ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 404/2011)
4 Απριλίου, 2013
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 23, 28, 35 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ Γ. ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ,
2. ΦΟΙΒΟΣ Α. ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ,
Αιτητές,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ,
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ ΚΑΙ ΧΩΡΟΜΕΤΡΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Ε. Μυριανθέας, για τους Αιτητές.
Θ. Πιπερή (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή, οι Αιτητές αιτούνται:
«Δήλωση και/ή απόφαση του Δικαστηρίου ότι η διοικητική πράξη που κοινοποιήθηκε στους Αιτητές με επιστολή των Καθ' ων η Αίτηση ημερομηνίας 12.1.2011 και η οποία παραλήφθηκε στις 14.1.2011 με την οποία αναφέρουν ότι το αίτημα των Αιτητών για επιστροφή του τεμ. 1736, Φ/Σχ. ΧΧΧ/13W1, Τμήμα 7, τοποθεσία Κόκκινες στο Στρόβολο, δεν μπορεί να ικανοποιηθεί, καθότι έχουν κρίνει ότι το πιο πάνω τεμάχιο δεν μπορεί να επιστραφεί ως πλεονάζων καθότι έχει επιτευχθεί ο σκοπός της απαλλοτρίωσης, είναι άκυρη, παράνομη και χωρίς οποιοδήποτε έννομο αποτέλεσμα.
Διακήρυξη και/ή Δήλωση και/ή απόφαση του Δικαστηρίου ότι η παράλειψη των Καθ' ων η Αίτηση να επιστρέψουν ή/και να αποδεχθούν το αίτημα επιστροφής του κτήματος εις τους Αιτητές, είναι άκυρη, παράνομη και/ή στερείται οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος και ότι παραλήφθηκε θα πρέπει να διενεργηθεί.»
Το επίδικο τεμάχιο αποτελούσε, πριν την απαλλοτρίωση του, μέρος του τεμαχίου αρ. 349, στην ενορία Αγίου Βασιλείου στο Στρόβολο, και ήταν εγγεγραμμένο επ' ονόματι του αποβιώσαντος Γεωργίου Στεφανίδη, πατέρα των αιτητών.
Μετά την απαλλοτρίωση, το αρχικό τεμάχιο 349 διαχωρίστηκε σε τρία νέα τεμάχια, ήτοι: (α) το τεμάχιο 1734, το οποίο παρέμεινε εγγεγραμμένο επ´ονόματι του αρχικού ιδιοκτήτη, του προαναφερθέντα πατέρα των αιτητών και σε μεταγενέστερο στάδιο, την 30.5.1990, μεταβιβάστηκε στους αιτητές, (β) το τεμάχιο 1735, το οποίο αποτέλεσε μέρος της Λεωφόρου Τροόδους και (γ) το επίδικο τεμάχιο 1736 το οποίο απαλλοτριώθηκε για τη δημιουργία χώρου πρασίνου του Οικισμού Κόκκινες.
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι από την απαλλοτρίωση του επίδικου τεμαχίου μέχρι σήμερα, το εν λόγω τεμάχιο 1736 δεν χρησιμοποιήθηκε από την απαλλοτριούσα αρχή για το δηλωθέντα ή για οποιοδήποτε σκοπό.
Με επιστολή του δικηγόρου τους ημερομηνίας 24.3.2009, οι αιτητές ζήτησαν την επιστροφή του απαλλοτριωθέντος και μη χρησιμοποιηθέντος τεμαχίου.
Παρατίθεται απόσπασμα από την επιστολή εκείνη:
«...............................................................
4) Στο τελευταίο αυτό τεμάχιο ήτοι το τεμ. 1736, παρά το πολύ μεγάλο διαρρεύσαν διάστημα από το 1978 μέχρι σήμερα, (σχεδόν 30 χρόνια), ουδεμία εργασία έγινε για τον σκοπό που απαλλοτριώθηκε το ακίνητο και μέχρι σήμερα το τεμάχιο παραμένει αχρησιμοποίητο, με αποτέλεσμα κάποιοι περίοικοι να έχουν κατασκευάσει αυθαίρετα σε αυτό γκαράζ και άλλα υποστατικά από ευτελή υλικά.
