|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(Υπόθεση Αρ. 574/2012)
12 Απριλίου, 2013
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΗΡΑ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ,
Αιτήτρια,
ν.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
- - - - - -
Αιτήτρια προσωπικά.
Μ. Σπηλιωτοπούλου, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια, η οποία είναι εκτοπισθείσα, καταχώρησε στις 28.9.07 αίτηση για παροχή δημοσίου βοηθήματος ως άνεργη. Η αίτηση της εξετάστηκε κατά τον Ιανουάριο του 2008 με επίσκεψη στο σπίτι της αδελφής της όπου φιλοξενείτο και εγκρίθηκε. Το μηνιαίο βοήθημα της αιτήτριας ανήρχετο αρχικά στα €379,31 το οποίο αυξανόταν περιοδικά. Επίσης έλαβε υπό μορφή έκτακτου βοηθήματος το ποσό των €564.07 αναδρομικά για τις περιόδους που καλύπτονται από τις ανεργιακές κάρτες. Εντάχθηκε επίσης στο Πρόγραμμα Επαγγελματικής Κατάρτισης από το οποίο σταμάτησε, λόγω προβλήματος υγείας με τον σπόνδυλο της. Οι καθ' ων η αίτηση πραγματοποιούσαν τακτικές επισκέψεις για έλεγχο της αιτήτριας ως λήπτριας βοηθήματος.
Από 1.11.10 η αιτήτρια ενοικίασε έναντι του ποσού των €300 κατοικία στην οποία διέμενε μαζί με τη δίδυμη αδελφή της, η οποία είναι μονογονέας με δυο παιδιά. Από 1.9.2011 η περίπτωση της αιτήτριας αναθεωρήθηκε για παροχή των δικαιωμάτων των ενοικίων, στον υπολογισμό των οποίων έγινε επιμερισμός ύψους €75 (βλ. εκθεση Λειτουργού Ευημερίας, κυανούν 41 στο διοικητικό φάκελο) με αποτέλεσμα το δημόσιο βοήθημα της να αυξηθεί από €452 σε €527 μηνιαίως. Στην αιτήτρια δόθηκε επίσης αναλογία προκαταβολής ενοικίων ύψους €825, ποσό που αναλογούσε σε αναδρομικά δικαιώματα ενοικίου από 1.11.2010 μέχρι 8.2011, τα οποία συμψηφίστηκαν με υπερπληρωμή ύψους €350,90 που δημιουργήθηκε από τη μη έγκαιρη προσκόμιση ιατρικών βεβαιώσεων. Το υπόλοιπο προς πίστωση της αιτητριας (€474,10) της καταβλήθηκε στις 13.9.11.
Σύμφωνα δε με ιατρικές βεβαιώσεις που προσκόμιζε η αιτήτρια (29.4.2009, 3.5.2010, 6.5.2011, 7.5.2012), αυτή κρινόταν ανίκανη για εργασία ανά έτος, λόγω αυχενικού συνδρόμου και χρόνιας οσφυαλγίας.
Επειδή το ενοίκιο που κατέβαλλε η αιτητρια επιδοτείτο από το Ταμείο Επιδότησης Ενοικίων Εκτοπισθέντων και Παθόντων από 12.9.11 στο ποσό των €133, έγινε αυτόματη αναπροσαρμογή του ύψους του δημοσίου βοηθήματος από 1.11.2011. Ακολούθησε νέα αναθεωρητική διερεύνηση και για τη χρονική περίοδο 1.11.11 μέχρι 31.1.12, δόθηκαν στην αιτήτρια δικαιώματα που αντιστοιχούσαν στην πιο πάνω περίοδο με έκτακτο χορήγημα στις 31.1.12.
Η αιτήτρια καταχώρησε προσωπικά την παρούσα προσφυγή αμφισβητώντας τον επιμερισμό του ενοικίου στο ποσό που της καταβάλλεται από τους καθ' ων η αίτηση. Θεωρεί ότι βάσει του Ν.95(Ι)2006 δικαιούται το ποσό των €226 για ενοίκιο και όχι το ποσό των €75 που της καταβάλλετο. Παράλληλα παραπονείται ότι της αφαιρέθηκε εις διπλούν το ποσό των €133 που έπαιρνε από την Αρχή Ενοικίων.
