|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 722/2012)
31 Οκτωβρίου, 2013
[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΠΑΙΜΠΟΥΡΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
Καθ'ων η αίτηση.
Αιτητής παρών προσωπικά.
Αλ. Καλησπέρα (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση. Για να ακούσει απόφαση η κα Ουστά.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Στις 23/12/2002, ο αιτητής τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια εκτέλεσης της εργασίας του. Εργαζόταν τότε σε εργοληπτική εταιρεία, στην οποία συνέχιζε να εργάζεται και μετά τον τραυματισμό του. Συγκεκριμένα, συνέχισε να εργάζεται μέχρι τις 9/10/2003. Τον ίδιο μήνα υπέβαλε αίτηση για επίδομα ασθενείας λόγω δισκοπάθειας, το οποίο και του καταβλήθηκε για την περίοδο 9/10/2003 - 15/1/2004. Στα ιατρικά πιστοποιητικά που συνόδευαν τη σχετική αίτηση του δεν γινόταν αναφορά στο ατύχημα στο οποίο είχε τραυματιστεί ένα χρόνο νωρίτερα.
Οκτώ περίπου χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα στις 31/5/2011, ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για παροχή σύνταξης λόγω αναπηρίας. Την αίτηση συνόδευε ιατρικό πιστοποιητικό ημερομηνίας 23/12/2003, σύμφωνα με το οποίο αυτός ασθενούσε με «δισκοπάθεια (κήλη δίσκου) στην οσφυϊκή μοίρα». Συστήνετο ξεκούραση για ένα περίπου μήνα. Η αίτηση απορρίφθηκε στις 12/3/2012 χωρίς ο αιτητής να παραπεμφθεί για σκοπούς εξέτασης στο Ιατροσυμβούλιο. Στη σχετική επιστολή με την οποία κοινοποιήθηκε στον αιτητή η απορριπτική απόφαση, οι καθ'ων η αίτηση αναφέρουν τα εξής σχετικά με τους λόγους απόρριψης της αίτησης του:
"Το ατύχημα το οποίο σας προκάλεσε την ανικανότητα σας για εργασία δεν θεωρήθηκε ως επαγγελματικό ατύχημα. ΣΤΑ ΙΑΤΡΙΚΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΟΤΙ Η ΠΑΘΗΣΗ ΣΑΣ ΠΡΟΚΛΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ."
(Η έμφαση είναι του κειμένου)
Με στόχο την ακύρωση της πιο πάνω απόφασης, ο αιτητής καταχώρισε την παρούσα προσφυγή, ισχυριζόμενος βασικά ότι η επίδικη απόφαση είναι αναιτιολόγητη και προϊόν ελλιπούς έρευνας.
Θα πρέπει να λεχθεί πως, της αίτησης για παροχή σύνταξης αναπηρίας προηγήθηκε αίτημα του αιτητή για να του χορηγηθεί επίδομα σωματικής βλάβης που υπέστη σε ατύχημα, όπως αναφερόταν στη σχετική αίτηση, στις 23/12/2002. Το αίτημα απορρίφθηκε ως εκπρόθεσμο και εναντίον της απορριπτικής απόφασης ο αιτητής δεν καταχώρισε προσφυγή.
Κατ' αρχάς θα πρέπει να επισημάνω ότι στο σώμα της προσφυγής δεν περιλαμβάνονται νομικοί λόγοι ακύρωσης. Παρά ταύτα, θα προχωρήσω να εξετάσω τους λόγους ακύρωσης εφόσον σε περιπτώσεις, όπως η παρούσα, όπου η προσφυγή καταχωρείται προσωπικά από τον αιτητή ο οποίος δεν είναι δικηγόρος, δεν απαιτείται αυστηρή συμμόρφωση με το Διαδικαστικό Κανονισμό του 1962.
Έχοντας προβεί στην πιο πάνω επισήμανση, προχωρώ να εξετάσω τους προβαλλόμενους στα πλαίσια της προσφυγής λόγους ακύρωσης.
Διεξήλθα προσεκτικά το ενώπιον μου υλικό. Εκείνο που προκύπτει είναι πως οι καθ'ων η αίτηση ζήτησαν να πληροφορηθούν από την Ιατρικό Σύμβουλο των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων, στην οποία η περίπτωση του αιτητή παραπέμφθηκε για γνωμάτευση, κατά πόσο η ασθένεια του ήταν αποτέλεσμα του ατυχήματος το οποίο είχε υποστεί στις 23/12/2002 και αν η περίπτωση μπορούσε να παραπεμφθεί για σκοπούς γνωμάτευσης βαθμού αναπηρίας στο Ιατροσυμβούλιο.
Σύμφωνα με τη γνωμάτευση της Ιατρικού Συμβούλου, η ασθένεια του αιτητή δεν μπορούσε να θεωρηθεί ως συνέπεια εργατικού ατυχήματος ως ήταν η θέση του. Στη σχετική σημείωση της η Σύμβουλος, παραπέμποντας στο ιατρικό πιστοποιητικό ημερομηνίας 23/12/2003 που συνόδευε την αίτηση του αιτητή για παροχή σύνταξης αναπηρίας, αφού επισημαίνει το γεγονός ότι ήταν το πρώτο ιατρικό πιστοποιητικό που εκδόθηκε μετά το ατύχημα, αναφέρει ότι η δισκοπάθεια θεωρείται χρόνια ασθένεια και εφόσον ο γιατρός που έκδωσε το πιστοποιητικό γνώριζε για την ύπαρξη της κήλης, «σημαίνει ότι (η κήλη) προϋπήρχε».
Το κατά πόσο η ασθένεια του αιτητή ήταν το αποτέλεσμα του ατυχήματος, συνιστά θέμα για την εξέταση του οποίου απαιτούνται εξειδικευμένες γνώσεις αναφορικά με τις οποίες δεν είναι δυνατός ο δικαστικός έλεγχος. Υπενθυμίζω ότι η κρίση της διοίκησης παραμένει ανεξέλεγκτη, εφόσον δεν διαπιστώνεται κακή άσκηση της διακριτικής ευχέρειας και πλάνη ως προς τα πραγματικά δεδομένα (Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (2005) 3 Α.Α.Δ. 489).
Σχετικά με τη μεθοδολογία και τον τρόπο που η αίτηση του αιτητή εξετάστηκε από τους καθ'ων η αίτηση, αυτά συνιστούν ζητήματα που άπτονται τεχνικών θεμάτων, η εξέταση των οποίων απαιτεί ιδιαίτερες και εξειδικευμένες γνώσεις τις οποίες το δικαστήριο δεν διαθέτει και γι' αυτό δεν υπεισέρχεται σε τεχνικής φύσεως θέματα.
Θεωρώ ότι οι καθ'ων η αίτηση ακολούθησαν την ορθή διαδικασία να εξετάσουν με επάρκεια την αίτηση του αιτητή.
Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, η προσφυγή απορρίπτεται. Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.
κα Ουστά: Υπό τις περιστάσεις δεν ζητώ έξοδα.
Δικαστήριο: Καμιά διαταγή για έξοδα.
Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