|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Ν. 158(I)/1999 - Ο περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμος του 1999
Ν. 95(I)/2006 - Ο περί Δημοσίων Βοηθημάτων και Υπηρεσιών Νόμος του 2006
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1374/2011
Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.
10 Απριλίου 2013
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΥΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ
Αιτήτρια
ν.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ
Καθ' ων η αίτηση
Η αιτήτρια παρουσιάζεται αυτοπροσώπως.
Νικόλ Γρηγορίου για τους καθ' ων η αίτηση
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.: Η αιτήτρια στις 30 Ιουλίου 2010 υπέβαλε αίτημα για παροχή δημόσιου βοηθήματος συμπληρώνοντας το σχετικό έντυπο αίτησης για παροχή δημόσιου βοηθήματος των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας. Το αίτημά της εγκρίθηκε και της παρασχέθηκε δημόσιο βοήθημα από την ημερομηνία υποβολής της αίτησής της.
Στα πλαίσια έρευνας από τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας που ακολούθησε, διαπιστώθηκε ότι η αιτήτρια στο έντυπο που υπέβαλε για την παροχή του εν λόγω βοηθήματος παρέλειψε να δηλώσει, όπως όφειλε, ότι στις 4.6.09 είχε μεταβιβάσει όλη την ακίνητη περιουσία που είχε αποκτήσει μέσω δωρεάς των γονέων της, στη μητέρα της - γεγονός που δεν αμφισβητείται - και στη βάση αυτού, αποφασίστηκε η διακοπή του δημόσιου βοηθήματος.
Το Επαρχιακό Γραφείο Ευημερίας Αμμοχώστου, με επιστολή ημερομηνίας 28 Σεπτεμβρίου 2011, αναφερόμενο σε επιστολή που η αιτήτρια απέστειλε προς την Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, την πληροφόρησε για το λόγο διακοπής του δημόσιου βοηθήματος. Ταυτόχρονα, επισημάνθηκε ότι σύμφωνα με το άρθρο 13(1) του περί Δημόσιων Βοηθημάτων και Υπηρεσιών Νόμου του 2006, Ν. 95(Ι)/2006, «κάθε πρόσωπο οφείλει να επιστρέψει στο Διευθυντή, οποιοδήποτε ποσό Δημοσίου Βοηθήματος το οποίο έλαβε ως αποτέλεσμα παράλειψής του να αποκαλύψει ουσιώδες γεγονός, ή λόγω ανακριβούς δήλωσής του σχετικά με ουσιώδες γεγονός, ανεξάρτητα αν τέτοια παράλειψη ή δήλωση ήταν δόλια ή όχι», παραπέμποντας συνάμα και στη σχετική υπεύθυνη δήλωση που υπέγραψε η αιτήτρια με την υποβολή του αιτήματός της.
Η αιτήτρια με την παρούσα προσφυγή της, την οποία καταχώρησε αυτοπροσώπως, προσβάλλει τη διακοπή του εν λόγω δημόσιου βοηθήματος προβάλλοντας ότι το άρθρο 13(1) του Νόμου 95(1)/2006 δεν έχει καμιά σχέση με την υπόθεσή της και πως το δικαίωμα των καθ' ων η αίτηση περιορίζεται σε ανάκτηση του ποσού και δεν επεκτείνεται σε διακοπή του βοηθήματος. Προβάλλει ακόμα ότι η απόφαση της διοίκησης λήφθηκε χωρίς τη δέουσα έρευνα. Θέσεις τις οποίες επαναλαμβάνει και αναπτύσσει και στη γραπτή αγόρευσή της.
Η υποχρέωση της διοίκησης είναι να προβαίνει σε επαρκή έρευνα όλων των σχετικών με την υπόθεση γεγονότων, προτού ασκήσει τη διακριτική της ευχέρεια. Η έκταση της έρευνας εξαρτάται από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης και εναπόκειται στο αρμόδιο διοικητικό όργανο να επιλέξει τον ενδεδειγμένο τρόπο διεξαγωγής της [βλ. άρθρο 45 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(Ι)/99)]. Όπως προκύπτει από τον διοικητικό φάκελο, με επιστολή του ημερομηνίας 9.8.2010 το Επαρχιακό Γραφείο Ευημερίας Αμμοχώστου ζήτησε από το Κτηματολόγιο να διερευνηθεί, μεταξύ άλλων, αν η αιτήτρια είναι κάτοχος ακίνητης περιουσίας ή έχει μεταβιβάσει με δωρεά ή με άλλο τρόπο οποιαδήποτε κτηματική περιουσία από τον Φεβρουάριο 1991 και μετά. Στις 14.3.2011, το Επαρχιακό Γραφείο Ευημερίας Αμμοχώστου, έλαβε από το Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο Αμμοχώστου πιστοποιητικά έρευνας σύμφωνα με τα οποία φαίνεται ότι η αιτήτρια είχε μεταβιβάσει στην μητέρα της αριθμό ακινήτων στο Δήμο Δερύνειας, Αμμοχώστου. Υπό τις περιστάσεις αδυνατώ να διαπιστώσω ότι οι καθ' ων η αίτηση δεν προέβηκαν σε δέουσα έρευνα.
Μετά από την έρευνα, οι καθ' ων η αίτηση εξακρίβωσαν τα πραγματικά γεγονότα. Η συνέχιση της παροχής δημόσιου βοηθήματος στη βάση της αίτησης που, ως αποκάλυψε η έρευνα, λόγω της παράλειψης της αιτήτριας, δεν παρείχε όλα τα απαιτούμενα με το έντυπο αίτησης στοιχεία για την κρίση της διοίκησης για το ζήτημα, δεν ήταν πλέον δυνατή. Είναι αδιάφορο αν η παράλειψη της αιτήτριας να αναφέρει στην αίτηση της ότι στις 4.6.2009 μεταβίβασε ακίνητη περιουσία στην μητέρα της έγινε καλή τη πίστει (βλ. άρθρο 13(1) του Νόμου 95(Ι)/2006). Ταυτόχρονα, δεν διαλανθάνει της προσοχής ότι η αιτήτρια γνώριζε ευθύς εξ αρχής ότι η μη συνεργασία και παροχή σχετικών δικαιολογητικών μπορούσε να οδηγήσει στην απόρριψη του αιτήματός της καθότι με την υποβολή του αιτήματός της για δημόσιο βοήθημα υπέγραψε υπεύθυνη δήλωση πως «αν δε συνεργαστώ και δε δώσω τα σχετικά δικαιολογητικά που θα ζητηθούν, η αίτησή μου μπορεί να απορριφθεί».
Υπό το φως των πιο πάνω, θεωρώ ότι δεν έχει στοιχειοθετηθεί οποιοσδήποτε λόγος ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €300 έξοδα υπέρ των Καθ' ων η αίτηση και εναντίον της αιτήτριας. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Π. Παναγή, Δ.
ΜΣιαμπαρτά