|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
12 Ιουλίου, 2013
[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 1925/2008 και 81/2009
Υπóθεση Αρ. 1925/2008
ΙΩΣΗΦ ΠΕΚΡΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ'ων η αίτηση.
Υπóθεση Αρ. 81/2009
ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΠΑΗ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ'ων η αίτηση.
Ρ. Καλλιγέρου (κα), για τον Αιτητή στην Προσφυγή 1925/2008.
Λ. Κληρίδης, για την Αιτήτρια στην Προσφυγή 81/2009.
Κ. Σταυρινός, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.
Γ. Παναγίδης, για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη 1,2,3,5,6 και 7 στην Υπόθεση Αρ. 1925/2008 και για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη 1,2,3,4,5 και 7 στην Υπόθεση Αρ. 81/2009.
Α.Σ. Αγγελίδης, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 4 στην Υπόθεση Αρ. 1925/2008.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Αντικείμενο των δύο πιο πάνω προσφυγών, που συνεκδικάστηκαν, είναι η νομιμότητα της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (η Ε.Δ.Υ.), ημερομηνίας 17/9/2008, με την οποία διορίστηκαν στη μόνιμη θέση Εκτελεστικού Μηχανικού, Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων (θέση πρώτου διορισμού), από 3/11/2008, τα ενδιαφερόμενα μέρη 1. Αντώνης Αντωνίου, 2. Δημήτρης Ανδρονίκου, 3. Χάρης Κασιουλής, 4. Ριάνα Δανιήλ - Μακρίδη, 5. Μιχαλάκης Μιχαήλ, 6. Γιάννα Οικονομίδου και 7. Στέλλα Πατσάλη.
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος (στο εξής ο Διευθυντής), με επιστολή του ημερομηνίας 31/1/2007 ζήτησε από την Ε.Δ.Υ. την πλήρωση μιας μόνιμης θέσης Εκτελεστικού Μηχανικού, Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων, η οποία αναμενόταν να κενωθεί εντός του 2007.
Επειδή σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας, η θέση Εκτελεστικού Μηχανικού, είναι θέση πρώτου διορισμού, η Ε.Δ.Υ., στη συνεδρία της στις 20/2/2007 αποφάσισε η θέση να δημοσιευτεί και να δοθεί προθεσμία τριών βδομάδων για την υποβολή αιτήσεων.
Ένα περίπου μήνα μετά την πιο πάνω απόφαση, ο Διευθυντής, με νέα επιστολή του ημερομηνίας 26/3/2007, ζήτησε από την Ε.Δ.Υ. να προβεί στις αναγκαίες ενέργειες για την πλήρωση ακόμα έξι θέσεων Εκτελεστικού Μηχανικού στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων, από τις οποίες τρεις ήταν ήδη κενές και τρεις αναμενόταν να κενωθούν εντός του 2007.
Η Ε.Δ.Υ. στη συνεδρία της στις 11/4/2007 αποφάσισε όπως οι πιο πάνω πρόσθετες θέσεις ενταχθούν στην υπό εξέλιξη διαδικασία πλήρωσης της μίας προηγούμενης θέσης, ώστε ο συνολικός αριθμός των υπό πλήρωση θέσεων να ανέλθει στις επτά.
Τελικά οι θέσεις δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 20/4/2007 και αριθμό γνωστοποίησης 2362, με τελευταία ημερομηνία για την υποβολή αιτήσεων την 14/5/2007.
Σε ανταπόκριση της πιο πάνω γνωστοποίησης υποβλήθηκαν συνολικά 126 αιτήσεις. Ο γραμματέας της Ε.Δ.Υ., ενεργώντας σύμφωνα με το άρθρο 33(3) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 έως (Αρ. 3) του 2005, με την επιστολή του ημερομηνίας 24/7/2007 έστειλε στο Διευθυντή του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων, ως Πρόεδρο της αρμόδιας Συμβουλευτικής Επιτροπής, τις 126 αιτήσεις των υποψηφίων, καθώς και αντίγραφα της σχετικής δημοσίευσης και του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης.
