ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπóθεση Αρ. 980/2010)

 

 

13 Μαΐου, 2013

 

 

[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

M. A. PAPORIS GROUP OF COMPANIES LTD.,

 

Αιτήτρια,

 

ν. 

 

ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ - ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

ΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ,

 

Καθ'ων η αίτηση.

 

Κ. Πόλεος, για Δ. Παυλίδης και Συνεργάτες, για την Αιτήτρια.

 

Ελ. Παπαγεωργίου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια είναι ιδιωτική εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, εγγεγραμμένη στο Μητρώο Φ.Π.Α. από τις 13/7/2009. Κύρια επιχειρηματική δραστηριότητα της είναι η εμπορία ελαστικών για μηχανοκίνητα οχήματα, τα οποία εισάγει από το εξωτερικό.

 

Ο Διευθυντής της αιτήτριας εταιρείας Αλκιβιάδης Παπόρης, είναι επίσης Διευθυντής δύο άλλων εταιρειών και συγκεκριμένα των εταιρειών M. Paporis (Tyre Experts) Ltd και Double "A" Tyres Trading Ltd., επίσης εγγεγραμμένων στο Μητρώο Φ.Π.Α. Αμφότερες οι εν λόγω εταιρείες οφείλουν στους καθ'ων η αίτηση χρηματικές επιβαρύνσεις και τόκους.

 

Συνεπεία της μη συμμόρφωσης των πιο πάνω δύο εταιρειών με τις φορολογικές υποχρεώσεις τους και της ενεργού συμμετοχής του Αλκιβιάδη Παπόρη στη λήψη αποφάσεων στην αιτήτρια εταιρεία, ο Έφορος, για σκοπούς προστασίας των δημοσίων εσόδων από το ενδεχόμενο μη συμμόρφωσης της αιτήτριας με την περί Φ.Π.Α. νομοθεσία, αποφάσισε όπως ζητήσει από την αιτήτρια να παράσχει εγγύηση για το συνολικό ποσό των €21.500 ως όρο για να παραδίδει αγαθά ή να παράσχει υπηρεσίες με φορολογητέα συναλλαγή. Ο υπολογισμός του ποσού της εγγύησης έγινε με βάση τα στοιχεία της αίτησης της αιτήτριας για εγγραφή στο Μητρώο Φ.Π.Α. για το αναμενόμενο ποσό φόρου εκροών που θα προέκυπτε τους πρώτους έξι μήνες από την έναρξη ισχύος εγγραφής της. Η εν λόγω απόφαση του Εφόρου γνωστοποιήθηκε στην αιτήτρια με επιστολή του πρώτου ημερομηνίας 11/5/2010. Παραθέτω τα σχετικά αποσπάσματα από την εν λόγω επιστολή:

 

"Κύριοι,

 

Απαίτηση παροχής εγγύησης ως όρος για παράδοση

αγαθών ή/και παροχή υπηρεσιών με φορολογητέα συναλλαγή

 

Αναφέρομαι στην εγγραφή σας στο Μητρώο Φ.Π.Α. και σας πληροφορώ ότι έχω διαπιστώσει τα ακόλουθα:

 

·       Ο κύριος Αλκιβιάδης Παπόρης, διευθυντής της εταιρείας σας, είναι επίσης διευθυντής και των συνδεόμενων σας εταιρειών M. PAPORIS (TYRE EXPERTS) LTD με αριθμό εγγραφής στο Μητρώο Φ.Π.Α. 10008418G και DOUBLE "A" TIRES TRADING LTD με αριθμό εγγραφής στο Μητρώο Φ.Π.Α. 10129899J.

 

·       Συνεπεία της μη συμμόρφωσης των εταιρειών M. PAPORIS (TYRE EXPERTS) LTD και DOUBLE "A" TIRES TRADING LTD με τις υποχρεώσεις που αυτές υπέχουν σύμφωνα με τις διατάξεις της περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας νομοθεσίας, οφείλουν φόρο στη Δημοκρατία.

