|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1319/2012)
18 Οκτωβρίου, 2013
[ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΟΥ ΒΙΛΑΝΙΔΗ
Αιτητή
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ:
1. ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ
2. ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ
ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ
Καθ΄ων η αίτηση
-----------------------------------
Ανδρέας Κυπρίζογλου για Ρ. Ερωτοκρίτου & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τον Αιτητή
Ξενής Ξενοφώντος, για Φοίβος, Χρίστος Κληρίδης και Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τους Καθ΄ων η Αίτηση
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.: Η προσφυγή επιδιώκει:
«Α) Διάταγμα και/ή Απόφαση του Δικαστηρίου, ότι η απόφαση και/ή πράξη των Καθ΄ων η Αίτησις 1 και/ή 2, ημερομηνίας 6/7/2012, με την οποία γνωστοποιείται στον κ. Μάριο Κουλέρμο, η κατακύρωση υπέρ του της προσφοράς του για εκμετάλλευση του κυλικείου της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία λήφθηκε στα πλαίσια της Προσφοράς υπ΄αριθμό Β.Α. 01/2011, γίνεται αποδεκτή και η οποία γνωστοποιήθηκε και στον Αιτητή, με πράξη και/ή απόφαση των Καθ΄ων η Αίτησις 1 και/ή 2, στις 6/7/2012, είναι άκυρη, παράνομη και εστερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.
Β) Τα έξοδα της παρούσας Αίτησης, πλέον Φ.Π.Α. 17% (Αρ. Μητρώου: 00510855Q), πλέον έξοδα επίδοσης.»
Το ιστορικό της υπό κρίση προσφυγής, όπως αποτυπώνεται μέσα από το φάκελο της διαδικασίας, συνδέεται άρρηκτα με το ζήτημα το οποίο καλείται να αποφασίσει το Δικαστήριο. Συνεπώς, ορθό είναι να καταγραφούν, συνοπτικά, τα γεγονότα που προηγήθηκαν:
Η προσφυγή κατεχωρήθη την 27/8/2012. Μετά την υποβολή ένστασης τέθηκε από το Δικαστήριο θέμα ως προς το ποιο ήταν το συμφέρον του Αιτητή. Το σκεπτικό, όπως παρατήρησε το Δικαστήριο, ήταν ότι εάν ο Αιτητής ενδιαφερόταν ως προσφοροδότης, τότε υστερούσε η Αίτηση ως προς την θεραπεία που επιζητείτο. Ως αποτέλεσμα της προσέγγισης αυτής του Δικαστηρίου, ο ευπαίδευτος συνήγορος για τον Αιτητή υπέβαλε αίτηση για τροποποίηση του αιτητικού, επιδιώκοντας την εισαγωγή νέου αιτητικού, μέσω του οποίου επιζητούσε διάταγμα ή απόφαση ότι η απόφαση των Καθ΄ων η αίτηση με την οποία γνωστοποιείται στον Αιτητή η μη κατακύρωση υπέρ του της προσφοράς για εκμετάλλευση του κυλικείου, παρά το ότι αυτός τηρούσε της προϋποθέσεις, αλλά υπέρ του Μάριου Κουλέρμου, είναι παράνομη. Η υπό αναφορά αίτηση τροποποίησης απερρίφθη με το ακόλουθο σκεπτικό:
«Ορθώς ο ευπαίδευτος συνήγορος για τους Καθ΄ων η Αίτηση παρατηρεί στην ένσταση και στην αγόρευση του ότι δεν μπορεί αυτή η θεραπεία που επιδιώκεται να είναι θεραπεία που μπορεί να παρέχεται από το Δικαστήριο ως ακυρωτικό Δικαστήριο, εφ΄όσον ουσιαστικά ισοδυναμεί με παροχή θεραπείας προς κατακύρωση της προσφοράς υπέρ του και όχι απλώς ακύρωση στα πλαίσια του αρμόδιου ρόλου του Δικαστηρίου.
