|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1125/2012)
4 Σεπτεμβρίου, 2013
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ,
Αιτήτρια,
ν.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Η Αιτήτρια είναι παρούσα προσωπικά.
Τ. Ιακωβίδου (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Η αιτήτρια, η οποία ενεργεί χωρίς τη βοήθεια δικηγόρου, υπέβαλε αίτηση για παροχή δημόσιου βοηθήματος ως μονογονέας στις 10.11.2011. Κατά το χρόνο υποβολής της αίτησής της η αιτήτρια εργαζόταν. Η εργασία της τερματίστηκε το τέλος του ιδίου μήνα. Στο Επαρχιακό Γραφείο Εργασίας Λάρνακας υπέγραφε ως εργαζόμενη η οποία αναζητούσε καλύτερη εργασία. Το Μάρτιο του 2012 εργοδοτήθηκε σε κατάστημα μέχρι και τον Ιούνιο του 2012. Από τις 5.7.2012 μέχρι και τις 27.8.2012 λάμβανε ανεργιακό επίδομα με εβδομαδιαίο ποσό αποδοχών €118.93. Από την ημέρα υποβολής της αίτησής της μέχρι και το Μάιο του 2012 είχαν υπολογιστεί δικαιώματα υπό μορφή έκτακτου χορηγήματος ύψους €5.667,08. Δεν προχώρησε όμως η έκδοση σχετικής επιταγής καθότι το Κεντρικό Γραφείο της Υπηρεσίας έκρινε πως επειδή η αιτήτρια δεν προσκόμισε ανεργιακή κάρτα δεν δικαιούται να της παραχωρηθούν οποιαδήποτε δικαιώματα για την περίοδο εκείνη. Ενημερώθηκε η Επαρχιακή Λειτουργός Ευημερίας Λάρνακας με επιστολή εκ μέρους της Διευθύντριας Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας ημερ. 11.6.2012. Η παρούσα προσφυγή καταχωρήθηκε στις 26.7.2012 και με αυτήν ζητείται η ακόλουθη θεραπεία:-
«. ζητώ το επίδομα μου. Πιστεύω ότι βάσει του Ν. 158(99) είναι αρνητική η απάντηση του Γραφείου Ευημερίας ενώ ήμουν δικαιούχος βάσει του Ν. 95(Ι)/2006. Από τις 10.11.11 δεν έχω πάρει καμιά απάντηση. Ζητώ έγκρισης της προσφυγής μου».
Τα γεγονότα στα οποία η αιτήτρια στήριξε την προσφυγή της είναι ότι αιτήθηκε δημόσιου βοηθήματος ως μονογονιός από τις 10.11.2011 αλλά το Γραφείο Ευημερίας αρνείται να της απαντήσει. Επισυνάπτει συναφώς επιστολή από το Επαρχιακό Γραφείο Ευημερίας Λάρνακας ημερ. 22.12.2011 σύμφωνα με την οποία γνωρίζεται λήψη αίτησης ημερομηνίας 10.11.2011 για παροχή δημόσιου βοηθήματος και ότι λειτουργός του εν λόγω Γραφείου θα επικοινωνήσει μαζί με την αιτήτρια το συντομότερο δυνατό για διερεύνηση του αιτήματός της.
Είναι η θέση της αιτήτριας πως η αρμόδια λειτουργός όφειλε να την ενημέρωνε πως έπρεπε να υπογράφει ως άνεργη αντί για καλύτερη εργασία. Εν πάση περιπτώσει, η αιτήτρια εργοδοτήθηκε ξανά από το Μάρτη του 2012 οπότε με βάση το Ν. 95(Ι)/2006 ήταν δικαιούχος. Από τον Ιούλιο μέχρι και τις 27.8.2012 ήταν άνεργη, λάμβανε ανεργιακό επίδομα αλλά και πάλι ήταν δικαιούχος επιδόματος μονογονιού. Πλήρωνε δε ενοίκιο €400 οπότε δικαιούτο €293.80 για ενοίκιο μηνιαίως. Όπως καταγράφει στην αγόρευσή της, «στις 5/12» ενημέρωσε την αρμόδια λειτουργό ότι θα μετακόμιζε στη μητέρα της αλλά ακόμη και τότε, ήταν πάλιν δικαιούχος βασικών αναγκών, €452 για την ίδια, €135.60 για το ανήλικο τέκνο της και €136 επίδομα μονογονιού. Όπως ισχυρίζεται, υπήρξε από μέρους των καθ' ων η αίτηση υπέρβαση εξουσίας και έλλειψη δέουσας έρευνας. Η αιτήτρια στο στάδιο των διευκρινίσεων εξηγεί πως παραπονείται για το ποσό του έκτακτου βοηθήματος των €5.667 το οποίο της έχει υπολογιστεί αλλά ποτέ δεν πήρε. Από την άλλη, όμως διευκρινίζει πως «εντάξει να δεχτώ ότι μου κόβουν τα λεφτά τον καιρό που ήμουν άνεργη. Τον υπόλοιπο καιρό που ήμουν και μονογονιός και ενοικίαζα και δούλευα, γιατί δεν μου έστειλαν τα λεφτά; Τουλάχιστον τούτο ζητώ». Και παρακάτω, πως «ζητώ τουλάχιστον τα δικαιώματά μου όταν δούλευα».
Εν τω μεταξύ, στις 29.8.2012 η αρμόδια λειτουργός της Υπηρεσίας διαπίστωσε ότι η αιτήτρια δεν διέμενε στο διαμέρισμα το οποίο είχε δηλώσει ως διεύθυνση διαμονής όταν υπέβαλε την αίτησή της για παροχή δημόσιου βοηθήματος αλλά στην οικία των γονέων της στα Λειβάδια. Η αιτήτρια ακολούθως ενημέρωσε τους καθ' ων η αίτηση για τη νέα διεύθυνση διαμονής και το νέο αριθμό τηλεφώνου της.