 

·       Ενδέχεται με βάση το πιο πάνω ιστορικό μη συμμόρφωσης, η ενεργός συμμετοχή του πιο πάνω προσώπου στην λήψη αποφάσεων της εταιρείας σας να μη διασφαλίζει την καταβολή τυχόν οφειλόμενου φόρου.

 

2. Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω, ασκώντας τις εξουσίες που μου παρέχει η παράγραφος 3(2) του Δέκατου Παραρτήματος των περί Φ.Π.Α. Νόμων του 2000 μέχρι 2009, για σκοπούς προστασίας των δημοσίων εσόδων, απαιτώ όπως εντός 30 ημερών από την ημερομηνία λήψης της παρούσας επιστολής να μου παράσχετε εγγύηση για το συνολικό ποσό των €21.500 (είκοσι μία χιλιάδων πεντακοσίων ευρώ). Η παροχή εγγύησης απαιτείται ως όρος για να παραδίδετε αγαθά ή/και να παρέχετε υπηρεσίες ως φορολογητέα συναλλαγή. Στην περίπτωση που μετά τη λήξη της πιο πάνω προθεσμίας συνεχίζετε να παραδίδετε αγαθά ή/και να παρέχετε υπηρεσίες χωρίς να μου έχετε παράσχει την απαιτούμενη εγγύηση διαπράττετε ποινικό αδίκημα σύμφωνα με το άρθρο 46(8) των ιδίων Νόμων.

 

3. Το πιο πάνω ποσό, έχει υπολογιστεί από τα στοιχεία της Αίτησης για Εγγραφή σας στο Μητρώο Φ.Π.Α. που έχετε υποβάλει και αφορά το αναμενόμενο ποσό φόρου εκροών που θα προκύψει στους πρώτους                6 μήνες από την έναρξη ισχύος της εγγραφής σας......."

 

 

Αντιδρώντας η αιτήτρια καταχώρισε την παρούσα προσφυγή με την οποία προσβάλλει τη νομιμότητα της πιο πάνω απόφασης του Εφόρου. Είναι η  θέση της, θέση γύρω από την οποία περιστρέφεται και η ουσία της επιχειρηματολογίας των ευπαίδευτων συνηγόρων της, ότι η αιτήτρια αποτελεί χωριστή νομική οντότητα, ανεξάρτητα από τις δύο άλλες εταιρείες στις οποίες ο συγκεκριμένος Διευθυντής της, είναι επίσης Διευθυντής και δεν είναι με οποιοδήποτε τρόπο συνδεδεμένες επιχειρηματικά ή εμπορικά μαζί τους. Η αιτήτρια καταβάλλει τον αναλογούντα φόρο προστιθέμενης αξίας κατά την εκτελώνιση των εμπορευμάτων τα οποία εισάγει από τρίτες χώρες και συνεπώς δεν συντρέχει οποιοσδήποτε λόγος «για προστασία του δημόσιου χρήματος στο ύψος το οποίο καθόρισε ο Έφορος». Επομένως, καταλήγουν οι ευπαίδευτοι συνήγοροι της αιτήτριας, ο Έφορος ενήργησε υπό το κράτος «κατάφορης πλάνης» ως προς τα πράγματα και χωρίς να προηγηθεί η δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα, ιδιαίτερα αν ληφθεί υπόψη ότι η αιτήτρια ήταν πάντα συνεπής με τις φορολογικές υποχρεώσεις της.

 

Εκ διαμέτρου αντίθετες είναι οι απόψεις της κας Παπαγεωργίου, η οποία με αιχμή του δόρατος της την απόφαση στην Υπόθεση 1256/2007, Elnico Imports Limited v. Δημοκρατίας μέσω του Εφόρου Προστιθέμενης Αξίας, ημερομηνίας 10/3/2009 (Κραμβής, Δ.), εισηγήθηκε την απόρριψη της προσφυγής με έξοδα.

