ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1657/2010)
17 Μαίου , 2013
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 25, 28, 30, 34, 35 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Δ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ & ΥΙΟΙ ΛΤΔ,
Αιτητές,
ΚΑΙ
ΔΗΜΟΣ ΚΑΤΩ ΠΟΛΕΜΙΔΙΩΝ,
Καθ΄ ου η αίτηση.
____________________
Κ. Τσιρίδης, για τους Αιτητές.
Ρ. Ιάσωνος (κα.) για Χρ. Δημητριάδη, για τον Καθ΄ ου η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την προσφυγή τους οι αιτητές ζητούν δήλωση και/ή διάταγμα και/ή απόφαση του δικαστηρίου ότι η επιβολή σ΄ αυτούς τελών σκυβάλων για το έτος 2010, που ανέρχονται στο ποσό των €4.000.-, είναι άκυρη και/ή ακυρώσιμη και/ή παράνομη και/ή στερείται εννόμου αποτελέσματος. Ζητούν επίσης δήλωση και/ή διάταγμα και/ή απόφαση του δικαστηρίου ότι η επιβολή σ΄ αυτούς επαγγελματικού φόρου ύψους €1.500.- είναι άκυρη και/ή ακυρώσιμη και/ή παράνομη και/ή στερείται εννόμου αποτελέσματος.
Είναι θέση των αιτητών ότι η επιβολή των προαναφερθέντων ποσών, ως τελών σκυβάλων και επαγγελματικού φόρου, είναι, μεταξύ άλλων, πρόδηλα παράνομη, τα τέλη και ο φόρος υπολογίστηκαν χωρίς επαρκή έρευνα, αυθαίρετα, παράλογα και είναι υπερβολικά. Ο καθ΄ ου η αίτηση ενήργησε υπό καθεστώς πραγματικής και νομικής πλάνης και κατά τρόπο δυσμενή προς τους αιτητές, αυθαίρετα, αναιτιολόγητα και μεροληπτικά.
Στα γεγονότα επί των οποίων στηρίζεται η αίτηση ακυρώσεως αναγράφεται, μεταξύ άλλων, ότι περί τα μέσα Οκτωβρίου του 2010 οι αιτητές έλαβαν «τιμολόγια», δηλαδή ειδοποιήσεις του καθ΄ ου η αίτηση για επιβολή επαγγελματικού φόρου για το έτος 2010 ύψους €1.500.- και φόρου σκυβάλων, επίσης για το έτος 2010, ύψους €4.000.-. Στις 18.10.2010 οι αιτητές υπέβαλαν ένσταση και ζήτησαν μείωση των προαναφερόμενων ποσών. Ο καθ΄ ου η αίτηση με επιστολή του ημερ. 30.11.2010 απέρριψε το αίτημα των αιτητών επειδή, όπως ανέφερε, τόσον τα τέλη σκυβάλων όσο και ο επαγγελματικός φόρος δεν εμπίπτουν στην κατηγορία μειώσεων.
Εναντίον αυτής της απόφασης, καταχώρισαν οι αιτητές την παρούσα προσφυγή. Οι αιτητές την 30.11.2010 (ημερομηνία που έληγε και η σχετική προθεσμία) κατέβαλαν τα προαναφερόμενα ποσά, υπό διαμαρτυρία και με επιφύλαξη των δικαιωμάτων τους.