Πέραν τούτου, όμως, τίθεται ευθέως και το θέμα του εκπρόθεσμου. Εδώ ο Αιτητής έχει προ πολλού απωλέσει το δικαίωμα του να επιδιώκει τη θεραπεία που τώρα επιδιώκει, να ισχυρισθεί δηλαδή ότι κακώς η προσφορά ανετέθη στον Μάριο Κουλέρμο αντί στον ίδιο, εφ΄όσον δεν είχε προωθήσει τέτοιο συμφέρον του ιδίου με την ίδια την προσφυγή την οποία καταχώρησε, παρά μόνο ζητούσε ακύρωση της απόφασης για κατακύρωση της προσφοράς στον Μάριο Κουλέρμο.»
Μετά την πιο πάνω ενδιάμεση απόφαση, η προσφυγή παρέμεινε για οδηγίες προκειμένου να εξεταστεί κατά πόσον η διαδικασία θα προχωρούσε. Τέθηκε ως εξής από το Δικαστήριο το ερώτημα εάν θα προωθηθεί η προσφυγή δεδομένης της απόρριψης της αίτησης τροποποίησης:
«Δικαστήριο: Σήμερα υπάρχει δήλωση ότι ο Αιτητής προτίθεται να συνεχίσει την προσφυγή του. Το Δικαστήριο όμως είχε εγείρει θέμα από πολλού καιρού κατά πόσο διατυπώνεται με την προσφυγή έννομο συμφέρον του αιτητή με ιδιαίτερη αναφορά στη διατύπωση του αιτητικού. Επεδιώχθη τότε τροποποίηση του αιτητικού για να καλυφθεί, το κενό που υπήρχε. Η αίτηση για τροποποίηση απερρίφθη και σήμερα δηλώνεται στο Δικαστήριο ότι ο αιτητής προτίθεται να συνεχίσει την προσφυγή. Πρέπει βεβαίως το Δικαστήριο να κρίνει το θέμα του εννόμου συμφέροντος προδικαστικώς προτού προχωρήσει σε οτιδήποτε άλλο. Πρέπει να καταχωρηθεί η αγόρευση της Δημοκρατίας για το θέμα αυτό, η οποία να καταχωρηθεί εντός ενός μηνός και μετά σε άλλο ένα μήνα να καταχωρηθεί η αγόρευση για τον αιτητή.
Η προσφυγή ορίζεται για ακρόαση επί του εν λόγω θέματος στις 4.9.2013.»
Είναι επί του προδικαστικού σημείου της αναζήτησης εννόμου συμφέροντος του Αιτητή για προώθηση της παρούσας προσφυγής που καλείται να αποφασίσει το Δικαστήριο σήμερα. Καλείται, περαιτέρω, να αποφασίσει κατά πόσον προσβάλλεται με την αίτηση εκτελεστή διοικητική πράξη.
Εισηγήθηκε ο ευπαίδευτος συνήγορος των Καθ΄ων η αίτηση ότι με την προσφυγή δεν προσβάλλεται η απόφαση κατακύρωσης, αλλά η απόφαση με την οποία γνωστοποιείται ότι κατακυρώθηκε η προσφορά σε άλλο πρόσωπο. Συνεπώς, ήταν η προέκταση της υπό εξέτασης εισήγησης, προσβάλλεται μια μη εκτελεστή πράξη, ήτοι πράξη ενημερωτικού ή πληροφοριακού περιεχομένου. Ως προς το ζήτημα του έννομου συμφέροντος του Αιτητή, η θέση των Καθ΄ων η αίτηση, όπως προωθήθηκε μέσα από την αγόρευση του συνήγορού τους, εστιάζεται στην αναφορά ότι η προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί ως αλυσιτελής, αφού δεν στρέφεται ο Αιτητής εναντίον της κατακύρωσης της προσφοράς από τους Καθ΄ων η αίτηση υπέρ του Ενδιαφερομένου Μέρους αντί του ιδίου, με αποτέλεσμα να μην έχει οποιοδήποτε έννομο συμφέρον από πιθανή ακύρωση της προσφοράς.