Ως εκ των ανωτέρω παρακαλούμεν όπως λόγω της μη χρήσης του τεμαχίου 1736, το οποίο απαλλοτριώθηκε προ 30 ετών για τον σκοπό δημιουργίας χώρου πρασίνου, ενεργήσετε για την άρση της Απαλλοτρίωσης και επιστροφή του τεμαχίου στους ιδιοκτήτες πελάτες μου, όπως προβλέπεται από τον Νόμο και το Σύνταγμα της Δημοκρατίας.
Βέβαιοι ότι η παρούσα επιστολή θα τύχει της δικής σας προσοχής, σας ευχαριστούμεν εκ των προτέρων »
Ακολούθησε και δεύτερη επιστολή του δικηγόρου των αιτητών με ημερομηνία 16 Ιουλίου 2010.
Οι καθ΄ ων η αίτηση, με επιστολή τους ημερομηνίας 12.1.2011 πληροφόρησαν το δικηγόρο των αιτητών ότι δεν μπορούσε να επιστραφεί ως πλεονάζον το εν λόγω τεμάχιο για τους λόγους που είχε σημειώσει το Επαρχιακό Κτηματολογικό γραφείο στην επιστολή του ημερομηνίας 19.10.2010.
Παρατίθεται απόσπασμα από την επιστολή εκείνη του Κτηματολογίου:
«(2) Η πιο πάνω αναφερόμενη εγγραφή προήλθε μετά από αναγκαστική απαλλοτρίωση εκ του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως (Αρ. Φακ. 212/18/39(Ν) και το έργο αφορούσε "Κυβερνητικός Οικισμός Κόκκινες Μείζονος Λευκωσίας - Στρόβολος" με τη Γνωστοποίηση Απαλλοτρίωσης ΔΠ 1059/78 και το Διάταγμα Απαλλοτρίωσης ΔΠ977/14.9.79. Το αρχικό τεμάχιο ήτοι 349, Φ/Σχ. XXX/13WI Block G, Στρόβολος το οποίο μετά την απαλλοτρίωση διεχωρίσθηκε σε τρία νέα τεμάχια (επισυνάπτονται σχέδια για καλύτερη ενημέρωση ). Σε μεταγενέστερο στάδιο το τεμάχιο 1736 με την εγγραφή του Οικισμού έγινε τεμάχιο 174, Block 15, Φ/Σχ. 1-2300-3880, αποτελεί δε χώρο πρασίνου του Οικισμού" Κόκκινες".
(3) Επομένως από όλα τα πιο πάνω αναφερθέντα στοιχεία φαίνεται ότι ο σκοπός της απαλλοτρίωσης έχει επιτευxθεί και για όλο το χώρο του Οικισμού "Κόκκινες", κατόπιν απόφασης του Υπ. Εσωτερικών, έχουν εκδοθεί οι σχετικοί τίτλοι και στην συνέχεια δόθηκαν στους δικαιούχους. Ο ισχυρισμός των εγγεγραμμένων ιδιοκτητών του τεμαχίου 1734 Block G, Στρόβολος δεν ευσταθεί και ούτε μπορεί να γίνει διαδικασία επιστροφής πλεονάζουσας ιδιοκτησίας. »
Με την εξεταζόμενη προσφυγή τους, οι αιτητές προσβάλλουν τη νομιμότητα της απορριπτικής απόφασης να μην τους επιστραφεί το τεμάχιο 1736 .
Ο κεντρικός άξονας των επιχειρημάτων τoυς βασίζεται στην εισήγηση ότι εφόσον η απαλλοτριούσα αρχή δεν χρησιμοποίησε το επίδικο ακίνητο για το σκοπό που είχε απαλλοτριωθεί , ήτοι για τη δημιουργία χώρου πρασίνου του Οικισμού Κόκκινες, οφείλει να το επιστρέψει στους ιδιοκτήτες του.