 

Κατ' αρχάς θα πρέπει να λεχθεί ότι η ορθότητα της κατάληξης του Εφόρου ότι οι τρεις εταιρείες, δηλαδή η αιτήτρια, η M. Paporis (Tyre Experts) Ltd. και η Double "A" Tyres Trading Ltd., είναι συνδεόμενες εταιρείες, επειδή έχουν τον ίδιο Διευθυντή, αμφισβητήθηκε έντονα από την αιτήτρια.

 

Ο όρος «συνδέομαι» ή «συνδεόμενη εταιρεία» με την έννοια που χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις όπως η παρούσα, εξετάστηκε στην υπόθεση Elnico (πιο πάνω). Με αναφορά σε νομοθετικές πρόνοιες, όπως και σε νομολογία, το Δικαστήριο σ' εκείνη την υπόθεση κατέληξε ότι με βάση τα γεγονότα, ορθά θεωρήθηκε από τον Έφορο για σκοπούς της περί Φ.Π.Α. νομοθεσίας, ότι η εκεί αιτήτρια εταιρεία ήταν συνδεόμενη με άλλη εταιρεία. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα από την απόφαση στην υπόθεση Elnico:

 

"Αυτό που κατ' αρχάς συζητήθηκε από την αιτήτρια είναι το αν ορθά η καθ'ης η αίτηση θεώρησε ότι η εταιρεία Divemed ήταν συνδεόμενη προς την ίδια, επειδή είχαν τον ίδιο Διευθυντή. Τον όρο συνδεόμενη ή συνδεδεμένη εταιρεία βρίσκουμε σε διάφορες νομοθεσίες με άλλη έννοια[1]. Στην προκειμένη περίπτωση για σκοπούς της φορολογικής νομοθεσίας ενδιαφέρει ο ορισμός που υπάρχει στον περί Φορολογίας του εισοδήματος Νόμο Κατάταξη Άρθρων Ν.118(Ι)/02. Το άρθρο 33 προνοεί:

 

«33.(1) Αν-

 

(α) Μια επιχείρηση στη Δημοκρατία συμμετέχει άμεσα ή έμμεσα στη διοίκηση ή τον έλεγχο ή το κεφάλαιο μιας επιχείρησης άλλου προσώπου ή

(β) τα ίδια πρόσωπα συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα στη διοίκηση, τον έλεγχο ή το κεφάλαιο δυο ή περισσοτέρων επιχειρήσεων και σε κάθε μια από τις περιπτώσεις αυτές τίθενται ή επιβάλλονται μεταξύ των δύο επιχειρήσεων στις εμπορικές ή οικονομικές τους σχέσεις όροι που διαφέρουν από εκείνους οι οποίοι θα ετίθεντο μεταξύ ανεξαρτήτων επιχειρήσεων, τότε οποιαδήποτε κέρδη ή οφέλη τα οποία, αν δεν υπήρχαν οι όροι αυτοί, θα πραγματοποιούντο από μια από τις επιχειρήσεις, αλλά, λόγω των όρων αυτών, δεν πραγματοποιήθηκαν, μπορεί να περιληφθούν στα κέρδη ή οφέλη της επιχείρησης εκείνης και να φορολογηθούν ανάλογα.

 

(2) Οι διατάξεις του εδαφίου (1) εφαρμόζονται επίσης αναφορικά με οποιεσδήποτε συναλλαγές μεταξύ συνδεδεμένων προσώπων.

 

(3) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου ......

 

(α) .............................................................................................................

 

(β) .............................................................................................................

 

(γ) μια εταιρεία είναι συνδεδεμένη με άλλη εταιρεία -

 

(i) αν το ίδιο πρόσωπο έχει τον έλεγχο και των δύο, ή αν ένα πρόσωπο έχει τον έλεγχο της μιας και πρόσωπα συνδεδεμένα μαζί του, ή ο ίδιος και πρόσωπα συνδεδεμένα μαζί του, έχουν τον έλεγχο της άλλης∙ ή

 

(ii) .............................................................................................................

 

(δ) .............................................................................................................

 

(ε) .............................................................................................................

