|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 67/13)
20 Σεπτεμβρίου, 2013
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.]
MITOVA ZOYA MARGARITOVA,
Αιτήτρια,
και
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ
ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Kαθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Μονομερής Αίτηση ημερ. 8.8.2013.
Μ. Παρασκευά, για την Αιτήτρια.
Μ. Λοίζου (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
___________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την υπό εξέταση αίτηση της η αιτήτρια ζητά όπως ανασταλούν άμεσα οι παράνομες διαδικασίες απέλασης της, μέχρις εκδικάσεως και τελικής αποπερατώσεως της προσφυγής και/ή μέχρι νεοτέρας διαταγής του δικαστηρίου και επίσης ζητά να αφεθεί άμεσα ελεύθερη, καθότι η κράτηση της είναι παντελώς παράνομη.
Με την προσφυγή της η αιτήτρια ζητά δήλωση του δικαστηρίου ότι η επιστολή των καθ΄ ων η αίτηση ημερ. 6.12.12 (προφανώς εννοεί την απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση που της κοινοποιήθηκε με την προαναφερόμενη επιστολή), με την οποία ειδοποιείτο η αιτήτρια ότι το δελτίο διαμονής της ακυρώθηκε και αυτή θα πρέπει, στη βάση του άρθρου 37 του Ν 7(Ι)/2007 να αναχωρήσει από την Κύπρο αμέσως, λόγω του ότι ο γάμος της είναι εικονικός, είναι άκυρη, αντισυνταγματική, παράνομη και στερείται νόμιμου αποτελέσματος.
Η υπό εξέταση αίτηση, η οποία καταχωρήθηκε ως μονομερής αίτηση, με οδηγίες του δικαστηρίου επιδόθηκε στους καθ΄ ων η αίτηση, οι οποίοι καταχώρισαν ένσταση. Στην ένσταση προβάλλεται προδικαστικώς ότι η υπό εξέταση αίτηση είναι απαράδεκτη και θα πρέπει να απορριφθεί, επειδή με την προσφυγή (αίτηση ακυρώσεως) προσβάλλεται, ουσιαστικά, η απόφαση για την εικονικότητα του γάμου της αιτήτριας και η συνακόλουθη ακύρωση του δελτίου διαμονής της, ενώ με την υπό εξέταση αίτηση αξιώνονται ενδιάμεσα διατάγματα, αναστέλλοντα την απέλαση και κράτηση της αιτήτριας.
Σύμφωνα με τους καθ΄ ων η αίτηση δεν επιτρέπεται, με την ενδιάμεση αίτηση, να ζητείται παρεμπίπτουσα θεραπεία, διαφορετική από εκείνη που επιδιώκεται με την προσφυγή, δηλαδή δεν μπορεί να ζητείται η αναστολή κάποιας πράξης ή κάποιων πράξεων οι οποίες δεν προσβάλλονται με την προσφυγή στα πλαίσια της οποίας υποβλήθηκε η ενδιάμεση αίτηση.
Η θέση της αιτήτριας για το προδικαστικό ζήτημα είναι ότι η πράξη που προσβάλλεται με την προσφυγή είναι αλληλένδετη με εκείνες των οποίων ζητείται η αναστολή με την ενδιάμεση αίτηση και επομένως η ζητούμενη ενδιάμεση θεραπεία μπορεί να δοθεί και θα πρέπει να δοθεί στα πλαίσια της υφιστάμενης προσφυγής.
Ενόψει της φύσης της προδικαστικής ένστασης θεωρώ σκόπιμο να την εξετάσω κατά προτεραιότητα. Όπως ήδη αναφέρθηκε, με την προσφυγή ζητείται ακύρωση της απόφασης για ακύρωση του δελτίου διαμονής της αιτήτριας στην Κύπρο και κατ΄ επέκταση ακύρωση της απόφασης αναφορικά με την εικονικότητα του γάμου της. Με την ενδιάμεση αίτηση ζητείται αναστολή των «παράνομων διαδικασιών απέλασης της αιτήτριας» και όπως αυτή αφεθεί άμεσα ελεύθερη, καθότι η κράτηση της είναι παντελώς παράνομη.
