|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 383/2012)
6 Σεπτεμβρίου, 2013
[ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΖΟΥΜΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
Καθ΄ ου η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Ν. Παπαμιχαήλ, για τον Αιτητή.
Μ. Στυλιανού, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Καθ΄ ου η
Αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.: Τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα που είχαν προηγηθεί της καταχώρησης της παρούσας προσφυγής, εκτίθενται με επάρκεια στην Ένσταση του καθ΄ ου η αίτηση και, ως εισαγωγή, τα μεταφέρω εδώ αυτούσια:
Ο αιτητής, 55 ετών, υπάλληλος στην οικογενειακή εταιρεία Santo Car Wash Ltd, στις 26.2.2010 υπέβαλε αίτηση για σύνταξη ανικανότητας προσκομίζοντας ιατρική έκθεση από τον θεράποντα καρδιολόγο ιατρό του ο οποίος γνωμάτευσε ότι ο αιτητής είναι ανίκανος για άσκηση του επαγγέλματος του ως «ιδιωτικός υπάλληλος». Ο αιτητής για την περίοδο 23.7.2009-31.8.2009 πληρώθηκε επίδομα ασθενείας.
Ο καθ΄ ου η αίτηση στο πλαίσιο περιοδικών ελέγχων που διενεργεί με σκοπό την καταβολή επιδόματος ασθενείας διενήργησε διερεύνηση απασχόλησης για τον αιτητή που ολοκληρώθηκε στις 16.11.2009 και από την οποία διαφάνηκε ότι ο αιτητής από 1.9.2009 επέστρεψε στη δουλειά του.
Στις 18.5.2010 ο αιτητής εξετάστηκε από Καρδιολογικό Ιατρικό Συμβούλιο του καθ΄ ου η αίτηση, το οποίο είχε ενώπιόν του το ιατρικό ιστορικό και ιατρικά πιστοποιητικά του και γνωμάτευσε ότι είναι ικανός για ελαφριά εργασία.
Ο καθ΄ ου η αίτηση στο πλαίσιο περιοδικών ελέγχων του με σκοπό την καταβολή σύνταξης ανικανότητας διενήργησε έρευνες απασχόλησης του αιτητή που ολοκληρώθηκαν στις 6.9.2010 και 9.12.2010.
Από την έρευνα του καθ΄ ου η αίτηση που έγινε, διαφάνηκε ότι ο αιτητής είναι μέτοχος σε ποσοστό 20% και από τις 16.11.2010 ο μοναδικός διευθυντής στην οικογενειακή εταιρεία Santo Car Wash Ltd που λειτουργεί ως πλυντήριο αυτοκινήτων. Η εταιρεία εγγράφηκε στον Εφορο Εταιρειών στις 28.3.2002 και από αυτή την ημερομηνία μέχρι 26.5.2010 διευθύντριά της ήταν η σύζυγος του αιτητή ενώ από 16.11.2010 είναι γραμματέας της. Σύμφωνα με τον ίδιο, ανέκαθεν ασκούσε εποπτικά/διευθυντικά καθήκοντα παράλληλα με τη συμμετοχή του στο πλύσιμο αυτοκινήτων μαζί με τους υπαλλήλους της εταιρείας, ο αριθμός των οποίων αντί να αυξηθεί μειώθηκε μετά την ασθένεια του. Σε διαφορετικές επισκέψεις και σε διαφορετικές ώρες των επιθεωρητών του καθ΄ ου η αίτηση στα υποστατικά της εταιρείας, ο αιτητής εντοπίστηκε να ασκεί τα εποπτικά/διευθυντικά καθήκοντά του.
Αρχικά ο αιτητής προσκόμισε φορολογική δήλωση του για το 2009 με ετήσιο εισόδημα €23000 και αργότερα στις 19.8.2010 προσκόμισε νέα αναθεωρημένη φορολογική δήλωση για εξάμηνη απασχόληση με εισοδήματα €12960. Ο αιτητής ως μισθωτός/διευθυντής σε οικογενειακή επιχείρηση έχει την ευελιξία ο ίδιος να επιλέγει τα εισοδήματα που δηλώνει χωρίς απαραίτητα να είναι αντιπροσωπευτικά των καθηκόντων του και των ωρών εργασίας του.