 

(4) στο παρόν άρθρο-

 

(α) «έλεγχος», σε σχέση με εταιρεία, σημαίνει την εξουσία προσώπου να εξασφαλίσει-

 

(i) μέσω κατοχής μετοχών ή δικαιώματος ψήφου στην εταιρεία ή σε σχέση με αυτή, ή σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη εταιρεία, ή

 

(ii) δυνάμει οποιωνδήποτε εξουσιών που της παραχωρεί το καταστατικό ή άλλο έγγραφο που διέπει τη λειτουργία της εν λόγω εταιρείας ή οποιασδήποτε άλλης εταιρείας.

 

ότι οι υποθέσεις της πρώτης εταιρείας διεξάγονται σύμφωνα με τις επιθυμίες του προσώπου αυτού, και ........»

 

    Με ανάλογη σημασία απαντάται ο όρος και στη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε φορολογικές υποθέσεις (βλ. Omas Cyprus Ltd. v. Δημοκρατίας, Αναθ. Έφεση 150/05, ημερ. 12/06/08, Γεώργιος Φραγκής (Εστιατόρια Λτδ) ν. Δημοκρατίας, Υποθ. αρ. 65/04, ημερ. 16/03/05). Στην παρούσα υπόθεση, ο κ. Νίκος Νικολάου είναι διευθυντής και γραμματέας της αιτήτριας κατέχοντας 499 μετοχές ενώ από ό,τι προκύπτει από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου, ο ίδιος υπογράφει όλες τις αιτήσεις και αλληλογραφεί με την Έφορο. Είναι επίσης αποδεκτό ότι φέρει την διευθυντική ιδιότητα στην εταιρεία Divemed Centre Ltd. Συνεπώς, ορθά θεωρήθηκε από την καθ' ης η αίτηση για σκοπούς της περί ΦΠΑ νομοθεσίας ότι οι δυο εταιρείες είναι συνδεόμενες."

 

 

Τα πιο πάνω με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο. Όπως και στην υπόθεση Elnico, έτσι και στην παρούσα υπόθεση, ο Διευθυντής της αιτήτριας είναι και γραμματέας και ιδιοκτήτης του μετοχικού κεφαλαίου της αιτήτριας, ενώ ο ίδιος υπογράφει, αυτό συνάγεται με ασφάλεια από το φάκελο, όλες τις αιτήσεις και αλληλογραφία της τελευταίας με τον Έφορο. Επίσης, όπως και στην υπόθεση Elnico, έτσι και εδώ, ο συγκεκριμένος Διευθυντής φέρει τη διευθυντική ιδιότητα και στις δύο εταιρείες, με τις οποίες η αιτήτρια θεωρήθηκε συνδεόμενη. Συνεπώς, ορθά κατά τη γνώμη μου, και στην κρινόμενη περίπτωση ο Έφορος θεώρησε για σκοπούς της περί Φ.Π.Α. νομοθεσίας ότι οι τρεις εταιρείες, δηλαδή η αιτήτρια και οι εταιρείες M. Paporis (Tyre Experts) Ltd. και Double "A" Tyres Trading Ltd., είναι συνδεόμενες.

 

Δεν μου έχει διαφύγει ότι οι ευπαίδευτοι συνήγοροι της αιτήτριας, παραπέμποντας στις πρόνοιες του άρθρου 20(γ) του περί Τερματισμού της Απασχόλησης Νόμου 24/67, εισηγήθηκαν την υιοθέτηση της ερμηνείας του όρου «συνδεδεμένη», την οποία δίνουν οι εν λόγω πρόνοιες ως την «πλέον ευνοϊκή» για την αιτήτρια. Η εισήγηση αυτή δεν με βρίσκει σύμφωνο. Όπως πολύ εύστοχα επισημαίνεται στο πιο πάνω απόσπασμα της απόφασης στην υπόθεση Elnico, για σκοπούς της φορολογικής νομοθεσίας ενδιαφέρει ο ορισμός του συγκεκριμένου όρου που υπάρχει στον περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμο, Κατάταξη Άρθρων, Ν. 118(Ι)/02, άρθρο 33, τις πρόνοιες του οποίου έχω ήδη παραθέσει πιο πάνω, και κανένας άλλος Νόμος «με άλλη έννοια».

