|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 846/2012)
10 Ιουλίου, 2013
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
AMJAD KHAN,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Α. Ευτυχίου, για τον Αιτητή.
Μ. Πασιαρδή (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Ο αιτητής εισήλθε στη Δημοκρατία στις 7.1.2005, παράνομα, μέσω των κατεχομένων. Στις 12.1.2005 υπέβαλε αίτημα για διεθνή προστασία στην Υπηρεσία Ασύλου. Διεξήχθη συνέντευξη στις 28.9.2009 από λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Ο Προϊστάμενος της Υπηρεσίας Ασύλου στις 26.10.2009 αποδεχόμενος την εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού, αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης, για το λόγο ότι δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις των άρθρων 3 και 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 (Ν. 6(Ι)/2000). Επίσης επισημαίνει ότι ο αιτητής υπέπεσε σε αντιφάσεις κατά την προβολή των γεγονότων που τον οδήγησαν στη φυγή του από τη χώρα. Ο αιτητής ενημερώθηκε για την απόρριψη, με σχετική επιστολή ημερ. 26.10.2009. Την ίδια ημέρα ο αιτητής υπέβαλε διοικητική προσφυγή ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων. Στις 30.3.2012, η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, κατόπιν μελέτης της έκθεσης του αρμόδιου λειτουργού ημερ. 22.3.2012, απέρριψε την προσφυγή. Ο αιτητής ενημερώθηκε σχετικά με επιστολή ημερ. 30.3.2012 και προχώρησε στην καταχώρηση της παρούσας προσφυγής με την οποία προσβάλλεται η απορριπτική απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων.
Προβάλλονται τρεις λόγοι ακυρότητας:-
(1) Ο Προϊστάμενος της Υπηρεσίας Ασύλου όφειλε να αιτιολογήσει την απόφασή του γιατί δεν παραχωρήθηκε στον αιτητή το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας και προσωρινής διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους.
(2) Τόσο η εισήγηση του αρμόδιου Λειτουργού όσο και η έγκρισή της από τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου αλλά και η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων δεν είναι δεόντως αιτιολογημένες.
(3) Η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου λήφθηκε χωρίς δέουσα έρευνα και είναι το αποτέλεσμα πλάνης.
Οι λόγοι ακυρότητας, οι οποίοι θα εξεταστούν σωρευτικά, κατά την κρίση μου δεν ευσταθούν.
Ο Προϊστάμενος της Υπηρεσίας Ασύλου απέρριψε την αίτηση του αιτητή αφού προηγουμένως μελέτησε την εισήγηση του λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου. Στην εισήγηση ο αιητής χαρακτηρίστηκε ως αναξιόπιστος, επειδή είχε περιορισμένες γνώσεις στα θέματα που ερωτήθηκε. Σύμφωνα με το δικηγόρο του αιτητή, οι επισημάνσεις και ανακολουθίες στην εκδοχή του αιτητή λήφθηκαν υπόψη χωρίς να υπολογιστεί η πνευματική, ψυχολογική και συναισθηματική κατάστασή του και ο διακατεχόμενος φόβος κάτω από τον οποίο βρισκόταν σε περίπτωση που απελαύνετο στο Αφγανιστάν.
Η απόφαση του Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου να απορρίψει την αίτηση του αιτητή στηρίχθηκε στην εισήγηση του λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου η οποία ήταν το αποτέλεσμα ενδελεχούς έρευνας, όπως προκύπτει από τα όσα τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου. Η εν λόγω εισήγηση αποτελεί ουσιαστικά την αιτιολογία της απόφασης του Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου. Ο αρμόδιος λειτουργός εισηγείται καταληκτικά την απόρριψη του αιτήματος στη βάση όχι μόνο του ότι ο αιτητής δεν κατάφερε να τεκμηριώσει τους λόγους για αναγνώριση της ιδιότητας του ως πρόσφυγας αλλά και στη βάση του ότι δεν αποδείχθηκε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 19(2) για αναγνώριση καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας καθώς και του ότι δεν παρατηρήθηκε ότι συντρέχουν οποιοιδήποτε λόγοι για παραχώρηση άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους.
Συνεπώς ο ισχυρισμός πως ο Προϊστάμενος της Υπηρεσίας Ασύλου όφειλε να αιτιολογήσει την απόφασή του γιατί δεν παραχωρήθηκε στον αιτητή το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας και προσωρινής διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους δεν ευσταθεί καθόσον η αιτιολογία συμπληρώνεται και από τα στοιχεία του φακέλου και στην προκειμένη περίπτωση αυτή κρίνεται επαρκής. Σε συμφωνία με τους καθ' ων η αίτηση θεωρώ πως στην έκθεση του αρμόδιου λειτουργού γίνεται ανάλυση όλων των γεγονότων της υπόθεσης καθώς και των σημείων που κλονίζουν την αξιοπιστία του αιτητή, ώστε η κατάληξη για απόρριψη του αιτήματός του να απολήγει αιτιολογημένη.
