|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1432/2011)
1 Ιουλίου, 2013
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΟΥΡΤΕΛΛΑΡΗΣ ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ - ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΛΤΔ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΣ, ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
Α. Γεωργίου (κα) για Π. Σαρρή, για τους Αιτητές.
Κ. Κλεάνθους (κα), για τους Καθ΄ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Οι αιτητές ζητούν ακύρωση της «απόφασης της καθ' ης η αίτηση ημερ. 22 Αυγούστου 2011 σύμφωνα με την οποία αποφασίστηκε (ότι) η κατανομή της ενίσχυσης για την ανομβρία του 2008 στους επηρεαζόμενους είχε ως "ανώτατο όριο" το ποσό των €90.000».
Τα γεγονότα της υπόθεσης
Στους αιτητές, οι οποίοι είναι καλλιεργητές λαχανικών, καταβλήθηκε στις 16.1.2009 κατά χάριν ενίσχυση για ζημιά που υπέστησαν στις καλλιέργειές τους από την ανομβρία του 2008.
Η ζημιά στο σύνολο της γεωργοκτηνοτροφικής παραγωγής ανήλθε στα €135,04 εκ.. Το Υπουργικό Συμβούλιο σε συνεδρία του στις 17.9.2008, εξουσιοδότησε τον Υπουργό Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος να απευθυνθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση για εκταμίευση από τα ταμεία του Κράτους του ποσού των €67,5 εκ. για τη διάθεσή του στους πληγέντες γεωργοκτηνοτρόφους. Ο Υπουργός Γεωργίας, μαζί με τον Υπουργό Οικονομικών και σε συνεργασία με τις Αγροτικές Οργανώσεις και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς, θα καθόριζαν κριτήρια για την κατανομή ενισχύσεων στο μέλλον.
Το ποσό αυτό αντιπροσώπευε το ήμισυ της ζημιάς της όλης γεωργοκτηνοτροφικής παραγωγής.
Στις 13.10.2008 πραγματοποιήθηκε σύσκεψη του Υπουργού Γεωργίας, λειτουργών του Υπουργείου Γεωργίας και του Επιτρόπου και λειτουργών του Κυπριακού Οργανισμού Αγροτικών Πληρωμών (ΚΟΑΠ) αναφορικά με την κατανομή της ενίσχυσης στους διάφορους γεωργοκτηνοτροφικούς κλάδους.
Στις 20.10.2008 το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με απόφασή του έκρινε ως συμβατή με την κοινή αγορά την εν λόγω επείγουσα συμπληρωματική ενίσχυση των κυπριακών αρχών στο γεωργικό τομέα ύψους €67,5 εκ..
Στη συνέχεια συστάθηκε από το Υπουργείο Γεωργίας ειδική Τεχνική Επιτροπή η οποία αποτελείτο από λειτουργούς του Τμήματος Γεωργίας, του Ινστιτούτου Γεωργικών Ερευνών, του Οργανισμού Γεωργικής Ασφάλισης και του ΚΟΑΠ.
Στις 22.10.2008 ο Υπουργός Γεωργίας σε σύσκεψη με μέλη της Τεχνικής Επιτροπής και εκπροσώπους αγροτικών οργανώσεων, προχώρησε στην οριστικοποίηση των κριτηρίων κατανομής της ενίσχυσης. Καθορίστηκε ως ανώτατο όριο για κάθε δικαιούχο το ποσό των €90.000.