Ο Διευθυντής του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων με επιστολή του ημερομηνίας 29/2/2008 διαβίβασε στην Ε.Δ.Υ. την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, με την οποία η Συμβουλευτική Επιτροπή σύστησε ως καταλληλότερους για διορισμό 28 υποψήφιους στους οποίους συμπεριλαμβάνονταν τα ενδιαφερόμενα μέρη και ο αιτητής στην Προσφυγή με αρ. 1925/2008, όχι όμως η αιτήτρια στην Προσφυγή με αρ. 81/2009.
Η Ε.Δ.Υ. στη συνεδρία της ημερομηνίας 5/8/2008 έλεγξε τον προκαταρκτικό κατάλογο με βάση τα αποτελέσματα της προφορικής εξέτασης των υποψηφίων που έγινε από τη Συμβουλευτική Επιτροπή, τα προσόντα των υποψηφίων σε σχέση με τα καθήκοντα της θέσης, το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων που είναι δημόσιοι υπάλληλοι και τα υπόλοιπα στοιχεία των αιτήσεων και προέβη στον καταρτισμό του τελικού καταλόγου. Σημειώνεται ότι μεταξύ των υποψηφίων του τελικού καταλόγου (που δεν ήταν ίδιος με τον προκαταρκτικό), περιλαμβάνονταν και πάλι τόσο ο αιτητής στην Προσφυγή με αρ. 1925/2008 όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη, όχι όμως η αιτήτρια στην Προσφυγή με αρ. 81/2009. Περαιτέρω, η Ε.Δ.Υ., στην ίδια συνεδρία της αποφάσισε να καλέσει σε προφορική εξέταση ενώπιον της τους υποψηφίους που περιλήφθηκαν στον τελικό κατάλογο και στη συνεδρία να κληθεί να παραστεί και ο Διευθυντής του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων.
Έτσι, η Ε.Δ.Υ., στις συνεδρίες της ημερομηνίας 15/9/2008, 16/9/2008 και 17/9/2008, δέχθηκε σε ατομική προφορική εξέταση τους υποψηφίους. Μετά το πέρας της προφορικής εξέτασης, ο Διευθυντής του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων αξιολόγησε την απόδοση των υποψηφίων και ακολούθως αποχώρησε από τη συνεδρία. Στη συνέχεια η Ε.Δ.Υ. αξιολόγησε και η ίδια την απόδοση των υποψηφίων υπό το φως και των σχετικών κρίσεων του Διευθυντή του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων.
Ακολούθως ασχολήθηκε με τη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Για το σκοπό αυτό, αφού έλαβε υπόψη τα αποτελέσματα της προφορικής εξέτασης των υποψηφίων που διεξήχθη από τη Συμβουλευτική Επιτροπή, τα προσόντα των υποψηφίων σε σχέση με τα καθήκοντα της θέσης, το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων που είναι δημόσιοι υπάλληλοι, όπως επίσης και τα υπόλοιπα στοιχεία των αιτήσεων, καθώς και την απόδοση των υποψηφίων κατά την ενώπιον της προφορική εξέταση, έκρινε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερέχουν γενικά των άλλων υποψηφίων, τους επέλεξε ως τους πιο κατάλληλους και αποφάσισε να προσφέρει σ' αυτούς διορισμό στη μόνιμη θέση Εκτελεστικού Μηχανικού, Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων, από 3/11/2008.
Με τις παρούσες προσφυγές προσβάλλονται οι εν λόγω διορισμοί.
Στο σημείο αυτό κρίνω σκόπιμη την παράθεση και των ακόλουθων γεγονότων τα οποία έλαβαν χώρα πριν από την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης και αφορούν την αιτήτρια στην Προσφυγή με αρ. 81/2009 Πηνελόπη Παή. Τα παραθέτω όπως καταγράφονται στην ένσταση των καθ'ων η αίτηση:
"11. Ο Ανδρέας Σ. Αγγελίδης, Δικηγόρος, με επιστολή του με αρ. φακ. Κ135/08 και ημερομηνία 2.9.2008, υπέβαλε αίτημα εκ μέρους της πελάτιδάς του, Παή Πηνελόπης, όπως αυτή περιληφθεί στον τελικό κατάλογο που η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, κατάρτισε για την πλήρωση επτά κενών μόνιμων θέσεων Εκτελεστικού Μηχανικού, Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων.
