|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 830/2008 και 815/2009
26 Νοεμβρίου, 2013
[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Υπóθεση Αρ. 830/2008
ΕΛΕΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ
ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ ΠΑΦΟΥ,
Καθ'ων η αίτηση.
Και ως έχει τροποποιηθεί δια διατάγματος ημερομηνίας 12/12/2012
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ ΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ
ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ, ΑΠΟΒΙΩΣΑΣΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ
ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ ΠΑΦΟΥ,
Καθ'ων η αίτηση.
Υπóθεση Αρ. 815/2009
ΕΛΕΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ
ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ ΠΑΦΟΥ,
Καθ'ων η αίτηση.
Και ως έχει τροποποιηθεί δια διατάγματος ημερομηνίας 12/12/2012
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ ΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ
ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ, ΑΠΟΒΙΩΣΑΣΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ
ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ ΠΑΦΟΥ,
Καθ'ων η αίτηση.
Α. Κακογιάννη (κα), για τον Αιτητή.
Δ. Καλλίγερος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.
____________________________________________
A Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Κατ' αρχάς θα πρέπει να λεχθεί ότι ο αιτητής προωθεί τις δύο πιο πάνω προσφυγές, οι οποίες λόγω της συνάφειας που τις χαρακτηρίζει συνεκδικάστηκαν, υπό την ιδιότητα του ως διαχειριστής της περιουσίας της Ελένης Στεφανίδη, ιδιοκτήτριας των τεμαχίων 236 και 630, Φ/Σχ. 26/6343V0V01, στην Πόλη Χρυσοχούς. Και οι δύο προσφυγές, αρχικά καταχωρήθηκαν από την ιδιοκτήτρια των εν λόγω τεμαχίων, η οποία όμως, προτού αυτές εκδικαστούν, απεβίωσε. Έκτοτε, οι προσφυγές αναβλήθηκαν επανειλημμένα, για να δοθεί χρόνος στους κληρονόμους της αιτήτριας, αρχικά για να αποφασίσουν κατά πόσο θα επέμεναν στην εκδίκαση τους και ακολούθως, αφού αποφάσισαν να τις συνεχίσουν, να προβούν σε όλες τις ενδεδειγμένες ενέργειες για διορισμό διαχειριστή, πράγμα το οποίο και τελικά έπραξαν.
Τα γεγονότα που περιβάλλουν τις πιο πάνω δύο προσφυγές, δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερη δυσκολία, ούτε και στην ουσία τους αμφισβητούνται. Τα συνοψίζω.
Στις 3/7/2007, υποβλήθηκε από το ενδιαφερόμενο μέρος η πολεοδομική αίτηση ΠΑΦ/1076/07, για ανέγερση πέντε διαμερισμάτων στο τεμάχιο 608 το οποίο γειτνιάζει με τα τεμάχια του αιτητή, όπως και για περίφραξη του εν λόγω τεμαχίου. Κατά τη μελέτη της αίτησης τεχνικός των καθ'ων η αίτηση, διενήργησε επιτόπια έρευνα/εξέταση. Περαιτέρω, κατά τη μελέτη της αίτησης, η Πολεοδομική Αρχή διαπίστωσε την ανάγκη όπως γίνουν τροποποιήσεις στα αρχικά σχέδια, γεγονός για το οποίο πληροφορήθηκε σχετικά το ενδιαφερόμενο μέρος, το οποίο και υπέβαλε τροποποιητικά σχέδια. Στις 27/12/2007, οι καθ'ων η αίτηση έκδωσαν την αιτούμενη πολεοδομική άδεια, με όρους. Η εν λόγω άδεια προσβάλλεται με την Προσφυγή 830/2008.
Ο Δήμος Πόλης Χρυσοχούς, με επιστολή του ημερομηνίας 5/6/2008, πληροφόρησε τους καθ'ων η αίτηση ότι τα σχέδια που είχαν εγκριθεί προνοούσαν κατασκευή παραθύρων με άνοιγμα στο τεμάχιο του αιτητή. Οι καθ'ων η αίτηση ειδοποίησαν το ενδιαφερόμενο μέρος το οποίο στις 20/6/2008 υπέβαλε αίτηση για έγκριση τροποποιημένων σχεδίων. Η αίτηση εγκρίθηκε στις 10/3/2009. Η σχετική απόφαση προσβάλλεται με την Προσφυγή 815/2009.
