|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1162/2011)
5 Σεπτεμβρίου, 2013
[ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
ΔΕΣΠΟΙΝΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ ΗΛΙΑ,
Αιτήτρια,
ΚΑΙ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ & ΟΙΚΗΣΕΣΩΣ,
Καθ΄ου η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Αρ. Κορακίδου, για την Αιτήτρια.
Θ. Πιπερή, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Καθ΄ου η Aίτηση.
Α. Χρίστου για Ιωαννίδη & Δημητρίου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.: Η πρόθεση της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου να εγκαταστήσει γραμμή μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος και να προβεί σε αποξήλωση υφιστάμενης γραμμής μεταξύ Στρουμπιού-Πόλης Χρυσοχούς, η οποία επηρεάζει και το τεμάχιο αρ. 1215 Φ/Σχ.45/13, στο Στρουμπί, ιδιοκτησία της αιτήτριας, πέρασε μέσα από διοικητικές και δικαστικές συμπληγάδες από το 2004 και ακόμα η διαμάχη συνεχίζεται.
Για την προτιθέμενη γραμμή, το ενδιαφερόμενο μέρος Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου (ΑΗΚ) εξασφάλισε την Πολεοδομική Άδεια αρ. ΠΑΦ/0407/2004, ημερομηνίας 14.7.2006, και την Πολεοδομική Έγκριση αρ. ΠΑΦ/0407/2004/Α, ημερομηνίας 31.1.2008. Εναντίον της πιο πάνω άδειας και έγκρισης, η αιτήτρια καταχώρησε την προσφυγή αρ. 12/2009. Κατόπιν των παραπόνων της αιτήτριας και άλλων ιδιοκτητών, η ΑΗΚ προέβηκε σε τροποποίηση της όδευσης της προτιθέμενης γραμμής και εξασφάλισε στις 29.1.2010 την Πολεοδομική Έγκριση αρ. ΠΑΦ/0407/2004/Β. Εναντίον της έγκρισης τούτης, η αιτήτρια καταχώρησε την προσφυγή αρ. 530/2010. Στις 11.2.2011 εκδόθηκε απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην προσφυγή αρ. 59/2009, την οποία είχαν καταχωρήσει άλλοι επηρεαζόμενοι ιδιοκτήτες. Με την απόφαση εκείνη, ακυρώθηκαν η Πολεοδομική Άδεια και η Πολεοδομική Έγκριση Α. (Υπόθεση Αρ. 59/2009, Μ. Στεφάνου κ.ά. ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 11.2.2011).
Μετά την ακυρωτική απόφαση, η Πολεοδομική Αρχή προέβηκε σε επανεξέταση και χορήγησε στις 7.6.2011, 8.6.2011 και 9.6.2011, αντίστοιχα, την Πολεοδομική Άδεια αρ. ΠΑΦ/0407/04 και τις Πολεοδομικές Εγκρίσεις αρ. ΠΑΦ/0407/2004/Α και αρ. ΠΑΦ/0407/2004/Β, με αναδρομική ισχύ από 14.7.2006, που ήταν η ημερομηνία χορήγησης της αρχικής Πολεοδομικής Άδειας.
Ενόψει της πιο πάνω εξέλιξης, η αιτήτρια απέσυρε τις προσφυγές της αρ. 530/2010 και 12/2009 και καταχώρησε στις 2.9.2011 την παρούσα προσφυγή.
Με την παρούσα προσφυγή, η αιτήτρια προσβάλλει τη νομιμότητα και επιζητεί την ακύρωση των προαναφερεισών Πολεοδομικών Αδειών και Εγκρίσεων οι οποίες εκδόθηκαν μετά την επανεξέταση.
Προδικαστική ένσταση, την οποία ήγειρε η πλευρά της καθ΄ης η αίτηση Δημοκρατία ως προς την κατ΄ ισχυρισμό εκπρόθεσμη καταχώρηση της προσφυγής, τελικά εγκαταλήφθηκε στο στάδιο των Διευκρινίσεων.
Με την προσφυγή της η αιτήτρια εγείρει διάφορους λόγους ακύρωσης, τους οποίους θα εξετάσω στη συνέχεια.
1. Ισχυρισμός ότι ο Διευθυντής του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως κατά παράβαση του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, θεώρησε ότι μπορούσε να συμβληθεί με την ΑΗΚ, δυνάμει του άρθρου 43(1) του Νόμου, σε σχέση με αίτημα του οποίου η ΑΗΚ δεν ήταν ιδιοκτήτης.
