία.»
Το Υπουργείο Εσωτερικών, αφού έλαβε υπόψιν τις εκθέσεις που λήφθηκαν από την Πολεοδομική Αρχή και τον Αν. Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως ετοίμασε σχετικό Σημείωμα με αρ. 77/09 το οποίο υπέβαλε στην αρμόδια Υπουργική Επιτροπή.
Η αρμόδια Υπουργική Επιτροπή στη συνεδρία της ημερομηνίας 20.04.2010, αφού εξέτασε τα πραγματικά και νομικά γεγονότα τα οποία σχετίζονταν με την υποβληθείσα αίτηση, την απόφαση και τα επιχειρήματα της Πολεοδομικής Αρχής και τις απόψεις του Αν. Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, καθώς και τους λόγους που επικαλέστηκε η ευπαίδευτη συνήγορος των αιτητών για υποστήριξη της Ιεραρχικής Προσφυγής, αποφάσισε ομόφωνα να απορρίψει την Ιεραρχική Προσφυγή, κρίνοντας ότι η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής είναι ορθή και σύμφωνη με τις πρόνοιες της πολεοδομικής νομοθεσίας και του Τοπικού Σχεδίου Λευκωσίας.
Οι αιτητές ενημερώθηκαν για την απόφαση της Υπουργικής Επιτροπής με σχετική επιστολή του Υπουργείου Εσωτερικών προς τη δικηγόρο τους, ημερομηνίας 31/05/2010.
Είναι η θέση των αιτητών ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα έλλειψης δέουσας έρευνας και πλάνης περί τα πράγματα και το νόμο. Υποβάλλουν συναφώς ότι δεν εξετάστηκαν από τους καθ' ων η αίτηση τα όσα οι αιτητές πρόβαλαν με την ιεραρχική προσφυγή τους, και ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται αιτιολογίας. Ούτε οι εισηγήσεις της Πολεοδομικής Αρχής αλλά ούτε οι εισηγήσεις του Αναπληρωτή Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας, σύμφωνα πάντοτε με τη θέση των αιτητών, μπορούν να αναπληρώσουν την έλλειψη αιτιολογίας.
Από την άλλη πλευρά, οι καθ' ων η αίτηση αντιτείνουν ότι ερεύνησαν δεόντως τους ισχυρισμούς που πρόβαλαν οι αιτητές κατά το στάδιο άσκησης της ιεραρχικής προσφυγής και ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη και συμπληρώνεται από τα στοιχεία των φακέλων.
Έχω εξετάσει με μεγάλη προσοχή τους ισχυρισμούς των δύο πλευρών καθώς επίσης μελέτησα με μεγάλη προσοχή τα σχετικά στοιχεία του διοικητικού φακέλου. Κατέληξα στο ότι η έρευνα που διεξήχθη από τους καθ' ων η αίτηση ήταν η δέουσα υπό τις περιστάσεις και ότι η προσβαλλόμενη απόφαση της Υπουργικής Επιτροπής είναι αιτιολογημένη.
Η συγκεκριμένη ανάπτυξη προτείνετο σε δρόμο πρωταρχικής σημασίας, στον οποίο ούτε το Τοπικό Σχέδιο, ούτε η Πολεοδομική Αρχή επέτρεπαν τη χωροθέτηση της ανάπτυξης αυτής.
Σημειώνω συναφώς τα όσα περιέχονται στο Σημείωμα προς την Υπουργική Επιτροπή και συγκεκριμένα, τα ακόλουθα σχετικά:
«(α) Η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής δεν λήφθηκε υπό καθεστώς πλάνης ή έλλειψης έρευνας περί τα πράγματα. Η θέση των αιτητών ότι λειτουργούν με ποσοστό 90% με παράδοση κατ' οίκον και 10% με παράδοση από το κατάστημα ήταν υπόψη της Επιτροπής και είχε σχολιαστεί στην έκθεση αξιολόγησης της αίτησης που ετοίμασε η Τεχνική Υπηρεσία. Δεν υπάρχει όμως πρόνοια στο ισχύον Τοπικό Σχέδιο Λευκωσίας που να παρέχει ευχέρεια διαφορετικής αντιμετώπισης,ούτε και μπορεί να διασφαλιστεί νομικά ή πραγματικά ο τρόπος λειτουργίας με το συγκεκριμένο τρόπο. Η ανάπτυξη προτείνεται σε δρόμο πρωταρχικής σημασίας, στον οποίο ούτε το Τοπικό Σχέδιο, ούτε η Πολεοδομική αρχή ευνοούν τη χωροθέτησή της.
...............................
