ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 958/2011)
11 Σεπτεμβρίου, 2013
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΑ ΤΟΥΡΑΠΗ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Ξ. Ευγενίου (κα) για Α. Σ. Αγγελίδη, για την Αιτήτρια.
Μ. Σπηλιωτοπούλου (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.:-
Τα γεγονότα
Η αιτήτρια, κατόπιν ακυρωτικής απόφασης του αναδρομικού διορισμού της στη μόνιμη θέση Υπολογιστή Ποσοτήτων, 2ης Τάξης, Τμήμα Πολεοδομίας και Οίκησης, επανήλθε στη θέση Τεχνικού, Τμήμα Δημοσίων Έργων, την οποία κατείχε παλαιότερα. Αίτημά της για αναδρομικό διορισμό σε υπεράριθμη θέση Υπολογιστή Ποσοτήτων 2ης Τάξης, Τμήμα Πολεοδομίας και Οίκησης, έγινε δεκτό στις 10.2.2011 από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας («ΕΔΥ»). Η αιτήτρια αποδέχθηκε διορισμό από 2.8.2010.
Με επιστολή του δικηγόρου της ημερομηνίας 28.4.2011 η αιτήτρια ζήτησε αποκατάστασή της από το 2002 εφόσον πριν από τη θέση στην οποία αποκαταστάθηκε, υπήρχε διαδικασία πλήρωσης άλλης θέσης, Υπολογιστή Ποσοτήτων (Επιμετρητή) στο Τμήμα Δημοσίων Έργων. Η ΕΔΥ στη συνεδρία της ημερ. 10.5.2011, απέρριψε το αίτημα σημειώνοντας τα ακόλουθα:-
«. ο αναδρομικός διορισμός της (αιτήτριας) σε υπεράριθμη θέση Υπολογιστή Ποσοτήτων, 2ης Τάξης, Τμήμα Πολεοδομίας και Οίκησης, έγινε ύστερα από σχετικό αίτημά της και αφού λήφθηκαν υπόψη οι διαδικασίες που μεσολάβησαν από το 2001 μέχρι σήμερα και διαπιστώθηκε ότι υπήρχε διαδικασία Υπολογιστή Ποσοτήτων, 2ης Τάξης, Τμήμα Πολεοδομίας και Οίκησης, στην οποία η Τουραπή δεν ήταν δυνατόν να υποβάλει αίτηση και ότι ενδεχομένως αν υπέβαλλε να θεωρείτο υποψήφια κατά πλάσμα δικαίου. Συνεπώς, η Επιτροπή στη συγκεκριμένη περίπτωση αποφάσισε να ικανοποιήσει το αίτημά της κατ' αναλογία με το άρθρο 45 των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 έως 2009 και της πρόσφερε διορισμό σε υπεράριθμη θέση Υπολογιστή Ποσοτήτων, Τμήμα Πολεοδομίας και Οίκησης, αναδρομικά, από 1.8.2010.
Περαιτέρω, η Επιτροπή σημείωσε, επίσης, ότι η Τουραπή, παρόλο ότι είχε υποβάλει αίτηση στη διαδικασία πλήρωσης θέσεων Υπολογιστή Ποσοτήτων, Τμήμα Δημοσίων Έργων, που δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 15.6.2001, στη συνέχεια, δεν επέδειξε ενδιαφέρον».
Ο δικηγόρος της αιτήτριας ο οποίος ενημερώθηκε σχετικά με επιστολή ημερομηνίας 12.5.2011, επανήλθε με νέα επιστολή ημερομηνίας 5.7.2011 παρατηρώντας πως:-
«α) Οι εξετάσεις για την άλλη θέση Υπολογιστή Ποσοτήτων στο Τμήμα Δημοσίων Έργων έγιναν στις 17.11.2001 με γραπτή πρόσκληση 30.10.2001 (Παρτ. Α).
β) Η ίδια διορίστηκε στη θέση στο Τμήμα Πολεοδομίας πριν από αυτή την ημερομηνία.
γ) Άρα είναι προφανές ότι δεν είναι ορθή η διαπίστωση σας ότι «. στη συνέχεια δεν επέδειξε ενδιαφέρον».
δ) Άρα η αποκατάσταση της ως υπεράριθμη μπορεί να γίνει σε σχέση με την εν λόγω θέση πολύ πριν από αυτή που ήδη της προσφέρθηκε».
Με την παράκληση, «όπως εξεταστεί το θέμα χωρίς τη συγκεκριμένη πλάνη».