Ο καθ΄ ου η αίτηση με βάση τα πιο πάνω, στις 30.12.2011 απέρριψαν την αίτηση για σύνταξη ανικανότητας του αιτητή με ημερομηνία 26.2.2010 και ο ίδιος ενημερώθηκε με επιστολή με ημερομηνία 30.12.2011.
Με την παρούσα προσφυγή του, ο αιτητής προσβάλλει τη νομιμότητα και ζητά την ακύρωση της πιο πάνω απορριπτικής για το αίτημα του απόφασης του καθ΄ ου η αίτηση. Θα εξετάσω στη συνέχεια τους λόγους ακύρωσης τους οποίους προβάλλει ο αιτητής.
1. Η κατ΄ ισχυρισμό έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας στην προσβαλλόμενη απόφαση και/ή η ύπαρξη πλάνης περί τα πράγματα ή το Νόμο.
Κάτω από αυτό το λόγο ακύρωσης, ο αιτητής παραπέμπει στο καταληκτικό συμπέρασμα της επιστολής του καθ΄ου η αίτηση ημερ. 30.12.2011 με την οποία του διαβιβάστηκε η απόφαση για απόρριψη του αιτήματος του. Η σχετική παράγραφος της επιστολής έχει ως ακολούθως:
«Με βάση τα πιο πάνω τεκμαίρεται ότι εξακολουθείτε να συμβάλλετε ουσιαστικά στη διεξαγωγή των εργασιών σας και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έχετε απολέσει την δυνατότητα σας να κερδίζετε από εργασία σε τέτοιο βαθμό που να δικαιολογείται η παροχή σύνταξης ανικανότητας (ανεξάρτητα με το μισθό που ο ίδιος επιλέξατε να δηλώνετε, ως διευθυντής).»
Βασιζόμενος στο πιο πάνω απόσπασμα από την επιστολή του καθ΄ ου η αίτηση, ο αιτητής ισχυρίζεται στην αγόρευσή του ότι αυτή η προσέγγιση, δεν συνιστά αιτιολογία και/ή επαρκή αιτιολογία της επίδικης απόφασης, σύμφωνα με τη νομολογία.
Ο αιτητής έχει δίκαιο, να ισχυρίζεται ότι το πιο πάνω απόσπασμα από την επιστολή δεν συνιστά ικανοποιητική αιτιολογία για την απόρριψη του αιτήματος του. Και ο λόγος είναι ασφαλώς ότι ουσιαστικά εκείνο το οποίο παρατίθεται στο απόσπασμα της επιστολής είναι απλά εκείνο που προνοείται στο Νόμο το οποίο, αν συντρέχει, δεν δικαιολογεί την παροχή σύνταξης, και όχι οποιαδήποτε αιτιολογία ως προς το γιατί στην περίπτωση του συγκεκριμένου αιτητή τύγχανε εφαρμογής αυτή η πρόνοια.
Όμως, όπως διαφαίνεται, εσφαλμένα ο αιτητής επέλεξε και επικεντρώθηκε στην προαναφερθείσα παράγραφο, έτσι ώστε να επισημάνει την παρατηρούμενη σ΄ αυτήν έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας.
Ο λόγος που αναφέρω τούτο, είναι ότι η παράγραφος εκείνη, δεν συνιστά τίποτε περισσότερο παρά την επωδό και το τελικό συμπέρασμα το οποίο εξάγεται και απαιτείται από το Νόμο, αφού όμως προηγουμένως, έχουν δοθεί περισσότερα στοιχεία και πληροφορίες στη βάση των οποίων θα εδικαιολογείτο η εξαγωγή του τελικού συμπεράσματος.
Εξ άλλου, και η ίδια η παράγραφος εκείνη, την οποία επικαλείται ο αιτητής αρχίζει με τις λέξεις:
«Με βάση τα πιο πάνω ......»
Επομένως, η υποστηρικτική αιτιολογία για το συμπέρασμα δεν είναι στο ίδιο το συμπέρασμα που θα πρέπει να αναζητηθεί, αλλά στα προηγηθέντα στοιχεία που παρατίθενται στην επιστολή και στα οποία εδράζεται το συμπέρασμα.