Οι καθ'ων η αίτηση, πρόσθετα των ενστάσεων τους επί της ουσίας των λόγων ακύρωσης, στο δικόγραφο τους, χωρίς όμως να την αναπτύσσουν περαιτέρω στην αγόρευση τους, προβάλλουν την προδικαστική ένσταση, την οποία ως εκ της φύσης της θα εξετάσω πρώτα, ότι ο αιτητής στερείται έννομου συμφέροντος. Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι με τις προσβαλλόμενες πράξεις θίγονται τα έννομα συμφέροντα του, εφόσον επηρεάζονται δυσμενώς οι ανέσεις και η λειτουργικότητα των τεμαχίων του, περιλαμβανομένου του δικαιώματος του στο φως και συνεπώς επηρεάζεται το δικαίωμα του να απολαμβάνει την περιουσία του.
Θεωρώ ότι η ένσταση αυτή δεν ευσταθεί. Νομιμοποίηση προβολής έννομου συμφέροντος στοιχειοθετείται, σύμφωνα με τη νομολογία, όταν ο αιτητής έχει την ιδιότητα του περιοίκου και από την εν λόγω ιδιότητα βλάπτονται τα συμφέροντά του, σε υποθέσεις δε όπως η παρούσα, το έννομο συμφέρον επεκτείνεται και σε ιδιοκτήτες ακινήτων των οποίων οι συνθήκες διαβίωσης ενδεχομένως να επηρεαστούν δυσμενώς λόγω της έκδοσης της πολεοδομικής άδειας (Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 73, Thanos Club Hotels Ltd ν. Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου (2000) 3 Α.Α.Δ. 324). Σύμφωνα πάντα με τη νομολογία, δεν απαιτείται απόδειξη ότι πράγματι θίγεται το έννομο συμφέρον του αιτητή. Απλή πιθανολόγηση επηρεασμού ή επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης είναι αρκετή (βλ. Υπόθεση Αρ. 291/2006, Βασιλείου ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 12/1/2006). Στην προκείμενη περίπτωση, λαμβανομένων υπόψη όλων των περιστάσεων και ιδιαίτερα του γεγονότος ότι τα τεμάχια της αιτήτριας γειτνιάζουν με αυτό του ενδιαφερόμενου μέρους, κρίνω ότι ο αιτητής έχει στοιχειοθετήσει ύπαρξη έννομου συμφέροντος εντός της εννοίας του άρθρου 146.2 του Συντάγματος.
Ως αποτέλεσμα, η προδικαστική ένσταση δεν μπορεί να πετύχει και απορρίπτεται.
Οι καθ'ων η αίτηση προβάλλουν επίσης τη θέση, ότι ο αιτητής δεν μπορεί να προωθεί παράλληλα και τις δύο προσφυγές. Ισχυρίζεται ότι η πολεοδομική άδεια που προσβάλλεται με την Προσφυγή Αρ. 830/2008, πρόκειται για την πρώτη άδεια που εκδόθηκε, έχει ενσωματωθεί στη δεύτερη άδεια, ήτοι την τροποποιητική πολεοδομική άδεια που προσβάλλεται με την Προσφυγή Αρ. 815/2009 και επομένως έχει απωλέσει την εκτελεστότητα της. Περαιτέρω προβάλλουν τη θέση ότι η δεύτερη άδεια είναι ευνοϊκή για τον αιτητή, εφόσον προάγονται τα συμφέροντα του.
Οι ισχυρισμοί του αιτητή περιστρέφονται γύρω από τη θέση ότι πρόκειται για δυο ξεχωριστές διοικητικές πράξεις, οι οποίες μπορούν να προσβληθούν αυτοτελώς.