Στις 26.11.2008 ο Διευθυντής του Τμήματος Γεωργίας ζήτησε γνωμάτευση από το Γενικό Εισαγγελέα ως προς το κατά πόσο ο καθορισμός του ανωτάτου ορίου ενίσχυσης ήταν νόμιμος. Σε απάντηση ημερ. 30.12.2008 ο Γενικός Εισαγγελέας αναφέρθηκε στην ευρεία διακριτική ευχέρεια του Υπουργείου Γεωργίας να ορίζει κριτήρια τα οποία να μην παραβιάζουν τις γενικές αρχές του διοικητικού δικαίου. Ώστε εάν το συνολικό ποσό των €67,5 εκ. το οποίο το Υπουργείο έκρινε ότι χρειάστηκε να παραχωρηθεί προς αντιμετώπιση των συνεπειών της ανομβρίας, καθορίστηκε υπολογίζοντας το 50% της ζημιάς του συνόλου των γεωργών, τότε ενδεχομένως να πρέπει να καταβληθεί αποζημίωση στο ήμισυ των αποδειχθεισών ζημιών.
Ο ΚOAΠ είχε εκτιμήσει τη ζημιά των αιτητών στις €160.166,20. Στους αιτητές καταβλήθηκε στις 16.1.2009 το ποσό των €90.000 και αποστάληκε σχετική κατάσταση πληρωμής με επεξήγηση πως «Αναφορικά με την αίτηση σας για: την καταβολή της καταχάριν ενίσχυσης για την ανομβρία του 2008 ο ΚΟΑΠ σας ενημερώνει ότι στις 16/01/09 έχει εμβαστεί το ποσό των €90.000 στον τραπεζικό σας λογαριασμό».
Οι δικηγόροι των αιτητών με επιστολή τους προς τον ΚΟΑΠ ημερομηνίας 15.7.2011, ζήτησαν διευκρινίσεις αναφορικά με την καταβληθείσα σε αυτούς επιδότηση, εφόσον ενώ είχαν εγκριθεί για επιδότηση ύψους €160.166,20 τους καταβλήθηκε ποσό €90.000. Με την επισήμανση πως οι πελάτες τους απέστειλαν επιστολή ζητώντας εξηγήσεις για την αφαίρεση του ποσού των €70.166,20 χωρίς όμως να λάβουν οποιαδήποτε απάντηση.
Ο ΚΟΑΠ απέστειλε στις 22.8.2011 την ακόλουθη απάντηση:-
«Αναφορικά με την επιστολή σας ημερομηνίας 15 Ιουλίου 2011 σας πληροφορούμε ότι σύμφωνα με κριτήρια που καθορίστηκαν από το Υπουργείο Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος, για την Κατά Χάριν Ενίσχυση για την Ανομβρία ο πελάτης σας εγκρίθηκε για το ποσό των 160.166,20 ευρώ.
Επειδή σύμφωνα με τα ως άνω αναφερόμενα κριτήρια το μέγιστο ποσό επιδότησης για την ανομβρία δεν θα μπορούσε να ξεπερνά τις 90.000 ευρώ (ανεξάρτητα εάν το εγκριμένο ποσό ήταν μεγαλύτερο) ο πελάτης σας εξέλαβε ως αποζημίωση για την ανομβρία το πλήρες ποσό των 90.000 ευρώ».
Οι αιτητές με δύο λόγους ακυρότητας που αφορούν στην παραβίαση της αρχής της ισότητας και έλλειψη αιτιολογίας, ζητούν την ακύρωση της πιο πάνω απόφασης.
Οι προδικαστικές ενστάσεις
Οι καθ' ων η αίτηση εγείρουν τρεις προδικαστικές ενστάσεις:-
(α) η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη.
(β) οι αιτητές στερούνται εννόμου συμφέροντος στην προσφυγή.
(γ) δεν προσβάλλεται εκτελεστή διοικητική πράξη.
Εκτελεστή είναι, σύμφωνα με τους καθ' ων η αίτηση, μόνο η καταβολή στους αιτητές του εν λόγω ποσού στις 16.1.2009. Όμως η προθεσμία για την προσβολή της συγκεκριμένης πράξης έχει παρέλθει. Η δε παρέλευση δύο ετών από την καταβολή της ενίσχυσης, χωρίς να υπάρξει από μέρους των αιτητών οποιαδήποτε διαμαρτυρία, καταδεικνύει τη σιωπηρή αποδοχή του ύψους της και συνεπώς αποστερεί τους αιτητές εννόμου συμφέροντος. Στην απουσία εξάλλου νέων στοιχείων ή νέας έρευνας για την έκδοσή της, όπως οι καθ' ων η αίτηση ισχυρίζονται, η προσβαλλόμενη απόφαση είναι απλώς βεβαιωτική πράξη.