Κατά τους αιτητές, η απόφαση της διοίκησης παραβιάζει το ΄Αρθρο 23.5 στη βάση του οποίου δομούνται και οι πρόνοιες του άρθρου 15 του περί Αναγκαστικής Απαλλοτρίωσης Νόμου (Ν.15/1962), και το οποίο προνοεί:
"Οιαδήποτε ακίνητος ιδιοκτησία, ή δικαίωμα ή συμφέρον επί τοιαύτης ιδιοκτησίας απαλλοτριωθείσα αναγκαστικώς θα χρησιμοποιηθή αποκλειστικώς προς τον δι'ον ηπηλλοτριώθη σκοπόν. . . . . . . . ..».
Επίσης αντίκειται στο πνεύμα της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Ζήνων Ευθυμιάδης Εστέϊτς Λτδ ν. Δημοκρατίας (2006) 3 ΑΑΔ 166. Το Σύνταγμα, αφαιρώντας το δικαίωμα ιδιοκτησίας με την απαλλοτρίωση, συγχρόνως δημιουργεί δικαίωμα επανάκτησης της ιδιοκτησίας, υπό τις προϋποθέσεις του Συντάγματος και του Νόμου.
Έχοντας αντίθετη άποψη, οι καθ΄ ων η αίτηση υποστηρίζουν την προσβαλλόμενη απόφαση, εστιάζοντας την επιχειρηματολογία τους, στο γεγονός ότι το απαλλοτριωθέν ακίνητο εξυπηρετούσε και εξυπηρετεί το σκοπό για τον οποίο απαλλοτριώθηκε ανελλιπώς, από το 1979 έως σήμερα.
Λέγουν επίσης ότι οι αιτητές, παρόλο που έχουν στους ώμους τους το βάρος να αποδείξουν το βάσιμο της προσφυγής τους, δεν αναφέρουν ειδικά και συγκεκριμένα πώς αντιλαμβάνονται την κατ΄ ισχυρισμό «εγκατάλειψη» της απαλλοτριωθείσας ιδιοκτησίας τους, παρά μόνο αρκούνται σε μια αόριστη αναφορά ότι: «..από απαλλοτριώσεως του επίδικου τεμαχίου και μέχρι σήμερα το εν λόγω τεμάχιο ουδόλως αξιοποιήθηκε ως χώρος πρασίνου παρόλο που έχουν περάσει 30 και πλέον χρόνια..» . Οι αιτητές σημειώνουν επίσης ότι εντός του επίδικου τεμαχίου αντί δένδρων και/ή θάμνων και/ή κήπων υπάρχουν από της απαλλοτριώσεως του ακινήτου μέχρι σήμερα, παράνομα ανεγερθέντα παραπήγματα από ευτελή υλικά (παράγκες) ».
Ο αρχικός σκοπός της απαλλοτρίωσης καθορίστηκε στη σχετική γνωστοποίηση ημερομηνίας 14.9.1978, όπου αναφέρονται τα εξής:
«Δια του παρόντος γνωστοποιείται ότι η εν τω παρατιθεμένω Πίνακι περιγραφομένη ακίνητος ιδιοκτησία είναι αναγκαία δια τους ακολούθους σκοπούς δημοσίας ωφελείας, ήτοι οικιστικόν σκοπόν, προς στέγασιν εκτοπισθέντων, και/ή την δημιουργίαν, συντήρησιν και ανάπτυξιν δημοσίων οδών εν τη Δημοκρατία, ή δι' οιονδήποτε των ρηθέντων σκοπών, ή δε απαλλοτρίωσις αυτής επιβάλλεται δια τους ακολούθους λόγους, ήτοι δια:
(α) την δημιουργίαν Συνοικισμού δια της ανεγέρσεως κατοικών, καταστημάτων και άλλων οικοδομών, σχολικών και υγειονομιών κτιρίων και άλλων ιδρυμάτων, προς στέγασιν και δια τας ανέσεις, χρήσιν και διευκόλυνσιν των εκτοπισθέντων, και
β) την διάνοιξιν και κατασκευήν οδών προσπελάσεως προς τον Οικισμόν «Κόκκινες» εις Στρόβολον της Επαρχίας Λευκωσίας».