Εκείνα δε τα στοιχεία στα οποία στηρίχτηκε το συμπέρασμα και η τελική απόφαση παρατίθενται αμέσως προηγουμένως και έχουν ως ακολούθως:
«Στη δική σας περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη τις ιατρικές μαρτυρίες που βρίσκονται στο φάκελο σας σε συνάρτηση με τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεση μας μετά από διερεύνηση απασχόλησης που έγινε, έχει διαπιστωθεί ότι:
· Εργάζεστε σε οικογενειακή επιχείρηση και όπως δηλώνετε, ανέκαθεν ασκούσατε εποπτικά/διευθυντικά καθήκοντα παράλληλα με την συμμετοχή σας στην πλύση αυτοκινήτων μαζί με τους υπαλλήλους σας, ο αριθμός των οποίων έχει παραμείνει σταθερός από το 2009 μέχρι σήμερα. Δηλώνετε ότι ακόμη εξακολουθείτε να ασκείτε εποπτικά/διευθυντικά καθήκοντα.
· Σε διαφορετικές επισκέψεις των επιθεωρητών των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων σε διαφορετικές ώρες έχετε εντοπιστεί να ασκείτε τα διευθυντικά/εποπτικά καθήκοντα σας στην επιχείρηση σας.
· Καθώς είστε μισθωτός διευθυντής σε δική σας επιχείρηση, έχετε την ευελιξία να επιλέγετε ο ίδιος το μισθό που δηλώνετε χωρίς αυτός να είναι απαραίτητα αντιπροσωπευτικός των καθηκόντων σας και του ωραρίου σας. (Η μείωση η οποία παρατηρήθηκε στα εισοδήματα που δηλώνετε δεν συνοδεύεται με την ανάλογη μείωση στα καθήκοντα και το ωράριό σας).»
Τα πιο πάνω στοιχεία τα οποία παρατίθενται στην επιστολή ξεκάθαρα συνιστούν επαρκή αιτιολόγηση ως προς το πού βασίστηκε η απορριπτική απόφαση και εφαρμογή των προνοιών του Νόμου.
Στη συνέχεια ο αιτητής, κάτω από αυτό το λόγο ακύρωσης προβαίνει σε διάφορα επιχειρήματα ουσίας, εκφράζοντας τη διαφωνία του με τη σημασία η οποία αποδόθηκε από τον καθ΄ ου η αίτηση σε κάποια από τα στοιχεία της έρευνας του, τα οποία λήφθηκαν υπόψη, σε μια εμφανή προσπάθεια να υποβιβασθεί η σημασία των στοιχείων τούτων.
Εξέτασα τα σημεία εκείνα στα οποία επικεντρώνει την προσοχή του ο αιτητής, πλην όμως αδυνατώ να συμφωνήσω ότι τα στοιχεία εκείνα τα οποία απέδωσε η έρευνα του καθ΄ ου η αίτηση, ορθά αξιολογούμενα και συνσταθμιζόμενα δεν μπορούσαν εύλογα να οδηγήσουν τον καθ΄ ου η αίτηση στα συμπεράσματα τα οποία εξήγαγε και στην απόφαση την οποία έλαβε.
Επομένως αυτός ο λόγος ακύρωσης δεν μπορεί να ευσταθήσει.
2. Η κατ΄ ισχυρισμό μη διεξαγωγή δέουσας έρευνας.
Ο ισχυρισμός του αιτητή περί μη διεξαγωγής δέουσας έρευνας από τον καθ΄ ου η αίτηση εστιάζεται κυρίως γύρω από την κατάσταση της υγείας του. Σύμφωνα με τον αιτητή, ο καθ΄ ου η αίτηση θα έπρεπε να προβεί σε μελέτη της όλης πορείας της υγείας του και να προβεί σε διαπιστώσεις στο στάδιο που εξεταζόταν το αίτημά του, ως προς το κατά πόσο η κατάσταση της υγείας του ήταν τέτοια που τον καθιστούσε ανίκανο για εργασία.
Σε σχέση με τον ισχυρισμό αυτό, θα πρέπει να παρατηρηθεί ότι φαίνεται να βασίζεται σε λανθασμένη νομική βάση. Ο καθ΄ ου η αίτηση εκλαμβάνει ως δεδομένη την ιατρικώς πιστοποιούμενη κατάσταση της υγείας του αιτητή, και ακολούθως, στα αποτελέσματα της διεξαγωγής της δικής του έρευνας επί πραγματικών γεγονότων, εφαρμόζει το Νόμο. Στην υπό εξέταση περίπτωση, ο αιτητής δεν κρίθηκε ανίκανος για εργασία. Σύμφωνα με την Αναλυτική Ιατρική 'Εκθεση ημερ. 18.5.2010 η οποία συντάχθηκε κατόπιν ιατρικών εξετάσεων του αιτητή, λόγω της κλινικής του εικόνας, αυτός «. δεν δύναται να εκτελεί έντονες χειρονακτικές εργασίες».
