|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Mohammad Reza ZahmatKesh ν. Kυπριακής Δημοκρατίαςκαι Άλλης (2006) 3 ΑΑΔ 376
Samson Anayat ν. Aναθεωρητικής Aρχής Προσφύγων (2006) 3 ΑΑΔ 390
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. Αρ.1708/10)
23 Σεπτεμβρίου, 2013
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δικαστής]
Αναφορικά με τα ΄Αρθρα 23 και 146 του Συντάγματος
ALIS EDVA
Αιτητής,
-και -
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, μέσω
1. Αναθεωρητικής Αρχής προσφύγων
2. Υπουργείου Εσωτερικών τμήματος Αλλοδαπών και Μετανάστευσης και/ή Επαρχιακό Γραφείο Τμήματος Αλλοδαπών και Μετανάστευσης
3. Υπηρεσίας Ασύλου
Καθ΄ων η αίτηση.
-----------------------
Μ.Παρασκευάς, για τον αιτητή
Λ.Γρηγορίου, (κα.), δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ΄ων η αίτηση
---------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Ο αιτητής προερχόμενος από τη Συρία αφίχθηκε, παρανόμως στην Κύπρο, μέσω των κατεχομένων από τους Τούρκους περιοχών, στις 20 Απριλίου 2006. Υπέβαλε τον Ιούνιο του 2006 αίτηση για παραχώρηση ασύλου. Κλήθηκε σε συνέντευξη στην Υπηρεσία Ασύλου που διεξήχθη σε δυο φάσεις ήτοι, στις 9 Αυγούστου 2006 και στις 22 Σεπτεμβρίου 2006.
Ο αιτητής επειδή την περίοδο εκείνη τελούσε υπό κράτηση, μετά από εισήγηση της Υπηρεσίας Ασύλου, που έγινε στις 3 Απριλίου 2007, του παραχωρήθηκε άδεια διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, η οποία αρχικώς έληγε στις 30 Ιουνίου 2007 και στη συνέχεια ανανεώθηκε μέχρι και τις 4 Απριλίου 2008.
΄Ηταν η εισήγηση του Λειτουργού Ασύλου ότι η αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί, καθότι, όπως αναφέρθηκε, δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις των άρθρων 3 και 19(2) του περί Προσφύγων Νόμου 2000, (Ν.6(Ι)/2000), ώστε να αναγνωριστεί στον αιτητή το καθεστώς του πρόσφυγα, ούτε επίσης συνέτρεχαν οι λόγοι για παραχώρηση αδείας παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους. Η αίτηση του αιτητή απορρίφθηκε με απόφαση του προϊστάμενου της Υπηρεσίας Ασύλου στις 3 Φεβρουαρίου 2010 και ο αιτητής, αφού έλαβε γνώση, καταχώρησε στις 22 Μαρτίου 2010 διοικητική προσφυγή ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων. Η εν λόγω Αρχή με απόφαση της ημερ. 7 Οκτωβρίου 2010, απέρριψε την αίτηση, επικυρώνοντας την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου. Την εν λόγω απόφαση αμφισβητεί ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή.
Η επιχειρηματολογία που αναπτύχθηκε από τον ευπαίδευτο συνήγορο του αιτητή είχε, ως επίκεντρο, την ελλιπή έρευνα και κατ΄επέκταση την απουσία ικανοποιητικής ανάλυσης και αντίκρισης των περιστατικών που συνθέτουν την υπόθεση αυτή.
Η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ΄ων η αίτηση εισηγήθηκε ότι η ανάλυση που έγινε αναφορικά με την αναξιοπιστία του αιτητή ήταν ικανοποιητική και ενδελεχής. Η έρευνα που προηγήθηκε, συνέχισε η συνήγορος, εμπεριέχει όλο το αναγκαίο υλικό που προέκυψε μετά από προσωπική έρευνα και εμπεριστατωμένη μελέτη των γεγονότων της υπόθεσης.
Σημειώνω ότι, κατά το στάδιο της ακρόασης της ιεραρχικής προσφυγής, δεν προβλήθηκαν οποιαδήποτε νέα στοιχεία.
Αποτελεί πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου ότι, σε εξέταση υποθέσεων αυτής της μορφής ο αναθεωρητικός έλεγχος δεν υπεισέρχεται στην ουσία της υπόθεσης έτσι ώστε να ελεγχθεί η ορθότητα της. Υπό κρίση είναι η νομιμότητα της απόφασης και η διαπίστωση κατά πόσο το συγκεκριμένο διοικητικό όργανο ενήργησε εντός των πλαισίων της διοικητικής του ευχέρειας. Αναφέρομαι στην υπόθεση Zahmatkesh v. Δημοκρατίας, (2006) 3 Α.Α.Δ. 376, όπου τονίστηκε η αναγκαιότητα απουσίας κρίσης των γεγονότων, που αποτελεί ευθύνη του διοικητικού οργάνου. Βλ. επίσης Samson v. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων (2006) 3 Α.Α.Δ. 390.
Ο κύριος λόγος απόρριψης της προσφυγής του αιτητή ήταν, η διαπιστωθείσα από τους καθ΄ων η αίτηση, αναξιοπιστία του. Τρώθηκε σε τέτοιο βαθμό η αξιοπιστία του που δεν επέτρεπε, όπως αναγράφεται στην απόφαση, η αποδοχή των προβληθέντων ισχυρισμών αναφορικά με τα γεγονότα που έλαβαν χώρα.
Υπάρχει εκτενής παράθεση του σκεπτικού επί του οποίου στηρίχθηκε ο αρμόδιος Λειτουργός Ασύλου, καταγράφοντας τους λόγους οι οποίοι οδήγησαν στον κλονισμό της αξιοπιστίας του αιτητή και αυτό το σκεπτικό υιοθετήθηκε από την Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων. Αυτοί είναι, κατά τη γνώμη μου, ικανοποιητικοί λόγοι οι οποίοι οδηγούν στο συμπέρασμα μη τεκμηρίωσης της εισήγησης περί πλημμελούς έρευνας.
Το γεγονός ότι ο αιτητής δεν έγινε πιστευτός αναφορικά με τον ισχυρισμό του για πιθανότητα κινδύνου της ζωής του σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα του, συνάδει με το σύνολο των στοιχείων τα οποία παρατίθενται στην απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής. Συνεπώς, ορθώς, κατά την άποψη μου η Αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο αιτητής δεν τεκμηρίωσε την ύπαρξη φόβου.
Με γνώμονα τα πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των καθ΄ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή.
Κ. Παμπαλλής
Δ.