Όπως διαπιστώνεται από τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα της υπόθεσης, βασιζόμενος στο άρθρο 43(1) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, ο Διευθυντής Πολεοδομίας συνήψε συμφωνία με την ΑΗΚ σύμφωνα με την οποία η ΑΗΚ αναλαμβάνει να αποζημιώσει τους ιδιοκτήτες επηρεαζομένων από την εγκατάσταση της γραμμής ιδιοκτητών, για οποιαδήποτε ζημιά ήθελε προκύψει εις βάρος της ιδιοκτησίας τους.
Η αιτήτρια υποστηρίζει ότι η συμφωνία εκείνη, κατ΄ αρχάς δεν έφερε ημερομηνία και έπειτα, ότι η ΑΗΚ δεν ήταν πρόσωπο με το οποίο θα μπορούσε η Πολεοδομία να συνάψει τέτοια συμφωνία, ενώ παραγκωνίστηκαν οι ιδιοκτήτες των επηρεαζόμενων τεμαχίων, όπως η αιτήτρια, των οποίων η συγκατάθεση δεν εξασφαλίστηκε.
Σε σχέση με αυτούς τους ισχυρισμούς της αιτήτριας, θα πρέπει κατ΄ αρχάς να επισημανθεί ότι εσφαλμένα αυτή ισχυρίζεται ότι η συμφωνία Πολεοδομίας - ΑΗΚ δεν φέρει ημερομηνία. Το ίδιο το κείμενο της συμφωνίας αρχίζει αναφέροντας ότι "Η Συμφωνία αυτή έγινε στις 8 Ιουνίου 2011 μεταξύ.." Ως προς τη δυνατότητα της Πολεοδομίας να συνάπτει τέτοιες συμφωνίες, το άρθρο 43 του Νόμου, αναφέρεται στη δυνατότητα σύναψης συμφωνίας μεταξύ της Πολεοδομίας και άλλης αρχής που ενδέχεται να έχει ".. Συμφέρον εις ακίνητη ιδιοκτησία αναφορικώς προς την ανάπτυξιν ή χρήσιν της ακινήτου ιδιοκτησίας.". Όπως υποδεικνύει και η καθ΄ης η αίτηση, η ΑΗΚ έχει συμφέρον στην ανάπτυξη ή χρήση της συγκεκριμένης ακίνητης ιδιοκτησίας, αφού η εγκατάσταση γραμμής ηλεκτρισμού συνιστά ανάπτυξη και η ΑΗΚ εγκαθιστά καθηκόντως τα δίκτυα της προς προαγωγή του δημόσιου συμφέροντος της μεταφοράς και προμήθειας ηλεκτρικού ρεύματος. Εξάλλου, με τη συμφωνία Πολεοδομίας - ΑΗΚ, απλά αναλαμβάνεται υποχρέωση από την ΑΗΚ να αποζημιώσει επηρεαζόμενους ιδιοκτήτες, όπως η αιτήτρια, σε περίπτωση πρόκλησης δυσμενούς επήρειας και με αυτή την έννοια, κανένα συμφέρον ή δικαίωμα της αιτήτριας επηρεαζόταν δυσμενώς από τη συμφωνία.
Ως προς τον ισχυρισμό της αιτήτριας ότι δεν ζητήθηκε η συγκατάθεση των ιδιοκτητών επηρεαζόμενης ιδιοκτησίας πριν τις 7.6.2011, όπως και πάλι ορθά επισημαίνει η πλευρά του ενδιαφερόμενου μέρους (ΑΗΚ), εκείνο το οποίο προνοεί ο όρος 515 της Άδειας 7.6.2011 ήταν η εξασφάλιση της συγκατάθεσης των επηρεαζόμενων ιδιοκτητών "ή για το θέμα αυτό να εφαρμοστεί η διαδικασία που προνοείται στον περί Ηλεκτρισμού Νόμο". Σύμφωνα δε με τον περί Ηλεκτρισμού Νόμο, άρθρο 31(1), η συγκατάθεση των ιδιοκτητών ζητείται μετά από την έκδοση της Πολεοδομικής Άδειας. Εν πάση δε περιπτώσει, όπως υποδεικνύει και η καθ΄ης η αίτηση, η υπό εξέταση εδώ διαδικασία ήταν διαδικασία επανεξέτασης μετά από ακυρωτική απόφαση, και δεν υπήρχε λόγος επανάληψης της όλης διαδικασίας εξ υπαρχής, παρά μόνο υπήρχε υποχρέωση συμμόρφωσης με τη δικαστική απόφαση ως προς τη μεμπτότητα που εντοπίστηκε από το Δικαστήριο.