Η καταβολή σύνταξης ανικανότητας διέπεται από το Άρθρο 40 του Νόμου αρ. 59(Ι)/2010. Όπως ορθά επισημαίνει και ο συνήγορος του καθ΄ου η αίτηση στην αγόρευσή του «Στο Άρθρο 40(1) καθορίζονται τα κριτήρια ασφαλισμένου για σύνταξη ανικανότητας και στο Άρθρο 40(5) προσδιορίζεται ποιος θεωρείται «ανίκανος προς εργασία». Ανίκανος προς εργασία «θεωρείται ο ασφαλισμένος όταν λόγω ειδικής ασθένειας ή σωματικής ή πνευματικής αναπηρίας, η οποία άρχισε ή επιδεινώθηκε ουσιωδώς μετά την ασφάλισή του, δεν μπορεί να κερδίζει από εργασία την οποία εύλογα αναμένεται να εκτελεί, λαμβανομένων υπόψη των δυνάμεων, των δεξιοτήτων, της μόρφωσης και της συνήθους επαγγελματικής απασχόλησής του, πέραν από το ένα τρίτο του ποσού το οποίο κερδίζει συνήθως στην ίδια περιφέρεια και επαγγελματική κατηγορία σωματικά και πνευματικά υγιές πρόσωπο της ίδιας μόρφωσης». Στην απόφαση στην Υπόθεση Αρ. 1186/2010 Σωτήρης Νικολάου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, ημερομηνίας 2.12.2010, τονίστηκε ότι ο ίδιος ο νομοθέτης θέτει ένα συγκριτικό επίπεδο που έχει ως συνέπεια την αναζήτηση, όχι μόνο, των εισοδημάτων του ασφαλισμένου αλλά τη σύγκριση του, όποιου, ποσού με το κερδαινόμενο ποσό του αναλογούντος υγιούς ανθρώπου. Όπως επίσης αναφέρθηκε στην απόφαση στην Υπόθεση Αρ. 306/2009 Κώστας Κασινίδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, ημερομηνίας 21.7.2010, είναι προφανές πως το ουσιαστικό κριτήριο για ικανοποίηση τέτοιας φύσης αιτημάτων είναι η ικανότητα ή όχι του ασφαλισμένου να κερδίζει πέραν του 1/3 του ποσού που θα κέρδιζε, υπό τις ίδιες συνθήκες υγιές άτομο, στην ίδια εργασία.
Το ίδιο το γεγονός ότι ένας ασφαλισμένος κρίνεται από ιατροσυμβούλιο ως μερικώς ανίκανος για εργασία, δεν οδηγεί, χωρίς άλλο, σε θετική απόφαση για παροχή σύνταξης ανικανότητας, εφόσον διακριβώνεται ότι αυτός συνεχίζει να κερδίζει από την εργασία του. (Υπόθεση Αρ. 1218/2010 Τουμάζου ν. Δημοκρατίας, ημερ. 4.10.2012).
Λαμβάνοντας δε υπόψη τα στοιχεία τα οποία εξάχθηκαν από την έρευνα την οποία διεξήγαγε και εφαρμόζοντας σ΄ αυτά τις πρόνοιες της νομοθεσίας, ο καθ΄ ου η αίτηση κατέληξε στην απόφασή του, η οποία ήταν εύλογα επιτρεπτή. Για την κατάληξη του δε αυτή δεν λήφθηκε υπόψη ασφαλώς μόνο η ιατρική εικόνα του αιτητή αλλά το σύνολο των στοιχείων που αφορούσαν στον τρόπο και έκταση διεξαγωγής της όποιας εργασίας του.
Επομένως ούτε αυτός ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί.
Η προσφυγή απορρίπτεται και ακολουθώντας το αποτέλεσμά της, τα έξοδα επιδικάζονται εναντίον του αιτητή όπως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Κ. Κληρίδης,
Δ.
ΣΦ.