 

Δεν μου έχει επίσης διαφύγει ότι οι ευπαίδευτοι συνήγοροι της αιτήτριας εισηγήθηκαν τη διαφοροποίηση της παρούσας υπόθεσης από την υπόθεση Elnico, επειδή, όπως υποστήριξαν, οι δύο υποθέσεις διαφέρουν ως προς τα γεγονότα τους. Συγκεκριμένα, οι συνήγοροι ισχυρίστηκαν ότι στην παρούσα περίπτωση, σε αντίθεση με την περίπτωση της Elnico, η αιτήτρια ήταν συνεπής με τις φορολογικές της υποχρεώσεις και ο εκάστοτε οφειλόμενος φόρος εισπράττετο από τον Έφορο προκαταβολικά κατά το χρόνο εισαγωγής των προϊόντων. Ούτε η θέση αυτή με βρίσκει σύμφωνο. Τόσο στη μια όσο και στην άλλη περίπτωση, η διαπιστωθείσα ασυνέπεια σε σχέση με φορολογικές υποχρεώσεις αφορούσε όχι την αιτήτρια αλλά τις τρίτες εταιρείες, με τις οποίες οι δύο αιτήτριες θεωρήθηκαν, η κάθε μια βέβαια για την περίπτωση που την αφορούσε, συνδεόμενες, ενώ και στη μια και στην άλλη περίπτωση η άσκηση της σχετικής με το θέμα που εξετάζουμε εξουσίας του Εφόρου έγινε προληπτικά για διασφάλιση φόρου που δεν είχε καταστεί ακόμα πληρωτέος.

 

Ήταν επίσης οι θέσεις των συνηγόρων της αιτήτριας ότι:

 

(α) Η αιτήτρια, ούσα εταιρεία περιορισμένης ευθύνης δια μετοχών, αποτελεί αυτοτελή νομική οντότητα, ανεξάρτητα από τους μετόχους της. Συνεπώς, υποστήριξαν οι ευπαίδευτοι συνήγοροι της, οι πρόνοιες της παραγράφου 3(2) του Δέκατου Παραρτήματος των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων του 2000-2008, επί των οποίων ο Έφορος βάσισε την προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση του, παραβιάζει την εν λόγω βασική αρχή του Εταιρικού Δικαίου και,

 

(β) η επίδικη απόφαση ήταν αυθαίρετη και προϊόν πλάνης, εφόσον αναφερόταν σε μελλοντικές οφειλές.

 

Και οι δύο πιο πάνω θέσεις προβλήθηκαν και αφού εξετάστηκαν, απορρίφθηκαν από τον τότε Δικαστή Α. Κραμβή στην υπόθεση Elnico, με βάση το πιο κάτω σκεπτικό, με το οποίο συμφωνώ και συνεπώς υιοθετώ και για σκοπούς της παρούσας απόφασής μου:

 

    "Στη συνέχεια η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι η πρόνοια επί της οποίας στηρίχθηκε η έκδοση της απόφασης, συγκρούεται με τη βασική αρχή του Εταιρικού Δικαίου που καθιερώνει την ξεχωριστή νομική οντότητα μεταξύ μιας εταιρείας και/ή των διοικητικών συμβούλων και μετόχων της. Η αιτήτρια προφανώς αναφέρεται στον λόγο και τον τρόπο που εφαρμόστηκε η συγκεκριμένη πρόνοια στην περίπτωση της και όχι γενικότερα στο νομοθετικό της περιεχόμενο. Η απόφαση ζητούσε από την ίδια την εταιρεία την καταβολή εγγύησης και δεν αφορούσε σε καμία περίπτωση τον ίδιο τον διευθυντή της. Ούτε το σκεπτικό λήψης της απόφασης παραβιάζει την αρχή του εταιρικού δικαίου που διακρίνει μεταξύ της νομικής προσωπικότητας της εταιρείας και των φυσικών προσώπων που βρίσκονται πίσω από αυτή, αφού συναρτήθηκε με την αφερεγγυότητα και τις φορολογικές υποχρεώσεις της συνδεόμενης με την αιτήτρια εταιρεία και όχι με το πρόσωπο του διευθυντή της.