Η ενδιάμεση αίτηση βασίζεται, μεταξύ άλλων, στο άρθρο 32 του Ν 14/60 και στο Διαδικαστικό Κανονισμό 13 των περί Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου Κανονισμών. Ο Κανονισμός 13 δίνει εξουσία παροχής ενδιάμεσης θεραπείας μέσα στα πλαίσια της εκδίκασης μιας προσφυγής. Είναι όμως θεμελιωμένη αρχή του διοικητικού δικαίου ότι, για να διαταχθεί αναστολή μιας πράξης, θα πρέπει να έχει προηγηθεί η προσβολή της με προσφυγή. Η αίτηση για έκδοση προσωρινού διατάγματος με το οποίο να αναστέλλεται η εκτέλεση μιας πράξης έχει παρακολουθηματικό χαρακτήρα και μόνο σε συνάρτηση με την προσφυγή, με την οποία προσβάλλεται η πράξη, μπορεί να εξεταστεί (Δέστε: Carram v. Republic (1983) 3CLR 199, Χριστούδιας ν. Δημοκρατίας (1989) 3Β ΑΑΔ 650, Kahil κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση 1253/11, ημερ. 2.12.11 και Ν. Χρ. Χαραλάμπους, «Η Δράση και ο Έλεγχος της Δημόσιας Διοίκησης», 2η έκδοση, σελ. 50-51).
Στο σύγγραμμα Β. Σκουρή, «Η προσωρινή προστασία στις ακυρωτικές διαφορές», έκδοση 1979, στη σελ. 28 αναγράφεται ότι η μοναδική προϋπόθεση του παραδεκτού (μιας αίτηση για αναστολή), που προκύπτει ευθέως από το νόμο, είναι η υποχρέωση του αιτούντος να έχει ασκήσει παράλληλα (και) αίτηση ακυρώσεως. Μόνο σε συνάρτηση με την αίτηση ακυρώσεως της διοικητικής πράξεως είναι παραδεκτή η αίτηση αναστολής της εκτέλεσης της. Οι Επιτροπές Αναστολών του Σ.τ.Ε. ορθά, κατά το συγγραφέα, απορρίπτουν τις αιτήσεις αναστολής, ως απαράδεκτες, όταν δεν έχουν ασκηθεί οι αντίστοιχες αιτήσεις ακυρώσεως.
Στο σύγγραμμα Θ. Τσάτσου, «Η Αίτησις Ακυρώσεως ενώπιον του Σ.τ.Ε.», σελ. 423, αναγράφεται επίσης ότι η υποβολή αιτήσεως ακυρώσεως μιας διοικητικής πράξεως, υπό του αιτουμένου την αναστολήν αυτής, είναι προϋπόθεση της υποβολής αιτήσεως αναστολής.
΄Εχοντας κατά νουν τα προαναφερόμενα και χωρίς να παραγνωρίζω τα όσα ανέφερα πρόσφατα στην Υπόθεση αρ. 1679/11, Withanachi v. Δημοκρατίας, ημερ. 14.8.13, ότι η απόρριψη της αίτησης για παραχώρηση ασύλου στην Κύπρο και η κήρυξη του ιδίου προσώπου ως παράνομου αλλοδαπού, αλλά και η συνεπαγόμενη διαταγή απέλασης του, είναι αλληλένδετες πράξεις και επομένως μπορούν να προσβληθούν με το ίδιο δικόγραφο αιτήσεως ακυρώσεως, θεωρώ ότι, στην προκείμενη περίπτωση, οι πράξεις των οποίων ζητείται η αναστολή της εκτέλεσης τους, με την υπό εξέταση αίτηση (απέλαση και κράτηση της αιτήτριας), δεν είναι οι ίδιες με τις πράξεις των οποίων ζητείται η ακύρωση με την προσφυγή (ακύρωση του δελτίου διαμονής και της απόφασης για την εικονικότητα του γάμου της αιτήτριας). Επομένως, και σύμφωνα με τις προαναφερόμενες αυθεντίες, δεν ικανοποιείται η προαναφερόμενη προϋπόθεση του παραδεκτού της αιτήσεως αναστολής εκτελέσεως και ως εκ τούτου η αίτηση αναστολής εκτελέσεως θα πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, χωρίς περαιτέρω εξέταση της ουσίας της.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω η αίτηση ημερ. 8.8.13 απορρίπτεται, με €250.- έξοδα εις βάρος της αιτήτριας.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.