Επομένως, αυτός ο λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.
2. Ισχυρισμός ότι οι επίδικες άδειες / εγκρίσεις χορηγήθηκαν χωρίς να προηγηθεί δέουσα έρευνα ως προς τη διέλευση της εναέριας γραμμής και της τοποθέτησης των αγωγών και πυλώνων.
Απαντώντας σ΄ αυτούς του ισχυρισμούς της αιτήτριας, το ενδιαφερόμενο μέρος ΑΗΚ, παραπέμπει στο έγγραφο με τίτλο "Έντυπο Μελέτης Πολεοδομικής Αίτησης και Πρακτικό Απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής", το οποίο είχε καταρτισθεί στις 27.5.2011 από Λειτουργό της Πολεοδομίας, και αποστάληκε προς την αρμόδια Πολεοδομική Αρχή. Σ΄ αυτό το έγγραφο συνοψίζονται οι ενέργειες οι οποίες είχαν γίνει και τα στοιχεία τα οποία συνελέγησαν και λήφθηκαν υπόψη προτού ληφθεί η προσβαλλόμενη απόφαση. Δίδονται λεπτομέρειες ως προς προηγηθείσες διαβουλεύσεις οι οποίες έγιναν, επιτόπια εξέταση η οποία διενεργήθηκε, το τι λήφθηκε υπόψη κατά την τροποποίηση της πορείας της γραμμής, ώστε να διέρχεται κατά μήκος των συνόρων των τεμαχίων, αντί να τα διασχίσει, τις διαμαρτυρίες των ιδιοκτητών οι οποίες εξετάστηκαν και λήφθηκαν υπόψη, την αποφυγή τοποθέτησης πυλώνων εντός καλλιεργήσιμων περιοχών, κλπ. Όλα αυτά δείχνουν και το είδος και εύρος της έρευνας που διεξήχθη, καθώς και το ότι λήφθηκαν υπόψη και οι ανάγκες, τα συμφέροντα αλλά και οι διαμαρτυρίες των επηρεαζόμενων ιδιοκτητών, αντίθετα με όσα ισχυρίζεται η αιτήτρια.
Περαιτέρω, η λεπτομερής αναφορά ως προς τι έλαβε υπόψη η καθ΄ης η αίτηση και κατέληξε στην προσβαλλόμενη απόφαση, συνιστά και την αιτιολογία ως προς το πού βασίστηκε, που είναι άλλος λόγος τον οποίο εγείρει η αιτήτρια, και ο οποίος, ενόψει τούτων, παραμένει χωρίς βάση. Ειδικότερα δε, αναφορικά με τον ισχυρισμό της αιτήτριας ότι δε διερευνήθηκε καθόλου το ενδεχόμενο υπογειοποίησης της γραμμής, αυτό απαντάται στη γραπτή αγόρευση του ενδιαφερόμενου μέρους με την επισύναψη Εγχειριδίου, το οποίο ακολουθεί το ενδιαφερόμενο μέρος ΑΗΚ, και επεξηγείται γιατί προτιμήθηκε η εναέρια γραμμή.
3. Ισχυρισμός ύπαρξης πλάνης επειδή η καθ΄ης η αίτηση δεν υπέδειξε την ακριβή θέση της εναέριας γραμμής και των πυλώνων σε ύψος και την καταλαμβάνομενη από αυτούς έκταση στο κτήμα της αιτήτριας.
Απαντώντας σ΄ αυτό τον ισχυρισμό, το ενδιαφερόμενο μέρος ορθά υποδεικνύει ότι η εγκατάσταση γραμμής μεταφοράς ηλεκτρισμού συνιστά "ανάπτυξη" και, επομένως, απαιτείται η έκδοση πολεοδομικής άδειας. Όμως, η άδεια αυτή καλύπτει και ασχολείται μόνο με την όδευση της γραμμής και με γενικά χαρακτηριστικά των πυλώνων. Αυτό δε επιβεβαιώθηκε και στην προαναφερθείσα απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Υπόθεση αρ. 59/2009.
