|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 798/2011)
16 Σεπτεμβρίου, 2013
[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΛΥΚΟΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ,
Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Αχιλλεύς Κ. Αιμιλιανίδης, για τον Αιτητή.
Ευγενία Παπαγεωργίου - Καρακάννα (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Ο αιτητής, με την παρούσα προσφυγή, ζητά από το Δικαστήριο δήλωση ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση, η οποία του κοινοποιήθηκε με επιστολή ημερομηνίας 18/3/2011, που παρέλαβε κατά ή περί τις 11/4/2011 και με την οποία απορρίφθηκε αίτησή του για παροχή δημόσιου βοηθήματος, είναι άκυρη και στερείται οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.
Ο αιτητής, ηλικίας 54 χρόνων, κατάγεται από την Ελλάδα. ΄Ηλθε στην Κύπρο το 1998 και δημιούργησε δική του επιχείρηση, η οποία έκλεισε το 2005, λόγω μειωμένου κύκλου εργασιών. Στις 30/5/2003, μετά από απόπειρα αυτοκτονίας, νοσηλεύθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας. Από τότε, λόγω κατάθλιψης. παρακολουθείται από τις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας. Από 22/11/2010 ο αιτητής φιλοξενείται στην Κρατική Στέγη Κοκκίνων.
Στις 23/9/2009, ο αιτητής, όντας άνεργος και άστεγος, υπέβαλε αίτηση για παροχή δημόσιου βοηθήματος στις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Η αίτησή του απορρίφθηκε, για το λόγο ότι η άδεια παραμονής του αφορούσε εργοδότησή του στην Κύπρο. Κατά την εξέταση της αίτησής του, του είχε ζητηθεί από τη λειτουργό που χειριζόταν την περίπτωσή του να τροποποιήσει την άδεια παραμονής του μετά τη διακοπή των εργασιών του.
Στη συνέχεια, στις 30/9/2009, υπέβαλε αίτηση στο Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, (το «Τμήμα»), για εξασφάλιση Βεβαίωσης Εγγραφής Πολίτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Τμήμα, με επιστολή του ημερομηνίας 5/11/2010, ζήτησε από το Επαρχιακό Γραφείο Ευημερίας Λάρνακας να πληροφορηθεί αναφορικά με την οικονομική κατάσταση του αιτητή, δεδομένου ότι αυτός δεν είχε παρουσιάσει επαρκείς πόρους συντήρησης και, σύμφωνα με τον ίδιο, υπέβαλε αίτηση για δημόσιο βοήθημα. Περαιτέρω, ζήτησε να πληροφορηθεί κατά πόσο ο αιτητής αποτελούσε ή όχι υπέρμετρο βάρος για το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας της Δημοκρατίας. Ο Προϊστάμενος του Γραφείου Κοινωνικών Υπηρεσιών Καμάρων Λάρνακας, με επιστολή του ημερομηνίας 8/11/2010, πληροφόρησε το Τμήμα ότι το αίτημα του αιτητή για δημόσιο βοήθημα απορρίφθηκε, γιατί αυτός «δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις για την κατοχή άδειας διαμονής του (΄Αρθρο 9(4) του Νόμου 7(Ι)/2007)» και ότι θα αποτελούσε, σε περίπτωση εξασφάλισης δημόσιου βοηθήματος, υπέρμετρο βάρος στο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας της Δημοκρατίας.
Στις 10/11/2010, ο αιτητής υπέβαλε, εκ νέου, αίτηση για δημόσιο βοήθημα, η οποία απορρίφθηκε, για τους ίδιους λόγους, και αυτός ενημερώθηκε με επιστολή ημερομηνίας 9/5/2011, το περιεχόμενο της οποίας έχει ως εξής:-
«Αναφέρομαι στην επιστολή σας ημερ. 18/4/2011 προς τον Προϊστάμενο του Τοπικού Γραφείου Καμάρων κο Χρίστο Μαννούρη και σας ενημερώνω τα εξής:
2. ΄Οπως έχετε ήδη ενημερωθεί από τον κο Μαννούρη με επιστολή η οποία σας απεστάλη στις 18/3/2011, η αίτηση σας για παροχή Δημοσίου Βοηθήματος έχει απορριφθεί λόγω του ότι δεν έχετε αποδείξει την νομιμότητα της παραμονής σας στις ελεγχόμενες από την κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές.
3. Σας επισυνάπτεται αντίγραφο της σχετικής επιστολής.»
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος του αιτητή, στη γραπτή του αγόρευση, αναφέρει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε υπό πλάνη περί το νόμο και κατά παραβίαση τόσο του κυπριακού όσο και του κοινοτικού δικαίου. Κατά το στάδιο των διευκρινίσεων αλλά και με την απαντητική αγόρευσή του, υποστήριξε ότι το αποτέλεσμα της ακυρωτικής απόφασης στην Προσφυγή Αρ. 1243/11 - (βλ. Κωνσταντίνος Γλυκός ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, 18/1/13) - όπου κρίθηκε ότι η απόρριψη του αιτήματος του αιτητή για μόνιμη διαμονή ήταν αποτέλεσμα παραβίασης των αρχών της χρηστής διοίκησης, συμπαρασύρει σε ακύρωση και την προσβαλλόμενη απόφαση, της οποίας, ουσιαστικά, η αιτιολογία ακυρώθηκε.