Στην ένσταση του, ο καθ΄ ου η αίτηση, δεν προβάλλει οποιαδήποτε προδικαστική ένσταση αλλά ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε ορθά και νόμιμα, είναι δεόντως αιτιολογημένη και η αιτιολογία της συμπληρώνεται από το σχετικό διοικητικό φάκελο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι κανένας διοικητικός φάκελος δεν παρουσιάστηκε στο δικαστήριο από τον καθ΄ ου η αίτηση, αλλά η ευπαίδευτη συνήγορος του καθ΄ ου η αίτηση δήλωσε ότι όλα τα στοιχεία που αφορούν την προσβαλλόμενη απόφαση έχουν επισυναφθεί στην ένσταση. Στην επισύναψη 2 επί της ενστάσεως, που είναι απόσπασμα από τα πρακτικά της συνεδρίας του Δημοτικού Συμβουλίου Κάτω Πολεμιδιών, ημερ. 3.9.2009, αναγράφεται ότι: «Το Δημοτικό Συμβούλιου αφού ενημερώθηκε για το σημείωμα που ετοίμασε η Δημοτική Υπηρεσία με ημερ. 2/9/09 σχετικά με το πιο πάνω θέμα .. αποφάσισε να εγκρίνει τις πιο κάτω φορολογίες για το έτος 2009».
Στην επισύναψη 3 επί της ενστάσεως, που είναι Υπηρεσιακό Σημείωμα από το Δημοτικό Ταμία προς το Δημοτικό Γραμματέα, ημερ. 2/9/09, αναγράφεται ότι στη λίστα που ακολουθεί καταγράφονται νέα υποστατικά τα οποία για πρώτη φορά έχουν λειτουργήσει στα Κάτω Πολεμίδια. Σε τηλεφωνική επικοινωνία με το Δήμο Λεμεσού στον οποίο και λειτουργούν οι αναφερόμενες εταιρείες, εδώ και χρόνια, «μας έχουν δώσει τα ποσά τα οποία και τους φορολογεί και αναγράφονται στον πιο κάτω πίνακα». Για τους αιτητές ο Δήμος Λεμεσού για το έτος 2009 επέβαλε επαγγελματικό φόρο ύψους €1.452.- και τέλη σκυβάλων ύψους €4.663.-. Όπως αναγράφεται στην επισύναψη 3 «με βάση τα πιο πάνω και σε σχέση με την έκταση των πιο πάνω υποστατικών με αυτά που λειτουργούν στο Δήμο Λεμεσού εισηγούμαστε όπως ο πιο πάνω πίνακας διαμορφωθεί ως εξής: ....». Στην περίπτωση των αιτητών η εισήγηση για το 2009 ήταν επιβολή επαγγελματικού φόρου ύψους €1.500.- και τελών σκυβάλων ύψους €4.000.-.
Από τα ενώπιον μου στοιχεία φαίνεται ότι μετά από ένσταση των αιτητών ο καθ΄ ου η αίτηση μείωσε τον επαγγελματικό φόρο για το έτος 2009 από €1.500.- σε €1.450.- ενώ διατήρησε τα τέλη σκυβάλων στις €4.000.-.
Με την προσβαλλόμενη απόφαση, για το 2010, ο καθ΄ ου η αίτηση απέρριψε το αίτημα των αιτητών για μείωση, επειδή «σύμφωνα με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, δεν εμπίπτει στην κατηγορία μειώσεων» (επισύναψη 6 στην ένσταση του καθ΄ ου η αίτηση).