Περαιτέρω, στις 3.10.2012 ζητήθηκε από την αιτήτρια να προσκομίσει ανανεωμένα έγγραφα για διερεύνηση του ενδεχομένου να της παρασχεθεί δημόσιο βοήθημα, πράγμα το οποίο η αιτήτρια έπραξε στις 4.10.2012.
Η αιτήτρια ενημερώθηκε με επιστολή ημερ. 10.10.2012 ότι η περίπτωσή της θα τύχει αξιολόγησης στη βάση των περί Δημοσίων Βοηθημάτων και Υπηρεσιών Νόμων του 2006-2012. Παράλληλα της κοινοποιείτο το όνομα της αρμόδιας λειτουργού για περαιτέρω πληροφορίες, εάν η αιτήτρια το επιθυμούσε.
Με περαιτέρω επιστολή ημερ. 14.2.2013 η αιτήτρια ενημερωνόταν ως ακολούθως:-
«Μετά από συνεργασία που είχατε στο Γραφείο με τη Λειτουργό κα Παναγιώτα Παπακυριακού στις 07/02/13 όσον αφορά την περίπτωση σας ενημερωθήκατε τα ακόλουθα:
Υποβάλατε αίτηση Δημοσίου Βοηθήματος στις 10/11/2011 ως εργαζόμενη μονογονιός. Τον Μάιο του 2012 είχατε συνεργασία με την Λειτουργό σας όπου διαπιστώθηκε ότι δεν είχατε δικαιώματα από την Υπηρεσία μας αφού δεν αποταθήκατε στο Γραφείο Εξευρέσεως Εργασίας για εγγραφή σας ως άνεργη, μετά τον τερματισμό της εργασίας σας, ισχυριζόμενη ότι δεν το γνωρίζατε.
Στην συνέχεια εργοδοτηθήκατε ξανά από τον 03/2012-06/2012, οπότε η εργοδότηση σας τερματίστηκε λόγω έλλειψης εργασιών, σύμφωνα με τον εργοδότη σας.
Ακολούθως λάβατε ανεργιακό επίδομα από τις 05/07/12-09/01/2013, με το ποσό των €2973,26 το οποίο υπερέβαινε του Δημοσίου Βοηθήματος σας, γι αυτό δεν είχατε δικαιώματα από την Υπηρεσία μας.
Ήδη η περίπτωση σας έχει καταχωρηθεί από 01/02/2013 στους μηνιαίους καταλόγους της Υπηρεσίας και σας έχουν υπολογιστεί αναδρομικά δικαιώματα από τις 10/01/2013.
Η κα Παναγιώτα Παπακυριακού, Λειτουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών, είναι στη διάθεση σας για περαιτέρω πληροφορίες που τυχόν θα θέλατε».
Η κατάληξη
Η προδικαστική ένσταση των καθ' ων η αίτηση πως ενόψει της επιστολής ημερομηνίας 14.2.2013 η προσφυγή έχασε το αντικείμενό της δεν μπορεί να γίνει δεκτή. Η προσφυγή δεν περιορίζεται στην παράλειψη απάντησης με την έννοια της γραπτής επιστολής αλλά εκτείνεται στην εκλαμβανόμενη ως άρνηση ικανοποίησης του αιτήματος για παροχή του επιδόματος ενόψει του πραγματικού γεγονότος της μη καταβολής του αιτούμενου επιδόματος.
Παρατηρώ πως δεν εντοπίζονται στοιχεία στο διοικητικό φάκελο τα οποία να επιμαρτυρούν ότι στην αιτήτρια καταβλήθηκε επίδομα κατά τη διάρκεια που αυτή εργαζόταν (10.11.2011-30.11.2011 και Μάρτιο μέχρι και Μάιο 2012) ως είναι ο ισχυρισμός της. Ακόμη και με την επιστολή ημερ. 14.2.2013 την οποία η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση εισηγείται πως πρέπει να θεωρηθεί ως απάντηση στο αίτημά της, γίνεται περιγραφή των γεγονότων κατά την επίδικη περίοδο χωρίς όμως να διαφαίνεται η τέτοια καταβολή ή, ενδεχομένως, λόγος για τη μη καταβολή επιδόματος για την εν λόγω περίοδο.
Το ποσό των €5.667,08 για το οποίο έγινε εισήγηση από την αρμόδια λειτουργό να καταβληθεί στην αιτήτρια, η οποία όμως απορρίφθηκε από τα κεντρικά γραφεία της Υπηρεσίας, αφορούσε στην περίοδο 10.11.2011-31.5.2013, όπως προκύπτει από το Κ. 18 του διοικητικού φακέλου. Μεταξύ αυτής της περιόδου συμπεριλαμβάνονταν και περίοδοι κατά τις οποίες η αιτήτρια εργαζόταν και συνεπώς η αιτιολογία που συνοδεύει την απόρριψη του αιτήματος πως δηλαδή «δεν έχει προσκομίσει ανεργιακή κάρτα και δεν δικαιούται να της παραχωρηθούν οποιαδήποτε δικαιώματα για την περίοδο εκείνη», είναι αδύνατον, κατά την κρίση μου, να συνδεθεί με τις πιο πάνω περιόδους.
Προκύπτει συνεπώς, πως η μη καταβολή του αιτούμενου επιδόματος δεν είναι το αποτέλεσμα δέουσας έρευνας και στερείται αιτιολογίας.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται δυνάμει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος. Επιδικάζονται υπέρ της αιτήτριας τα πραγματικά της έξοδα, τα οποία θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