Οι αιτητές αντιτείνουν πως πλήρη γνώση για τους λόγους της μειωμένης οικονομικής ενίσχυσης η οποία τους καταβλήθηκε, έλαβαν με την προσβαλλόμενη απόφαση. Είχαν δε αποστείλει προηγούμενη σχετική επιστολή η οποία παρέμεινε αναπάντητη. Συνεπώς, η προσφυγή είναι εμπρόθεσμη. Περαιτέρω, κατά τους αιτητές, όταν έλαβαν πλήρη γνώση, τότε διεφάνη η υλική βλάβη που υπέστηκαν, η οποία και τους παρέχει το απαραίτητο έννομο συμφέρον. Θεωρούν ότι η πράξη είναι εκτελεστή εφόσον μεταβάλλει και/ή καταργεί δικαιώματα των αιτητών. Δεν υπάρχει μάλιστα και η απαιτούμενη ταυτότητα πραγματικής αιτιολογίας εφόσον η επιστολή της 16.1.2009 δεν περιέχει αιτιολογία. Συνεπώς, όπως οι αιτητές προτείνουν, η πράξη δεν είναι βεβαιωτική.
Η κατάληξη
Δεν θα προχωρήσω στην εξέταση των νομικών ισχυρισμών των αιτητών οι οποίοι περιστρέφονται γύρω από την παραβίαση της αρχής της ισότητας και την έλλειψη αιτιολογίας, καθότι φαίνεται πως η προδικαστική ένσταση ως προς την εκτελεστότητα της πράξης ευσταθεί.
Σε συμφωνία με τους καθ' ων η αίτηση, εκτελεστή δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από την καθ' αυτή καταβολή των €90.000 η οποία γνωστοποιήθηκε στους αιτητές αυθημερόν, στις 16.1.2009.
Η προσβαλλόμενη απόφαση, εκείνη της 22.8.2011, ήταν, κατά τη γνώμη μου, βεβαιωτική. Το ζήτημα του ύψους της αποζημίωσης είχε ξεκάθαρα ρυθμιστεί με την πρώτη απόφαση της 16.1.2009. Εκείνη, παρέμεινε αναλλοίωτη, και εκείνο που έγινε με την τελευταία επιστολή ημερ. 22.8.2011 ήταν, κατά την κρίση μου, απλή επιβεβαίωση των προηγούμενων χωρίς νέα στοιχεία ή έρευνα (βλ. Μεταξάς ν. Δημοκρατίας (2009) 3 ΑΑΔ 612).
Σαφώς, με την καταβολή των €90.000 στις 16.1.2009 παράχθηκαν έννομα αποτελέσματα, δηλαδή γεννήθηκαν από αυτήν εν προκειμένω δικαιώματα (βλ. Δημοκρατία ν. Sunoil Bankering Ltd (1994) 3 ΑΑΔ 26), χαρακτηριστικό εκτελεστότητας της πράξης και όχι με την προσβαλλόμενη απόφαση ημερ. 22.8.2011.
Η θέση δε των αιτητών ότι απέστειλαν άλλη επιστολή η οποία δεν απαντήθηκε παρέμεινε αόριστη, χωρίς στοιχειοθέτηση.
Ενόψει της επιτυχίας της μιας εκ των προδικαστικών ενστάσεων, η προσφυγή κατά την κρίση μου υπόκειται σε απόρριψη, χωρίς να είναι αναγκαίο να εξεταστούν οι υπόλοιπες προδικαστικές ενστάσεις.
Η προσφυγή κρίνεται μη παραδεχτή και απορρίπτεται, με €1.300 έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