Οι αιτητές καταχώρισαν ένορκη δήλωση σε σχέση με τα υποστατικά που οι αιτητές διατηρούν στο Δήμο Κάτω Πολεμιδιών και στο Δήμο Λεμεσού. Δεν υπήρξε ένσταση στην προαναφερόμενη ένορκη δήλωση, αντίθετα, η ευπαίδευτη συνήγορος του καθ΄ ου η αίτηση στις 9.3.12 ανέφερε ότι οι ισχυρισμοί, όπως περιγράφονται στην ένορκη δήλωση του κ. Γεωργίου, είναι αποδεκτοί από τον καθ΄ ου η αίτηση και ως εκ τούτου ο καθ΄ ου η αίτηση δεν καταχώρισε οποιαδήποτε ένορκη δήλωση προς αντίκρουση των ισχυρισμών εκείνων. Στην ένορκη δήλωση του κ. Ανδρέα Γεωργίου, από τη Λεμεσό, υπαλλήλου και Αρχιλογιστή των αιτητών, ημερ. 20.12.11, αναγράφεται, μεταξύ άλλων, ότι το επίδικο ακίνητο των αιτητών στα Κάτω Πολεμίδια, χρησιμοποιείται ως αποθηκευτικός χώρος, είναι εκτάσεως περίπου 5.000 τ.μ. και σ΄ αυτό, κατά το έτος 2010, απασχολούνταν 12 υπάλληλοι. Ένεκα του ότι το ακίνητο χρησιμοποιείται μόνον ως αποθηκευτικός χώρος «ο όγκος σκυβάλων είναι πάρα πολύ μικρός». Αντίθετα, το υποστατικό που διατηρούν οι αιτητές στην περιοχή Ζακακίου, στο Δήμο Λεμεσού, αποτελείται από κτιριακές εγκαταστάσεις περίπου 9.500 τ.μ. από τις οποίες οι αιτητές χρησιμοποιούν σχεδόν 8.000 τ.μ.. Στο υποστατικό του Δήμου Λεμεσού οι αιτητές έχουν γραφεία, πολυκατάστημα και εκθεσιακό χώρο και κατά το έτος 2010 απασχολούσαν 26 υπαλλήλους. Οι κτιριακές εγκαταστάσεις των αιτητών στου δύο χώρους δεν είναι οι ίδιες, τα δύο υποστατικά έχουν τελείως διαφορετική χρήση, στο υποστατικό στην περιοχή Ζακακίου (Λεμεσού) απασχολείται πέραν του διπλάσιου αριθμού προσωπικό, το χώρο επισκέπτεται καθημερινά αριθμός ατόμων και καθημερινά «ο όγκος σκυβάλων είναι κατά πολύ μεγαλύτερος από αυτόν των αποθηκών στο Δήμο Κάτω Πολεμιδιών».
Δεν υπήρξε οποιαδήποτε προδικαστική ή άλλη ένσταση στο δικόγραφο των αιτητών. Παρόλο που με την προσφυγή ζητείται ακύρωση των αποφάσεων επιβολής τελών σκυβάλων και επαγγελματικού φόρου για το 2010 θα θεωρήσω ότι πρόκειται για μια απόφαση η οποία μπορεί να προσβληθεί με το ίδιο δικόγραφο. Από τα ενώπιον μου στοιχεία φαίνεται ότι με μια ενιαία απόφαση επέβαλε τα προαναφερόμενα τέλη και φόρο ο καθ΄ ου η αίτηση και με μια ενιαία απόφαση, ημερ. 30.11.10, απέρριψε την ένσταση και το αίτημα των αιτητών για μείωση του επαγγελματικού φόρου και των τελών σκυβάλων (και επιπρόσθετα της άδειας λειτουργίας επαγγελματικού υποστατικού, για την οποίαν δεν καταχωρήθηκε προσφυγή).