Σύμφωνα με το άρθρο 23 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου του 1972, κάθε αίτηση για πολεοδομική άδεια υποβάλλεται με τον τρόπο που προβλέπεται σε Κανονισμούς. Σύμφωνα με τον Κανονισμό 2 των σχετικών περί Χωροταξίας και Πολεοδομίας (Αιτήσεις και Ιεραρχικές Προσφυγές) Κανονισμών του 1990 (Κ.Δ.Π. 55/90):
"2.-(1) Η αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας υποβάλλεται στην Πολεοδομική Αρχή σε τέσσερα αντίτυπα κατά τον τύπο που εκάστοτε καθορίζεται από τον Υπουργό και υπογράφεται από τον ιδιοκτήτη της ακίνητης ιδιοκτησίας ή τον εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπό του.
...................
(3) Κάθε μεταγενέστερη αίτηση για τροποποίηση της αρχικής πολεοδομικής άδειας ή κάθε συμπληρωματικό στοιχείο που απαιτείται σύμφωνα με όρο της αρχικής πολεοδομικής άδειας υποβάλλονται στην Πολεοδομική Αρχή σε τέσσερα αντίτυπα κατά τον τύπο που εκάστοτε καθορίζεται από τον Υπουργό."
Εκείνο που από τις πιο πάνω πρόνοιες προκύπτει, είναι ότι για τροποποίηση της πολεοδομικής άδειας υποβάλλεται ξεχωριστή αίτηση η οποία εξετάζεται χωριστά και η έγκριση ή απόρριψη της αποτελεί ανεξάρτητη και αυτοτελή πράξη η οποία μπορεί να προσβληθεί με προσφυγή.
Στην κρινόμενη περίπτωση, με τη δεύτερη άδεια που δόθηκε είχαν αντικατασταθεί τα αρχικά αρχιτεκτονικά σχέδια που είχαν εγκριθεί με την αρχική πολεοδομική άδεια, κατόπιν των παρατηρήσεων και των παραλείψεων που είχαν υποδειχτεί. Οι όροι όμως της αρχικής άδειας παρέμεναν οι ίδιοι και επομένως δε θεωρώ ότι η πρώτη, δηλαδή η αρχική πολεοδομική άδεια απώλεσε την εκτελεστότητα της και ενσωματώθηκε στη δεύτερη τροποποιημένη πολεοδομική άδεια. Στην Υπόθεση Αρ. 320/2006, Palatino Developments Ltd ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 31/10/2007, ηγέρθη παρόμοιος ισχυρισμός, ο οποίος και απορρίφθηκε με βάση το πιο κάτω σκεπτικό, με το οποίο και συμφωνώ:
"Είναι, κατά την άποψη μου, προφανές ότι ο Καν. 2(3) δεν εισάγει διάκριση ουσίας σε αιτήσεις για πολεοδομική άδεια, διάκριση δηλαδή ανάλογα με το κατά πόσο πρόκειται για αίτηση με την οποία ζητείται η τροποποίηση ήδη εκδοθείσας άδειας ή για αίτηση έκδοσης άδειας για πρώτη φορά ή άλλη, ανεξάρτητη, μελλοντικά. Ούτε ο Νόμος ούτε ο Κανονισμός δεν δικαιολογούν τέτοιου είδους ταξινομήσεις. Η κάθε αίτηση, είτε είναι η αρχική είτε κάποια μεταγενέστερη για τροποποίηση, για μικρές ή για ριζικές αλλαγές, εξετάζεται ως ανεξάρτητη και αυτοτελής με βάση τις ιδιαίτερες της ανάγκες, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται, ανάλογα με την περίπτωση, και ο συσχετισμός της με υφιστάμενη κατάσταση όπως διαμορφώθηκε με προηγούμενη άδεια."
Ως εκ των πιο πάνω, και η συγκεκριμένη θέση των καθ'ων η αίτηση απορρίπτεται.
Προχωρώ τώρα να εξετάσω την ουσία των λόγων ακύρωσης.