Αντίγραφο της πιο πάνω επιστολής, επισυνάπτεται ως Παράρτημα 10.
12. Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, στη συνεδρία της με ημερομηνία 8.9.2009 (Θέμα Β(1)(3) των πρακτικών), μελέτησε το περιεχόμενο της πιο πάνω αναφερόμενης επιστολής του Ανδρέα Σ. Αγγελίδη, Δικηγόρου, με ημερομηνία 2.9.2008, καθώς και τα υπόλοιπα σχετικά στοιχεία και παρατήρησε ότι η τελική αξιολόγηση της Παή Πηνελόπης από τη Συμβουλευτική Επιτροπή, δεν επέτρεπε ούτε σ' αυτή, ούτε στην ίδια την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, να την περιλάβουν, η μεν στον Προκαταρκτικό Κατάλογο και η δε στον Τελικό Κατάλογο που κατάρτησαν, ο οποίος περιλαμβάνει τους 28 πρώτους κατά σειρά επιτυχίας στην τελική αξιολόγηση υποψηφίους.
Ενόψει των πιο πάνω, η Επιτροπή αποφάσισε όπως δοθεί η κατάλληλη απάντηση στον κ. Αγγελίδη, με την επεξήγηση, ότι η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας προέβη στον καταρτισμό του Τελικού καταλόγου με βάση την υφιστάμενη νομοθεσία και αφού μελέτησε την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, καθώς και όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, εντούτοις, δεν κατέστη δυνατόν να περιλάβει την πελάτιδά του στον κατάλογο αυτό. Περαιτέρω, ο Τελικός κατάλογος δεν υπόκειται σε αναθεώρηση, εκτός εάν προκύψουν στοιχεία τα οποία δεν ήταν ενώπιον της Επιτροπής κατά το χρόνο καταρτισμού του Τελικού καταλόγου .
Ως εκ τούτου, η Επιτροπή δεν μπόρεσε να ικανοποιήσει το αίτημα της Παή Πηνελόπης για να κληθεί σε προφορική εξέταση ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, μέσα στα πλαίσια πλήρωσης επτά κενών μόνιμων θέσεων Εκτελεστικού Μηχανικού, Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων."
Και στις δύο προσφυγές εγείρεται αριθμός λόγων ακύρωσης, στη συντριπτική πλειοψηφία των οποίων η ουσία, είτε συμπίπτει απόλυτα, είτε, σε ουσιώδεις πτυχές της, αλληλοκαλύπτεται. Μεταξύ των λόγων ακύρωσης που προβάλλονται και στις δύο προσφυγές, είναι και ο ισχυρισμός, του οποίου, κατά τη γνώμη μου, η εξέταση, ως εκ της φύσης του, προέχει, ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση οι καθ'ων η αίτηση ενήργησαν κατά παράβαση του άρθρου 22 του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου (Ν. 158(Ι)/99).
Σύμφωνα με την κοινή θέση των αιτητών, η σύνθεση της Ε.Δ.Υ. διαφοροποιήθηκε στην πορεία, χωρίς να προκύπτει από τα πρακτικά, αν υπήρξε ή όχι ενημέρωση του μέλους που δεν είχε λάβει μέρος σε προηγούμενη συνεδρία της. Συγκεκριμένα, οι αιτητές ισχυρίζονται τα ακόλουθα:
Κατά την πρώτη συνεδρία της Ε.Δ.Υ. στις 5/8/2008 κατά την οποία εξετάστηκε η έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, καταρτίστηκε ο τελικός κατάλογος των υποψηφίων και αποφασίστηκε όπως κληθούν σε προφορική εξέταση στην παρουσία του Διευθυντή του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων, οι περιληφθέντες στον εν λόγω κατάλογο, απουσίαζε ο Πρόεδρος της Ε.Δ.Υ. Μ. Σπανός ο οποίος, όμως, συμμετέσχε στην επόμενη, στις 8/9/2008, κατά την οποία εξετάστηκε το αίτημα της αιτήτριας Πηνελόπης Παή και στις μεθεπόμενες στις 15, 16 και 17/9/2008, κατά τις οποίες η Ε.Δ.Υ. δέχτηκε σε ατομική προφορική εξέταση τους υποψήφιους του τελικού καταλόγου και έλαβε την προσβαλλόμενη απόφαση.