Η δε Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων ορθά, κατά την άποψή μου, επιβεβαίωσε την κρίση του λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου ότι ο αιτητής δεν κατάφερε να τεκμηριώσει ότι είναι αφγανός υπήκοος, αφού δεν έδωσε απαντήσεις σε βασικές ερωτήσεις που του έγιναν σχετικά με τη χώρα του. Αυτό απαντά στον ισχυρισμό πως δεν έγινε η δέουσα έρευνα λαμβανομένου υπόψη, κατά τον ισχυρισμό, ότι υπήρχαν κοινά χαρακτηριστικά στην εκδοχή του αιτητή ως προς την επικρατούσα κατάσταση στο Αφγανιστάν τα οποία δικαιολογούσαν την παραχώρηση σ' αυτόν του ευεργετήματος της αμφιβολίας δυνάμει της παρα. 204 του Εγχειριδίου.
Σύμφωνα δε με την εν λόγω παράγραφο 204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, στην οποία παραπέμπει ο δικηγόρος του αιτητή, «Το ευεργέτημα της αμφιβολίας πρέπει όμως να δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί και εξετασθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του αιτούντος. Οι ισχυρισμοί του αιτούντος πρέπει να παρουσιάζουν συνοχή και αληθοφάνεια και να μην έρχονται σε αντίφαση με γεγονότα που είναι γενικά γνωστά σε όλους».
Με δεδομένη την κρίση ως προς την αναξιοπιστία του αιτητή, δεν ετίθετο θέμα παραχώρησης του ευεργετήματος της αμφιβολίας. Όπως αναφέρεται στο ίδιο το Εγχειρίδιο, το ευεργέτημα παραχωρείται μόνο όπου οι ισχυρισμοί του Αιτητή διακρίνονται από συνοχή και ειλικρίνεια, αλλά απλώς δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν. Τότε μόνο εγείρεται θέμα παραχώρησης του ευεργετήματος της αμφιβολίας. Όχι όμως σε περιπτώσεις όπως η παρούσα, όπου ο Αιτητής εύλογα κρίθηκε αναξιόπιστος (Khadour Ahmad ν. Κυπριακής Δημοκρατίας κ.α., Υπόθεση Αρ. 1088/2010, ημερ. 29.11.2011).
Η δε Αναθεωρητική Αρχή διαπίστωσε πρόσθετα σημεία που κλόνιζαν περαιτέρω την αξιοπιστία του αιτητή, όπως για παράδειγμα ότι φωτοαντίγραφο προσφυγικής ταυτότητας το οποίο προσκόμισε ο αιτητής ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου κρίθηκε αναξιόπιστο λόγω της κακής ποιότητας της αγγλικής γλώσσας που αναγραφόταν σε αυτό. Καθώς επίσης και ότι ο αιτητής στη συνέντευξη του δήλωσε ότι στα 20 του χρόνια το 1992, οι Ταλιμπάν τον ήθελαν να ενταχθεί στην ομάδα τους τη στιγμή που αρχικά δήλωσε ότι γεννήθηκε το 1978 επομένως το 1992 δεν ήταν 20 αλλά 14 ετών. Αυτά καταρρίπτουν, κατά τη γνώμη μου, τον ισχυρισμό του δικηγόρου του πως η Αναθεωρητική Αρχή δεν προέβη σε δική της έρευνα.
Η αιτιολογία μιας απόφασης για να θεωρείται ότι είναι σύμφωνη με τις Γενικές Αρχές του Διοικητικού Δικαίου, άρθρα 26 και 28 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν.158(Ι)/1999) και την πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου (βλ. Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 ΑΑΔ 270), θα πρέπει να περιέχει τους πραγματικούς λόγους που οδήγησαν στη λήψη της απόφασης. Η διατύπωση θα πρέπει να γίνεται με τρόπο που να δίνει τη δυνατότητα στο Δικαστήριο να μπορεί να ελέγξει το περιεχόμενό της.
Στην προκειμένη περίπτωση, η Αρχή αιτιολόγησε, κατά την κρίση μου, με σαφήνεια και πληρότητα την απόφασή της και εύλογα κατέληξε στην απόρριψη της αίτησης, για το λόγο ότι δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις για παραχώρηση του καθεστώτος του πρόσφυγα, δυνάμει του άρθρου 3 ή της συμπληρωματικής προστασίας, δυνάμει του άρθρου 19(1) και (2) του Νόμου. Εύλογο είναι και το συμπέρασμα της ότι ο Αιτητής απέτυχε να αποδείξει ότι σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα θα υπήρχε κίνδυνος δίωξής του για φυλετικούς, θρησκευτικούς, πολιτικούς λόγους ή επειδή ήταν μέλος συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου. Με τις απαντήσεις του στη συνέντευξη ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου, δεν έδωσε την εντύπωση προσώπου που αντιμετώπιζε οποιοδήποτε πραγματικό πρόβλημα με τις αρχές της χώρας.
Τόσο η Υπηρεσία Ασύλου όσο και η Αναθεωρητική Αρχή, εξέτασαν, κατά την άποψή μου, επαρκώς όλους τους ισχυρισμούς του Αιτητή. Θεωρώ πως η Αναθεωρητική Αρχή, ορθά απέρριψε τη διοικητική προσφυγή, κρίνοντας ότι η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου ήταν ορθή, αφού ο Αιτητής όχι μόνο εύλογα κρίθηκε αναξιόπιστος, αλλά δεν κατάφερε να πείσει ότι πληρούσε τις προϋποθέσεις για να του αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή της συμπληρωματικής προστασίας, δυνάμει του άρθρου 19 του Νόμου ή της παραχώρησης προσωρινής παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, δυνάμει του άρθρου 19(Α) του Νόμου (Jamal Karou ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση αρ. 128/2008, ημερ. 1.2.2010).
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €700 έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται δυνάμει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