Ο αιτητής, ως λόγους ακύρωσης, προβάλλει την έλλειψη δέουσας έρευνας και κατ' επέκταση πλάνης. Ισχυρίζεται ότι η πολεοδομική άδεια, η οποία προσβάλλεται με την Προσφυγή Αρ. 830/2008 εκδόθηκε παράτυπα. Σύμφωνα με το πρώτο σκέλος του ισχυρισμού του, οι καθ'ων η αίτηση εσφαλμένα ενέκριναν τα σχέδια στα οποία προβλεπόταν η κατασκευή παραθύρων προς το τεμάχιο του και η κατασκευή προβόλου. Αυτό όμως έχει ανακληθεί με τη δεύτερη πολεοδομική άδεια, την τροποποιητική, με την οποία τα εν λόγω σχέδια ακυρώθηκαν και εγκρίθηκαν νέα. Επομένως, ο αιτητής, δεν μπορεί να παραπονείται για κάτι το οποίο έπαυσε πλέον να υφίσταται.
Με το δεύτερο σκέλος του ίδιου ισχυρισμού του, ο αιτητής προβάλλει τη θέση ότι χωρίς να έχει προηγηθεί επιστημονική μελέτη, τα υψόμετρα τα οποία προβλέπονται στην άδεια είναι εσφαλμένα. Ισχυρίζεται επίσης πως η αναφορά του τεχνικού των καθ'ων η αίτηση ότι η υψομετρική διαφορά είναι γύρω στα 3 μέτρα δεν είναι ορθή. Πρόκειται για θέμα τεχνικής φύσεως. Έχει κατ' επανάληψη λεχθεί ότι το Δικαστήριο δεν μπορεί να υπεισέλθει στη μελέτη σχεδίων και κτιριακών εγκαταστάσεων και να αποφασίσει επί τεχνικών θεμάτων. Το έργο αυτό ανάγεται αποκλειστικά στην κρίση της διοίκησης, η οποία επ' αυτού δεν ελέγχεται. (Σταυρινός ν. Δημοκρατίας (1986) 3 C.L.R. 1195, 1200).
Με το τρίτο σκέλος του συγκεκριμένου ισχυρισμού του ο αιτητής υποστηρίζει ότι η αίτηση του ενδιαφερόμενου μέρους, στα πλαίσια της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλόμενη πολεοδομική άδεια, δεν είχε τεθεί προηγουμένως ενώπιον της Επιτροπής Αισθητικού Ελέγχου, όπως οι σχετικοί Κανονισμοί προνοούν.
Κρίνω ότι ο εν λόγω ισχυρισμός του αιτητή ευσταθεί. Η προτεινόμενη ανάπτυξη ήταν εντός του παραδοσιακού πυρήνα της Πόλης Χρυσοχούς. Όπως προκύπτει από τη μελέτη του φακέλου, οι καθ'ων η αίτηση, πριν τη χορήγηση της άδειας δεν ζήτησαν, ως υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις όφειλαν, τις απόψεις του Δήμου Πόλεως Χρυσοχούς, ούτε και η αίτηση εξετάστηκε από Ειδική Συμβουλευτική Επιτροπή Αισθητικού Ελέγχου. Σύμφωνα με τη Δήλωση Πολιτικής, παραγράφους 10.1.2 και 10.1.3, η Πολεοδομική Αρχή οφείλει, εκεί και όπου απαιτείται, να συμβουλεύεται ειδική επιτροπή για οποιαδήποτε αίτηση ή θέμα για το οποίο η Πολεοδομική Αρχή επιθυμεί να πάρει απόψεις πάνω στις αισθητικές πτυχές της ανάπτυξης με έμφαση στις αναπτύξεις σε ιστορικές/παραδοσιακές περιοχές.
Επομένως, θεωρώ ότι οι καθ'ων η αίτηση δεν έχουν προβεί στη δέουσα έρευνα κατά την εξέταση της αίτησης και συνεπακόλουθα τη χορήγηση της πολεοδομικής άδειας ΠΑΦ/1076/07.
Συνεπώς η Προσφυγή Αρ. 830/2008 πρέπει να επιτύχει.
Προσφυγή Αρ. 815/2009
Έχω ήδη παραθέσει τα γεγονότα πιο πάνω, γι' αυτό θεωρώ περιττό να τα επαναλάβω. Ως προς τη θέση των καθ'ων η αίτηση περί έλλειψης έννομου συμφέροντος του αιτητή, υιοθετώ και επαναλαμβάνω τα όσα επί τούτου ανέφερα στα πλαίσια της Προσφυγής Αρ. 830/2008, τα οποία θεωρώ ότι τυγχάνουν πλήρους εφαρμογής και στην παρούσα προσφυγή.