Στα πρακτικά των συνεδριών 15, 16 και 17/9/2008, επισημαίνουν οι αιτητές, δεν αναφέρεται πουθενά αν ο Πρόεδρος Μ. Σπανός ενημερώθηκε σχετικά με τα όσα συζητήθηκαν στην πρώτη συνεδρία, ούτε και προκύπτει αν υιοθέτησε τις αποφάσεις που έλαβε η Ε.Δ.Υ. στη συνεδρία στην οποία απουσίαζε. Συνεπώς, καταλήγουν, υπάρχει σαφής παράβαση του άρθρου 22 του Νόμου 158(Ι)/99.
Στον αντίποδα, οι καθ'ων η αίτηση και τα ενδιαφερόμενα μέρη υποδεικνύουν πως από τα πρακτικά της συνεδρίας της Ε.Δ.Υ. ημερομηνίας 8/9/2008, συνάγεται ότι η διαδικασία της πρώτης συνεδρίας επαναλήφθηκε και ότι ως εκ τούτου, ο Πρόεδρος Μ. Σπανός δεν ήταν αναγκασμένος να δηλώσει ότι πληροφορήθηκε για τα τεκταινόμενα της πρώτης συνεδρίας.
Κατ' αρχάς, θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω τις πρόνοιες του άρθρου 22 και τις νομικές αρχές που διέπουν το υπό συζήτηση θέμα.
Άρθρο 22
"Η διαδικασία συζήτησης και λήψης απόφασης για ορισμένο θέμα πρέπει να διεξάγεται από την αρχή μέχρι το τέλος από τα ίδια μέλη του συλλογικού οργάνου. Αν η διαδικασία παρατείνεται σε περισσότερες συνεδρίες και η σύνθεση του οργάνου μετά την πρώτη συνεδρία αλλάξει με τη συμμετοχή μελών που ήταν απόντα στις προηγούμενες συνεδρίες, το συλλογικό όργανο δεν μπορεί να λάβει έγκυρη απόφαση στην τελευταία συνεδρία, εκτός αν στη συνεδρία αυτή επαναληφθεί από την αρχή η διαδικασία και η συζήτηση που προηγήθηκε. Αυτό δεν απαιτείται, όταν πρόκειται για απουσία από συνεδρία που ασχολήθηκε με προκαταρκτικά θέματα ή όταν τα μέλη τα οποία λαμβάνουν την τελική απόφαση είναι πλήρως ενημερωμένα σχετικά με όλα τα στοιχεία που είναι αναγκαία για τη λήψη απόφασης."