Η ΕΔΥ εξέτασε το πιο πάνω αίτημα στη συνεδρία της ημερ. 26.7.2011 και απέρριψε το αίτημα. Η απόρριψη αυτή αποτελεί την προσβαλλόμενη πράξη.
Η ΕΔΥ σημείωσε τα ακόλουθα:-
«Η Επιτροπή, αφού μελέτησε το περιεχόμενο της πιο πάνω επιστολής, σημείωσε ότι όλα τα σχετικά στοιχεία ήταν ενώπιόν της όταν έλαβε την απόφασή της ημερομηνίας 10.5.2011 ., και, ως εκ τούτου, την επαναλαμβάνει ως έχει. Περαιτέρω, η Επιτροπή σημείωσε ότι δεν τελούσε υπό πλάνη όταν έλαβε την πιο πάνω απόφασή της, αλλά εγνώριζε ότι η Τουραπή Μαρία στις 17.11.2001, ημερομηνία κατά την οποία κλήθηκε από τη Συμβουλευτική Επιτροπή για την πλήρωση των θέσεων Υπολογιστή Ποσοτήτων, 2ης Τάξης, Τμήμα Δημοσίων Έργων, να παρακαθήσει σε γραπτή εξέταση και δεν προσήλθε, κατείχε τη θέση Υπολογιστή Ποσοτήτων, Τμήμα Πολεοδομίας και Οίκησης, από 2.10.01.
Η Επιτροπή παρατήρησε ότι η θέση για την οποία η Τουραπή κλήθηκε να παρακαθήσει σε γραπτή εξέταση αφορούσε μεν θέση με τον ίδιο τίτλο, δηλαδή θέση Υπολογιστή Ποσοτήτων, σε άλλο όμως Τμήμα της Δημόσιας Υπηρεσίας. Συνεπώς, η Επιτροπή έκρινε ότι εάν η Τουραπή ενδιαφερόταν για τη θέση Υπολογιστή Ποσοτήτων, Τμήμα Δημοσίων Έργων, θα έπρεπε να είχε παρακαθήσει στη σχετική γραπτή εξέταση».
Οι θέσεις των διαδίκων
Ο δικηγόρος της αιτήτριας προβάλλει τους ακόλουθους νομικούς ισχυρισμούς: 1. Πλάνη της ΕΔΥ, 2. Έλλειψη δέουσας έρευνας, 3. Παραβίαση της αρχής της καλής πίστης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του πολίτη προς τη διοίκηση.
Οι νομικοί ισχυρισμοί θα εξεταστούν σωρευτικά.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας εξηγεί πως όταν η αιτήτρια κλήθηκε στις 30.10.2010 σε γραπτή εξέταση για τις δύο κενές θέσεις Υπολογιστή Ποσοτήτων 2ης Τάξης, οι οποίες πληρώθηκαν το 2002, η αιτήτρια δεν παρουσιάστηκε όχι γιατί δεν ενδιαφερόταν αλλά γιατί κατείχε ίδια θέση από 2.10.2001. Γι' αυτό και η απόρριψη του αιτήματός της έγινε υπό πραγματική πλάνη. Είναι περαιτέρω η θέση του δικηγόρου της αιτήτριας πως ακόμη και να μη διεκδικούσε τη θέση αυτή η αιτήτρια, η ΕΔΥ στα πλαίσια της αποκατάστασής της μετά την ακύρωση του διορισμού της από το 2001, όφειλε να εξέταζε ποιες θέσεις διορισμού κενώθηκαν και πληρώθηκαν μετά το 2001 και θα μπορούσε να διεκδικήσει η αιτήτρια με βάση τα προσόντα της και δεν διεκδίκησε λόγω του ότι κατείχε ήδη ίδια θέση. Εξάλλου, προς τι να διεκδικήσει μια ανάλογη θέση ενώ κατείχε ήδη θέση παρόμοια, όταν θεωρούσε πως ο διορισμός της στην άλλη θέση ήταν νόμιμος.
Όπως ο δικηγόρος της αιτήτριας εξηγεί, από το 2001 η αιτήτρια κατείχε τη θέση Υπολογιστή Ποσοτήτων 2ης Τάξης και από το 2006 τη θέση Υπολογιστή Ποσοτήτων 1ης Τάξης, γι' αυτό και δεν διεκδίκησε επτά θέσεις Υπολογιστή/Επιμετρητή Ποσοτήτων σε διάφορα τμήματα της Δημόσιας Υπηρεσίας. Αν και η αιτήτρια υπέβαλε στην ΕΔΥ τα εν λόγω στοιχεία με την επιστολή της ημερομηνίας 31.1.2011, εν τούτοις η ΕΔΥ δεν ασχολήθηκε με αυτά, ούτε και μετά την επιστολή της 28.4.2011.