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η πολεοδομική άδεια παραβιάζει το Νόμο και τη Δήλωση Πολιτικής, καθώς και ότι η απόφαση για χορήγηση της άδειας λήφθηκε υπό πλάνη περί το Νόμο και τα πράγματα και χωρίς αιτιολογία. Προβάλλει ότι η άδεια δεν περιλαμβάνει βασικά στοιχεία όπως τα υψόμετρα. Επίσης ότι δεν έγινε ο ορθός έλεγχος και συνεπώς δόθηκε άδεια για κτίριο συνολικού ύψους 14 μέτρων σε περιοχή που εμπίπτει στον παραδοσιακό πυρήνα της περιοχής.
Δεν θεωρώ ότι τα όσα αναφέρει ο αιτητής ευσταθούν.
Οι καθ'ων η αίτηση κατά τη μελέτη της αίτησης για πολεοδομική άδεια προέβηκαν σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες που απαιτούνται για εξέταση τέτοιων αιτήσεων δίδοντας επαρκή αιτιολογία για την απόφασή τους. Οι καθ'ων η αίτηση είχαν συναντήσεις με τους εκπροσώπους του Δήμου Πόλης Χρυσοχούς, όπου συμφωνήθηκαν να ακυρωθούν τα ανοίγματα της οικοδομής που εφάπτονταν του τεμαχίου του αιτητή, να ακυρωθεί ο πρόβολος και να μην διευρυνθεί το αδιέξοδο που οδηγούσε στο τεμάχιο του αιτητή, καθώς και να διαφοροποιηθούν τα υψόμετρα της οικοδομής. Σημειώνω ότι όλα αυτά είχαν αποτελέσει λόγους ακυρώσεως της Προσφυγής Αρ. 830/2008 τα οποία με την νέα πολεοδομική άδεια είχαν διορθωθεί. Όπως αναφέρεται στην Υπόθεση Αρ. 1326/2010, Παπακωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 3/7/2012, ο αιτητής δεν μπορεί να αντλήσει επιχειρήματα ή να ζητήσει θεραπείες για θέματα που δεν υφίστανται πλέον. Επίσης το θέμα είχε εξεταστεί από την Ειδική Συμβουλευτική Επιτροπή Άσκησης Αισθητικού Ελέγχου και τα σχέδια τροποποιήθηκαν ούτως ώστε να συνάδουν με την περιοχή. Τα υψόμετρα επίσης είχαν διορθωθεί.
Αναφορικά με τον ισχυρισμό του περί εσφαλμένων μετρήσεων των υψομέτρων, όπως έχω ήδη επισημάνει στα πλαίσια της Προσφυγής Αρ. 830/2008, η συγκεκριμένη πτυχή του παραπόνου του αιτητή αποτελεί τεχνικής φύσεως θέμα για το οποίο δεν έχει αρμοδιότητα το Δικαστήριο.
Ως αποτέλεσμα, η Προσφυγή Αρ. 815/2009, θα πρέπει να απορριφθεί.
Ενόψει όλων των πιο πάνω, εκδίδεται διάταγμα αποσυνένωσης των δύο προσφυγών. Η Προσφυγή Αρ. 830/2008, για τους λόγους που έχω εξηγήσει επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται, ενώ η Προσφυγή Αρ. 815/2009, για τους λόγους που επίσης έχω εξηγήσει, αποτυγχάνει και απορρίπτεται και η επίδικη απόφαση επικυρώνεται, σύμφωνα με το άρθρο 146 του Συντάγματος. Αναφορικά με τα έξοδα, κρίνω υπό τις περιστάσεις ορθό όπως μη προβώ σε οποιαδήποτε διαταγή, εφόσον ο αιτητής είναι ο ίδιος και στις δύο προσφυγές, έχει εκπροσωπηθεί από τον ίδιο δικηγόρο, οι δύο προσφυγές λόγω της συνάφειας τους έχουν συνεκδικαστεί και έχει επιτύχει στη μια, ενώ στην άλλη έχει αποτύχει.
Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