Εκ διαμέτρου αντίθετη ήταν, βεβαίως, η προσέγγιση του ευπαίδευτου συνηγόρου του Αιτητή επί των εξεταζόμενων προδικαστικών σημείων. Με αναφορά στα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης και τονίζοντας ότι ο Αιτητής είχε λάβει μέρος στο διαγωνισμό για την κατακύρωση υπέρ του της υπό κρίση προσφοράς, τίθεται ότι θεμελιώνεται έννομο συμφέρον προς καταχώρηση της παρούσας αίτησης ακύρωσης. Ως προς το ζήτημα της εκτελεστότητας, η προσέγγιση του συνήγορου επικεντρώνεται στην αναφορά ότι η επίδικη επιστολή γνωστοποίησης δεν είναι πληροφοριακού χαρακτήρα αλλά το μέσον, δια του οποίου ο Αιτητής έλαβε γνώση περί της εκτελεστής διοικητικής πράξης των Καθ΄ων η αίτηση.
Έχει λεχθεί σε σειρά αποφάσεων μεταξύ των οποίων και στην υπόθεση Αλεξάνδρα Νικολάκη v. Συμβουλίου Βελτιώσεως Επισκοπής Λεμεσού, 2002 3 Α.Α.Δ. 762 και, πιο πρόσφατα, στην υπόθεση Ξένια Μιχαήλ και Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Υπόθ. Αρ. 946/2011, ημερομηνίας 27/9/2012 (Ναθαναήλ, Δ.), ότι το Δικαστήριο οφείλει να ανιχνεύει την ουσιαστική πράξη που προσβάλλεται, ούτως ώστε να μην αποτελεί εμπόδιο η όποια λανθασμένη αναφορά στην αίτηση ακυρώσεως της προσβαλλόμενης πράξης. Κατ΄ ακολουθία, το Αναθεωρητικό Δικαστήριο δικαιούται, ως θέμα δημόσιας τάξης, να διαπιστώσει τον πραγματικό λόγο ακύρωσης.
Η πράξη κατακύρωσης προσφορών για διαχείριση του επίδικου κυλικείου, εμπίπτει, χωρίς περιθώρια αμφισβήτησης, στα όρια του δημοσίου δικαίου, αφού αποσκοπεί στην επιτέλεση δημοσίου σκοπού. Συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη για την εκδίκαση της οποίας, αρμόδιο είναι το Ανώτατο Δικαστήριο. Όπως δε εντοπίζεται και στην απόφαση Γεώργιος Τσουρής v. Σχολικής Εφορείας Α΄ Περιφερειακού Γυμνασίου Λευκωσίας, 1994 4 Α.Α.Δ. 671, που επίσης αφορούσε διαχείριση κυλικείου, με παραπομπή στα πορίσματα νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929-1959: «Ο συμμετάσχων εις την δημοπρασίαν έχει έννομον συμφέρον προς προσβολήν της πράξεως της κατακυρώσεως».
Επανερχόμενος στα γεγονότα της υπό κρίση περίπτωσης, έκδηλα προκύπτει ότι ο Αιτητής και το Ενδιαφερόμενο Μέρος ήταν οι μόνοι που υπέβαλαν προσφορά για την εκμετάλλευση του κυλικείου της Βουλής των Αντιπροσώπων. Τελικά, έγινε αποδεκτή η προσφορά του Ενδιαφερόμενου Μέρους, γεγονός που πληροφορήθηκε ο Αιτητής με επιστολή ημερομηνίας 6/7/2012. Αναδύεται ξεκάθαρα από την ολότητα της Αίτησης ότι είναι την ουσιαστική πράξη της κατακύρωσης που προσβάλλει ο Αιτητής, γνωστοποίηση της οποίας έλαβε με την πιο πάνω επιστολή. Η απόφαση Cyprus Import Corporation Ltd v. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπουργού Οικονομικών κ.ά., Υπόθ. Αρ. 162/2003, ημερομηνίας 8/10/2004 (Παπαδοπούλου, Δ.), την οποία επικαλέστηκε ο ευπαίδευτος συνήγορος των Καθ΄ών η αίτηση προκειμένου να θεμελιώσει τη θέση του περί ύπαρξης πράξης πληροφοριακού χαρακτήρα, δεν έχει εφαρμογή. Στην υπό αναφορά υπόθεση, αναγραφόταν σε επιστολή που απέστειλε αρμόδιο τμήμα, η θέση ή η γνώμη του εν λόγω τμήματος αναφορικά με εισαχθέντα από την Αιτήτρια οχήματα. Δεν υπήρχε απόφαση «συνεπαγομένη την άμεσον εκτέλεσιν αυτής δια της διοικητικής οδού». Η τότε Αιτήτρια ζητούσε, με προηγούμενη επιστολή της, να διερευνήσει με ποιο τρόπο η Διοίκηση αντιμετώπιζε δασμολογικά τα οχήματα που περιέγραφε. Η Διοίκηση απάντησε, πληροφορώντας την Αιτήρια πως κατατάσσονται τα υπό αναφορά οχήματα. Ήταν επιστολή, ο πληροφοριακός χαρακτήρας της οποίας υποστηριζόταν και από μετέπειτα διαδικασίες, δηλαδή της εξέτασης επί τόπου των οχημάτων για να διαπιστωθεί η δασμολογική κλάση τους.
