ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1274/2012)
28 Αυγούστου, 2013
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΟΣ ΠΕΡΔΙΚΟΣ,
Αιτητής,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΛΟΧΟΥ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΕΩΣ ΑΠΩΛΕΙΩΝ Ε.Φ.,
Καθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Σ. Οικονομίδης, για τον Αιτητή.
Κ. Σταυρινός, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την προσφυγή του ο αιτητής ζητά δήλωση του δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση ημερ. 24.7.12, με την οποίαν έκριναν ως αβάσιμο το παράπονο του αιτητή κατά προηγούμενης απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση ημερ. 16.7.12 με την οποίαν ο αιτητής είχε κριθεί ως ένοχος πειθαρχικού παραπτώματος και τιμωρήθηκε πειθαρχικά με διήμερο περιορισμό, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη εννόμου αποτελέσματος.
Μεταξύ των λόγων στους οποίους βασίζεται η προσφυγή είναι και οι ακόλουθοι:
(α) Η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε κατά παράβαση των πειθαρχικών κανονισμών της Εθνικής Φρουράς.
(β) Χωρίς δέουσα και/ή επαρκή έρευνα.
(γ) Ο αιτητής κρίθηκε ένοχος αμέλειας εκτέλεσης καθήκοντος το οποίο δεν είχε υποχρέωση να εκτελέσει, και
(δ) Ο αιτητής δεν κρίθηκε αντικειμενικά.
Είναι η θέση του αιτητή ότι ενώ αυτός υπηρετούσε ως Υπαξιωματικός στο Πεζικό, στο Λόχο Διοικήσεως του Συντάγματος Αναπληρώσεως Απωλειών της Εθνικής Φρουράς, και είχε τα καθήκοντα του Αξιωματικού Γραφείου Κινήσεως του Λόχου, ο Διοικητής του Λόχου τον κάλεσε σε διοικητική απολογία επειδή πιθανόν να είχε διαπράξει το πειθαρχικό παράπτωμα αμέλειας εκτέλεσης καθήκοντος και τούτο διότι στις 30.6.12 δεν συμπλήρωσε κάποια έντυπα που θα έπρεπε να είχε συμπληρώσει. Ο αιτητής υπέβαλε απολογία στις 13.7.12 και οι καθ΄ ων η αίτηση στις 16.7.12, αφού έλαβαν υπόψη τα στοιχεία που προέκυψαν από τη διενεργηθείσα πρόχειρη εξέταση και αφού διερεύνησαν τους ισχυρισμούς του αιτητή, τον έκριναν ένοχο πειθαρχικού παραπτώματος και τον τιμώρησαν πειθαρχικά με διήμερο περιορισμό. Ο αιτητής θεωρώντας τον εαυτό του ως αδικούμενο υπέβαλε σχετική αναφορά παραπόνου. Σ΄ αυτή ισχυρίστηκε ότι σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς και ειδικά την πάγια Στρατιωτική Διαταγή 6-25/2008, η υποχρέωση του ήταν να υποβάλλει τα σχετικά έντυπα την πέμπτη ημέρα κάθε επόμενου μηνός και εφόσον τα υπέβαλε την 5.7.12, για το μήνα Ιούνιο 2012, δεν διέπραξε οποιοδήποτε αδίκημα.
Οι καθ΄ ων η αίτηση, με απόφαση τους ημερ. 24.7.12, έκριναν το παράπονο του αιτητή ως αβάσιμο και την ποινή που του επιβλήθηκε ως καλώς επιβληθείσα.
