|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1136/2010)
20 Μαίου, 2013
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
EMAD H.M. ABUSHAQFA
Αιτητής,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
2. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Νικολέττα Χαραλαμπίδου (κα.), για τον Αιτητή.
Βούλλα Καρλεττίδου (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την προσφυγή του ο αιτητής ζητά δήλωση και/ή απόφαση του δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση ημερ. 16.7.10, η οποία κοινοποιήθηκε στον αιτητή περί την 26.7.10 και με την οποίαν απορρίφθηκε η διοικητική προσφυγή του εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, με την οποίαν απορρίφθηκε το αίτημα του να του αναγνωρισθεί το καθεστώς του πρόσφυγα και του αναγνωρίστηκε μόνο το καθεστώς της συμπληρωματικής προστασίας, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη εννόμου αποτελέσματος.
Είναι η θέση του αιτητή ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση, μεταξύ άλλων, έγινε παραβίαση των περί Προσφύγων Νόμων του 2000-2009 (Ν 6(Ι)/2009), της Οδηγίας 2004/83/ΕΚ, της Οδηγίας 2005/85/ΕΚ και των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου. Επίσης ο αιτητής λέγει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι προϊόν πλάνης περί το Νόμο και περί τα πράγματα.
Το κύριο παράπονο του αιτητή συνοψίζεται ως εξής: Αυτός υπέβαλε αίτηση ασύλου στις 29.5.2007 για την αναγνώριση του ως πρόσφυγα, κατά την έννοια του περί Προσφύγων Νόμου. Στις 29.7.2008 η Υπηρεσία Ασύλου απέρριψε την αίτηση του αναφορικά με την αναγνώριση του ως πρόσφυγα, αναγνώρισε όμως σ΄ αυτόν το καθεστώς της συμπληρωματικής προστασίας. Ο αιτητής υπέβαλε διοικητική προσφυγή, εναντίον της προαναφερόμενης απόφασης, στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων. Στις 16.7.2010 η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων απέρριψε τη διοικητική προσφυγή του ως απαράδεκτη, επειδή η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου να αναγνωρίσει στον αιτητή καθεστώς συμπληρωματικής προαστασίας, συνιστά θετική απόφαση και ως εκ τούτου δεν χωρεί εναντίον θετικής απόφασης, διοικητική προσφυγή. Εναντίον της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.
Με την ένσταση τους οι καθ΄ ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε καθόλα νόμιμα.
Μελέτησα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία. Είναι προφανές (δέστε Παράρτημα 12 στην ένσταση) ότι η Υπηρεσία Ασύλου στις 29.7.2008 απέρριψε το αίτημα του αιτητή για παραχώρηση σ΄ αυτόν καθεστώτος πρόσφυγα, επειδή βρήκε ότι ο αιτητής δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις του άρθρου 3 των περί Προσφύγων Νόμων του 2000-2007, όμως παραχώρησε στον αιτητή το καθεστώς της συμπληρωματικής προστασίας σύμφωνα με το άρθρο 19(1) των ιδίων νόμων.
Στην τελευταία παράγραφο της επιστολής ημερ. 29.7.2008 των καθ΄ ων η αίτηση προς τον αιτητή (Παράρτημα 12 στην ένσταση) αναγράφεται ρητά, στα αγγλικά, ότι η αρνητική (απορριπτική) απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου να παραχωρήσει στον αιτητή καθεστώς πρόσφυγα, υπόκειται σε διοικητική προσφυγή στην Αναθεωρητική Αρχή (Προσφύγων). Ο αιτητής πληροφορείται επίσης ότι τέτοια προσφυγή μπορεί να καταχωρηθεί μέσα σε 20 ημέρες από την ημερομηνία λήψης της επιστολής εκείνης. Ο αιτητής παρέλαβε την επιστολή εκείνη στις 30.7.2008 και καταχώρισε τη διοικητική προσφυγή του εμπρόθεσμα, την 1.8.2008 (Παράρτημα 13 στην ένσταση).
Στο αιτιολογικό μέρος της προσβαλλόμενης απόφασης, στα ελληνικά, φαίνεται και πάλι ότι το αίτημα του αιτητή για παροχή καθεστώτος πρόσφυγα σ΄ αυτόν, απορρίφθηκε, αλλά του παραχωρήθηκε το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας. Υπάρχει αιτιολόγηση τόσο του αρνητικού μέρους της απόφασης όσο και του θετικού.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ημερ. 16.7.2010 είναι σύντομη. Αναφέρεται στην αίτηση για διεθνή προστασία, την οποία υπέβαλε ο αιτητής, στην Υπηρεσία Ασύλου και στην απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου να αναγνωριστεί στον αιτητή το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας. Χωρίς οποιαδήποτε αναφορά στο απορριπτικό μέρος της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, σύμφωνα με το οποίο δεν αναγνωρίστηκε στον αιτητή το καθεστώς του πρόσφυγα, καταλήγει ότι, εφόσον η παροχή καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας στον αιτητή συνιστά θετική απόφαση, σύμφωνα με το άρθρο 18(11) του περί Προσφύγων Νόμου 2000-2009, και εφόσον προσφυγή κατά θετικής απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, απορρίπτεται ως απαράδεκτη σύμφωνα με το άρθρο 28Ε (2Α) του ιδίου νόμου, η διοικητική προσφυγή του αιτητή, απορρίπτεται ως απαράδεκτη.
Κατά την κρίση μου υπάρχει προφανής πλάνη περί τα πράγματα και το νόμο στην προσβαλλόμενη απόφαση. Η προσβαλλόμενη απόφαση παραγνώρισε πλήρως το απορριπτικό, αρνητικό, μέρος της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου και επικεντρώθηκε αποκλειστικά και μόνο στο θετικό μέρος της απόφασης, εναντίον του οποίου, βέβαια, δεν χωρούσε διοικητική προσφυγή. Χωρούσε όμως διοικητική προσφυγή εναντίον του απορριπτικού μέρους της απόφασης, όπως ρητά αναφέρεται και στο Παράρτημα 12 επί της ενστάσεως. Η διοικητική προσφυγή του αιτητή αφορούσε μόνο το αρνητικό, δηλαδή το απορριπτικό μέρος, της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου το οποίο ο αιτητής είχε κάθε δικαίωμα να προσβάλει με διοικητική προσφυγή και η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων είχε υποχρέωση να εξετάσει και να αποφασίσει, πράγμα που δεν έπραξε.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω η προσφυγή επιτυγχάνει και εκδίδεται απόφαση ως η παράγραφος Α του αιτητικού της προσφυγής. Έξοδα €500.-, πλέον Φ.Π.Α., αν υπάρχει, υπέρ του αιτητή.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.