Συνεπώς, η ένσταση περί απουσίας εκτελεστής διοικητικής πράξης, ως αβάσιμη απορρίπτεται.
Το έννομο συμφέρον του Αιτητή επίσης προκύπτει ξεκάθαρα, αφού ήταν το άλλο πρόσωπο, πέραν του Ενδιαφερόμενου Μέρους, που συμμετείχε στη διαδικασία κατακύρωσης της υπό κρίση προσφοράς για διαχείριση του κυλικείου. Είναι πρόδηλο ότι η προσβαλλόμενη πράξη επηρεάζει ή πλήττει τα συμφέροντά του. Τυχόν δε ακύρωσή της, θα έχει, αναπόφευκτα, άμεση συνέπεια στην επίτευξη του στόχου του αιτούντος. Η απόφαση Θεόδωρος Χωραττάς v. Επιτροπής Σιτηρών Κύπρου, Υπόθ. Αρ. 308/2002, ημερομηνίας 23/5/2003 (Ηλιάδης, Δ.), την οποία επικαλέστηκε ο ευπαίδευτος συνήγορος των Καθ΄ων η αίτηση προκειμένου να υποστυλώσει την εισήγηση του περί απουσίας έννομου συμφέροντος, δε σχετίζεται με τα γεγονότα της εξεταζόμενης περίπτωσης. Στην υπό αναφορά υπόθεση, ο Αιτητής υπηρετούσε στην Επιτροπή, κατέχοντας τη θέση Ανώτερου Τεχνικού και είχε περιληφθεί στον κατάλογο υποψηφίων που πληρούσαν τα προσόντα για προαγωγή στην επίδικη θέση. Η Επιτροπή δεν είχε καμιά υποχρέωση να τον επιλέξει για προαγωγή και, ως εκ τούτου, ο Αιτητής είχε μια απλή προσδοκία προαγωγής. Προέβαλε ακυρωτικά την απόφαση τερματισμού της επανεξέτασης της διαδικασίας πλήρωσης της θέσης, χωρίς να αποδεικνύει με ποιόν τρόπο τυχόν ακύρωση της πράξης θα είχε ως άμεση συνέπεια την επίτευξη του στόχου του, δηλαδή την προαγωγή του στην επίδικη θέση. Επιβεβαιώθηκε από το Δικαστήριο, με αναφορά στις σχετικές αυθεντίες, ότι η απόφαση της αρμόδιας αρχής να ανακαλέσει μια πρόταση πλήρωσης θέσης δεν υπόκειται στον ακυρωτικό έλεγχο, ως μη επηρεάζουσα το έννομο συμφέρον υποψηφίου, εκτός όπου μπορεί να θεωρηθεί μετά βεβαιότητας ότι μια τέτοια απόφαση αποσκοπούσε στην παρεμπόδιση διορισμού συγκεκριμένου υποψηφίου.
Ως απόρροια των πιο πάνω, οι εγερθείσες προδικαστικές ενστάσεις απορρίπτονται με έξοδα εναντίον των Καθ΄ων η αίτηση, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον αρμόδιο Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Α. Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
/ΜΣ