Εξέτασα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία υπό το φως της επιχειρηματολογίας της κάθε πλευράς και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι κάποιοι λόγοι τους οποίους προβάλλει ο αιτητής στην παρούσα προσφυγή ευσταθούν. Κατέληξα στο προαναφερόμενο συμπέρασμα αφού έλαβα υπόψη κυρίως την αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης. Ο αιτητής κλήθηκε σε διοικητική απολογία για πιθανή διάπραξη του πειθαρχικού παραπτώματος της αμέλειας εκτέλεσης καθήκοντος και συγκεκριμένα διότι ως Αξιωματικός του Γραφείου Κινήσεως της Υπομονάδας όφειλε να είχε συμπληρώσει και να υποβάλει τρία έντυπα «μέχρι 30.6.12». Ο αιτητής αναφερόμενος στην προαναφερόμενη Διαταγή υπέδειξε ότι τα δικαιολογητικά έντυπα υποβάλλονται μέχρι την πέμπτη ημέρα του επόμενου μήνα και όχι την τελευταία μέρα που έγινε η απόδοση λογαριασμού. Επομένως η προθεσμία έληγε στις 5.7.12 και ο ίδιος υπέβαλε, στις 5.7.12 το πρωί, τα σχετικά δικαιολογητικά. Στην προσβαλλόμενη απόφαση αναγράφεται, μεταξύ άλλων, ότι ο αιτητής καθυστερούσε, κάθε μήνα, στη διεκπεραίωση των καθηκόντων του, που είναι θέση γενική και αόριστη, ενώ, στην προκείμενη περίπτωση, στις 4.7.12 ο αιτητής διατάχθηκε από το Λοχαγό του (η διαταγή όμως στάληκε μέσω άλλου Αξιωματικού) να παραδώσει τα σχετικά έντυπα, χωρίς χρονοτριβή και αργοπορία, και να τα θέσει, το συντομότερο, προς έλεγχο και υπογραφή από το Λοχαγό του «ανεξαρτήτως ώρας». Ο αιτητής δεν το έπραξε, δεν παρουσίασε τα έντυπα προς έλεγχο και υπογραφή στις 4.7.12 αλλά τα προσκόμισε στις 5.7.12 το πρωί, με αποτέλεσμα να φθάσουν στον τελικό προορισμό τους με αργοπορία και να υποστεί η Υπομονάδα του αρνητικά σχόλια.
Ενώ ο αιτητής είχε ισχυριστεί ότι η διαταγή δεν του κοινοποιήθηκε ποτέ, οι καθ΄ ων η αίτηση δεν φαίνεται να διερεύνησαν αν η διαταγή του Λοχαγού έφθασε όντως στον αιτητή.
Κάθε διοικητική απόφαση πρέπει να είναι δεόντως και επαρκώς αιτιολογημένη και πρέπει να είναι αποτέλεσμα επαρκούς έρευνας. Η έκταση της έρευνας και της αιτιολογίας, όμως, εξαρτάται από τα γεγονότα της κάθε υπόθεσης. Θεωρώ ότι στην παρούσα υπόθεση, όπου το αντικείμενο της προσφυγής είναι πειθαρχικό παράπτωμα του αιτητή, Υπαξιωματικού στην Εθνική Φρουρά, με το οποίο αυτός τιμωρήθηκε πειθαρχικά με διήμερο περιορισμό, δεν επιβάλλεται όπως η έρευνα και η αιτιολογία της απόφασης είναι τέτοιας εκτάσεως όπως θα έπρεπε να ήταν σε μια σοβαρότερη υπόθεση.
Εκτιμώ όμως ότι, υπό τις περιστάσεις, βασικός ισχυρισμός του αιτητή δεν ερευνήθηκε επαρκώς. Ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι δεν έλαβε ποτέ τη διαταγή του Λοχαγού του και αυτό δεν διερευνήθηκε από τους καθ΄ ων η αίτηση. Όμως αν δεν έλαβε τη διαταγή δεν τίθεται ζήτημα αμέλειας εκτέλεσης καθήκοντος και η όλη υπόθεση εναντίον του στερείται υποβάθρου.
Επίσης το γεγονός ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε από το Διοικητή του Λόχου, ο οποίος είχε επιβάλει αρχικά και την ποινή, φαίνεται να καταστρατηγεί την αρχή της φυσικής δικαιοσύνης ότι ουδείς μπορεί να είναι κριτής του εαυτού του (Nemo Judex in causa sua).
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω η προσφυγή επιτυγχάνει. Εκδίδεται απόφαση ως το αιτητικό της, με €800.- έξοδα υπέρ του αιτητή, πλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.