Επίσης, στη επιστολή από το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως προς το Γενικό Διευθυντή Υπουργείου Εσωτερικών, ημερ. 21.8.19768, καταγράφονται τα εξής σχετικά:
«Κυβερνητικός Οικισμός «Κόκκινες» Μείζονος Λευκωσίας-Στρόβολος
2. Δυνάμει της υπ. αρ. 15.472 Αποφάσεως του Υπουργικού Συμβουλίου ληφθείσης κατά την συνεδρία αυτού της 29ης Δεκεμβρίου, 1977, ενεκρίθη, μεταξύ άλλων, η ανέγερσις 3000 νέων οικιστικών μονάδων εις διαφόρους περιοχάς της Νήσου. Μια εκ των επιλεγεισών περιοχών όπου θα ανεγερθώσιν περί τας 460 κατοικίας, είναι και η εν επικεφαλίδι αναφερομένη.
3. Η ολική έκτασις του επιλεγέντος χώρου δια τον ειρημένον σκοπόν ανέρχεται εις 172 σκάλας, 3 προστάθια και 1300 τ.π. περιπου, σύγκειται δε αποκλειστικώς εξ ιδιωτικών γαιών και δεικνύεται δι' ερυθρού και πρασίνου χρώματος επί του σχεδίου του υπογεγραμμένου υπ εμού. Ας σημειωθή ότι τα τεμάχια υπ΄ αριθμούς 350 και 346 απαλλοτριούνται μερικώς μόνον, καθότι επί τούτων υφίσταται κατοικίαι ήδη κατασκευασθείσαι, ή υπό ανέγερσιν.»
Η δημιουργία του Συνοικισμού «Κόκκινες», η διαμόρφωση του και η έκταση του σημειώνεται στο χωρομετρικό σχέδιο, όπου φαίνεται με κόκκινο περίγραμμα ολόκληρος ο κυβερνητικός Οικισμός στον οποίο ανεγέρθηκαν 443 οικιστικές μονάδες, με γαλάζιο χρώμα το μέρος του ιδιωτικού τεμαχίου με αρ. 349, των αιτητών, το οποίο επηρεάστηκε από την κατασκευή του οδικού δικτύου, (δημοσιευμένος στο Τοπικό Σχέδιο Λευκωσίας, δρόμος πρωταρχικής σημασίας με απομονωτική λωρίδα ή υπηρεσιακό δρόμο) και , με πράσινο χρώμα το μέρος του τεμαχίου, το οποίο αποτελεί μέρος ενιαίου χώρου πρασίνου του Οικισμού, ο οποίος και έχει εγγραφεί στο δημόσιο, ως σύνολο. Όσον αφορά στο οδικό δίκτυο, αναφέρεται ότι, αυτό έχει ολοκληρωθεί, ενώ ο ενιαίος χώρος πρασίνου, μέχρι σήμερα δεν έχει αξιοποιηθεί, κυρίως λόγω των πρόχειρων αυθαίρετων υποστατικών, που επεμβαίνουν σε αυτόν.
Διευκρινίζεται επίσης ότι, η αξιοποίηση των δημόσιων χώρων πρασίνου γίνεται με βάση τα εγκριμένα ποσά των Προϋπολογισμών κάθε χρόνο, ενώ η διαμόρφωση του συγκεκριμένου προγραμματίζεται άμεσα (Προϋπολογισμός 2011-2012), σε συνεργασία του Κλάδου Διαχείρισης του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, με το Δήμο Στροβόλου.
Είναι η θέση των καθ' ων η αίτηση ότι από μόνο του το γεγονός ότι το συγκεκριμένο τμήμα του απαλλοτριωθέντος τεμαχίου καθορίστηκε και στη συνέχεια εγγράφηκε ως δημόσιος χώρος πρασίνου, αλλά και το ότι εξακολουθεί να παραμένει και να χρησιμοποιείται ως ανοικτός χώρος πρασίνου εμπίπτει στο γενικό σκοπό της απαλλοτρίωσης, ο οποίος έχει συντελεστεί.