Η διάσταση που όντως μέχρι πρόσφατα χαρακτήριζε τις νομικές προσεγγίσεις που κατά καιρούς είχαν υιοθετηθεί σε πρωτόδικες αποφάσεις, σε σχέση με το θέμα της νομιμότητας της σύνθεσης του διοικητικού οργάνου, εξαλείφθηκε με την απόφαση της πλειοψηφίας της Πλήρους Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση ΑΝΤΕΝΝΑ ΛΤΔ. ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 167/2009, ημερομηνίας 12/4/2013. Στην εν λόγω υπόθεση, η Ολομέλεια, κάμνοντας εκτενή αναφορά σε νομολογία όπως και σε συγγράμματα, αφού επεσήμανε τη «σύγχυση και αβεβαιότητα ως προς το εφαρμοστέο δίκαιο», που ως αποτέλεσμα της εν λόγω διάστασης προκλήθηκε, έθεσε το σχετικό πλαίσιο ως εξής:
"Κατά γενική αρχή του διοικητικού δικαίου στις συνεδρίες του συλλογικού οργάνου πρέπει κατ΄ αρχή να μετέχουν όλα τα μέλη που το συγκροτούν. Βλ. Ελληνικό Διοικητικό Δίκαιο Α.Ι. Τάχος, 4η έκδ., σελ. 284. Η υποχρέωση αυτή εκπηγάζει από το οφειλόμενο καθήκον άσκησης της εκ του Νόμου καθορισμένης αρμοδιότητας του οργάνου. Το δικαίωμα του πολίτη ικανοποιείται μόνο, όταν η απόφαση για το θέμα που τον αφορά λήφθηκε κατόπιν συζήτησης από αρμόδιο όργανο που συνεδρίασε με νόμιμη σύνθεση. Η απουσία μέλους από δεόντως συγκληθείσα συνεδρίαση του οργάνου επιτρέπεται μόνο όταν η απουσία κρίνεται εξ αντικειμένου δικαιολογημένη. Εν ολίγοις, η κατ΄ αρχήν υποχρέωση του διοικητικού οργάνου είναι να επιλαμβάνεται της εξέτασης θέματος όπως αυτό (το όργανο) είναι συγκροτημένο. Η μη συμμετοχή μέλους κατά πλάνη ως προς τη δυνατότητα συμμετοχής, επάγεται παράνομη σύνθεση. Το ίδιο και η καταχρηστική μη συμμετοχή προς εξυπηρέτηση αλλότριου σκοπού. Βλ. Kyprianou v. Republic (1976) 3 CLR 210, Mitides v. Republic (1988) 3(B) CLR 737, Paschalis v. Republic (1988) 3(C) CLR 1897, Καρακόκκινος ν. Αρχής Λιμένων, υπόθ. αρ. 110/2003, ημερ. 15.1.2004, Κόρτας ν. ΡΙΚ (2007) 3 ΑΑΔ 67, Δημητρίου κα ν. Δημοκρατίας, ΑΕ 68/2009, ημερ. 2.3.2012.
Το άρθρο 22 του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου Ν. 158(1)/1999 για την αλλαγή στη σύνθεση του διοικητικού οργάνου προνοεί ότι:
«22. Η διαδικασία συζήτησης και λήψης απόφασης για ορισμένο θέμα πρέπει να διεξάγεται από την αρχή μέχρι το τέλος από τα ίδια μέλη του συλλογικού οργάνου. Αν η διαδικασία παρατείνεται σε περισσότερες συνεδρίες και η σύνθεση του οργάνου μετά την πρώτη συνεδρία αλλάξει με τη συμμετοχή μελών που ήταν απόντα στις προηγούμενες συνεδρίες, το συλλογικό όργανο δεν μπορεί να λάβει έγκυρη απόφαση στην τελευταία συνεδρία, εκτός αν στη συνεδρία αυτή επαναληφθεί από την αρχή η διαδικασία και η συζήτηση που προηγήθηκε. Αυτό δεν απαιτείται, όταν πρόκειται για απουσία από συνεδρία που ασχολήθηκε με προκαταρκτικά θέματα ή όταν τα μέλη τα οποία λαμβάνουν την τελική απόφαση είναι πλήρως ενημερωμένα σχετικά με όλα τα στοιχεία που είναι αναγκαία για τη λήψη απόφασης.»
Το πιο πάνω άρθρο κωδικοποιεί τη βασική αρχή ότι η διαδικασία συζήτησης και λήψης απόφασης για ορισμένο θέμα πρέπει να διεξάγεται από την αρχή μέχρι το τέλος από τα ίδια μέλη του συλλογικού οργάνου. Η αναφορά «από την αρχή μέχρι το τέλος» ερμηνεύεται ότι αφορά στο διάστημα από την αρχή μέχρι το τέλος μιας συνεδρίας του οργάνου και όχι στο διάστημα από την αρχή μέχρι το τέλος της διοικητικής διαδικασίας συζήτησης κλπ του συγκεκριμένου θέματος όταν η διάρκεια της παρατείνεται σε περισσότερες συνεδρίες.