Όπως ήδη αναφέρθηκε, δεν υπάρχει άλλο στοιχείο ενώπιον μου, πέραν των όσων έχουν επισυναφθεί στην αίτηση και την ένσταση. Υπάρχει όμως η ένορκη δήλωση του κ. Γεωργίου, με το περιεχόμενο της οποίας συμφωνεί και ο καθ΄ ου η αίτηση. Σύμφωνα με την ένορκη δήλωση, τα δύο υποστατικά των αιτητών στα Κάτω Πολεμίδια και στο Ζακάκι Λεμεσού είναι διαφορετικού εμβαδού, διαφορετικής χρήσης και με διαφορετικό όγκο σκυβάλων το καθένα, για το 2010. Επομένως το γεγονός ότι ο καθ΄ ου η αίτηση βασίστηκε, όπως φαίνεται, για την επιβολή επαγγελματικού φόρου και τελών σκυβάλων για το 2009 και το 2010, ουσιαστικά αποκλειστικά και μόνον στο τί επέβαλε ο Δήμος Λεμεσού, στους αιτητές, ως επαγγελματικό φόρο και τέλη σκυβάλων, χωρίς οποιαδήποτε άλλη έρευνα και χωρίς διαφοροποίηση, καθιστά την προσβαλλόμενη απόφαση παράνομη, ως πεπλανημένη, αναιτιολόγητη και προϊόν μη επαρκούς έρευνας. Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι ακόμα νομικά μεμπτή και για άλλους δύο λόγους:
(α) Επειδή για το 2009, με τα ίδια δεδομένα, ο καθ΄ ου η αίτηση συμφώνησε σε έστω και οριακή, μείωση του επαγγελματικού φόρου των αιτητών (από €1.500.- σε €1.450.-), ενώ για το 2010 η απάντηση ήταν ότι ο επαγγελματικός φόρος δεν ενέπιπτε στην κατηγορία μειώσεων, σύμφωνα με απόφαση του καθ΄ ου η αίτηση αγνώστου ημερομηνίας, πράγμα που συνιστά αντιφατική συμπεριφορά, και
(β) Εάν όντως τα υποστατικά των αιτητών στα Κάτω Πολεμίδια χρησιμοποιούνται ως αποθήκη, όπως λέγει στην ένορκη δήλωση ο κ. Γεωργίου και ο καθ΄ ου η αίτηση συμφωνεί, τότε ο καθ΄ ου η αίτηση δεν έχει δικαίωμα επιβολής τελών σκυβάλων ύψους €4.000.- στους αιτητές. Θα είχε δικαίωμα επιβολής τέτοιου ύψους τελών εάν το υποστατικό των αιτητών χρησιμοποιείτο ως εργοστάσιο. Σε περίπτωση όμως αποθήκης το ανώτατο επιτρεπόμενο τέλος σκυβάλων είναι το ποσό των €500.- (Δέστε: την επισύναψη 8 στην ένσταση του καθ΄ ου η αίτηση).
Δεν μου διαφεύγει ότι, σύμφωνα με τη νομολογία, επιβολή τελών σκυβάλων και επαγγελματικού φόρου δεν επιβάλλει πολύ λεπτομερή αιτιολογία ως προς τον τρόπο υπολογισμού του ποσού (Δέστε: M J. Louisides & Sons Ltd v. The Municipality of Limassol (1988) 3 C.L.R. 1017, Kalavazides Andreas Ltd v. The Municipality of Limassol (1988) 3 C.L.R. 1012 και Γ.Π. Ζαχαριάδης Λτδ ν. Δήμου Λεμεσού (1989) 3 Α.Α.Δ. 2129). Από τις προαναφερόμενες αποφάσεις προκύπτει επίσης ότι το βάρος της απόδειξης ότι ο καθ΄ ου η αίτηση Δήμος παρέλειψε να προβεί σε δέουσα έρευνα, βαρύνει τον αιτητή. Στην παρούσα υπόθεση, θεωρώ ότι οι αιτητές, ενόψει των προαναφερομένων, πέτυχαν να αποδείξουν ότι ο καθ΄ ου η αίτηση Δήμος δεν προέβη σε δέουσα έρευνα, υπό τις περιστάσεις, αλλά ενήργησε και με πλάνη περί τα πράγματα και το νόμο, αλλά και κατά τρόπο αντιφατικό (ως προς τον επαγγελματικό φόρο του 2009 και του 2010) που δεν συνάδει με το καθήκον του για χρηστή διοίκηση.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω η προσφυγή επιτυγχάνει και εκδίδεται απόφαση του δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποίαν η επιβολή στους αιτητές τελών σκυβάλων και επαγγελματικού φόρου για το 2010 ύψους €4.000.- και €1.500.- αντίστοιχα, ακυρώνεται. Έξοδα €1.000.-, πλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει, υπέρ των αιτητών.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.