Με την επιλογή, τον καθορισμό, την εγγραφή και τη διατήρηση του συγκεκριμένου τμήματος του απαλλοτριωθέντος τεμαχίου των αιτητών, ως ανοικτού χώρου πρασίνου, στο οποίο αποκλείεται οποιαδήποτε οικοδομική ανάπτυξη, ο σκοπός της απαλλοτρίωσης επιτεύχθηκε, κατά την ευπαίδευτη συνήγορο της Δημοκρατίας, καθώς εμπίπτει στο γενικότερο σκοπό της δημιουργίας και της διαμόρφωσης των ανέσεων του συγκεκριμένου οικισμού. Εξάλλου, αναφέρει στη συνέχεια η κα Πιπερή, η δημιουργία χώρων πρασίνου εντάσσεται στην ευρύτερη πολεοδομική αντίληψη που αφορά στην εξασφάλιση ανέσεων, ασφάλειας και διευκολύνσεων σε συγκεκριμένη περιοχή ανάπτυξης. Η διοίκηση έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα σχεδιασμού ενός Συνοικισμού καθώς και τον καθορισμό των κοινόχρηστων χώρων ή χώρων πρασίνου κατά το σχεδιασμό του. Στην προκείμενη περίπτωση, η εγγραφή του συγκεκριμένου τμήματος του επίδικου τεμαχίου, στα Μητρώα του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας ως δημόσιου χώρου πρασίνου καταδεικνύει εμπράκτως την πραγμάτωση του σκοπού της απαλλοτρίωσης, λέγουν οι καθ΄ ων η αίτηση. Ούτε το γεγονός ότι υπήρξαν παράνομες επεμβάσεις στο απαλλοτριωθέν τεμάχιο, λέγει η κα Πιπερή , μπορεί να αναχθεί σε τεκμήριο υπέρ της εγκατάλειψης του σκοπού της απαλλοτρίωσης.
Δεν θα συμφωνήσω με τη θέση των καθ΄ ων η αίτηση, εφόσον στη γνωστοποίηση απαλλοτρίωσης όπου εξειδικεύεται ο σκοπός της δημόσιας ωφέλειας για τον οποίο κρίθηκε αναγκαία η επίδικη απαλλοτρίωση, δεν συμπεριλαμβάνεται η δημιουργία χώρου ή χώρων πρασίνου.
Ο σκοπός της απαλλοτρίωσης καθορίστηκε περιοριστικά, κατά την κρίση μου, εφόσον, αναφέρεται μόνο στην κατασκευή «κατοικιών, καταστημάτων και άλλων οικοδομών, σχολικών και υγειονομιών κτιρίων και άλλων ιδρυμάτων, προς στέγασιν και δια τας ανέσεις, χρήσιν και διευκόλυνσιν των εκτοπισθέντων του οικισμού καθώς και την κατασκευήν οδών προσπελάσεως προς τον Οικισμόν».
Οι λόγοι που οδηγούν τη διοίκηση να αποφασίσει κάποια συγκεκριμένη απαλλοτρίωση ερμηνεύονται αυστηρά και στενά ώστε να μην επιτρέπεται χρήση του απαλλοτριωθέντος ακινήτου για οποιοδήποτε άλλο λόγο πέραν των καθοριζομένων σκοπών δημοσίας ωφελείας.
Το Άρθρο 23 του Συντάγματος, που κατοχυρώνει το δικαίωμα στην ιδιοκτησία, προνοεί σαφώς ότι οποτεδήποτε ακίνητη ιδιοκτησία απαλλοτριώνεται αναγκαστικώς, αυτή θα χρησιμοποιείται, αποκλειστικώς, γι΄ αυτό και μόνο το σκοπό.