 

    Τέλος, η αιτήτρια εισηγήθηκε ότι η απόφαση ήταν αυθαίρετη και ελήφθη υπό πλάνη αφού αναφερόταν σε φορολογικές επιβαρύνσεις και οφειλές που δεν είχαν προκύψει. Είναι γεγονός ότι η εξουσία της Εφόρου στη βάση της επίδικης πρόνοιας της περί ΦΠΑ νομοθεσίας είναι δραστική και η άσκηση της, εφόσον γίνεται προληπτικά για διασφάλιση φόρου που δεν κατέστη ακόμα πληρωτέος, πρέπει να γίνεται με φειδώ. Η διακριτική ευχέρεια της Εφόρου πρέπει να ασκείται μόνο σε εκείνες τις ειδικές περιπτώσεις όπου έχει εξ αντικειμένου σοβαρό λόγο να πιστεύει ότι ο φόρος που θα προκύψει δυνατό να μην εισπραχθεί, προς ζημιά βέβαια των δημοσίων εσόδων του κράτους. Εναπόκειται στον Έφορο να εκτιμήσει όλα τα στοιχεία της έρευνας του, προκειμένου να διαπιστώσει ορατό κίνδυνο και να αποφασίσει κατά πόσο θα ασκήσει την εξουσία του."

 

 

Επανερχόμενος στην υπό κρίση περίπτωση, έχω την άποψη ότι με βάση την αιτιολογία που δόθηκε και την εκτίμηση της αναξιοπιστίας στις φορολογικές συναλλαγές των συνδεόμενων εταιρειών, με τις οποίες η αιτήτρια είχαν κοινό έλεγχο από το ίδιο πρόσωπο, θεωρώ ότι η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή. Δεν στοιχειοθετείται καθεστώς νομικής ή πραγματικής πλάνης, ούτε έχω διαπιστώσει με βάση τα στοιχεία του φακέλου οποιαδήποτε υπέρβαση των ορίων της διακριτικής εξουσίας του Εφόρου.

 

Τέλος, είναι η θέση της αιτήτριας ότι η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση παραβιάζει τις πρόνοιες του άρθρου 28 του Συντάγματος. Αναφορικά με το συγκεκριμένο λόγο ακύρωσης περιορίζομαι στη διαπίστωση ότι η επί του προκειμένου επιχειρηματολογία των ευπαίδευτων συνηγόρων της αιτήτριας εξαντλείται σε μια γενική και αόριστη αναφορά σε «διορισμένο διευθυντή της αιτήτριας» και «οφειλές τρίτων προς τον Έφορο», ως μη επιτρεπτών στοιχείων τα οποία ο Έφορος εσφαλμένα έλαβε υπόψη στα πλαίσια άσκησης της διακριτικής του ευχέρειας, χωρίς οποιαδήποτε διευκρίνιση περί τούτου και ιδιαίτερα χωρίς να τεθεί ενώπιον του δικαστηρίου, οτιδήποτε που να επιτρέπει στο δικαστήριο να διαγνώσει άνιση μεταχείριση μεταξύ ομοίων ή δυσμενή διάκριση. Ως εκ τούτου, ο συγκεκριμένος λόγος ακύρωσης απορρίπτεται.

 

Ως αποτέλεσμα όλων των πιο πάνω, η προσφυγή δεν μπορεί να πετύχει και απορρίπτεται με έξοδα €1.350 υπέρ των καθ'ων η αίτηση και εναντίον της αιτήτριας. Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται σύμφωνα με το άρθρο 146 του Συντάγματος.

                                                                  Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.