Λόγω δε της πάσχουσας απόφασης της ΕΔΥ, η αιτήτρια, ως «καλόπιστος τρίτος», κατά το δικηγόρο της, έχασε την πιο πάνω θέση μετά από 10 χρόνια υπηρεσίας, με πρόσθετη συνέπεια να συμπαρασυρθεί σε ακύρωση και η προαγωγή της στη συνδυασμένη θέση Υπολογιστή Ποσοτήτων 1ης Τάξης από 1.11.2006. Η αποκατάσταση όμως, αφορά μόνο ένα έτος υπηρεσίας. Η αιτήτρια, σύμφωνα με τον ισχυρισμό, είχε δικαίωμα αποκατάστασης της σταδιοδρομίας της ακόμη και με βάση το ότι είχε υποβάλει αίτηση για τη θέση στο Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως.
Η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση από την άλλη, εισηγείται ότι το γεγονός ότι η αιτήτρια δεν παρακάθισε στις γραπτές εξετάσεις δεν μπορεί να εκληφθεί κατά πλάσμα δικαίου. Εκεί που μπορούσε η ΕΔΥ να βοηθήσει στην αποκατάσταση της αιτήτριας το έπραξε. Η δε ΕΔΥ, η οποία δεν ευθύνεται για την ακυρωτική απόφαση, είχε ενώπιόν της όλα τα στοιχεία τα οποία διερεύνησε και σαν αποτέλεσμα αποφάσισε να ικανοποιήσει το αίτημά της κατ' αναλογία με το άρθρο 45 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, προσφέροντάς της διορισμό στην υπεράριθμη θέση.
Η κατάληξη
Το άρθρο 45 του Ν. 1/90 έχει ως εξής:-
«45.—(1) Σε περίπτωση κατά την οποία η προαγωγή ενός υπαλλήλου σε μία θέση ακυρώνεται ύστερα από απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου, η Επιτροπή μπορεί, αν κατά την επανεξέταση δεν αποφασίσει την εκ νέου προαγωγή του στη θέση αυτή και εφόσο πληρούνται οι προϋποθέσεις οι οποίες ορίζονται στο εδάφιο (2), να αποφασίσει την προαγωγή ή την υπεράριθμη προαγωγή του, ανάλογα με το αν υπάρχει ή όχι κενή θέση, σε θέση στην οποία κατά πάσα λογική πιθανότητα θα προαγόταν, αν δε γινόταν η προαγωγή του που ακυρώθηκε.
(2) Η δυνάμει του εδαφίου (1) εξουσία της Επιτροπής ασκείται μόνο όταν αυτή πεισθεί ότι, ενόψει της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας του υπαλλήλου και του αριθμού των κενών θέσεων οι οποίες πληρώθηκαν κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ της απόφασης της και της ακύρωσης αυτής, επηρεάστηκε πράγματι η σταδιοδρομία του υπαλλήλου.»
Ο δικηγόρος της αιτήτριας παραπέμπει, μεταξύ άλλων, στη Χρίστος Ιωσηφίδης ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση αρ. 857/2002, ημερ. 5.3.2004 στην οποία, όπως ο ίδιος εισηγείται, «το Δικαστήριο προχώρησε σε ένα ακόμα πρόσθετο βήμα επιείκειας, επεκτείνοντας το θέμα και στην περίπτωση όχι μόνο επί ακύρωσης της προαγωγής, αλλά και στο διορισμό».
Η εν λόγω απόφαση έχει ανατραπεί στη Δημοκρατία ν. Ιωσηφίδη (2006) 3 ΑΑΔ 702. Εκεί, η Ολομέλεια έκρινε πως «από την απλή ανάγνωση του άρθρου 45 προκύπτει αβίαστα, ότι αυτό αναφέρεται σε προαγωγή δημοσίου υπαλλήλου. . Το εδάφιο 2 του άρθρου είναι καθοριστικό, γιατί η εξουσία που παρέχει στην ΕΔΥ το εδάφιο 1 ασκείται μόνο όταν πεισθεί ότι επηρεάστηκε η σταδιοδρομία του υπαλλήλου ενόψει της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας του υπαλλήλου και του αριθμού των κενών θέσεων οι οποίες πληρώθηκαν μεταξύ της απόφασης (της προαγωγής) και της ακύρωσης. Οι προϋποθέσεις αυτές που θέτει το εδάφιο 2 για την εφαρμογή του εδαφίου 1, συνάδουν μόνο με τις προαγωγές και όχι με τους διορισμούς».