Κατά τον ουσιώδη χρόνο, η δημιουργία χώρων πρασίνου στον προσφυγικό καταυλισμό ενδεχόμενα να μην αποτελούσε προτεραιότητα ή ανάγκη ή να συνιστούσε σκοπό δημόσιας ωφέλειας , με την ευρύτερη έννοια του όρου.
Στην Α.Ε. 86/2009, Χαράλαμπος Μορίτσης κ.α v Δημοκρατίας, ημερομηνίας 22 Νοεμβρίου 2012, η Ολομέλεια ανέτρεψε την πρωτόδικη απόφαση τονίζοντας ότι: «Αν η πρόβλεψη ενός τέτοιου χώρου ήταν επιβεβλημένη, όπως κρίθηκε πρωτοδίκως, η πρόβλεψη αυτή έπρεπε απαραιτήτως να είχε συμπεριληφθεί στη γνωστοποίηση της απαλλοτρίωσης έτσι ώστε οι επηρεαζόμενοι να γνωρίζουν με κάθε δυνατή ακρίβεια τα όρια των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων τους.»
Θεωρώ επομένως παρακινδυνευμένη και λανθασμένη την ευρύτερη ερμηνεία στην οποία προέβη η Δημοκρατία αναφορικά με τους καθορισμένους σκοπούς της απαλλοτρίωσης ιδιαίτερα όταν στην προκείμενη περίπτωση, μετά την παρέλευση τόσων χρόνων, το επίδικο τμήμα του απαλλοτριωθέντος τεμαχίου δεν έχει διαμορφωθεί ως πραγματικός χώρος πρασίνου «για τις ανέσεις των κατοίκων του συνοικισμού».
Σημειώνω στο σημείο αυτό ότι το βάρος σε ένα αιτητή που βρίσκεται αντιμέτωπος με άρνηση επιστροφής του ακινήτου του από τη διοίκηση δεν είναι να αποδείξει ότι ο σκοπός της απαλλοτρίωσης εγκαταλείφθηκε ή ότι κατέστη ανέφικτος, αλλά ότι η απαλλοτριούσα αρχή δεν έχει προβεί σε εκείνες τις ενέργειες που θα ήταν εύλογα αναγκαίες, στη βάση των αντικειμενικών δεδομένων της κάθε περίπτωσης, προς υλοποίηση του έργου. Όπως λέχθηκε στην Ευθυμιάδης (ανωτέρω):
«. η έννοια του εφικτού να πραγματοποιηθεί έχει αναφορά όχι προς τις υποκειμενικές προθέσεις ή επιθυμίες της διοίκησης αλλά προς τα αντικειμενικά δεδομένα του πράγματος που αφορούν τις ενέργειες της διοίκησης προς υλοποίηση του έργου.»
Το γεγονός ότι έχουν κατασκευαστεί, στο απαλλοτριωθέν τεμάχιο γης, παράνομες κατασκευές από τρίτους και η διοίκηση ανέχεται την κατάσταση αυτή παραλείποντας να προβεί στις αναγκαίες ενέργειες με σκοπό τη διαμόρφωση και την αξιοποίηση του τεμαχίου, ως πραγματικού χώρου πρασίνου, υποστηρίζει ότι ο κατ' ισχυρισμό σκοπός της απαλλοτρίωσης έχει εγκαταλειφθεί και ότι εν πάση περιπτώσει, δεν έχει επιτευχθεί ή δεν έχει αρχίσει να υλοποιείται.
Συνακόλουθα το περιεχόμενο της επιστολής ημερομηνίας 12.1.2011 δεν παρέχει κατά την κρίση μου νομικό έρεισμα και δικαιολογία για την άρνηση των καθ΄ ων η αίτηση να επιστρέψουν στους αιτητές το επίδικο τμήμα του απαλλοτριωθέντος ακινήτου.
Η προσφυγή επιτυγχάνει κι εκδίδονται αποφάσεις ως το αιτητικό της προσφυγής. Έξοδα €1.200.-, πλέον Φ.Π.Α, αν υπάρχει , υπέρ των αιτητών και εναντίον των καθ΄ ων.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.