Συμφωνώ με τα πιο πάνω και δεν βλέπω έρεισμα σ΄ αυτό το λόγο ακύρωσης.
Στο σημείο τούτο θα πρέπει να παρατηρήσω ότι στη γραπτή αγόρευση της, η αιτήτρια εγείρει συνολικά 24 σημεία - παραγράφους υπό μορφή λόγων ακυρώσεως (παράγραφοι 19-43 της νομικής πτυχής στην Αγόρευσή της). Πλείστα από αυτά τα σημεία, είτε δεν είχαν εγερθεί αρχικά στην Αίτησή της ως νομικοί λόγοι ακύρωσης ή δεν εμπίπτουν κάτω από εγερθέντες λόγους ακύρωσης. Περαιτέρω, σε κάποιες παραγράφους από τις 24, είτε επαναλαμβάνονται θέματα που ηγέρθηκαν σε προηγούμενες παραγράφους ή συνδέονται άρρηκτα με αυτά. Ενόψει αυτής της εικόνας προκύπτει μη αναγκαιότητα ενασχόλησης με κάθε ένα θέμα ξεχωριστά. Θα προσπαθήσω να εντοπίσω συγκεκριμένους λόγους ακύρωσης, οι οποίοι είναι αυτοτελείς και ουσιώδεις, με τους οποίους θα ασχοληθώ στη συνέχεια.
4. Ισχυρισμός περί μη εξασφάλισης άδειας σύμφωνα με τους περί Ρύθμισης της Αγοράς Ηλεκτρισμού Νόμο του 2003, η οποία να καθιστά νόμιμη την επέκταση του δικτύου της ΑΗΚ.
Τόσο αυτός ο ισχυρισμός, όσο και άλλοι, τους οποίους θα αγνοήσω, φαίνεται ότι απαντώνται εύκολα με βάση υπάρχοντα στοιχεία και η αιτήτρια απλά εγείρει θέματα τα οποία δε διερεύνησε και δε γνωρίζει, με την ελπίδα ένα από αυτά να επιτύχει. Στο σημείο τούτο, θα πρέπει να παρατηρήσω ότι ένας αιτητής, προτού εγείρει ένα θέμα όπως αυτό που εδώ εγείρεται, οφείλει προηγουμένως να το ψάξει ο ίδιος μέσα σε όλους τους διοικητικούς φακέλους και, αν δεν βρει απάντηση, να ζητήσει να πληροφορηθεί την απάντηση από τον αντίδικό του. Μόνο δε αν η απάντηση ή το αποτέλεσμα της δικής του έρευνας οδηγεί σε εύρημα ότι π.χ. εδώ δεν είχε εξασφαλίσει άδεια το ενδιαφερόμενο μέρος ΑΗΚ, και τότε μόνο, θα πρέπει να εγείρει ένα τέτοιο θέμα στο Δικαστήριο.
Για τούτο, θα περιοριστώ εδώ να δεχθώ τα στοιχεία στα οποία παραπέμπει η ΑΗΚ στην αγόρευσή της από τα οποία καταδεικνύεται η εξασφάλιση τέτοιας άδειας, την ανυπαρξία της οποίας εγείρει η αιτήτρια, βρισκόμενη προφανώς σε άγνοια.
Οι ίδιες παρατηρήσεις μου ισχύουν και για άλλα θέματα τα οποία εγείρει η αιτήτρια, όπως είναι για παράδειγμα άλλος ισχυρισμός - λόγος ακύρωσης τον οποίο εγείρει η αιτήτρια, ότι η Πολεοδομική Άδεια ΠΑΦ/0407/2004 έληξε την 12.7.2010, οπότε δεν μπορούσε να επανεξετασθεί η αίτηση και να δοθεί άδεια και, μάλιστα, αναδρομικά και ότι, περαιτέρω, η Έγκριση ΠΑΦ/0407/2004 έληξε στις 13.7.2010 και δεν μπορούσε να αναβιώσει και συμπαρασύρει σε ακυρότητα την ΠΑΦ/0407/2004 Γ.
Όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί είναι ισχυρισμοί επί γεγονότων, τα οποία θα έπρεπε να διερευνηθούν προτού εγερθούν ενώπιον Δικαστηρίου. Όλοι δε, απαντώνται με στοιχεία στις παραγράφους 3 και 12 της αγόρευσης του ενδιαφερόμενου μέρους όπου δίδονται όλες οι λεπτομέρειες, σύμφωνα με τις οποίες η ισχύς των υπό αναφορά Αδειών και Εγκρίσεων είχε έγκαιρα ανανεωθεί προτού αυτές λήξουν. Όλες οι λεπτομέρειες είναι εκεί και δεν θα τις επαναλάβω.
5. Τα θέματα που εγείρει η αιτήτρια στις παραγράφους 35-38 της Αγόρευσής της.
Σ΄ αυτές τις παραγράφους, η αιτήτρια εγείρει θέματα, όπως την απόσταση η οποία πρέπει να τηρείται από ένα πυλώνα σε περίπτωση ανέγερσης οικοδομής, λωρίδες πλάτους που πρέπει να αφήνονται, τα υλικά κατασκευής που πρέπει να χρησιμοποιούνται για τους πυλώνες κλπ. Όλα αυτά εγείρονται, χωρίς να επεξηγείται πως δεν τηρήθηκαν ή γιατί δεν έπρεπε να εφαρμοσθούν κλπ.
Όπως δε ορθά επισημαίνει και η συνήγορος του ενδιαφερόμενου μέρους στην αγόρευσή της, αυτά τα θέματα αφορούν στο θεσμικό πλαίσιο που αφορά στην εγκατάσταση γραμμών και άπτονται τεχνικών θεμάτων. Στην απουσία υπόδειξης και κατάδειξης οποιασδήποτε μεμπτότητας στη διαδικασία, τίποτε δε δείχνει ότι η καθ΄η ης αίτηση ή το ενδιαφερόμενο μέρος ΑΗΚ δεν κινήθηκαν μέσα στα θεσμικά και τεχνικά επιτρεπτά πλαίσια. (Βλ. Κουτσού ν. ΚΟΤ (2001) 3 ΑΑΔ 314 και Υπόθεση Αρ. 1440/2009, Παπαναστασίου ν. ΑΗΚ, ημερομηνίας 4.11.2010, στην οποία τονίστηκαν και τα ακόλουθα:
«Στην εξέταση της όλης υπόθεσης δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι, στην παρούσα περίπτωση η επιλογή της πορείας του προτιθέμενου ηλεκτρικού δικτύου, είναι θέμα καθαρά τεχνικό και η κατάληξη στο τελικό σημείο τοποθέτησης του βασίστηκε μέσα στα επιτρεπτά και τεχνικά πλαίσια. Το δικαστήριο τούτο γενικά δεν υπεισέρχεται στην εκτίμηση της διοίκησης σε τέτοια θέματα, εκτός αν υπάρχει σοβαρός λόγος που να επιτρέπει επέμβαση σε τέτοια κατάληξη. (βλ. μεταξύ άλλων, Κουτσού ν. Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (2001) 3 Α.Α.Δ. 311, 314, Ράφτης ν. Δημοκρατίας κ.ά. (2002) 3 Α.Α.Δ. 345, 361 και Γεωργίου ν. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Λάρνακας κ.ά. (2002) 3 Α.Α.Δ. 475, 480). Εδώ δεν βρίσκω λόγο που να επιτρέπει επέμβαση στην κατάληξη της καθ΄ης η αίτηση..».
Επομένως, ούτε αυτοί οι ισχυρισμοί της αιτήτριας στοιχειοθετούνται.
6. Ισχυρισμός ότι η καθ΄ης η αίτηση φαίνεται να επανεξέτασε την αίτηση ΠΑΦ/0407/2004, χωρίς να έχει δικαίωμα, αφού αυτή είχε λήξει πριν την ακύρωσή της.
Ο ισχυρισμός τούτος έχει ήδη εξετασθεί προηγουμένως και απορριφθεί ενόψει των στοιχείων στα οποία παρέπεμψε το ενδιαφερόμενο μέρος. Το ίδιο ισχύει και για άλλους ισχυρισμούς και θέματα τα οποία απλά εγείρει χωρίς τεκμηρίωση η αιτήτρια.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα εναντίον της αιτήτριας και υπέρ της καθ΄ης η αίτηση, όπως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο, ενώ σε σχέση με το ενδιαφερόμενο μέρος, δεν εκδίδεται διαταγή εξόδων.
Κ. Κληρίδης,
Δ.
/ΧΤΘ