(γ) Οι αρνητικές απόψεις πολιτών που υποβάλλονται στην Πολεοδομική Αρχή δεν αποτελούν από μόνες τους λόγο άρνησης χορήγησης της άδειας, αλλά δεν μπορούν να μην λαμβάνονται υπόψη. Στην προκείμενη περίπτωση είχε ληφθεί αρνητική άποψη ενός ενοίκου (όχι του διαχειριστή), η οποία μεταξύ άλλων αναφέρεται και στη τοποθέτηση φιαλών υγραερίου σε κοινόχρηστο χώρο, παρεμποδίζοντας τη λειτουργία χώρων στάθμευσης. Σε μεταγενέστερη αίτηση που υποβλήθηκε για το ίδιο τεμάχιο μετά τη λειτουργία της παρούσας ανάπτυξης, η οποία υλοποιήθηκε χωρίς άδεια και λήφθηκαν από το Δήμο δικαστικά μέτρα, οι ιδιοκτήτες έκαναν αρκετές παραστάσεις τόσο στο Δήμο όσο και στα μέλη της Πολεοδομικής Επιτροπής.
(δ) Ο Πρόεδρος της Πολεοδομικής Επιτροπής είναι Διευθυντής εταιρείας που είναι ιδιοκτήτρια άλλης μονάδας καταστήματος στο ίδιο τεμάχιο. Σημειώνεται ότι στο τεμάχιο έχουν εκδοθεί 38 τίτλοι ιδιοκτησίας, για 27 γραφεία και 11 διαμερίσματα. Δεν υπάρχει οποιοδήποτε προσωπικό συμφέρον στις μονάδες που αφορούσε η παρούσα αίτηση.
(ε) Ο αρμόδιος Λειτουργός του Δήμου που επισκέφθηκε το υποστατικό για να εξετάσει την έναρξη εργασιών χωρίς άδεια και στη συνέχεια κατόπιν οδηγιών προχώρησε στην έκδοση διατάγματος τερματισμού εργασιών, δεν είχε οτιδήποτε προσωπικό θετικό ή αρνητικό ενδιαφέρον. Μετέβη στο υποστατικό στα πλαίσια των καθηκόντων του και ενημέρωσε τους αιτητές ότι έπρεπε να σταματήσουν κάθε οικοδομική εργασία πληροφορώντας τους ταυτόχρονα ότι σύμφωνα με τις πρόνοιες του Τοπικού Σχεδίου και την αντίστοιχη πολιτική της Πολεοδομικής Αρχής, η οποία του ήταν γνωστή από μια σειρά αντίστοιχων αποφάσεων στον ίδιο δρόμο, δεν θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν άδεια. Ανεξαρτήτως των πιο πάνω σημειώνεται ότι ο συγκεκριμένος Λειτουργός δεν μετείχε στην διαδικασία ελέγχου ή έγκρισης της αίτησης».
Επίσης σημειώνω τη θέση της Πολεοδομικής Αρχής ότι, σχετικά με το ιδιωτικό πεζοδρόμιο το οποίο προτείνετο σαν χώρος στάθμευσης μοτοποδηλάτων, απαιτείτο η συγκατάθεση των συνιδιοκτητών.
Η άρνηση της πολεοδομικής αρχής να προχωρήσει σε μια τέτοια έγκριση χωρίς τη συγκατάθεση των συνιδιοκτητών βασίστηκε στους Κανονισμούς 2.1 και 2.2(α) της Κ.Δ.Π. 55/90 που προβλέπουν τα ακόλουθα:
«2.-(1) Η αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας υποβάλλεται στην Πολεοδομική Αρχή σε τέσσερα αντίτυπα κατά τον τύπο που εκάστοτε καθορίζεται από τον Υπουργό και υπογράφεται από τον ιδιοκτήτη της ακίνητης ιδιοκτησίας ή τον εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπό του.
(2) Με την αίτηση συνυποβάλλονται τα ακόλουθα:
(α) Πιστοποιητικό εγγραφής της προς ανάπτυξη ακίνητης ιδιοκτησίας και, σε περίπτωση που η ιδιοκτησία αυτή είναι υποθηκευμένη, δήλωση του ενυπόθηκου δανειστή ότι δεν ενίσταται στην αιτούμενη ανάπτυξη.
(β) Κυβερνητικό χωρομετρικό σχέδιο της προς ανάπτυξη ακίνητης ιδιοκτησίας σε τέσσερα αντίτυπα, στη μεγαλύτερη διαθέσιμη κλίμακα, που να δείχνει την αιτούμενη ανάπτυξη.
(γ) Τα σχέδια και διαγράμματα που καθορίζονται στο αντίστοιχο έντυπο αίτησης, ανάλογα με το είδος της ανάπτυξης και
(δ) οποιαδήποτε άλλη πληροφορία ή αποδεικτικό στοιχείο που θα απαιτηθεί για το χειρισμό της αίτησης.».
Σημειώνω συναφώς ότι οι πιο πάνω διατάξεις και συγκεκριμένα της υποπαραγράφου (δ) της παραγράφου (2) του Κανονισμού 2, δεν έχουν επιτακτικό χαρακτήρα, αλλά παρέχουν τη δυνατότητα στην Πολεοδομική Αρχή να ζητήσει την προσκόμιση πρόσθετων στοιχείων για σκοπούς χειρισμού της Αίτησης, όταν αυτή το κρίνει σκόπιμο.