Δεν έχουμε συναφώς ισχυρισμό των καθ' ων η αίτηση πως το άρθρο 45 εφαρμόζεται μόνο σε περιπτώσεις ακύρωσης προαγωγής, καθώς αντιλαμβάνομαι, ενόψει της απόφασης της ΕΔΥ να εφαρμόσει κατ' αναλογία το άρθρο 45 στην περίπτωση της αιτήτριας. Βεβαίως, έχοντας υπόψη τα νομολογηθέντα αλλά και τη σαφή διατύπωση του ιδίου του άρθρου 45, είναι φανερό πως αυτό είναι για ακύρωση προαγωγής που προβλέπει και όχι διορισμού, όπως είναι η περίπτωση της αιτήτριας. Γι' αυτό και η ΕΔΥ αναφέρθηκε σε ικανοποίηση του αιτήματος «κατ' αναλογία». Συνεπώς, έχοντας αυτό κατά νου, κατά τη γνώμη μου, δεν μπορεί να γίνεται λόγος για «δικαίωμα» της αιτήτριας σε αποκατάσταση, όπως είναι ο ισχυρισμός της.
Το γεγονός παραμένει πως η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε κατόπιν «κατ' αναλογία» εφαρμογής του άρθρου 45. Οπότε, απομένει η εξέταση της δοθείσας αιτιολογίας και των όσων περιβάλλουν την πράξη.
Η ΕΔΥ έδωσε έμφαση στο γεγονός ότι η θέση στη βάση της οποίας η αιτήτρια επιδιώκει αποκατάσταση ήταν μεν θέση με τον ίδιο τίτλο «σε άλλο όμως Τμήμα της Δημόσιας Υπηρεσίας». Αφήνοντας να νοηθεί πως η αποκατάσταση δεν μπορεί να έχει ως βάση θέσεις με ίδιο τίτλο εν γένει στη δημόσια υπηρεσία. Η θέση στην οποία είχε διοριστεί η αιτήτρια και ο διορισμός στην οποία ακολούθως ακυρώθηκε αφορούσε ειδικώς το Τμήμα Πολεοδομίας και Οίκησης. Καθώς αντιλαμβάνομαι, δεν επρόκειτο για διορισμό τον οποίο ακολούθησε η τοποθέτηση σε συγκεκριμένο τμήμα η οποία στη συνέχεια ενδεχομένως να μεταβαλλόταν αναλόγως των αναγκών των διαφόρων τμημάτων. Επρόκειτο για διορισμό στο συγκεκριμένο Τμήμα γι' αυτό και η ΕΔΥ τονίζει το γεγονός της μη επίδειξης ενδιαφέροντος από μέρους της αιτήτριας αλλά και το ότι η αιτήτρια δεν παρακάθισε στη σχετική γραπτή εξέταση για θέση με τον ίδιο μεν τίτλο αλλά για διορισμό ειδικά στο Τμήμα Δημοσίων Έργων. Συνεπώς, το θέμα, κατά τη γνώμη μου, δεν συνδέεται, ως είναι ο ισχυρισμός της αιτήτριας, με την ανάγκη επίδειξης ενδιαφέροντος για την άλλη θέση ενόψει του ήδη διορισμού της, ο οποίος κατά το χρόνο ήταν νόμιμος, αλλά καθαρά με την επιλογή της αιτήτριας να αποδεχθεί διορισμό της στο Τμήμα Πολεοδομίας και Οίκησης αντί να επιδιώξει διορισμό της σε οποιοδήποτε άλλο Τμήμα, με όσα αυτό συνεπαγόταν εν τέλει.
Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα δέουσας έρευνας ενώ η ΕΔΥ δεν τελούσε υπό πλάνη όταν έλαβε την απόφασή της, εφόσον γνώριζε πως όταν η αιτήτρια κλήθηκε σε γραπτή εξέταση στο Τμήμα Δημοσίων Έργων κατείχε ήδη την ακυρωθείσα θέση. Έχοντας δε υπόψη τα πιο πάνω θεωρώ πως ούτε ο ισχυρισμός ότι παραβιάστηκε η αρχή της καλής πίστης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του πολίτη προς τη διοίκηση, ευσταθεί.
Η αιτήτρια νομίμως, έστω κατ' αναλογία με το άρθρο 45 του Ν. 1/90, διορίστηκε στην υπεράριθμη θέση Υπολογιστή Ποσοτήτων στο Τμήμα Πολεοδομίας και Οίκησης από 2.8.2010.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €1.300 έξοδα υπέρ των Καθ' ων η αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται δυνάμει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