Οι καθ' ων η αίτηση, με τη γραπτή τους αγόρευση, απορρίπτουν όλους τους ισχυρισμούς του αιτητή και υποστηρίζουν ότι απαραίτητη προϋπόθεση για χορήγηση σ' αυτόν δημόσιου βοηθήματος ήταν η νομιμότητα της διαμονής του στη Δημοκρατία, σχετικό αίτημά του, όμως, απορρίφθηκε από το Τμήμα. Το ακυρωτικό αποτέλεσμα της Προσφυγής Αρ. 1243/11, εισηγούνται, δεν επηρεάζει τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης, εφόσον αυτοί, εάν δεν καθοριστεί το νομικό καθεστώς του αιτητή, δηλαδή η νομιμότητα της παραμονής του, δεν μπορούν να χορηγήσουν δημόσιο βοήθημα. Ούτε κατά το χρόνο εξέτασης του αιτήματος αλλά ούτε και μετά την ακυρωτική απόφαση επανεξετάστηκε αυτό το ζήτημα, ώστε να υπάρχει απάντηση ως προς τη νομιμότητα της διαμονής του αιτητή.
Έχω εξετάσει τις θέσεις των συνηγόρων και, σε συμφωνία με το συνήγορο του αιτητή, καταλήγω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση, μετά την ακύρωση της απόφασης για απόρριψη του αιτήματός του για παροχή Βεβαίωσης Εγγραφής Πολίτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παραμένει χωρίς υπόβαθρο. Η αιτιολογία, στην οποία αυτή στηρίζεται, δηλαδή, ότι ο αιτητής δεν έχει αποδείξει τη νομιμότητα της παραμονής του, έχει εξαφανιστεί με το ακυρωτικό αποτέλεσμα της Προσφυγής Αρ. 1243/11. ΄Εχει υποστηριχτεί, βέβαια, από τους καθ' ων η αίτηση ότι δεν επηρεάζεται η νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης, από τη στιγμή που δεν έχει αποσαφηνιστεί το ζήτημα της διαμονής του αιτητή. Είναι γεγονός ότι ο αιτητής ούτε κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης ούτε σε μεταγενέστερο στάδιο εξασφάλισε νόμιμη διαμονή. Αυτό, όμως, έχοντας υπόψη τα γεγονότα της υπόθεσης, δεν επιδρά. Δεν μπορεί να παραβλεφθεί η συνάφεια της προσβαλλόμενης απόφασης με την ακυρωθείσα απόφαση στα πλαίσια της Προσφυγής Αρ. 1243/11. Είναι ξεκάθαρο ότι το Τμήμα, κατά τη λήψη της απόφασής του, έλαβε υπόψη του την επιστολή του Προϊσταμένου του Γραφείου Κοινωνικών Υπηρεσιών Καμάρων Λάρνακας, ημερομηνίας 8/11/2010, με την οποία οι καθ' ων η αίτηση διευκρίνιζαν ότι ο αιτητής, σε περίπτωση που εξασφάλιζε δημόσιο βοήθημα - η νόμιμη διαμονή αποτελούσε προϋπόθεση - θα ήταν υπέρμετρο βάρος στο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας της Δημοκρατίας.
Ανεξάρτητα από την κατάληξή μου ως προς την επίδραση του ακυρωτικού αποτελέσματος της Προσφυγής Αρ. 1243/11 στην προσβαλλόμενη απόφαση, η τελευταία θεωρώ ότι λήφθηκε υπό συνθήκες που δε συνάδουν με τις αρχές είτε της χρηστής διοίκησης είτε της καλής πίστης, σύμφωνα με τις οποίες θα έπρεπε οι καθ' ων η αίτηση να ενεργήσουν, οι οποίοι ενήργησαν έξω από κάθε αποδεκτό για τη διοίκηση πλαίσιο. Από τη μια, συμβούλευσαν τον αιτητή να διευθετήσει τη διαμονή του, αυτός συμμορφώθηκε υποβάλλοντας αμέσως αίτηση και, από την άλλη, προχώρησαν και απέρριψαν την αίτησή του, υποδεικνύοντας στο Τμήμα, πριν ακόμα αυτό εξετάσει το αίτημά του, ότι ο αιτητής, σε περίπτωση που του παρεχόταν δημόσιο βοήθημα, θα αποτελούσε βάρος στο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας της Δημοκρατίας, το δε Τμήμα, του οποίου, βέβαια, η απόφαση ακυρώθηκε για τους λόγους που έχω προαναφέρει, απάντησε στον αιτητή δύο χρόνια μετά την υποβολή του αιτήματός του. Σημειώνεται, βέβαια, και το γεγονός ότι, όπως δηλώθηκε από τη συνήγορο των καθ' ων η αίτηση, το Τμήμα δεν έχει ακόμη επανεξετάσει την υπόθεση. Η διοίκηση έχει καθήκον, και στις περιπτώσεις ακόμα που δρα κατά διακριτική ευχέρεια, να διαφυλάσσει τα έννομα συμφέροντα του ιδιώτη και να τον διευκολύνει στην άσκηση των δικαιωμάτων του. Υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης, κάθε άλλο παρά αυτό το καθήκον έχουν επιδείξει οι καθ' ων η αίτηση.
Η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ του αιτητή, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, σύμφωνα με το ΄Αρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΚΑΣ, ΜΠ