Το Δικαστήριο δεν ασχολείται με τη διαπίστωση πρωτογενών γεγονότων αλλά αυτό το οποίο ελέγχει είναι εάν n διεξαχθείσα έρευνα, από το διοικητικό όργανο, είναι επαρκής.
Η αναζήτηση των απόψεων της Πολεοδομικής Αρχής και του Αν. Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως δεν έχει, κατά την κρίση μου, οτιδήποτε το μεμπτό.
Σύμφωνα με τις αρχές του διοικητικού δικαίου, η έρευνα θεωρείται επαρκής εφόσον επεκτείνεται στη διερεύνηση κάθε γεγονότος που είναι σχετικό είτε αυτή διεξάγεται από το ίδιο το αποφασίζον όργανο, είτε από άλλο όργανο στο οποίο μπορεί (το αποφασίζον όργανο) να αναθέσει τη διεξαγωγή και τη συλλογή στοιχείων (Δέστε: Κυριάκου v. Δημοκρατίας (2001) 4 Α.Α.Δ. 211).
Σημειώνω επίσης τις απόψεις και εισηγήσεις του Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, σχετικά με τα προβλήματα που πιθανόν να προέκυπταν από τους χώρους στάθμευσης της προτεινόμενης ανάπτυξης.
Στο απόσπασμα των Πρακτικών της 77ης συνεδρίας της Υπουργικής Επιτροπής αναφέρονται τα ακόλουθα σχετικά:
«Η Επιτροπή μελέτησε το Σημείωμα αρ. 77/9 του Υπουργείου Εσωτερικών και, αφού εξέτασε τα πραγματικά και νομικά γεγονότα τα οποία σχετίζονται με την υποβληθείσα αίτηση (ΠΑ373/2007), την απόφαση και τα επιχειρήματα της Πολεοδομικής Αρχής και τις απόψεις του Αν. Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, καθώς και τους λόγους που επικαλέστηκε ο δικηγόρος των αιτητών για υποστήριξη της Ιεραρχικής Προσφυγής, ενεργώντας σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, αποφάσισε ομόφωνα να απορρίψει την Ιεραρχική Προσφυγή, κρίνοντας ότι η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής είναι ορθή και σύμφωνη με τις πρόνοιες της πολεοδομικής νομοθεσίας και του Τοπικού Σχεδίου Λευκωσίας.»
Είναι λοιπόν πρόδηλο ότι όλα τα απαραίτητα στοιχεία ήταν ενώπιον της Υπουργικής Επιτροπής. Η Υπουργική Επιτροπή αξιολογώντας όλο το υλικό που σχετίζετο με την εξεταζόμενη υπόθεση κατέληξε στην απόρριψη της αίτησης της αιτήτριας εταιρείας.
Στην υπόθεση Δημητριάδη κ.ά. v. Υπουργικού Συμβουλίου κ.ά., (1996) 3 Α.Α.Δ. 85, ο Έπαρχος ( Αρμόδια Αρχή ) είχε ζητήσει , πριν καταλήξει στην απόφασή του, τις απόψεις, όχι μόνο του Τμήματος Πολεοδομίας αλλά και των επηρεαζομένων τοπικών Αρχών. Το γεγονός ότι η τελική του απόφαση συνέπιπτε με τις εισηγήσεις των πολεοδομικών αρχών, δεν θεωρήθηκε απεμπόληση εξουσίας, ούτε αποποίηση εκτέλεσης του καθήκοντός του.
Συγκεκριμένα στην απόφαση εκείνη, η Ολομέλεια τόνισε μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:
«Ο Έπαρχος στοιχειοθέτησε την απόφασή του υπό το φως των απόψεων οργάνων, τα οποία, λόγω των αρμοδιοτήτων τους, ήταν σε θέση να εκφέρουν άποψη επί των εξεταζομένων θεμάτων, πεφωτισμένη από την πείρα και γνώση τους. Η υιοθέτησή της δεν αποκαλύπτει, υπό το φως του συνόλου των δεδομένων της έρευνας, αποποίηση εξουσίας.
Όπως προκύπτει από τη Κωνσταντινίδης κ.α. v. Συμβουλίου Βελτιώσεως Στροβόλου κ.ά., Υποθ. 216/86 κ.α., ημερ. 13.4.90 η αναζήτηση των απόψεων τρίτων, στο πλαίσιο της διερεύνησης των γεγονότων, προς το σκοπό της εξουσίας η οποία εναποτίθεται σε νομοθετημένο όργανο, δε συνιστά απεμπόληση εξουσίας, αλλά μέτρο αναγόμενο στη δέουσα διερεύνηση των γεγονότων».
Ενόψει όλων όσων έχουν αναφερθεί πιο πάνω, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι οι αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν ότι συντρέχει οποιοσδήποτε λόγος ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης.
Κατά συνέπεια η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα €1.000,. εις βάρος της αιτήτριας εταιρείας.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.