Η ρύθμιση που ακολουθεί με βάση την πάρα πάνω νομοθετική διάταξη, αφορά ακριβώς στην περίπτωση που η διαδικασία για το ίδιο θέμα παρατείνεται σε περισσότερες συνεδρίες και η σύνθεση του οργάνου, μετά την πρώτη συνεδρία, έχει αλλάξει με τη συμμετοχή μελών που ήταν απόντα στις προηγούμενες συνεδρίες. Ο νόμος κατ΄ αρχήν προβλέπει ότι το συλλογικό όργανο δεν μπορεί να λάβει έγκυρη απόφαση εκτός αν κατά τη συνεδρία αυτή επαναληφθεί από την αρχή η διαδικασία και η συζήτηση που προηγήθηκε οπότε σε τέτοια περίπτωση θεωρείται ότι η συζήτηση της υπόθεσης άρχισε και τέλειωσε έγκυρα στην τελευταία συνεδρία. Η ρύθμιση αυτή συνάδει με την αρχή ότι τα μέλη του συλλογικού οργάνου πρέπει να έχουν, το καθένα ξεχωριστά, γνώση επί όλων των στοιχείων και γεγονότων ώστε να μπορούν να σταθμίσουν αυτά τα στοιχεία κλπ για να αποφασίσουν εγκύρως επί του συγκεκριμένου θέματος.
Σύμφωνα με το νόμο, η επανάληψη της διαδικασίας από την αρχή δεν απαιτείται όταν πρόκειται για απουσία από συνεδρία που ασχολήθηκε με προκαταρκτικά θέματα ή όταν τα μέλη που λαμβάνουν την τελική απόφαση είναι πλήρως ενημερωμένα σχετικά με όλα τα στοιχεία που είναι αναγκαία για τη λήψη της απόφασης."
(Η έμφαση είναι του κειμένου)
Στην υπό κρίση περίπτωση μια απλή ανάγνωση του πρακτικού που αφορά στη συνεδρία της 8/9/2008, δηλαδή της συνεδρίας που ακολούθησε τη συνεδρία της 5/8/2008, είναι αρκετό για να καταδείξει το ανεδαφικό των ισχυρισμών των καθ'ων η αίτηση. Συγκεκριμένα, στη συνεδρία της Ε.Δ.Υ. στις 8/9/2008, απλά γίνεται αναφορά στη συνεδρία της 5/8/2008 που προηγήθηκε, κατά τρόπο που υπάρχει πλήρες κενό ως προς το κατά πόσο ο Πρόεδρος Μ. Σπανός ενημερώθηκε για τα όσα προηγήθηκαν. Θεωρώ πως στην προκείμενη περίπτωση η ενημέρωσή του ήταν ακόμα πιο επιβεβλημένη, μιας και η πρώτη συνεδρία της Ε.Δ.Υ. δεν αφορούσε προκαταρκτικά θέματα, αλλά θέματα ουσίας.
Έχω την άποψη ότι, ενόψει των όσων λέχθηκαν στην υπόθεση ΑΝΤΕΝΝΑ (πιο πάνω), το κενό που δημιουργήθηκε, συνεπάγεται παρανομία στη σύνθεση η οποία στοιχειοθετεί λόγο ακυρότητας και ανατρέχει στη ρίζα της διοικητικής διαδικασίας και συνεπώς δεν δικαιολογείται η εξέταση άλλου θέματος.
Ως αποτέλεσμα όλων των πιο πάνω και οι δύο προσφυγές θα πρέπει να επιτύχουν. Επομένως, εκδίδεται διάταγμα αποσυνένωσης των δύο προσφυγών.
Η Προσφυγή 1925/2008 επιτυγχάνει, με €1.350 έξοδα υπέρ του αιτητή, πλέον Φ.Π.Α. Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Η Προσφυγή 81/2009 επίσης επιτυγχάνει με €1.350 έξοδα υπέρ της αιτήτριας, πλέον Φ.Π.Α. Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.