Το ζήτημα που θέτει η αιτήτρια αφορά κατά μείζονα λόγο υπολογισμούς και τεχνικά θέματα που κατά πάγια νομολογία εκφεύγουν του αναθεωρητικού ελέγχου που, κατά κανόνα, θεωρούνται ανέλεγκτα, εκτός αν άλλως συντρέχει πλάνη περί τα πράγματα, έλλειψη αιτιολογίας ή κακή άσκηση της διακριτικής εξουσίας της διοίκησης. Το Δικαστήριο δεν υπεισέρχεται σε τεχνικά θέματα, ούτε ο σκοπός του αναθεωρητικού Δικαστηρίου είναι η διαπίστωση, αξιολόγηση και επίλυση πρωτογενώς τέτοιων θεμάτων, τα οποία κατ' εξοχήν αφορούν τη διοίκηση. Το αναθεωρητικό Δικαστήριο ελέγχει τη νομιμότητα μιας πράξης, απέχοντας από τον έλεγχο της ουσιαστικής κρίσης της διοίκησης. (Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959 σελ. 227, και Storey v. Δημοκρατίας (2008) 3 ΑΑΔ 113, Λάμπρου ν. Δημοκρατίας κ.α. (2009) 3 ΑΑΔ 79). Το έργο του Δικαστηρίου εξαντλείται στη διαπίστωση του κατά πόσον οι καθ' ων η αίτηση διενήργησαν ή όχι την πρέπουσα έρευνα στρέφοντας την προσοχή τους στο κάθε τι που θα ήταν δυνατόν να ήταν σχετικό.
Επισημαίνω ότι η αιτήτρια, παρά το ότι είναι λήπτρια δημοσίου βοηθήματος από το 2008 (ως ανίκανη για εργασία) και υπάρχει εισήγηση από 30.4.12 για παραπομπή της στη Συμβουλευτική Πολυθεματική Ομάδα, ωστόσο δεν φαίνεται να έχει γίνει κάτι τέτοιο.
Τα πιο πάνω γεγονότα αναφορικά με τις πληρωμές που γίνονταν ανά μήνα στην αιτήτρια επιβεβαιώνονται από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου. Πράγματι στις 13.9.11 εγκρίθηκε το ποσό των €474,1 ως έκτακτο βοήθημα έναντι της διαφοράς από τα αναδρομικά δικαιώματα ενοικίου. Ενώ από τον 9.2011 της καταβάλλεται επιπλέον του ποσού των €452 στο οποίο ανερχόταν το δημόσιο βοήθημα, ένα ποσό €75 μηνιαίως έναντι της αναλογίας ενοικίου που αντιστοιχούσε στην ίδια. Το άρθρο 8(β) του περί Δημόσιων Βοηθημάτων Νόμου Ν.95(Ι)/2006 προνοεί τα εξής:
«8(β) αν ο ίδιος δε διαθέτει ή δε δύναται να εξασφαλίσει δωρεάν στέγη ή κατάλυμα και ζει σε υποστατικό με ενοίκιο, ο Διευθυντής καταβάλλει σ΄ αυτόν το ποσό ενοικίου που δεν υπερβαίνει το πενήντα τοις εκατόν του ποσού που έχει ορισθεί για τις βασικές του ανάγκες, με ανώτατο όριο της τριακόσιες πενήντα λίρες μηνιαίως.
............................................................................
Νοείται περαιτέρω ότι το ποσό που καταβάλλεται για ενοίκιο θα μειώνεται κατά:
............................................................................
(ii) το ποσό οποιασδήποτε συνεισφοράς η οποία, κατά τη γνώμη του Διευθυντή, έπρεπε να καταβάλλεται ως ενοίκιο από τα μη εξαρτώμενα τέκνα του ή άλα πρόσωπα τα οποία διαμένουν μαζί του, και
(iii) το ποσό που καταβάλλεται στο λήπτη για ενοίκιο από οποιαδήποτε άλλη πηγή.»
Συνεπώς εφόσον η αιτήτρια ενοικίαζε την οικία προς €300 αλλά διέμενε με την αδελφή της και λάμβανε επίσης το ποσό των €133 από το Ταμείο Επιδοτήσεων Ενοικίων, ορθά υπολογίστηκε η επιπλέον συνεισφορά στο ενοίκιο από το Γραφείο Ευημερίας στο ποσό των €75. Επίσης ορθά φαίνεται να διερευνήθηκε από τους καθ' ων η αίτηση το θέμα της διπλής αφαίρεσης από το σύστημα του ποσού των €133 (από Αρχή Ενοικίων) το οποίο καλύφθηκε με τη διαφορά που δόθηκε ως έκτακτο (βλ. Παραρτήματα 8 και 9 στην ένσταση).
Οι καθ' ων η αίτηση ενέργησαν μέσα στα πλαίσια του Νόμου, αιτιολογώντας με τακτικές εκθέσεις την εκάστοτε αναπροσαρμογή του δημοσίου βοηθήματος ανάλογα με τις ανάγκες της αιτήτριας. Δεν διαπιστώνεται καμιά πλάνη ή κατάχρηση εξουσίας.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται. Επιδικάζονται €80 έξοδα σε βάρος της αιτήτριας.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